Kamienie pęcherza moczowego u psów: przyczyny, objawy, metody zapobiegania

Niestety niewielu hodowców przyjrzy się bliżej, jak zachodzi oddawanie moczu u jego zwierzaka.. W trakcie oddawania moczu zwierzęciu wiele można powiedzieć o jego zdrowiu..

Na przykład w ten sposób można w odpowiednim czasie zidentyfikować kamienie w pęcherzu u psa, nie czekając, aż układ moczowo-płciowy zrobi coś poważnego z układem moczowo-płciowym. Nawiasem mówiąc, konsekwencje tej patologii mogą być niezwykle poważne. Nawet ofiary śmiertelne nie są rzadkością..

Gdzie są kamienie w pęcherzu?

Swoją drogą, skąd? Przecież anatomicznie ich obecność tych nowotworów w ciele psa nie jest w żaden sposób przewidziana! To proste. Dziś uważa się, że prowadzi do tworzenia się kamieni moczowych zwiększone stężenie w moczu substancji, które mogą się wytrącać w wyniku połączenia pewnych szczególnych czynników. Z reguły dzieje się tak, gdy naruszane są podstawowe normy i zasady żywienia zwierzęta: na przykład u psów, które przez całe życie były na diecie suchej, rozwój kamieni moczowych jest bardzo prawdopodobny.

Wszystko zaczyna się od osadzenia niewielkiej ilości osadu krystalicznego bezpośrednio w jamie narządów układu moczowego. Z biegiem czasu kryształy te łączą się, mieszając z wydzielinami katarowymi syntetyzowanymi przez ściany narządu, w wyniku czego powstają większe konglomeraty.

Znane są przypadki, kiedy z pęcherza nieszczęsnych psów wyciągano prawdziwy bruk, którego obwód przekroczył osiem centymetrów! Biorąc pod uwagę, że kamienie te nie mają zaokrąglonych krawędzi, można sobie tylko wyobrazić, jak bolesne było to zwierzę za życia ...

Odmiany

Nawiasem mówiąc, termin „kamienie pęcherza moczowego” nie jest do końca poprawny, ponieważ kamienie moczowe mogą tworzyć się w dowolnej części układu moczowego. Nawiasem mówiąc, w wielu przypadkach ich obecność w cewka moczowa lub mocz kanaliki są znacznie bardziej niebezpieczne. Takie nowotwory rozwijają się w nerkach, moczowodach, cewce moczowej i oczywiście w pęcherzu. Uważa się, że w około 85% przypadków trafiają do tych drugich. Należy zrozumieć, że kamienie w pęcherzu mogą tworzyć się z różnych związków, a zarówno obraz kliniczny, jak i stosowane metody leczenia zależą od cech tego ostatniego..

więc, weterynarze wyróżniają następujące ich typy: struwit, powstający z soli amonowo-fosforowych oraz oksolany i moczany. Te dwa ostatnie mogą obejmować: szczawian wapnia, fosforan wapnia, cystynę, moczan amonu i inne związki chemiczne. Ze względu na uczciwość zauważamy, że w „dzikich” rzadko można znaleźć próbki „kanoniczne”. Znacznie częściej kamień jest trudny do przypisania do jednego typu, ponieważ w rzeczywistości jest to połączenie wszystkich powyższych soli. Z tego powodu przepisanie leczenia może być trudne, a nawet przy identyfikacji „gości” w pęcherzu pojawiają się trudności..

O predyspozycjach zwierząt

Oficjalnie uważa się, że predyspozycje jako takie nie istnieją.. Choroba kamicy moczowej można wykryć u psów dowolnej płci, wieku i rasy. I to prawda: w przeciwieństwie do kotów, których rasy himalajskie i birmańskie są znacznie bardziej narażone na kamienie w układzie moczowym, żadna z odmian psów nie ma podobnego wzorca..

Ale nadal mężczyźni, zwłaszcza starsi, częściej chorują. Ponadto u mężczyzn choroba w wielu przypadkach jest znacznie cięższa. Wynika to z cech anatomicznych: u kobiet małe kamienie i piasek często wydostają się przez cewkę moczową, ale u mężczyzn, z powodu wygięcia penisa w kształcie litery S, te „śmieci” prawie zawsze utkną w świetle narządu. Prowadzi to do zablokowania cewki moczowej, bolesnego oddawania moczu (mocz nie jest wydalany), ciężkiego zatrucia. Śmierć jest możliwa na tle ciężkiej mocznicy lub z powodu wewnętrznego krwawienie, pojawił się z powodu pęknięcia ścian narządu. Nawiasem mówiąc, nawet naturalne wyjście kamieni z pęcherza jest obarczone takimi konsekwencjami: po drodze uszkadzają błony śluzowe, łzawią naczynia krwionośne..

Czynniki predysponujące i patogeneza choroby

Wszystko zaczyna się od gwałtownej zmiany poziomu pH moczu i poziomu jego nasycenia rozpuszczalnymi (względnie) solami magnezu, wapnia, fosforu itp.. W przypadku, gdy oba te czynniki działają jednocześnie, zaczyna się wytrącanie krystalicznego osadu. Należy tutaj zauważyć, że proces ten nie jest reakcją łańcuchową. Jeśli w tym momencie dieta, warunki karmienia zostaną znormalizowane, pies przestanie przyjmować jakiekolwiek leki (na przykład tetracyklina może wywołać kamicę moczową), wówczas rozwój patologii ustaje. W wielu przypadkach niewielka ilość utworzonego piasku jest po prostu wydalana z moczem..

Niestety, nie zawsze tak jest. Kiedy dużo piasku gromadzi się w jamie narządu, zaczyna silnie podrażniać i uszkadzać jego błonę śluzową. W rezultacie ten ostatni wydziela zwiększoną objętość wydzieliny śluzowej. Łącząc się z nim piasek „toczy się” w konglomeraty, z których powstają znane nam już kamienie.

Przyczynami wpływającymi na pojawienie się urolitów są: predyspozycje genetyczne (nie rasowe, ale konkretna linia hodowlana), stężenie składników mineralnych w moczu, pH moczu oraz obecność zakażeń bakteryjnych układu moczowo-płciowego. Chciałbym również zająć się genetyką. Kilkanaście lat temu francuscy weterynarze udowodnili, że niektóre psy, niezależnie od rasy i płci, zawsze mają podwyższony poziom składników mineralnych w moczu. Jest całkiem naturalne, że same psy i całe ich potomstwo są logicznymi „szczęśliwcami”, którzy są zagrożeni. Z tego powodu należy uważać przy zakupie szczeniąt rasowych i bardzo dokładnie sprawdzać cały ich rodowód.

Rola infekcji bakteryjnych

Bakteryjne infekcje pęcherza (to znaczy zapalenie pęcherza) odgrywają ważną rolę w tworzeniu się kamieni moczowych, i jest na to kilka wyjaśnień. Po pierwsze, takie choroby prowadzą do wzrostu poziomu pH i jego odejścia do strefy zasadowej. Może to już powodować obfite straty soli, tzw struwitów, w przypadku, gdy zwierzę spożywa pokarm o niskim pH. Zwykle mocz powinien mieć neutralną reakcję, gdy prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji chemicznej jest zmniejszone do zera.

Ale obecność bakterii jest niebezpieczna nie tylko z tego powodu. W szczególności mogą wytrącać się produkty przemiany materii samych mikroorganizmów, stymulując rozwój kamieni moczowych. Ponadto niektóre bakterie syntetyzują enzym zwany ureazą. Ten związek, jeśli nie wchodzisz w zawiłości chemii organicznej, po prostu rozkłada mocz na składniki składowe. Amoniak jest powoli przekształcany w jony amonowe, podczas gdy dwutlenek węgla łączy się z innymi składnikami, tworząc fosforany. Następnie, poprzez łańcuch reakcji chemicznych, magnez, który jest zawsze obecny w moczu, łączy się z amonem i fosforanami. Tak powstają wszystkie te same struwity, o których pisaliśmy powyżej..

Zapamiętaj! Reakcja zapalna wynikająca z działania patogennej mikroflory przyczynia się do gwałtownego wzrostu objętości wydzieliny śluzowej. A on, jak już wiemy, jest ważnym elementem „budującym” kamienie w układzie moczowo-płciowym zwierzęcia.

Obraz kliniczny i diagnoza

Skąd wiesz, czy Twój zwierzak ma jakieś problemy z moczem? To proste. Z reguły w takich przypadkach krew pojawia się w moczu zwierzęcia. To zjawisko nazywa się krwiomocz. Taka patologia rozwija się, ponieważ ostre i nierówne krawędzie kamieni moczowych rozrywają i uszkadzają błonę śluzową narządu. Ale krwiomocz rzadko pojawia się sam: najczęściej towarzyszy mu silna reakcja bólowa.

