Łajka karelowsko-fińska: idealny pomocnik łowiecki

Łajka fińsko-karelska (szpic fiński, karelka) to średniej wielkości pies myśliwski. Wyróżnia ją szybki dowcip i życzliwość, a także zestaw ważnych cech łowieckich..

Historia pochodzenia

Łajka karelowsko-fińska dostosowuje się do każdych warunków pogodowych

Ta rasa psów została wyhodowana na terenie byłego ZSRR. W jego powstaniu brali udział przedstawiciele rodzimych ras aborygeńskich z terenów północno-zachodnich, a także importowany szpic fiński. Za przodków karelijsko-fińskich laików uważa się staro-korelskie, oloneckie i fińskie „ptasie” psy, które są liczne w regionach Archangielsk i Leningrad, w Karelii i sąsiedniej Finlandii..

W pewnym momencie rasa powstała naturalnie na ograniczonym obszarze. Rudowłosi myśliwi z powodzeniem zdobywali pożywienie i mieszkali na świeżym powietrzu. W procesie doboru naturalnego pozostały najmądrzejsze i najodporniejsze osobniki z dobrymi umiejętnościami łowieckimi. Później ludzie z ich pomocą polowali na ptactwo łowne, zwierzęta futerkowe.

Stado psów karelowsko-fińskich jest w stanie poradzić sobie nawet z niedźwiedziem.

Pod koniec XIX wieku fińscy myśliwi H. Sandberg i H. Roos przywieźli do Helsinek dwa takie psy husky. Po 12 latach psy te zostały uznane za odrębną rasę i zarejestrowane jako szpic fiński. W połowie ubiegłego wieku „grzyby” stały się niezwykle popularne. Zostały zakupione do polowań i jako zwierzęta towarzyszące..

W latach 20. ubiegłego wieku w Związku Radzieckim myśleli o wyhodowaniu „własnej” rasy. Hodowcy przystąpili do pracy, w wyniku której powstały karelsko-fińskie husky o doskonałych walorach wędkarskich. W tym samym czasie przyjęto tymczasowy wzorzec rasy..

W czasie wojny liczba Karelów zmniejszyła się. W okresie powojennym prace nad rasą w ZSRR wznowiono, aw 1959 roku pies uzyskany ze skojarzenia metysa karelsko-fińskiego husky i fińskiego szpica został czempionem ogromnego kraju, po czym hodowcy zdecydowali się aktywniej wykorzystywać w hodowli psy rodowodowe fińskie..

W 2006 roku Rosyjska Federacja Kynologiczna (RKF) i Fiński Związek Kynologiczny (SKZ) podjęły wspólną decyzję o uznaniu karelskiej łajki fińskiej i szpica fińskiego za jedną rasę - „szpic fiński”..

Nie wszyscy hodowcy i treserzy psów w Rosji zgodzili się na tę decyzję, ponieważ w rzeczywistości oznaczało to zniknięcie rasy karelowsko-fińskiej. Jednak fakt, że szpic fiński jest standaryzowany przez międzynarodową organizację kynologiczną FCI, umożliwił właścicielom psów pokazywanie swoich pupili na międzynarodowych wystawach i zawodach..

Obecnie w Rosji jest wielu zwolenników koncepcji rasy domowej, którzy tak jak poprzednio przestrzegają „radzieckiego” standardu psa karelsko-fińskiego i nie akceptują wykorzystywania szpiców fińskich w hodowli..

Opis i wzorzec rasy (maść, wysokość w kłębie, waga)

Szczególnie gruby płaszcz na spodniach i ogonie

Sierść psa jest błyszcząca. Na tułowiu jest długa i gruba, na głowie i nogach krótka. Na szyi, ramionach i plecach osłona jest najbardziej sztywna. Podszerstek jest miękki i bogaty.

Standardowe parametry rasy:

Kolory obejmują wszystkie odcienie czerwieni, od złotej po ognistą cegłę. Jednocześnie kolor na plecach jest zawsze jaśniejszy niż na klatce piersiowej, brzuchu, ogonie i tylnej części ud..

