Leczenie piroplazmozy u psów i objawów choroby
Pyroplazmoza u psów
Zadowolony
Opis choroby
Patogeneza piroplazmozy u psów
Erytrocyty ulegają zniszczeniu we krwi, a ich zawartość wewnętrzna trafia do ogólnego strumienia krwi, co prowadzi do anemii.
Konsekwencją są zmiany zwyrodnieniowe w wątrobie, na skutek zatrucia organizmu, zaburzona jest drożność naczyń krwionośnych, następuje zastój krwi, rozwija się obrzęk narządów wewnętrznych i na obwodzie..
Naruszenie serca prowadzi do rozwoju niewydolności naczyniowej i serca, zapaści i dalszej śmierci zwierzęcia. Latem choroba rozprzestrzenia się wszędzie, ale jesienią, gdy temperatura powietrza przekracza 5 ° C, aktywność kleszczy jest dość wysoka, aw niektórych regionach dochodzi do wybuchów choroby.
Czynniki sprawcze
Czynnikiem wywołującym piroplazmozę jest jednokomórkowy pasożyt krwi Piroplasma canis, jest owalny, okrągły lub w kształcie gruszki, miejsce wprowadzenia wybiera osocze krwi, erytrocyty, komórki jednojądrzaste, neutrofile, czasami zlokalizowane w narządach miąższowych. Pyroplazm w rozmiarze może wypełnić cały erytrocyt, w niektórych przypadkach występują dwa pasożyty, u psów patogeny tego typu rosną większe niż u innych zwierząt i osiągnąć 7 mikrometrów.
Kleszcze przenoszą piroplazmę transovarially W cieplejszych miesiącach szczególnie powszechne są podwójne merozoity gruszkowate o wielkości od 2,9 do 4,5 mikrometra, położone pod ostrym kątem. Najczęściej kleszcze znajdują się u psów w klatce piersiowej i dolnej części szyi, na uszach, w innych miejscach rzadko się przyklejają.
Piroplazmoza psów rozwija się szybko, do jamy i śliny kleszcza trafiają najprostsze patogeny, skąd przedostają się do krwi zwierzęcia przez ranę po ukąszeniu. W sprzyjającym środowisku drobnoustroje rozmnażają się szybko i wnikając do erytrocytów niszczą je. Toksyczne produkty rozpadu z dużych ilości uwolnionej hemoglobiny zatruć ciało zwierzęcia, choroba może być ostra lub przewlekła.
Objawy piroplazmozy u ostrych psów
Psy rodowodowe są najbardziej podatne na chorobę w młodym wieku, to w tej kategorii zwierząt choroba może zakończyć się śmiercią. Okres wylęgania może trwać:
- 7–11 dni, gdy piroplazma przenosi się na zwierzę z kleszcza;
- 2–20 dni, jeśli pies jest zakażony krwią.
Choroba przebiega szybko, ostro i przewlekle; w pierwszym przypadku obserwuje się nagłą śmierć zwierzęcia bez pojawienia się charakterystycznych objawów. Jeśli zwierzę nie otrzymuje wymaganej pomocy, z każdym dniem słabnie, kończyny tylne przestają się poruszać, możliwy jest ich paraliż, nasilenie objawów piroplazmozy u psów prowadzi do śmierci 3-5 dni od początku zakażenia. Objawy początku choroby, które zwracają uwagę to:
- nagły wzrost temperatury ciała, po którym następuje stopniowy spadek wskaźników;
- niechęć zwierzęcia do jedzenia;
- ospałe i słabe zachowanie połączone z częstym ciężkim oddechem i osłabionym pulsem;
- osłabienie tylnych nóg do paraliżu;
- wyczuwalne jest powiększenie wątroby i śledziony;
- mocz staje się ciemny lub nawet czarny;
- występują wymioty i biegunka;
- mocz jest wydalany z krwią;
- widoczne błony śluzowe stają się białawe.
Kiedy pojawią się te objawy, konieczne jest rozpoczęcie leczenia w ciągu 3-6 dni, w przeciwnym razie śmierć jest nieunikniona.
Objawy babeszjozy u psów przewlekłych
Przewlekły przebieg choroby rozwija się u osób, które wcześniej cierpiały na piroplazmozę lub u zwierząt o zwiększonej podatności. Choroba w swojej przewlekłej postaci prowadzi do stopniowego rozwoju niedokrwistości, wyczerpania i osłabienia mięśni kończyn, zwłaszcza tylnych. Przewlekły przebieg charakteryzuje się okresami sedacji i nagłą remisją, choroba trwa od 3 tygodni do dwóch miesięcy. U psów obserwuje się następujące objawy piroplazmozy:
- wzrost temperatury ciała do warunków krytycznych (41˚), która stopniowo spada i staje się normalna;
- zaburzona jest praca żołądka i jelit, pojawiają się luźne stolce, masa może być jasnożółta, psy tracą apetyt;
- apatyczne i ospałe zachowanie, zmęczenie;
- brak hemoglobiny we krwi zwierzęcia rozwija się i postępuje;
- spokojne zwierzę może nagle stać się agresywne lub zapaść w bezruch.
Pełne wyzdrowienie następuje po długotrwałym leczeniu, które rozpoczyna się jak najwcześniej, wtedy organizm zwierzęcia nie doświadczy zmian zwyrodnieniowych.
Rozwój i przebieg choroby
Jeśli nie ma odpowiedniego leczenia, to następujące komplikacje:
- występuje niewydolność serca;
- objawia się niewydolność wątroby;
- nerki przestają pełnić swoje funkcje;
- praca trzustki jest zakłócona;
- rozwija się zapalenie śledziony, drgawki.
Powikłania choroby zależą od stopnia uszkodzenia, skuteczności leczenia i przejawiają się w różnym stopniu nasilenia. Ataki są rzadkie, ale ich wystąpienie jest zwiastunem śmierci zwierzęcia. Słaba czynność nerek jest powszechna, ale ciężka choroba nerek z niewielką ilością moczu lub bez moczu jest śmiertelna. Jeśli tworzy się mocz, psa można uratować przy użyciu nowoczesnych maszyn do dializy.
Rokowanie choroby zależy od stopnia uszkodzenia organizmu i zewnętrznych czynników pomocy:
- przy dobrej terminowej interwencji terapeutycznej wynik jest korzystny;
- jeśli ogólny stan organizmu ulegnie pogorszeniu, a powikłanie rozprzestrzeniło się na ważne ważne narządy, rokowanie jest niekorzystne.
Wartość badań laboratoryjnych
Na podstawie wieloletniego doświadczenia w badaniach psów z piroplazmozą ustalono listę środków diagnostycznych, które pozwalają najdokładniej ustalić diagnozę u zwierzęcia i przepisać prawidłowe leczenie piroplazmozy u psów. Laboratoryjne metody badawcze najprostsze i nie wymagają specjalnego sprzętu. Wystarczy mieć probówki, test paskowy moczu i wirówkę.
Złożone przypadki są diagnozowane w zależności od stopnia uszkodzenia narządu wewnętrznego i procesów patologicznych w nim. Jednocześnie stosuje się wszelkiego rodzaju metody badawcze w celu identyfikacji choroby, uwzględniając błędy wcześniejszych badań laboratoryjnych oraz niejasne przejawy objawów choroby u psa. Takie obserwacje laboratoryjne przeprowadza się:
Pobiera się próbki krwi i ocenia je na obecność hemolizy surowicy. Hemoliza jest wyraźniej wykrywana na drugim etapie choroby, podczas gdy na pierwszym etapie trudno jest odróżnić wizualnie, a trzeci etap wywołuje żółtaczkę.
Spadek hematokrytu jest charakterystyczny dla drugiego i trzeciego stopnia choroby, czasami na pierwszym etapie może wykazywać normalne wartości. Jeśli hemoliza nie pojawi się, spadek hematokrytu wskazuje na obecność piroplazmozy.
Czerwone zabarwienie moczu jest konsekwencją dużej ilości hemoglobiny i jest charakterystyczne dla pierwszego i drugiego stopnia choroby. Trzeci etap nie daje wyraźnego wskazania na mocz, ponieważ na tym etapie wydzielina z pęcherza staje się czarna.
Opis zmian patologicznych i anatomicznych
Aby uzyskać pełny obraz przebiegu choroby, bada się zmiany, które zaszły w organizmie psa, a dzieje się to po śmierci zwierzęcia. Aby ustalić przyczynę zgonu, opierają się na danych klinicznych, informacjach epizootologicznych i patogenach piroplazmozy występujących w rozmazach krwi z narządów miąższowych i obwodowego układu nerwowego. Badania prowadzone są pod mikroskopem:
- charakterystyczne jest poważne zubożenie zwłok, błony śluzowe są żółte, tkanki łączne i mięśniowe, ścięgna, powięź, cienka krew ma żółtawy odcień i słabo krzepnie;
- błona śluzowa jelit pokryta siniakami i krwotokami w postaci kropek lub prążków, w jamie brzusznej występuje czerwonawy wysięk surowiczy;
- śledziona ma kolor czerwony lub ciemnobrązowy, jej rozmiar zwiększa się 2-2,5 razy, powierzchnia narządu jest wyboista, czasami miazga jest zmiękczona, brzegi pogrubione;
- wątroba jest pomalowana na zewnątrz w kolorze brudnej pomarańczy lub jasnej wiśni, na nacięciu widoczny jest ubity miąższ, wyraźna struktura zrazikowa;
- żółć ma kolor pomarańczowy, jest gęsta i przepełnia pęcherzyk żółciowy, węzły chłonne są powiększone i gęste;
- nerki są powiększone, ich kolor jest nierównomierny, skorupa jest łatwa do usunięcia, wzór nie różni się od kroju;
- na warstwie śluzowej pęcherza moczowego widoczne są punktowe krwotoki lub w postaci pasków, zawartość narządu jest zabarwiona na czerwono;
- powiększone serce ma zwiotczałe mięśnie, w tkankach obserwuje się liczne krwawe wysięki, charakterystyczna jest obecność żółtawego płynu w błonie serca oraz pod nasierdziem i wsierdziu.
