Pies rasy bobtail (owczarek staroangielski), opis

Bobtail lub owczarek staroangielski to rasa psów, która jest popularna wśród tych, którzy cenią swój uroczy wygląd, zabawny charakter i spokojne usposobienie u zwierząt domowych..

W naszym artykule porozmawiamy o opisie ogonów, ich cechach i charakterze, a także zawiłościach opieki przy wyborze takiego psa na towarzysza w domu.

Historia wyglądu

Ojczyzną bobtail jest Anglia. Te psy zostały wyhodowane w wyniku poszukiwań idealnej rasy pasterskiej..

Niemożliwe jest dokładne określenie przodków bobtaila, przyjmuje się, że tak Briard i owczarek południoworosyjski. Wzmianki o tej rasie pochodzą z początku XVI wieku..Bobtaile były łatwe do wyszkolenia i mogły prowadzić duże stada owiec. Jednocześnie byli spokojni i delikatni, bydło słuchało ich, ale się nie bało.

W tłumaczeniu z angielskiego „bobtail” oznacza „krótki ogon”. W starej Anglii od urodzenia obcięto im ogony. Wynika to z faktu, że w tamtych czasach wysokość podatku od psów zależała od długości ogona..

W 1865 r. Bobtail został pokazany szerokiej publiczności na wystawie w Islington, aw 1873 r. W Birmingham po raz pierwszy został zaprezentowany jako rasa i uzyskał nazwę „Owczarek staroangielski”. Wzorzec rasy został zarejestrowany w 1888 roku w English Kennel Club.

Popularność tych przystojnych mężczyzn nastąpiła w latach 60-70 XX wieku po premierze programów i filmów z udziałem Owczarków Staroangielskich.

Opis i standardy rasy

Standardy rasy owczarków staroangielskich:

• Kraj: Wielka Brytania.
• Wzrost: w kłębie psy 56-61 cm, suki - 54-56 cm.
• Waga: 27-45 kg.
• Długość życia: 10-12 lat.
• Linienie: silny.
• Kolor: szary, niebieski, "grizzly".
• Śmieci: 4-8 szczeniąt.
• Cel, powód: pies przewodnik, pies do towarzystwa.
• Grupa: pasterz.
• Wyznanie: CKC, FCI, AKC, UKC, ANKC, NKC, NZKC, APRI, ACR.

Głowa bobtaila jest kwadratowa z wypukłym czołem. Nos jest szeroki, z dużymi nozdrzami. Uszy są średniej wielkości, osadzone na wysokości oczu i prawie całkowicie zakryte przez włosy. Zęby białe i duże, zgryz nożycowy.Oczy są ciemne i średniej wielkości. Kudłate grzywki sprawiają, że ten pies wygląda wesoło, ale nieco ostrożnie.

Ciało jest muskularne, z szerokim i masywnym szkieletem. Szyja wysoko osadzona, średniej długości. Kłąb umiarkowanie zaznaczony, lędźwie wysklepione, szerokie i zad zaokrąglony. Klatka piersiowa jest głęboka i pulchna.

Nogi mocne, ustawione równolegle. Małe, zaokrąglone nóżki z grubymi poduszkami.

Bobtaile charakteryzują się bobtailem od urodzenia. Szczenięta urodzone z ogonami są obcięte do długości nieprzekraczającej 5 cm.

Rodzaj i kolor szaty

Sierść owczarków staroangielskich jest długa i gruba, podniesiona i sztywna, często błyszcząca, bo pies się poci.

Podszerstek dobrze rozwinięty i ściśle przylegający. Jeśli nie zostanie usunięty przez szczotkowanie i zrzucanie, wówczas zwierzak będzie miał doskonałą wodoodporną osłonę, która ochroni go przy złej pogodzie.

Standard dopuszcza dowolne odcienie szarości, błękitu i „grizzly” (jasne kończyny, klatka piersiowa i kufa, boki i plecy - ciemne).

Obecność brązu w kolorze ogonów jest niepożądana. Głębia koloru zależy od genetyki i wieku zwierzęcia. W okresie dojrzewania kolor jest jaśniejszy, z wiekiem ciemnieje i ostatecznie tworzy się w wieku 4-5 lat.

Postać

Bobtaile mają bardzo miły charakter. Ze względu na cierpliwość i miłość do dzieci są często nazywane psami-opiekunami. Pozwalają małym psotnikom bawić się z nimi w dowolne gry, a nawet gdy dziecko przekroczy granice, Owczarek staroangielski nie warczy, ale po prostu odsuwa się od dziecka..Są inteligentne i łatwo dostosowują się do każdego środowiska, są bardzo elastyczne i we wszystkim zgadzają się z właścicielem. Owczarek staroangielski wyróżnia się miłością do ludzi i pogodnym usposobieniem. W środowisku domowym może być dobrym stróżem.

Zwierzaki tej rasy podczas spaceru nigdy nie uciekają daleko od właścicieli i trzymają wszystkich uczestników spaceru w zasięgu wzroku.

Bobtail dobrze dogaduje się z psami innych ras i innymi zwierzętami. Nawet przy agresji ze strony nieznajomych pies ten może głośno szczekać i trzaskać, ale nie gryzie poważnie.

Konserwacja i pielęgnacja

Takie psy dobrze sobie radzą w prywatnych domach i przestronnych mieszkaniach. Muszą regularnie chodzić i chodzić po terytorium..