Pies wyje, skomle, przewraca się na grzbiecie. W ciężkich przypadkach, gdy kamienie całkowicie blokują światło cewki moczowej, mocz gromadzący się w jamie pęcherza dosłownie „nadyma” narząd. Ponieważ objętość organu u psa (zwłaszcza dużego) może być przyzwoita, dość łatwo zauważyć zmianę w figurze zwierzęcia.. Patrząc na psa z kamicy moczowej, można podejrzewać, że jest w ciąży: pies staje się jak gruszka.

Kiedy właściciel próbuje dotknąć swojego brzucha, zwierzę może zacząć zachowywać się niewłaściwie, ponieważ każdy dotyk może spowodować silny ból. Jeśli zauważysz to u swojego psa, zabierz go pilnie do weterynarza. Dalsze opóźnienie grozi pęknięciem pęcherza i śmiercią z powodu uogólnionego krwawienia wewnętrznego.

Dość charakterystycznym objawem kamicy moczowej jest chęć psa do „zrobienia kałuży” w dowolnym miejscu i czasie. Takie zwierzęta nieustannie pchają, próbując wycisnąć przynajmniej kroplę moczu, ale rzadko im się to udaje. Podczas spaceru pies nieustannie i długo marznie, szarpie, sapie i wyje. Często zwierzęta zaczynają nieustannie lizać okolice genitaliów, tak że włosy w tych miejscach całkowicie sklejają się ze śliny. W najrzadszych przypadkach objawy kamicy moczowej są zamazane lub w ogóle się nie pojawiają. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy kamienie nie mają ostrych krawędzi, a ich obecność w pęcherzu nie przeszkadza zwierzęciu..

Zazwyczaj podczas diagnozy Badanie rentgenowskie jama brzuszna i bezpośrednio pęcherz. W większości przypadków kamienie są dobrze widoczne na zdjęciach. Problemy zaczynają się, gdy nowotwór składa się z substancji, przez które swobodnie przechodzą promienie rentgenowskie, w wyniku czego na obrazach nic nie pozostaje. W tym przypadku są dwa wyjścia: albo zastosować radiografię kontrastową, kiedy do jamy pęcherza wstrzykuje się roztwór kontrastowy przed „strzelaniem”, albo przeprowadzić badanie ultrasonograficzne. Po zidentyfikowaniu kamieni musisz zdecydować, co dalej ze zwierzęciem..

Techniki terapeutyczne

W większości przypadków usunięcie kamieni z pęcherza jest możliwe tylko podczas operacji. Operacja nazywa się "cystotomia", co dosłownie oznacza „otwieranie pęcherza”. W tym przypadku zwierzę otrzymuje pełne znieczulenie, przez nacięcie w jamie brzusznej, uzyskuje się dostęp do narządu, jest wyjmowany, mocz jest odsysany przez cewnik. Po wykonaniu nacięcia kamienie są usuwane, jamę pęcherza przemywa się sterylnymi roztworami, aby usunąć najmniejsze cząsteczki urolitów.

Nawiasem mówiąc, tą techniką zbiera się mocz do dodatkowych badań, w tym do wysiewu materiału na pożywki. Po zabiegu zszywa się ścianę pęcherza.

Operacja jest zwykle łatwa, psu przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, a po dniu spędzonym w klinice jest wysyłany do domu. Kamienie wyekstrahowane z narządu poddawane są analizie chemicznej w celu zapobieżenia ich późniejszemu wystąpieniu poprzez dostosowanie diety zwierzęcia.

Czasami uciekaj się do metody znanej jako „Urohydropropulsion”. Nazwę można przetłumaczyć jako „Pchanie” kamieni. W takim przypadku pies otrzymuje znieczulenie miejscowe, a pęcherz wypełnia się sterylną solą fizjologiczną przez cewnik. Zwierzę mocuje się w maszynie, ustawia w pozycji wyprostowanej, a weterynarz ściskając pęcherz, naciskając na brzuch zwierzaka, dosłownie „ściska” kamienie. Ale ta technika jest dozwolona tylko w przypadkach, gdy urolity są naprawdę małe i mają gwarancję przejścia przez światło cewki moczowej i / lub cewnika.