Leczenie piroplazmozy
Jeśli psy nie są leczone z powodu piroplazmozy, śmiertelność w tej grupie wynosi 98%. Leczenie można przeprowadzić w 4 kierunkach:
- Stosowanie określonych leków - berenil, imidosan, pyrosan, forticarb, doksycyklina, azydyna, weriben, imizol, pro-stop. Zabieg taki stanowi pierwszy etap i polega na niszczeniu pasożytów, po którym przychodzi czas na zatrucie organizmu masową śmiercią patogenów i zmienionych erytrocytów.
- Kolejny kierunek, podobnie jak następne, pomaga przezwyciężyć negatywne konsekwencje choroby dla organizmu. Wykorzystują fundusze przeznaczone na odbudowę chorych narządów, a mianowicie leki hepatoprotekcyjne, leki nasercowe, witaminy i inne.
- Stosują metodę diurezy alkalizującej metodą wymuszoną, aby zapobiec rozwojowi specyficznych powikłań i leczyć powstałe zaburzenia.
- W razie potrzeby w celu oczyszczenia przeprowadza się filtrację krwi. Hemasorpcja i plazmafereza to stosunkowo nowe metody leczenia i oczyszczania krwi z martwych i zepsutych erytrocytów, toksycznych składników, uszkodzonych białek.
Po wstrzyknięciu Veriben piroplazmy masowo giną, chore erytrocyty są niszczone, co prowadzi do ogólnej toksykozy, zmniejszenia krzepliwości krwi. Wszystkie produkty przemiany materii są wydalane przez organizm przez nerki, co powoduje zatykanie kanałów nerkowych i rozwój niewydolności nerek u psów. Pomimo tego, że patogeny umierają z powodu leków stosowanych w pierwszym kierunku, drugi i trzeci punkt są nie mniej ważne dla organizmu zwierzęcia, aby przezwyciężyć negatywne konsekwencje choroby.
Moment rozpoczęcia leczenia piroplazmozy ma ogromne znaczenie, ponieważ dzięki szybkiej interwencji zewnętrzne objawy choroby przestają być odczuwalne po kilku dniach. W przeciwnym razie, przy poważnym zaniedbaniu, choroba trwa półtora miesiąca, a powrót do zdrowia może być wątpliwy.
Plazmaferezę można wykonać natychmiast po zdiagnozowaniu piroplazmozy, a następnie zaleca się ją wykonać po 6-24 godziny po zastosowaniu leków zabijających pasożyty. Dalsze oczyszczanie krwi wskazuje na powolny powrót do zdrowia..
Profilaktyczne metody zapobiegania chorobom i późniejsze leczenie piroplazmozy u psów
Środki te obejmują zapobiegawcze leczenie zwierząt opryskami, noszenie obroży przeciw roztoczom, stosowanie specjalnych kropli przeciwko roztoczom. Z reguły takie metody prowadzą do skutecznych rezultatów, ponieważ kleszcze nie przylegają do psów, słysząc dla siebie nieprzyjemny zapach..
Kontrola ukąszeń owadów prowadzony od kwietnia do października, aw regionach południowych w listopadzie. Oprócz ochrony zewnętrznej stosuje się specjalne szczepionki. Nie wszystkie zastrzyki są skuteczne, na przykład Pirodog i Nobivak Piro zawierają antygen piroplazmatyczny izolowany in vitro. Takie zastrzyki nie dają silnej odporności, ale cechą jest również zapobieganie śmierci po zakażeniu zwierzęcia.
Skomplikowane przypadki babeszjozy
Zdarzają się przypadki, gdy organizm jednego psa zawiera różne rodzaje pasożytów, co prowadzi do powikłań w przebiegu choroby. Najczęściej występuje połączenie babeszjozy i anaplazmozy, leptospirozy i erlichiozy. Są objawy, ale mikroorganizmy są trudne do wykrycia nawet podczas wykonywania testów, zwierzę nadal choruje, leczenie okazuje się bezsilne.