Oznaki pcheł u psa

Najczęstszymi, podłymi i uporczywymi pasożytami zewnętrznymi są oczywiście pchły u psa - chciwi krwiopijcy, którzy mogą nie tylko pozbawić zwierzaka snu, ale także poważnie podważyć jego zdrowie. Ukąszenie pcheł jest bolesne, a ślina tych pasożytów jest siedliskiem patogenów różnych dolegliwości. Aby zauważyć „wtargnięcie” w czasie, właściciel musi wiedzieć, jak wyglądają pchły u psów i jak wykryć ślady krwiopijcy, jeśli zręczne owady zdołają ukryć się przed oczami.

Pchły w zaskakujący sposób przystosowały się do życia kosztem swojego „właściciela”: płaskie ciało ułatwiające poruszanie się między włosami, wytrwałe łapy do trzymania włosów, ostry, piercingowy aparat ust, ciemny kolor do kamuflażu. I oczywiście niezależność od głównego źródła pożywienia: wielu gatunki pcheł u psów są w rzeczywistości pasożytami kotów, ludzi lub szczurów.

Oczywiście pchła kocia jest wygodniejsza dla kota, ale nie gardzi psem. I będzie jadł ludzką krwią. Zatem specyfika gatunkowa tych owadów jest bardzo warunkowa: pchły u psów są przenoszone na ludzi, a człowiek może zarazić psa lub kota pchłami. Na szczęście nie ma znaczenia z jakim rodzajem pcheł musisz się zmierzyć: wszystkie są niszczone w ten sam sposób i powodują podobne objawy, a różnice interesują tylko entomologów.

Wielkość pcheł rzadko przekracza 0,5 cm, kolor jest czerwonawy, brązowy lub prawie czarny. Półprzezroczyste szare, żółtawe lub prawie białe pchły u psów wcale nie są pchłami, ale wszy lub wszy. I są spłaszczone „poziomo”, na szerokość, a pchły są płaskie po bokach. Ponadto pchły mają dobrze rozwinięte tylne kończyny, za pomocą których ci krwiopijcy mogą pokonać ogromne (w porównaniu do ich wielkości) odległości w jednym skoku..

Ponieważ pchły rozmnażają się u psów w bardzo sprytny sposób, populacja krwiopijców rośnie bardzo szybko i stale. Przebiegłe pchły nie przyklejają jajek do włosów, lecz wszędzie je rozsypują: samica czołga się przez wełnę i „strzela” kilka jaj w różnych kierunkach. Jajka wpadają w stos dywanu, szczeliny w podłodze, listwy przypodłogowe itp. Niektóre larwy z pewnością przeżyją, przepoczwarzą się, zamienią się w dorosłe owady i wrócą do psa, nawet jeśli osoba dokładnie odkupi i rozczesuje zwierzaka.

Większość właścicieli wie, jak wyglądają pchły u psów. Ale zobaczenie tego owada nie jest takie łatwe. Dokładniej, po prostu, ale gdy pcheł jest już całkiem sporo i lepiej unikać takiej sytuacji. Możesz podejrzewać, że coś było nie tak, po następujących znakach:

Inne oznaki pcheł u psów można wykryć badając skórę. Miejsce ukąszenia ulega zapaleniu i swędzeniu, widoczne są małe kropki z kroplą zakrzepłej krwi (nakłucia). Niewielka czerwonawa wysypka pojawia się na wrażliwej skórze, zwykle na brzuchu, wewnętrznej stronie ud, kłębie, za uszami, na twarzy. Jeśli się rozwinie alergia na pchły, psy mają łzawiące oczy, na skórze pojawia się jasna wysypka, z czasem wypadają sierść, w miejscu ukąszeń i zadrapań ropnie i wrzody. W ciężkich przypadkach rozległe łysiny pojawiają się u nasady ogona, na kłębie, w zadzie. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia, Twoje zwierzę może całkowicie wyłysić, a nawet umrzeć z powodu wtórnych infekcji..

A może to nie jest takie straszne? Jeśli pies nie drapie skóry, dopóki nie zacznie krwawić, po co truć go chemią? Pomyśl tylko, kropla krwi zostanie wyssana - nic wielkiego! Spójrzmy na „rozmiar” dolegliwości z punktu widzenia lekarza weterynarii: pchły u psów to ryzyko zakażenia chorobami wirusowymi, robakami pasożytniczymi, mikroskopijnymi pasożytami komórkowymi, bakteriami itp. Pchły wywołują bezsenność, co może prowadzić do rozwoju przewlekłej dolegliwości..

Ale najbardziej nieprzyjemne jest to pchły u psów są przenoszone na ludzi, i to już jest zagrożenie nie tylko dla zdrowia zwierzaka, ale także dla zdrowia całej rodziny. Skaczący krwiopijcy są nosicielami tyfusu, dżumy, gruźlicy rzekomej, zapalenia mózgu i innych śmiertelnych dolegliwości.

Upewnienie się, że pchły naprawdę przeszkadzają Twojemu psu, jest łatwe. Możesz pogłaskać swojego zwierzaka o ziarno - przynajmniej jeden owad z pewnością przyciągnie wzrok. Pchły są szczególnie widoczne u białych psów, ale ciemną sierść lepiej jest oświetlić lampą. Możesz ostrożnie rozczesać zwierzaka, kładąc go na białym prześcieradle - upadła pchła będzie wyraźnie widoczna. Kąpiąc swojego zwierzaka spójrz na ściany wanny - w obawie przed utonięciem pchły wyskakują z futra. Zbadaj powierzchnię wody - pechowi krwiopijcy pływają ze złożonymi łapami (idą tam).

Jeśli nie można było znaleźć ani jednej pchły u psów, oznaki i ślady żywotnej aktywności tych krwiopijców pomogą potwierdzić podejrzenia. Przede wszystkim są to czarne okruchy, podobne do ziarenek mielonego pieprzu - odchody pcheł, które zbierają się w grudki u nasady włosków. Białawe półprzezroczyste „okruchy” to jaja pcheł, a im jest ich więcej, tym więcej pcheł pasożytuje na psach. Ale trudniej je wykryć, ponieważ jaja zwykle spadają na podłogę, pozostając w wełnie przez bardzo krótki czas..

To modny dodatek damski z końca XVII wieku. Wszystkie szlachetne damy Europy nosiły takie rzeczy na szyi. Mniej wyszukane puste rurki były ukryte w wysokich, bujnych fryzurach i pod ubraniami. A takie urządzenie nazwano pułapką na pchły. Wewnątrz rurki znajdował się kawałek materiału nasączonego miodem zmieszanym z krwią - ostatnia uczta dla pchły, która przyczepiła się do tkanki i nie mogła się wydostać. Pchły w Europie były ciemne, a młode panie wcale nie były zawstydzone taką okolicą. Pułapka na pchły pełna martwych pasożytów była najbardziej pożądanym prezentem dla zagorzałego wielbiciela. To takie obrzydliwe! na szczęście, nowoczesne środki na pchły pozwalają nie tylko pozbyć się zwierzęcia pasożytów, ale także zapobiec nowej „inwazji”.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: