Objawy i leczenie zapalenia pęcherza u psów w domu

Zapalenie pęcherza u psów występuje, gdy błona śluzowa pęcherza jest zaogniona przez patogeny, czemu często towarzyszy zapalenie cewki moczowej. Często u zwierząt choroba jest konsekwencją problemów z układem moczowym: kamieni nerkowych, zapalenia nerek lub odmiedniczkowego zapalenia nerek, rzadziej proces zapalny występuje w swojej pierwotnej postaci, gdy infekcja dostaje się do narządu z zewnątrz. Patologia przebiega w postaci ostrej lub przewlekłej, różni się czasem trwania kursu, nasileniem objawów, leczenie jest przepisywane przez lekarza weterynarii po badaniu i wyjaśnieniu przyczyn choroby.

1 Cechy zapalenia pęcherza u psów

U psów zapalenie pęcherza nie rozwija się tak często, jak u kotów, ale jest bardziej nasilone. Najczęściej chorują osoby dorosłe i młode, ale choroba występuje również u szczeniąt. Częściej zapalenie pęcherza występuje u ras przysiadowych i ozdobnych: terierów krótonogich, jamników, welsh corgi, toy terrier, buldoga francuskiego. Wykastrowane zwierzęta rzadziej chorują.

Psy starsze, głównie suki, są podatne na choroby, ponieważ ich cewka moczowa znajduje się w pobliżu odbytu, kanał jest bielszy i szerszy niż u samców. Czasami podczas krycia dochodzi do infekcji, wtedy leczenie zapalenia jest skomplikowane z powodu niemożności stosowania niektórych leków u ciężarnych samic.

Proces zapalny wychwytuje powierzchnię nabłonka pęcherza moczowego, nieleczony przenika do głębokich warstw błony śluzowej. Powstający na ścianach narządu śluz i wysięk miesza się z moczem, zmieniając jego strukturę, kolor i konsystencję. Struktury biologiczne i komórki nabłonka szybko się rozkładają, dlatego pojawia się nieprzyjemny zapach. Zróżnicowanie choroby następuje w zależności od stanu wydzielanego płynu i zmian w ścianie w jamie pęcherza, u psów wyróżnia się zapalenie pęcherza moczowego:

• Kataralny. Błona śluzowa narządu jest zaangażowana w stan zapalny, czerwienieje i puchnie, pokrywa się śluzem i ropą, przez co mocz staje się mętny i rozciąga się nitkami.
• Krwotoczny. Towarzyszy mu głębsze uszkodzenie z przerzedzeniem i punktowym uszkodzeniem naczyń krwionośnych, w wydzielinie odnotowuje się krew.
• Ropny. Rozwija się w zaniedbanej formie, któremu towarzyszy pojawienie się szaro-żółtych włóknistych filmów na ścianach narządu, nekrotyczne nadżerki ze śluzem i ropą pojawiają się na nabłonku pęcherza, wychwytując głębokie warstwy, mocz nabiera nieprzyjemnego zapachu, obecne są w nim ropne wtrącenia i krew.
• Dystroficzny. Przy trwałym uszkodzeniu ścian pęcherza w wydzielinie psa znajdują się komórki nabłonka błony śluzowej, kolor moczu pozostaje niezmieniony.

Ostry przebieg choroby rozróżnia się, gdy obraz kliniczny jest wyraźny, a rozpoznanie nie jest trudne. Przewlekła postać zapalenia, charakteryzująca się przerostem i marszczeniem błony śluzowej pęcherza, w niektórych przypadkach rozwijają się niekrwawiące ziarniniaki. Procesowi towarzyszą okresowe nawroty, często zapalenie pęcherza moczowego jest towarzyszem choroby podstawowej, dlatego jego objawom towarzyszą przejawy innych patologii, co utrudnia identyfikację choroby.

Zdarza się, że ciężki stan zapalny obejmuje całą powierzchnię błony śluzowej pęcherza, tworząc oddzielne ropne ogniska, które przedostają się do jamy narządu lub do otaczających tkanek, powodując w nich proces zapalny.

1.1 Powody

Czynnikiem sprawczym zapalenia pęcherza moczowego u psów są bakterie i wirusy, pierwotniaki, częściej zakażenia gronkowcami, paciorkowcami, Escherichia coli i Proteus. Mikroorganizmy obecne na ziemi, ściółce, wełnie w pobliżu odbytu i pachwinie zwierzęcia wnikają do pęcherza po drodze wstępującej: od zewnątrz przez napletek, cewkę moczową, unosząc się, pokonując zwieracz i koncentrując się przy ujściu narządu, powodując zapalenie pęcherza.