Obecność białych plam na nogach i tej samej płomieni na klatce piersiowej oraz obecność czarnych włosów na uszach i wokół oczu, a także wzdłuż linii kręgosłupa uważa się za dopuszczalną

Postać

Przy odpowiednim wychowaniu Twój Karelski będzie w stanie zrozumieć Ciebie i Twój nastrój

Psy karelsko-fińskie mają wspaniały charakter, którego głównymi cechami są:

• mobilność, radość i efektywność;
• odwaga, ale nie lekkomyślność;
• umiarkowana agresywność wobec obcych;
• przywiązanie do właściciela i jego rodziny;
• umiejętność uchwycenia nastroju właściciela i prawidłowego zachowania.

Rudowłosy husky zawsze cierpi z powodu rozłąki, a kiedy jest niegrzecznie traktowany, staje się uparta i trudna do opanowania.

Przy odpowiednim wychowaniu psy te dobrze dogadują się z innymi zwierzętami mieszkającymi w domu, a także przyjaźnią się z dziećmi. Są uważni i jeśli uznają coś niebezpiecznego, na pewno dadzą znać właścicielowi szczekając. Psy karelsko-fińskie mają mocne nerwy i dobrą pamięć. Wyróżniają się lojalnością i życzliwością, dlatego uchodzą za jedne z najlepszych psów do towarzystwa w Europie i USA..

Opieka i

Łajka fińsko-karelska świetnie czuje się w wolierze, ważne jest, aby zapewnić wszystkie niezbędne warunki

Piesek może mieszkać w wolierze, ale doskonale dostosowuje się do warunków panujących w mieszkaniu. Mieszkanie pod jednym dachem z ludźmi ma pewne zalety. Pies zaczyna szybciej i lepiej rozumieć osobę..

W trosce o husky należy pamiętać, że:

• konieczne jest okresowe odrobaczanie i szczepienie zwierzęcia;
• potrzebuje swojego stałego miejsca, w którym jest wygodna pościel i miska z wodą. Ważne jest, aby nie znajdował się w przeciągu..

Psa pracującego należy okresowo leczyć środkami przeciwko pchłom i kleszczom. Możesz po prostu wyposażyć ją w kołnierz przeciwpasożytniczy. Więcej informacji na temat pielęgnacji włosów, a także pazurów, oczu i zębów można znaleźć w sekcji dotyczącej pielęgnacji.

Co karmić

Psy muszą mieć surowe kości

Rudowłosy husky jest wybredny w kwestii jedzenia. Jej optymalna dieta składa się z pokarmów takich jak:

• Chude mięso pokrojone na małe kawałki, które czasami można zastąpić kiełbasami i kiełbasami niezawierającymi wieprzowiny;
• kości surowe - duże, z resztkami mięsa, ale bez ostrych krawędzi;
• podroby. W swojej surowej postaci mogą być zwykłym pożywieniem, natomiast w postaci suchej mogą być stosowane jako przysmak;
• owsianka z kaszy gryczanej, prosa i ryżu, którą można gotować zarówno w chudym bulionie, jak iz dodatkiem niewielkiej ilości oleju roślinnego;
• sfermentowane produkty mleczne, w tym twarożek;
• świeże, gotowane i suszone warzywa i owoce;
• bułka żytnia.

Nie podawaj swojemu psu:

• kości rurkowe;
• świeże mleko;
• masło;
• słodycze.

Jeśli chodzi o karmę suchą, hodowcy byli podzieleni. Z jednej strony lepiej karmić psa myśliwskiego naturalną karmą, ale z drugiej strony specjalne pokarmy mają pełny i zbilansowany skład, a także oszczędzają czas. Eksperci uważają, że obie opcje są dopuszczalne, najważniejsze jest trzymanie się tylko jednej z nich. Żywienie mieszane może prowadzić do poważnych zaburzeń trawiennych, ponieważ żywność naturalna i gotowa jest inaczej trawiona.

