Łajka karelowsko-fińska: opis, szkolenie, konserwacja i pielęgnacja

Polubienia15.05.2018 4,9 tys. 3,3 tys. 8 min.

Łajka karelowsko-fińska to rasa psów myśliwskich odkryta stosunkowo niedawno. Nie figuruje w rejestrze Rosyjskiej Federacji Kynologicznej, co tłumaczy się historycznym zamętem, który powstał w czasach Związku Radzieckiego. Aby naprawić ten błąd, postanowiono zmienić nazwę rasy na szpic fiński. Lubi zewnętrznie przypominać misie o jasnoczerwonym kolorze. Są z natury pogodni i przyjaźni. Wrodzone instynkty łowieckie pozwalają tym psom stać się dobrymi strażnikami. Szybko przywiązują się do właściciela i domowników, zawsze pilnują ich bezpieczeństwa.

1 Historia pochodzenia

Po raz pierwszy francuski podróżnik, który odwiedził Finlandię, opowiedział o karelowsko-fińskich husky. Uderzył go jaskrawoczerwony kolor psów i temperament myśliwski. Na początku XIX wieku w Rosji pojawiła się kolekcja poświęcona husky, która zawierała zdjęcia z uderzająco pięknymi psami. Monarchowie szczególnie kochali te wdzięczne zwierzęta..

Nieco później rasą zainteresowali się fińscy hodowcy. Specjalny wkład wnieśli dwaj Finowie, którzy w tym czasie hodowali psy. Przodkami osobników karelowsko-fińskich były karelskie i oloneckie ptasie husky, które na zewnątrz mają wiele podobnych cech, ale współczesny szpic jest znacznie większy.

Tymczasowy standard został zarejestrowany w latach 20. XX wieku. XX wiek. Po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej ludność była na skraju wyginięcia. Udało się go uratować tylko dzięki eksportowi pozostałych przedstawicieli do Finlandii. Rasa została ostatecznie ukształtowana pod koniec lat 60. Dziś zwierzęta są wykorzystywane nie tylko do polowań, ale także jako urocze zwierzaki..

2 Opis i standard

Karelianie wyróżniają się zwiększoną energią i wytrzymałością, szybką reakcją i dobrą orientacją w przestrzeni. Obdarzony wrodzonymi instynktami łowieckimi. Potrafią polować nawet bez udziału człowieka. Wyglądają atrakcyjnie i kompaktowo. Są uważane za najmniejsze lajki. Można je rozpoznać po charakterystycznym jaskrawoczerwonym kolorze..

Zgodnie z opisem rasy zwierzęta ważą 8-13 kg przy wysokości 45-50 cm (samce) i 40-45 cm (samice).

Standard łajki karelowsko-fińskiej jest praktycznie nie do odróżnienia od szpicu fińskiego:

• Typ suchej sylwetki.
• Grzbiet mocny, kłąb podniesiony. Lędźwie krótkie i szerokie. Zad lekko opadający. Średnia klatka piersiowa z wydatnymi żebrami.
• Głowa ma kształt klina, z wyraźnym przejściem do kufy i wypukłą czaszką.
• Szyja mocna, muskularna, bez podgardla. Samce mają bujny futrzany kołnierz.
• Nos jest płaski, z czarnym płatkiem.
• Uszy są ostre, trójkątne, małe.
• Oczy są duże i wyraziste, lekko skośne, ciemne.
• Ogon zwinięty w pierścień.
• Kończyny są proste, smukłe. Poduszki łap są zwarte, obszerne, czarne, z bocznym pokwitaniem.
• Płaszcz jest długi, stojący. Na plecach i karku włosy są grubsze. Na głowie ciasny pokrowiec, na biodrach futrzane "spodnie". Podszerstek gruby i miękki. Struktura włosa jest błyszcząca, z błyszczącym połyskiem.

Kolor może być inny, ale w obrębie czerwonego odcienia:

• cegła;
• złoty;
• ognisty czerwony.

Dopuszczalne są białe inkluzje na nogach i klatce piersiowej lub czarne na kręgosłupie, uszach, w okolicy oczu.

Kluczowe cechy husky karelowsko-fińskiej przedstawiono w tabeli:

plusy	Wady
Miej zrównoważoną psychikę	Uparty
Czyści, ułatwiając pielęgnację sierści	Jedzą dużo, więc kontrola diety jest konieczna
Mają silną odporność i żyją długo	Trudno trenować
Wielofunkcyjny: mogą być towarzyszami, myśliwymi, zwierzętami domowymi	Uwielbiam dominować

Fiński lubi były pierwotnie przeznaczone do polowania na zające: zające, wiewiórki, kuny, dziki i ptaki. Może być używany do przynęty na większe zwierzę. Dzięki inteligencji i nadmiernemu oddaniu właścicielowi są całkiem odpowiednie jako przyjaciel i towarzysz. W prywatnych domach pełnią funkcję stróża.

3 charakter

Wśród głównych cech charakteru wyróżnia się:

• spokój;
• życzliwość;
• niezależność i upór;
• szybki spryt;
• poświęcenie;
• czynność;
• tolerancja na stres.