Droga w dół jest również możliwa, gdy infekcja przenoszona jest z pobliskich narządów: z nerek z kamicą moczową i odmiedniczkowym zapaleniem nerek, prostaty, rzadziej z powodu inwazji pasożytniczej na układ moczowo-płciowy. Endogenne zapalenie pęcherza rozwija się hematogennie, gdy patogeny dostają się do narządu wraz z krwią, jak to ma miejsce w przypadku ropni i przewlekłych procesów zapalnych.

Jeśli pies jest zdrowy, a liczba patogenu jest niska, organizm radzi sobie z infekcją i przeciwdziała jej rozprzestrzenianiu się, osłabienie układu odpornościowego prowadzi do aktywacji mikroorganizmów i rozwoju zapalenia pęcherza. Czynniki przyczyniające się do choroby:

• złej jakości żywność i warunki przetrzymywania;
• hipotermia, pływanie w zbiornikach;
• patologia nerek;
• nieprawidłowości w budowie cewki moczowej;
• zakażenie przez larwy nicieni podczas jedzenia dżdżownic;
• obecność innych chorób w ciele zwierzęcia, u suk, zapalenie pęcherza wywołuje uraz porodowy, endometrioza lub zapalenie pochwy;
• niewłaściwe cewnikowanie lub niewystarczająca sterylizacja instrumentu podczas manipulacji weterynarza;
• uraz brzucha i okolicy pachwiny;
• niewystarczająca aktywność fizyczna i paraliż;
• przyjmowanie leków przeciwnowotworowych i reakcja alergiczna na paszę przemysłową podrażnia ściany narządu;
• woda pitna nasycona związkami chemicznymi.

Niebakteryjne zapalenie pęcherza u psów rozwija się z powodu wewnętrznego uszkodzenia ścian pęcherza przez kamienie, guzy, cząsteczki kości miednicy w złamaniach.

Rozwój zapalenia ułatwia rzadkie opróżnianie pęcherza w wyniku przedwczesnego chodzenia zwierząt trzymanych w domu. Zwiększony poziom cukru w ​​moczu powoduje również podrażnienie ścian narządu i aktywną reprodukcję patogennej flory.

1.2 Komplikacje

Infekcja bakteryjna rozprzestrzenia się we wszystkich kierunkach, dlatego w zaawansowanych przypadkach u psów z zapaleniem pęcherza moczowego rozwija się równolegle zapalenie cewki moczowej, samce cierpią na zapalenie żołędzi, a samice na zapalenie pochwy, co grozi rozwojem zapalenia gruczołu krokowego i błony śluzowej macicy oraz innych procesów zapalnych w narządach rodnych. Ropny proces czasami prowadzi do śmierci zwierzęcia.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek staje się groźnym powikłaniem zapalenia pęcherza moczowego i istnieje ryzyko infekcji obu nerek, prowadzącej do zatrucia organizmu, zaburzeń pracy serca. Możliwy jest rozwój trwałej enurezy, a nawet śmierć zwierzęcia. Przewlekłe zapalenie pęcherza przyczynia się do powstawania kamieni i pogłębia problem, dlatego ważne jest zgłoszenie się do lekarza, gdy pojawią się pierwsze oznaki choroby.

2 Objawy

Namnażanie się bakterii prowadzi do procesu zapalnego w błonie śluzowej wyściełającej pęcherz od wewnątrz i naruszenia jego funkcji. Wraz ze wzrostem ogniska zmiany pojawiają się oznaki ostrego zapalenia pęcherza moczowego, nasilenie objawów zależy od ciężkości procesu:

• Podrażnienie błony śluzowej powoduje powtarzające się odruchowe skurcze pęcherza, prowadzące do częstego oddawania moczu. Mocz wydobywa się małymi porcjami, a pies odczuwa ból. W tym samym czasie, wcześniej umyte zwierzę pozostawia kałuże na podłodze z powodu niemożności powstrzymania popędów.
• W momencie oddawania moczu zwierzę jęczy, zwłaszcza na początku i na końcu aktu, zmienia swoją zwykłą postawę, samce próbują podnieść tylną łapę wyżej i jednocześnie przykucnąć, dziewczynki siadają i idąc naprzód napinają tył ciała.
• Kolor wydzieliny jest początkowo przezroczysty lub natychmiast mętny, później w pierwszej porcji pojawiają się zanieczyszczenia krwi, mocz nabiera różowego odcienia, widoczne są żółtawe smugi ropy.
• Uruchomiony proces zapalny prowadzi do silnego obrzęku zwieracza lub kamieni dostających się do ujścia pęcherza, w tym przypadku przy próbie oddania moczu wydzielina wypływa jedynie kroplami lub w ogóle nie dochodzi do wypływu płynu.