Pielęgnacja

Opieka nad karelowsko-fińską łajką nie jest szczególnie trudna:

• Jego wełna nie ma silnego specyficznego zapachu, ale wymaga uwagi właściciela. W okresie linienia jesienno-wiosennego konieczne jest codzienne czesanie go grzebieniem i łuską. Zimą i latem wystarczy cotygodniowe szczotkowanie. Matowe i wypadające włosy, a także pojawienie się łupieżu mogą oznaczać niedobór witamin i minerałów w jadłospisie, a także wskazywać na alergię pokarmową.
• Kąpią psa dwa razy w roku, a także przed udziałem w wystawie lub w przypadku silnego zanieczyszczenia. Częste zabiegi wodne są niepożądane, ponieważ usuwają naturalny składnik ochronny z sierści psa. Po tym, jak pies podczas polowania pływał w naturalnym zbiorniku, należy go oblać czystą wodą. Wełna husky karelowsko-fińskiej nie jest cięta ani zrywana.
• Pazury należy przycinać co miesiąc średnią obcinaczką do paznokci, a następnie czyścić pilnikiem. Opuszki palców u nóg i pięt są sprawdzane i wycierane wilgotną szmatką po każdym wyjściu na zewnątrz..
• Pielęgnacja oczu jest wymagana, jeśli śluz gromadzi się w rogach. W takich przypadkach należy delikatnie przetrzeć je czystym kawałkiem gazy zamoczonym w ciepłym bulionie rumiankowym. W przypadku obfitego łzawienia i wycieku ropy zwierzę należy pokazać lekarzowi weterynarii.
• Zęby czyści się specjalnymi dołami do żucia. Pożywienie stałe i świeże pomidory doskonale zapobiegną tworzeniu się twardej płytki nazębnej.
• Nie można też zignorować uszu. Należy je codziennie badać pod kątem ciał obcych i uszkodzeń oraz wycierać od wewnątrz (płytko!) 2-3 razy w miesiącu czystym wilgotnym wacikiem.

Edukacja i trening

Komenda „Siad” jest jedną z podstawowych, psy szybko się jej uczą

Pies uczy się pierwszych komend już w wieku pięciu miesięcy, kiedy może już świadomie skoncentrować uwagę na człowieku..

Trening myśliwski należy rozpocząć od pokazania skór zwierzęcych i ptasich piór. Pies musi je wąchać, smakować. Bardzo ważne jest, aby wyszkolić psa, aby brzmiał jak strzał z okresu szczenięcego. Jeśli chodzi o wprowadzenie zwierzęcia, lepiej jest wprowadzić je bliżej wieku sześciu miesięcy. Trening rozpoczyna się od małych zwierząt i ptaków, a następnie pokazuje większe. W celu pobudzenia rozwoju cech łowieckich psa dopuszcza się zbliżanie się do żywych zwierząt lub ich tusz. Techniki polowania można lepiej poznać, gdy szczeniak jest połączony z doświadczonym psem..

Aby nie znudziły im się polubienia, potrzebują zabaw i długich biegów, a także wycieczek na łono natury. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów domowych..

Ważne jest, aby edukować swojego zwierzaka, aby poczuł prymat osoby i traktował go jak przywódcę. W przeciwnym razie prawdopodobne są problemy z posłuszeństwem..

Choroby i leczenie

Pomimo tego, że psy te wyróżniają się wytrzymałością i dobrym zdrowiem, podatne są na następujące dolegliwości:

• zwichnięcie stawu kolanowego;
• choroby oczu;
• alergie na niektóre pokarmy;
• padaczka.

Możesz uzyskać porady dotyczące zapobiegania i leczenia od swojego lekarza weterynarii.

Ilu żyje

Uważa się, że psy tej rasy żyją 10-12 lat, a przy odpowiedniej pielęgnacji osiągają wiek 15 lat.

