Leczenie egzemy u psów

Egzema to najczęstsza choroba skóry u psów. Jest to zapalenie skóry, które atakuje nie powierzchnię skóry, ale jej głębsze warstwy. Wyprysk występuje najczęściej u starszych psów i ras psów charakteryzujących się licznymi fałdami lub grubym podszerstkiem.

W suchej medycynie wyprysk jest niezakaźną chorobą zapalną głębokich warstw skóry, charakteryzującą się ostrym początkiem i rozwijającą się w postać przewlekłą.

Egzema i jej rodzaje

Zgodnie z patologicznym wyglądem wyprysk może być dwojakiego rodzaju - suchy i płaczący.

1. Płacząca egzema u psów charakteryzuje się widocznymi, otwartymi powierzchniami rany. Początkowo wyprysk płaczący objawia się zaczerwienieniem, podobnym do podrażnienia lub pokrzywki. Kolejnym etapem jest pojawienie się bąbelków z surowiczą wydzieliną - grudkami. Później pękają i tworzą „mokrą” skórkę. Płacząca egzema jest niebezpieczna, ponieważ jest otwartą raną, do której mogą dostać się różne mikroorganizmy i spowodować choroby wtórne..

1. Suchy wyprysk - Są to małe zrogowaciałe płytki naskórka (skóry), na którym brakuje włosów. Bardzo często przewlekły przebieg choroby charakteryzuje się suchą egzemą. Oprócz objawów zewnętrznych egzemie może towarzyszyć gorączka w ostrym przebiegu choroby..
2. Pojedyncze lub nawracające przypadki egzemy mogą się rozwinąć etap przewlekły. Przewlekła egzema charakteryzuje się całkowitą zmianą stanu naskórka. Skóra staje się gęstsza, jakby grubsza, luźniejsza i grubsza. Najczęstsze miejsca znajdują się pod uszami, w fałdach, a także tam, gdzie pies może dotrzeć drapiąc skórę: grzbiet, ogon, szyja, boki, kufa.

Egzema z wiekiem często staje się przewlekła - im starszy pies, tym większe ryzyko tej choroby.

Przyczyny i objawy

Na początek i rozwój choroby wpływa wiele czynników, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych..

Reakcja skóry właściwej na różne zaburzenia autonomiczne lub egzemę neuropatyczną - występuje częściej jako reakcja na wcześniejsze choroby. Zlokalizowane symetrycznie wzdłuż grzbietu lub na zewnątrz ud.

Objawy wyprysku:

• Reakcja skóry na uraz - w przypadku podrażnienia skóry w wyniku zadrapania lub jakiegoś urazu, długotrwałego ucisku lub tarcia (przykładem może być pocieranie twardego kołnierza), odmrożeń lub oparzeń.
• Nieleczone rany lub zadrapania z ukąszeń owadów lub pasożytów często wywołuje rozwój egzemy.
• Reakcja skóry na różne czynniki drażniące. Brud, łupież, pasożyty, chemikalia lub substancje trujące mogą służyć jako katalizator wystąpienia egzemy - są to czynniki zewnętrzne, czy robaki, zaburzenia hormonalne, alergie, dysbioza i choroby narządów wewnętrznych są czynnikami wewnętrznymi.

Istnieje wiele przyczyn wyprysku. Nawet najbardziej nieistotne i ukryte czynniki mogą służyć jako bodziec do rozwoju tej choroby:

• Kurz i chemia gospodarcza. Nieporządek, sporadyczne czyszczenie na mokro, aw rezultacie pojawienie się kurzu, może wywołać egzemę. Ale jako antagonizm niechlujstwa przyczyną egzemy jest nadmierne umiłowanie czystości i bezpłodności. Kwasy i zasady są bardzo szkodliwe dla wrażliwej skóry Twojego zwierzaka. Należy zachować szczególną ostrożność przy wyborze kosmetyków do pielęgnacji i czyszczenia powierzchni, z którymi zwierzę ma bezpośredni kontakt..
• Pasożyty i owady (pchły, komary). Ślina większości pasożytów zawiera substancje drażniące, które powodują miejscowe reakcje alergiczne, takie jak swędzenie lub podrażnienie skóry. Pies drapie swędzącą skórę pazurami, co prowadzi najpierw do zapalenia skóry, a jeśli czynnik drażniący nie zostanie wyeliminowany, to do egzemy.
• Pasożyty wewnątrz skóry - świerzb, roztocze nużeńskie, sarkopteza. Pozbycie się tych pasożytów jest niezwykle trudne, leczenie jest długie i trudne..
• Warunki za ciepłe. Przegrzanie jest bardzo szkodliwe dla skóry psa - nie pozwól psu leżeć w pobliżu baterii lub kuchenki. Jeśli zwierzak w poszukiwaniu ciepłego kąta mocno przyciska się do źródła ciepła, ryzyko wyprysku jest niezwykle wysokie. Długotrwałe przebywanie na słońcu jest przeciwwskazane w przypadku psów krótkowłosych, „nagich” lub o bardzo jasnej sierści.