Zachowanie psa również się zmienia: gdy próbuje dotknąć brzucha, zwierzę jęczy lub trzaska. Produkty zapalenia są wchłaniane do krwi, powodując zaburzenia metaboliczne, zwierzę ma depresję i obserwuje się wzrost temperatury. Naruszenia wpływają na funkcję wydzielniczą żołądka, zmniejszenie produkcji soku żołądkowego pogarsza strawność pokarmu, zwierzę odmawia jedzenia, wymioty obserwuje się z silnym bólem.

W przewlekłym zapaleniu pęcherza objawy nie różnią się, ale proces nie jest tak jasny: ból jest mniej wyraźny, potrzeba oddania moczu występuje rzadziej.

3 Leczenie

Właściciel może samodzielnie wyleczyć zapalenie pęcherza u zwierzęcia w domu, ale lekarz weterynarii musi postawić diagnozę, ponieważ wymagana jest identyfikacja przyczyny zapalenia i chorób towarzyszących, przeprowadzenie badania i wykonanie testów w celu przepisania skutecznych leków.

Aby złagodzić stan zwierzęcia, jeśli nie oddawało moczu przez długi czas, wykonuje się cewnikowanie pęcherza w celu usunięcia stojącego moczu. W recepcji jama narządu jest myta środkami antyseptycznymi w celu usunięcia cząstek komórek, śluzu, skrzepów krwi, ropy i piasku. Najpierw wstrzykuje się solankę chlorku sodu, następnie aplikuje się preparaty na bazie furacyliny, ałunu, ichtiolu, nadmanganianu potasu, kwasu borowego, popłuczyny zawraca przez cewnik. Zabieg przeprowadza się codziennie do 4 razy w gabinecie lekarskim, aż płyn stanie się przezroczysty.

Zapalenie pęcherza wymaga zintegrowanego podejścia do leczenia, dlatego stosuje się grupę leków, które wpływają na wszystkie objawy choroby. Ponieważ terapię należy rozpocząć natychmiast, weterynarz przepisuje środki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania w celu złagodzenia stanu zapalnego, po wynikach mikroflory dobiera się odpowiedni antybiotyk na zapalenie pęcherza dla każdego rodzaju patogenu.

Następujące leki są przepisywane:

Leki i inne zabiegi Działanie Dawkowanie

Baytril, Cefa-kure, Cefotaxime, Amoxicillin	Leczenie zapalenia i zniszczenia patogenu	Baytril - wstrzyknięcie domięśniowe 0,2 ml / kg; Zastrzyki z ceftriaksonem - 15-20 mg / kg dwa razy dziennie; Amoksycylina - zastrzyki 1 ml / 10 kg
Furadonin	Środek przeciwbakteryjny	Łącznie 5-10 mg / kg dziennie
Evitalia-Vet, Veda-Bactoneotim, Agrovetzashchita, Zoonorm Hepatovet, Covertal, Legafiton	Przywrócenie obowiązkowej flory jelitowej i komórek wątroby po i w trakcie antybiotyków	Podawać 2-3 razy dziennie, ilość dawek zależy od leku i wagi psa zgodnie z instrukcją
Baralgin, No-Shpa	Zmniejszony ból i skurcz	Baralgin - roztwór 0,1 ml / kg. No-shpa - zastrzyki 1 ml / 10 kg lub tabletki 40 mcg / 10 kg na nasadę języka
Vicasol, chlorek wapnia, Dicinon	Zwiększone krzepnięcie krwi	Vikasol - 1-2 mg / kg. Dicion - w udo, 1 ml / 10 kg, w tabletkach: raz dziennie 0,5 tabletki / 5 kg
Przy kwaśnym pH moczu zalecana jest heksametylenotetramina; jeśli podłoże jest zasadowe, przepisywany jest Salol	Działa antyseptycznie i przeciwzapalnie	Wewnątrz 10-15 g
Chlorek amonu	Rozpuszcza śluz, zwiększa ilość wydalanego moczu	0,2-1 g
Suprastin, Allervet	Aby złagodzić reakcję alergiczną	Suprastin: dla dużych ras - 1,5-2 tabletki, dla małych i średnich ras - 0,5-1 tabletki. Allervet - do mięśnia do ustąpienia objawów, 1 ml / 5 kg, do 4 razy dziennie
Anandin, Immunofan, Gamavit	Aby zwalczyć infekcję, produkuj interferony	Anandin: tabletki lub zastrzyki przez 3 dni w dawce 20 mg lub 0,2 ml / kg
W przypadku przewlekłego stanu zapalnego zalecana jest ekspozycja na pole elektromagnetyczne o wysokiej częstotliwości	Aby wyeliminować stany zapalne, aktywuj fagocytozę, regenerację tkanek i resorpcję proliferacji	10 sesji co drugi dzień przez 15-30 minut

W domu zwierzę powinno mieć zapewnioną ciepłą ściółkę, odpoczynek, dużo przegotowanej wody oraz odpowiednie odżywianie. Dieta obejmuje mleko, kaszę jaglaną i płatki owsiane, gotowane warzywa. Lekkie buliony mięsne są dozwolone podczas normalizacji odpływu moczu. Ryby i mięso są niepożądane, jedzenie ze stołu gospodarzy jest zabronione: solone, pikantne i smażone, należy wykluczyć karmę suchą.