Czasami żadnej z tych metod nie można użyć w „czystej” postaci. Na przykład pies jest stary (lub po prostu osłabiony), operacja jest dla niego przeciwwskazana, ale kamienie są zbyt duże i nierealne jest ich usunięcie przez cewkę moczową. W takich przypadkach ich kruszenie ultradźwiękowe. Kamienie są kruszone do stanu piasku, a dopiero potem wypłukiwane metodą opisaną na wieży. Niestety, niektóre rodzaje urolitów nie reagują dobrze na zgniatanie ultradźwiękami i w takich sytuacjach należy szukać innych metod..

Terapia dietetyczna

Metody te stosuje się w łagodnych przypadkach, gdy rozmiar kamieni jest stosunkowo niewielki, a nowotwory te nie stanowią poważnego zagrożenia dla życia i zdrowia zwierzęcia. Zwierzę jest przypisane specjalna dieta, przyczynianie się do rozpuszczania nowotworów. Należy również zauważyć, że przy najmniejszym podejrzeniu bakteryjnej natury choroby zwierzęciu przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania. Niszczą drobnoustroje, w wyniku czego ureaza (wspomniany wyżej enzym) przestaje pojawiać się w moczu. W efekcie znikają czynniki predysponujące.

Specjalnie opracowane diety mogą pomóc w rozpuszczeniu nawet dużych kamieni. Problem polega na tym, że zajmuje to 60 do 150 dni. Ponadto takiej diety nie można przepisać jako profilaktycznej, ponieważ zawiera niewiele składników odżywczych i pierwiastków śladowych. Ponadto technika ta nie jest zalecana w przypadkach, gdy pies „po drodze” cierpi na choroby serca i nerek, gdyż może to prowadzić do rozwoju poważnych powikłań (np. niewydolność nerek).

Po zakończeniu diety zwierzę ponownie poddaje się prześwietleniu rentgenowskiemu i / i ultradźwiękowy badanie pęcherza moczowego w celu wykazania całkowitego braku kamieni moczowych w jamie narządu. Następnie zwierzę jest stopniowo przenoszone na zwykłą żywność lub używa specjalnych mieszanek Royal Canin lub Purina. To nie jest reklama: ci producenci są znani z szerokiej gamy zdrowe jedzenie, który jest sprzedawany w aptekach weterynaryjnych na całym świecie. Ich zaletą jest zbilansowana kompozycja składników odżywczych i mikroelementów, która pozwala długo karmić pupila tylko tą karmą..

Metody zapobiegania

Jeśli nie masz możliwości zakupu specjalnej karmy, musisz dodać więcej do diety psa. witamina C i dl-metionina. Te pokarmy pomagają rozpuszczać struwit i inne rodzaje kamieni w pęcherzu. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem, aby uzyskać pomoc w wyborze diety dla Twojego zwierzaka o niskiej zawartości substancji, które mogą przyczyniać się do powstawania kamieni w pęcherzu. Pamiętaj, że w tym czasie zwierzę powinno otrzymywać tylko to jedzenie, bez wyjątku. W przeciwnym razie skuteczność leczenia można zminimalizować..

Oprócz, chore zwierzę powinno otrzymać normalna objętość wody pitnej. Pożądane jest, aby był gotowany. Ponieważ nie jest łatwo zmusić psa do picia większej ilości płynów, używa się większej ilości karmy w puszkach. W niektórych przypadkach nawet suche mieszanki paszowe są „rozcieńczane” przegotowaną wodą, ale psy bardzo niechętnie jedzą taki „bałagan”. Możesz zwiększyć spożycie płynów, podając swojemu zwierzakowi więcej bulionów z kurczaka..

W zasadzie odpowiednia jest nawet woda, w której gotowano kiełbaski: karma przygotowana na bazie takiego „przysmaku” jest chętnie zjadana przez psy. To prawda, że ​​nie warto doprowadzać do fanatyzmu: śmiertelny nadmiar picia z pewnością doprowadzi do rozwoju problemów z nerkami. W poniższej tabeli opisujemy główne typy kamieni rozwijających się w układzie moczowo-płciowym psów, a także sposoby ich leczenia..

W ten sposób, kamica moczowa jest bardzo niebezpieczną patologią. Ale nawet w domu możesz spróbować go wyleczyć lub zapobiec. Najważniejsze jest, aby zwrócić uwagę na dziwne zachowanie swojego zwierzaka na czas i nie doprowadzić choroby do końcowych etapów - w tym przypadku będzie można obejść się bez operacji. Ponadto zawsze monitoruj dietę swojego zwierzaka..

Zapamiętaj, że psy, które codziennie otrzymują tylko suchą karmę, są prawie w 100% narażone na wiele problemów zdrowotnych w wieku ośmiu lat.