Wełna

Bobtaile mają długą sierść, która nieustannie plącze się i plącze, powodując niedogodności dla zwierzaka. Musisz czesać sierść swojego zwierzaka co najmniej trzy razy w tygodniu..

Ogonek zrzuca dwa razy w roku, tracąc podszerstek, dlatego wymaga szczególnej pielęgnacji.

Podczas linienia suki tej rasy tracą więcej sierści niż samce. Możesz ciąć swojego zwierzaka co dwa miesiące za pomocą elektrycznej maszynki do strzyżenia.

Czyszczenie

1. Uszy owczarka staroangielskiego należy okresowo czyścić wacikiem, a futro rosnące do wewnątrz musi zostać usunięte.
2. Oczy należy regularnie badać i wycierać, aby uniknąć zapalenia..
3. Pazury są przycinane raz w miesiącu. Usuwaniu podlega również nadmiar włosów na poduszkach..
4. Kąpiel zwierzaka nie powinna odbywać się częściej niż raz w miesiącu przy użyciu produktów specjalnie dobranych do tego rodzaju wełny. Sierść zakrywającą oczy psa należy przyciąć lub zabezpieczyć u góry gumką.

Trening

Trening owczarka staroangielskiego najlepiej rozpocząć jak najwcześniej. Powinieneś natychmiast przyzwyczaić szczeniaka do własnego pseudonimu, obroży i smyczy.Ponieważ bobtail ma instynkty „pasterza”, poruszające się samochody i nieznajomi mogą stać się obiektami jego obserwacji. Trzeba zająć się takimi cechami psa i nauczyć go posłuszeństwa..

Szkolenie powinno być przyjazne, ale stanowcze. Pies powinien postrzegać właściciela jako lidera „stada” i niekwestionowanego lidera.

Z bobtailem musisz dużo mówić i wyjaśniać wszystko spokojnym tonem. Ta rasa psów nie lubi podniesionego głosu właściciela. Dzięki sprytowi psy szybko rozumieją, czego się od nich wymaga..

Pierwsze polecenia opanowane przez owczarka angielskiego powinny brzmieć: „do mnie”, „ustaw” i „siad”.

Każdy pies wymaga indywidualnego podejścia, ale najczęstszą metodą na bobtail jest metoda motywacyjna. W tym przypadku zwierzak staje się zainteresowany i wykazuje zwiększoną uważność..

Dieta i co karmić

Psy staroangielskie są karmione zarówno pokarmem naturalnym, jak i specjalnym. Karmienie powinno odbywać się dwa razy dziennie o tej samej porze iw równych ilościach.

Używając karmy w diecie zwierzaka, musisz ją kupować w sklepach zoologicznych. Warto wybrać wysokiej jakości karmę odpowiednią dla psów tej rasy, zawiera ona wszystkie niezbędne witaminy.

Stosując dietę z naturalnych produktów, menu należy przygotować ze szczególną starannością. Na każdy kilogram wagi bobtail powinien otrzymywać co najmniej 20 gramów mięsa dziennie. W menu powinno znaleźć się:

• białka - mięso (oprócz wieprzowiny), ryby, twarożek;
• tłuszcze - zwierzę otrzymuje większość z nich wraz z produktami mięsnymi, ale do jego pożywienia należy dodać trochę nierafinowanego oleju roślinnego;
• węglowodany - owsianka na wodzie (kasza gryczana, ryż, płatki owsiane), warzywa (marchew, cukinia, dynia, pomidory);
• zielenie - musisz dodać je do głównego pożywienia bobtaila;
• minerały - surowe kości chrzęstne zwierząt domowych (z wyłączeniem drobiu i wieprzowiny) oraz złożone suplementy zawierające wapń i witaminy.

W żadnym wypadku nie należy przekarmiać bobtaila, jego żebra powinny być wyczuwalne. Jeśli tak się nie stanie, pies ma nadwagę, co może powodować problemy zdrowotne u zwierzaka.

Zdrowie

Rasa ta wyróżnia się dobrym zdrowiem, ale mimo to występuje tendencja do niektórych chorób:

• dysplazja stawu biodrowego jest najczęstszą chorobą bobtail. W przypadku tej choroby psu trudno jest wstać, odczuwa ból podczas chodzenia i dotykania biodra;
• łojotok - zakłócenia w procesie rogowacenia skóry, w wyniku których na wełnie gromadzi się nadmiar tłuszczu. Prowadzi to do matowienia sierści, ciągłego swędzenia i nieprzyjemnego zapachu zwierzęcia;
• demodicosis - choroba skóry, która jest wywoływana przez roztocze demodex;
• Problemy z tarczycą - najczęściej Bobtaile cierpią na niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy), która może powodować anemię, osłabienie i otyłość;
• głuchota jest chorobą wrodzoną, najczęściej cierpią na nią psy z niewielką liczbą ciemnych obszarów na głowie;
• choroby oczu - w każdym wieku u bobtaila może rozwinąć się dysplazja siatkówki i zaćma, prowadzące do ślepoty;
• ataksja móżdżkowa - dziedziczna choroba powodująca utratę koordynacji ruchów, drżenie i drgawki u psa.

Owczarek staroangielski został wyhodowany jako idealny towarzysz dla pasterzy, ale inteligencja, dobra natura i potulna natura tych uroczych psów przyczyniają się do ich nabycia jako zwierząt domowych. Znając wszystkie zawiłości związane z pielęgnacją ogonków, możesz napełnić radością zarówno swoje życie, jak i życie swojego czworonożnego przyjaciela.