Jeśli zapalenie pęcherza moczowego nie jest powikłane poważnymi zaburzeniami, objawy ostrej postaci ustąpią po tygodniu, pies wyzdrowieje w ciągu maksymalnie 10 dni. Leczyć przewlekłą postać patologii przez 1-1,5 miesiąca. Kiedy choroba jest wywoływana przez kamienie nerkowe, wykonuje się operację ich usunięcia; w przypadku inwazji robaków pasożytniczych wymagane są leki przeciwrobacze.

3.1 Fitoterapia

W przypadku zapalenia pęcherza weterynarze zalecają uzupełnienie podstawowej terapii lekami ziołowymi, skutecznymi lekami dla psów:

• Urolex. Jest produkowany w postaci kropli na bazie preparatów ziołowych, lek jest mało toksyczny, ma umiarkowane działanie przeciwbólowe, antyseptyczne, hemostatyczne i moczopędne. Zapobiega tworzeniu się kryształków soli i rozwojowi nawrotów. Zwierzęciu podaje się lek przez miesiąc w ilości 3 kropli / kg trzy razy dziennie.
• Zatrzymaj zapalenie pęcherza. Działa przeciwbakteryjnie i antyseptycznie, łagodzi skurcze, zwiększa przepływ moczu, usuwa piasek i toksyny. Dla ułatwienia jest produkowany nie tylko w tabletkach, ale także w postaci zawiesiny. Dawkowanie jest wskazane w instrukcji i jest określane na podstawie wagi zwierzęcia, lek jest zawarty w pożywieniu lub nakładany na korzeń języka.
• Cyston. Lek oparty na ekstraktach roślinnych, korzystnie wpływa na pracę układu moczowego, łagodzi stany zapalne, usuwa toksyny. Psy otrzymują 0,5-2 tabletki, czas przyjęcia do 14 dni, z kamieniem, kurs wydłuża się do 6 miesięcy.
• Zdrowe nerki. Produkt zawiera około 30 ziół leczniczych, jest dopuszczony do stosowania u szczeniąt. Kompozycja działa znieczulająco i przeciwbakteryjnie, łagodzi skurcze i stany zapalne, wspomaga wydalanie płynów, neutralizuje kwasowość moczu i zapobiega tworzeniu się kamieni. W ostrej fazie lek podaje się co 2 godziny po 1 tabletce / kg, następnie ilość aplikacji zmniejsza się do trzykrotnego użycia aż do ustąpienia objawów.

W przypadku braku blokady cewki moczowej, psa zaleca się podlewać wywarami z ziół sporządzonymi na bazie skrzypu, borówki brusznicy lub mącznicy lekarskiej, w celu zmniejszenia bólu stosuje się rdest, jedwab kukurydziany. Lekkie właściwości diuretyczne preparatów pomogą przyspieszyć eliminację rozkładającej się materii organicznej, zapobiegną stagnacji.

3.2 Homeopatia

Jako leczenie wspomagające zapalenie pęcherza, lekarz czasami przepisuje leki homeopatyczne, które mają korzystny wpływ na narządy moczowe psa:

• Cantaren. Uczestniczy w procesie przeciwzapalnym, spazmatycznym i moczopędnym, aktywuje reakcje regeneracyjne w tkankach narządów moczowych. Zastrzyki są wskazane w ostrym zapaleniu pęcherza moczowego przez cały czas, do 2 razy dziennie wstrzykuje się do mięśnia lub pod skórę. Kurs przewlekły wymaga aplikacji 2-3 razy w tygodniu nie dłużej niż miesiąc.
• Kantaris compositum. Germański lek normalizujący pracę nerek i pęcherza, pomaga wyeliminować wysięk i zmniejszyć proces zapalny. Iniekcję podaje się codziennie do czasu normalizacji stanu zwierzaka, dawka wynosi 1-4 ml.
• Nux vomica. Stosuje się go przy osłabiających skurczach, gdy inne leki nie są skuteczne, dawka wynosi 1-4 ml w zależności od wagi zwierzęcia.
• Atropinum compositum. Złożony lek - przeciwskurczowy, służy również do usuwania zaadsorbowanych toksyn, do uaktywnienia odporności. Ostry przebieg: raz dziennie, przewlekły - raz na 4 dni, 1-4 ml.

Leki homeopatyczne nie mają przeciwwskazań, ale pies czasami ma nietolerancję na składniki, dlatego stosuje się je tylko zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.