Jednak to nie wszystkie przyczyny wystąpienia tak nieprzyjemnej choroby, jak egzema:

• Niewłaściwa opieka nad zwierzęciem. Niewłaściwa pielęgnacja obejmuje zarówno brak dbałości o zdrowie psa, jak i nadmierne czesanie sierści. Skóra psa jest bardziej wrażliwa niż człowieka, a sierść nawet u ras ozdobnych nie wymaga tak częstego stosowania detergentów jak człowiek. W pogoni za czystością i jedwabistością sierści nie należy zaniedbywać zdrowia swojego pupila i piękna czystej skóry..
• Niezbilansowana niezdrowa dieta. W rzeczywistości odżywianie jest przyczyną ogromnej listy chorób, zarówno zewnętrznych, takich jak zapalenie skóry czy egzema, jak i chorób narządów wewnętrznych. Jeśli nie jesteś w stanie samodzielnie skomponować diety dla swojego pupila, warto skontaktować się z dietetykiem lub weterynarzem. W każdym razie każdy sklep weterynaryjny ma ogromny wybór holistycznych pokarmów, które pomagają zbilansować dietę Twojego psa..

• Osłabiona odporność.
• Skłonność do alergii. Istnieją rasy psów, w przypadku których prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych jest większe niż inne, wyrażone właśnie w postaci wysypki skórnej (na przykład psy brachycefaliczne, labradory).
• Infekcja robakami pasożytniczymi.
• Zmiany hormonalne.
• Naprężenie. Podobnie jak u ludzi, stres u psów jest czynnikiem wywołującym wiele chorób, w tym chorób skóry, prowadzących do rozwoju przewlekłych postaci choroby..
• Choroby narządy wewnętrzne

Diagnostyka i leczenie

Rozpoznanie początkowych stadiów choroby u psa jest dość trudne. Powodem tego są mocne lub długie włosy. Z reguły u psów długowłosych lub z grubym podszerstkiem choroby skóry rozpoznaje się już w zaawansowanym stadium, gdy pojawiają się zmiany „łyse”.

Wyprysk łzowy, oprócz zewnętrznych objawów w postaci strasznej czerwonawej lub szarej skórki, charakteryzuje się silnym świądem, bolesnością przy dotykaniu skóry, podwyższoną temperaturą ciała, brakiem apetytu, dreszczami. W zaawansowanych stadiach zaburzenia snu, zaburzenia układu pokarmowego, zaburzenia wypróżniania, wyczerpanie.

Suchy wyprysk objawia się tylko zewnętrznie, nie ma bolesności miejsc pochodzenia i lokalizacji. Wełna w miejscach, w których pojawia się suchy wyprysk, stopniowo przerzedza się, aż do miejscowego wypadnięcia, pozostawiając odsłonięte miejsca ze złuszczonym martwym naskórkiem.

Aby zdiagnozować chorobę, należy wykonać badanie krwi, zeskrobki do badania na obecność bakterii i mikroorganizmów, a także zewnętrzne badanie skóry i wełny. Aby zdiagnozować choroby narządów wewnętrznych, które powodują reakcje skórne, stosuje się diagnostykę ultrasonograficzną i promieniowanie rentgenowskie. Dopiero wtedy weterynarz decyduje, jak leczyć psa..

Leczenie musi koniecznie obejmować zestaw pewnych środków. Najpierw należy wyeliminować czynnik drażniący - złagodzić swędzenie i bolesność skóry. Aby to zrobić, psa należy umyć neutralnym szamponem, pozbyć się pasożytów skóry.

Ponadto należy zadbać o to, aby pies nie był bezpośrednio nasłoneczniony, nie miał kontaktu ze źródłami ciepła - kaloryferami, piecem, a także nie przechłodził. Pamiętaj, aby wyeliminować możliwą ekspozycję na czynniki chemiczne.

Po początkowych zabiegach konieczna jest rewizja odżywiania psa - konieczne jest wprowadzenie do diety produktów z niezbędnymi aminokwasami i pierwiastkami śladowymi - cynkiem, siarką. Zgodnie z zaleceniem lekarza oprócz pokarmów bogatych w aminokwasy i pierwiastki śladowe można podawać witaminy na kursach.

Leczenie wyprysku płaczącego u psów przeprowadza się poprzez wprowadzenie chlorku wapnia lub hiposiarczynu sodu. W bardzo trudnych przypadkach mogą być wymagane transfuzje krwi i leki immunomodulujące. Ponadto wymagane będą preparaty na bazie retinolu do odbudowy naskórka..

Ponieważ wypryskowi płaczącemu towarzyszy silny ból, przepisywane są leki przeciwbólowe, blokada nowokainy.

Silne swędzenie usuwa się za pomocą leków przeciwhistaminowych, a otwarte rany leczy się sterylnymi serwetkami, stosuje się chlorheksydynę, maści, na przykład na bazie cynku.

Opatrunki z maściami przeciwzapalnymi można również stosować jako domowe leczenie wyprysku płaczącego. Po konsultacji z weterynarzem można użyć balsamów z wywarów z ziół glistnika, sznurka, rumianku.

Leczenie egzemy u psów, w tym płaczących, przeprowadza się za pomocą szamponów i sprayów, które mogą działać przeciwko bakteriom i grzybom.

Formy przewlekłe

Przewlekłe postacie choroby leczone są tylko pod nadzorem lekarza weterynarii. Do leczenia przepisuje się zakraplacze z chlorkiem wapnia, a także podaje się bromek sodu i kortykosteroidy. Oprócz zakraplaczy wstrzykuje się domięśniowo kwas askorbinowy i retinol.

I koniecznie - profilaktyka, która wesprze odporność i ochroni psa przed nawrotem choroby:

• Przede wszystkim - zmiana diety, dobranie optymalnego żywienia dla psa.
• Witaminy.
• Immunostymulanty.

Wniosek

Prawidłowa i regularna pielęgnacja zwierzaka, kompetentne leczenie pod okiem specjalisty przyspieszy powrót do zdrowia i zminimalizuje ryzyko nawracających objawów wyprysku.