Hodowla

Szczenięta fińsko-karelskie są bardzo zabawne, czasami bardzo trudno je uspokoić

Czerwony husky jest bardzo popularny w krajach skandynawskich oraz w północno-zachodniej części naszego kraju. To wyjaśnia dużą liczbę bud do hodowli tych psów..

Można kupić prawdziwą lajkę karelowsko-fińską, której rasa zostanie udokumentowana;

• od hodowców, którzy hodują Karelów;
• od właścicieli, którzy za pośrednictwem klubów hodowlanych znajdują partnera dla swojego zwierzaka, co skutkuje powstaniem czystorasowych odchodów.

Robienie na drutach

Zgodnie z zasadami hodowli, dopuszczenie psa do krycia jest dozwolone do drugiej lub lepszej trzeciej rui, przy czym:

• suka musi być wcześniej proglistogenna, a także zaszczepiona nie później niż 8 miesięcy temu;
• ważne jest, aby pies był zdrowy, ponieważ od tego zależy stan jego potomstwa.

Urodzenie szczeniąt trwa 62–65 dni, ale czasami nawet 72 dni. Pies należy do ras bezpłodnych (1–6 niemowląt w miocie), więc dojrzewanie może być ledwo zauważalne nawet w późniejszych stadiach.

Opieka nad szczenięciem

Ważne jest, aby zacząć dbać o swoje psy już od urodzenia.

Szczenięta powinny karmić się mlekiem matki do 1-2 miesięcy, chociaż nierzadko zdarza się, że hodowca dodatkowo karmi miot od 3 tygodnia. Dzieje się tak, aby przyszły właściciel, kupując np. Półtorarocznego zwierzaka, dostał mniej lub bardziej niezależnego szczeniaka, niezależnego od matki. Jednak ważne jest, aby zadbać o zdrowie suki, dlatego odsadzenie dzieci nie powinno nastąpić wcześniej niż 1-1,5 miesiąca.

Głównym pokarmem młodych husky jest surowe mięso w kawałkach, z wyjątkiem wieprzowiny, której nie powinno być za dużo. Ponadto istnieją inne zasady żywieniowe:

• Już w wieku 2-3 miesięcy szczenię wolno „pracować” z dużymi, gładkimi kościami lub kościami z mięsem. Kurczak podawany jest na surowo bez kości, ponieważ mogą uszkodzić przełyk.
• Owsianka zbożowa jest lekko solona, ​​rozcieńczona bulionem lub przyprawiona mięsem, w przeciwnym razie pies nie będzie wykazywał zainteresowania jedzeniem.
• Nie podaje się drobnych podrobów, więc działają rozluźniająco na jelita.
• Jeśli chodzi o sfermentowane produkty mleczne, warzywa i owoce, są one używane jak dla dorosłych.
• Ważne jest, aby nauczyć psa zazieleniać od szczenięcia, wtedy będzie to znacznie trudniejsze.
• Lepiej jest brać jajka przepiórcze (1-2 sztuki) i podawać raz w tygodniu.
• Ryby podaje się również raz w tygodniu, świeże ryby morskie i ryby rzeczne muszą być gotowane.

Należy pamiętać, aby pies zawsze miał w misce świeżą wodę.. Pożywienie pozostałe po karmieniu należy usunąć po 15 minutach, aby szczenię przyzwyczaiło się do reżimu.

Jeśli chodzi o dokładną ilość karmień, zależy to od wieku psa:

Oprócz prawidłowego żywienia troską właściciela jest wyprowadzenie robaków ze zwierzęcia od półtora miesiąca życia, a także szczepienie psa zgodnie z harmonogramem:

• po 2 miesiącach - od dżumy i zapalenia jelit, a następnie dewakcynacji;
• w wieku 6-7 miesięcy - od wścieklizny po całkowitej zmianie zębów.

Szczepienia niestety nie w pełni ochronią psa przed problemami zdrowotnymi, dlatego warto zabezpieczyć swojego pupila przed wychłodzeniem i przepracowaniem.

