Główne choroby krwi u psów: przyczyny i objawy

Krew przenosi tlen i składniki odżywcze w całym organizmie. Kiedy krew jest chora, cierpi całe ciało. Często konsekwencje choroby krwi mogą stać się nieodwracalne lub nawet śmiertelne..

Niedokrwistość

Niedokrwistość Nie jest chorobą, ale stanem, który często jest objawem choroby. Termin „anemia” odnosi się do zmniejszonej liczby czerwonych krwinek lub hemoglobiny (a czasami obu) krążących we krwi psa.

Czerwone krwinki dostarczają organizmowi tlenu. Hemoglobina, która jest białkiem wewnątrz czerwonych krwinek, przenosi tlen. Czerwone krwinki są również odpowiedzialne za usuwanie dwutlenku węgla z organizmu. Komórki te powstają w szpiku kostnym, „żyją” przez około trzy miesiące, po czym są niszczone i zastępowane.

Przyczyny:

• Strata krwi.
• Choroba o podłożu immunologicznym.
• Krwawienie z przewodu pokarmowego.
• Choroba zakaźna.
• Choroby przenoszone przez kleszcze.
• Utrata krwi z powodu zarażenia pasożytami.
• Choroba Cushinga.
• Toksyny.
• Rak.
• Choroby przewlekłe.
• Choroba nerek.
• Choroby szpiku kostnego.
• Leki zmniejszające liczbę czerwonych krwinek.
• Złe odżywianie.

Objawy:

• Przebarwienia dziąseł - sinica, bladość.
• Letarg.
• Zmęczenie.
• Zmniejszać temperatura ciała.
• Zimne kończyny.
• Krwotok podskórny.
• Ciemne stolce (melena).
• Ciemna krew w wymiocinach lub stolcu.

Choroby krwi związane z niedoborem witamin

Hipowitaminoza witaminy B12. Przyczyny:

• Dysbakterioza.
• Robaki.
• Złe wchłanianie jelitowe.

Konsekwencje - dysfunkcja syntezy aminokwasów, kwasów nukleinowych i innych substancji niezbędnych dla organizmu psa.

H-hipowitaminoza. Objawem są zmiany dystroficzne lub zapalne skóry: łojotok, zapalenie skóry, łysienie itp..

K-hipowitaminoza. Najgroźniejszą konsekwencją jest zaburzenie krzepnięcia krwi. Oznaki:

• Krew w moczu.
• Obfite krwawienie.
• Krew w stolcu.
• Krwotok podskórny.

Pyroplazmoza

Piroplazmoza (babeszjoza) - zakaźna choroba krwi przenoszona przez kleszcze, wywoływana przez najprostszego pasożyta. Babesia przenika do czerwonych krwinek ssaków, powodując anemię.

Drogi infekcji:

• Przez ugryzienie przez kleszcza.
• Nie udowodniono - bezpośrednie zakażenie przez kontakt z krwią żywiciela.
• Od matki do embrionów.
• Transfuzja krwi.

Objawy:

• Zapaść z szokiem systemowym.
• Kryzys hemolityczny.
• Ciemny mocz.
• Gorączka.
• Słabość.
• Blade błony śluzowe.
• Apatia.
• Opuchnięte węzły chłonne.
• Powiększona śledziona.

Diagnoza opiera się na rozmazie krwi lub obrazie klinicznym. Leczenie jest specyficzne, agresywne, dlatego nie powinno być stosowane w celach profilaktycznych.

Ehrlichiosis

Drogi infekcji:

• Przez ugryzienie przez kleszcza.
• Transfuzja krwi.

Gradacja:

• Ostry etap. Występuje kilka tygodni po zakażeniu i utrzymuje się do miesiąca:
• Gorączka.
• Zmniejszona liczba krwinek z powodu zahamowania czynności szpiku kostnego.
• Wybroczyny.
• Zaburzenia krzepnięcia krwi.
• Zapalenie naczyń.
• Limfadenopatia.
• Wyładowanie z nosa i oczu.
• Obrzęk nóg i moszny.
• Etap drugi. Faza subkliniczna nie ma zewnętrznych oznak i może trwać do końca życia psa, podczas którego zwierzę jest nosicielem. Czasami na tym etapie psy wracają do zdrowia bez interwencji..
• Trzeci etap. Nie zawsze się rozwija, ale jest najbardziej niebezpieczny. Jest to faza przewlekła prowadząca do krytycznego spadku liczby krwinek. Objawy:
• Pancytopenia.
• Obfite krwawienie.
• Infekcje bakteryjne
• Kalectwo.
• Zaburzenia neurologiczne i okulistyczne.
• Choroba nerek.
• Utrata masy ciała.
• Blade dziąsła.
• Zapalenie naczyń.
• Limfadenopatia.
• Duszność, kaszel.
• Wielomocz, polidypsja.

Ważny! Przewlekła erlichioza powoduje śmierć w młodym wieku.

Leczenie jest specyficzne, długotrwałe, agresywne. Terapię dobiera się na podstawie obrazu klinicznego, wieku i obecności chorób przewlekłych.

Anaplazmoza

Anaplazmoza Jest chorobą przenoszoną przez kleszcze, wywoływaną przez zakaźny organizm bakteryjny Anaplasma phagocytophilum .



Objawy:

• Kalectwo.
• Ból stawu.
• Gorączka.
• Letarg.
• Anoreksja.

Uwaga! Po zakażeniu objawy pojawiają się w ciągu 1-7 dni.

Leczenie jest specyficzne, agresywne, ale rokowanie jest korzystne. Przy odpowiednim podejściu choroba całkowicie ustępuje w ciągu 2-4 tygodni. Jest też trudność, bez specjalnych testów nie można stwierdzić, czy pies jest nosicielem, czy w pełni wyzdrowiał.

Choroba von von Willebranda

Choroba von Willebranda jest częstym dziedzicznym zaburzeniem krwawienia. Uważa się, że choroba ta jest najbardziej podatna na:

• Dobermany.
• Teriery szkockie.
• Owczarki Szetlandzkie.

Nie ma lekarstwa. Psy z chorobą von Willebranda są wspierane przez całe życie dzięki odpowiednim warunkom i okolicznościom, w których może rozpocząć się krwawienie.