Ważne jest, aby nie wpuszczać szczeniaka do towarzystwa większych i silniejszych psów. Oprócz tego, że jest traumatyczny, ich agresywność może zniechęcić husky do komunikowania się z krewnymi przez długi czas..

Polowanie z karelowsko-fińską lajką

Łajka karelowsko-fińska jest idealna do polowań i jest w stanie złapać kilka gatunków zwierząt

Polubienia są przeznaczone do polowań komercyjnych. Zabierają zwierzęta futerkowe, duże ptaki leśne i brodzące, kopytne, a nawet niedźwiedzia..

Podczas polowania przedstawiciele tej rasy charakteryzują się:

• polują, głośno szczekają i spowalniają bestię;
• łatwo podnieść ptaka;
• skuteczne wyszukiwanie rannych zwierząt;
• przynieś zdobycz swojemu panu;
• bez strachu wejdź do dziur i wskocz do wody.

Karelianie mają doskonały instynkt, są doskonale zorientowani, a jednocześnie lekkomyślni i odporni. Polowanie z tym psem jest ekscytujące i efektywne niezależnie od pory roku:

• Głuszec i cietrzew są zbierane latem, a także wczesną wiosną i jesienią. Wczesnym rankiem lub o zachodzie słońca, kiedy górski ptak schodzi na dół, aby zjeść, pies może wejść na szlak. Znajdując go, prowadzi łowcę i przeraża ptaka.
• Sobole, kuny i wiewiórki poluje się w tajdze w okresie od października do grudnia. Łajka podąża tropem, znajduje bestię i prowadzi ją do drzewa. Próbując uciec, przeskakuje dalej i dalej. Pies goni go szczekającą szczekaniem, aż zwierzę znajdzie się na takim pniu, z którego nie da się przeskoczyć do kolejnego schronienia.
• Na łosie wybierają się zimą, na samym początku. Pies odkrywa bestię, szczeka na nią, aby właściciel był świadomy, a następnie w milczeniu ściga ofiarę. Aby zatrzymać łosia, powóz biegnie przed siebie szczekając, ale nigdy nie podchodzi zbyt blisko i nie atakuje.

Jeśli chodzi o polowanie na lisy i zające, pracuje tam mniej wydajnie, chociaż wiele zależy od indywidualnych cech psa..

Pseudonimy dla husky karelsko-fińskiego

Często właściciele nazywają swoje zwierzęta pseudonimami, które wywołują w nich określone skojarzenia.

Gdy w hodowli rodzą się szczenięta, hodowca nadaje im imiona, przestrzegając pewnych zasad. Każdy miot oznaczony jest określoną literą alfabetu, od której będą się rozpoczynać przydomki szczeniąt. Kiedy urodzone psy są wcześniej rezerwowane, ich przyszli właściciele otrzymują miot, aby mogli wymyślić odpowiednie imię dla zwierzaka..

Pseudonimy karelsko-fińskich husky są często:

• nazwy zwierząt północnych, na które myśliwi polują z husky;
• nazwy obiektów geograficznych;

Nazwa optymalna to nazwa składająca się z dwóch sylab.

Jak nazwać chłopca

Pseudonimy, takie jak:

• Szaman;
• Jamał;
• Valdai;
• Ural;
• Chakar;
• lód.

Imiona dla dziewczynek

Pomysły na pseudonimy dla dziewczyn

• Reima;
• Yucca;
• Wiewiórka;
• Dara;
• Runa;
• Vyatka.

Główną zaletą karelsko-fińskich husky jest ich walory użytkowe. Ponadto psy są cenione za niewielkie rozmiary, piękną budowę ciała i umaszczenie, a także za to, że ich utrzymanie nie wymaga dużych inwestycji..

Jeśli chodzi o wady, one również istnieją. To nadmierna pobudliwość i aktywność, potrzeba długich spacerów, nawyk szczekania na nieznajomych. Połączenie cech rasy sprawia, że ​​karelowsko-fińskie laiki są ulubionymi towarzyszami i niezastąpionymi pomocnikami łowieckimi..