Psy są prawie zawsze pozytywne, uwielbiają się bawić i bawić z członkami rodziny. Długotrwała samotność jest trudna do zniesienia, dlatego nie należy zostawiać ich samych w domu na długi czas. Z łatwością znajdują wspólny język z innymi psami, ale z małymi zwierzętami ciężko dogadać się: chomiki i papugi to dla nich zwierzyna łowna.

Taki zwierzak jest idealny dla rodzin z dziećmi, z którymi chętnie będzie się bawił. Ale dzieci nie można zostawiać samych z psem, ponieważ nie będzie tolerował niegrzecznego stosunku do siebie. Z silną irytacją potrafi się uśmiechać, co może przestraszyć dziecko.

Polubienia nie różnią się specjalnym posłuszeństwem, więc właściciel będzie musiał poświęcić dużo czasu i wysiłku, aby osiągnąć wykonanie poleceń. Mimo to trening z psami husky jest zawsze przyjemny, ze względu na ich wesołe usposobienie..

Nastrój zwierzaka można rozpoznać po ogonie, który służy jako rodzaj barometru. W dobrym humorze zwinięty w kłębek, w przypadku obrazy prostuje się.

W porównaniu z innymi psami husky, Karelczycy znacznie szybciej wchodzą w stan podniecenia. Ze względu na wybuchowy temperament psa można uznać za dzikiego i niekontrolowanego, ale przy odpowiednim treningu większość niepożądanych przejawów postaci można zminimalizować. Zwierzęta zsą silnie przywiązani do rodziny, nieufni wobec obcych. Na poziomie intuicyjnym wyczuwają nastrój właściciela i psychologiczne otoczenie domu.

4 Konserwacja i pielęgnacja

Dom wiejski jest idealny do trzymania karelsko-fińskiego husky, gdzie jest miejsce i świeże powietrze. Ale nawet w warunkach miejskich takie psy będą się czuły dość komfortowo, pod warunkiem, że będą często chodzić. Dla nowego zwierzaka zostanie przygotowane oddzielne miejsce do spania. Miski na jedzenie i paszę są umieszczane dalej, najlepiej w innym pomieszczeniu.

Pozytywne cechy Karelów, które pozwalają na trzymanie ich w mieszkaniu:

• Małe zwierzęta i nie zajmują dużo miejsca.
• Nie pachną jak pies.
• Naturalnie czysty.
• Łatwa w pielęgnacji.

Właściwa pielęgnacja sierści pozwala uniknąć zwiększonego linienia. Pomimo tego, że sierść husky jest długa i podatna na maty, nie zaleca się przycinania psów. Zwierzęta są regularnie czesane, szczególnie ostrożnie podczas linienia, które ma miejsce dwa razy w roku. Kąpiel 1-2 razy w roku.

Pies pozwoli właścicielowi tylko przeciąć pazury. Ze względu na swój łowiecki charakter Karelianie nie mogą znieść zamknięcia przez długi czas. Powinieneś chodzić z nimi codziennie, co najmniej pół godziny. Aby wspierać wrodzone instynkty, zwierzęta są zabierane na poligony. Aby osiągnąć wysokie wyniki na polowaniu, psy potrzebują stałej aktywności fizycznej..

4.1 Karmienie

Zwierzęta karelsko-fińskie są dość selektywne w żywieniu. Na początku zaleca się podawanie szczeniętom chudego świeżego mięsa (królika, wołowiny, jagnięciny). Od 2-3 miesięcy do diety próbuje się włączyć duże kości z resztkami mięsa. Oprócz tego psie menu zawiera:

• zboża (ryż, kasza gryczana, proso) gotowane w mleku lub bulionie;
• ryba;
• sfermentowane produkty mleczne: twarożek, kefir, śmietana;
• świeże owoce i warzywa.

Przysmakiem będą suszone owoce, drobno posiekane podroby, ser. Przeciwwskazane są wieprzowina, ostry kurczak i ości rybne. Nie możesz karmić zwierzaka z ludzkiego stołu - powoduje to niestrawność.

Dozwolone jest trzymanie zwierząt na gotowej suchej i mokrej karmie najwyższej jakości. W konserwach powinno dominować białko o obniżonej zawartości zbóż. W sprzedaży dostępne są specjalne preparaty dla psów myśliwskich.

Od 3 do 7 miesięcy szczenięta są karmione 4–5 razy dziennie małymi porcjami. Resztki jedzenia są usuwane po 15–20 minutach, ponieważ psy husky mają tendencję do przejadania się. Czysta woda pitna musi być zawsze dostępna. Dojrzałe szczenięta są przenoszone na dwa posiłki dziennie, podobnie jak dorosłe zwierzęta. Obowiązkowe karmienie kompozycjami witaminowo-mineralnymi.

4.2 Zdrowie

Średnia długość życia karelsko-fińskich husky wynosi 12-15 lat. Ogólnie rzecz biorąc, przedstawiciele tej rasy są obdarzeni dobrym zdrowiem. Ale istnieje wiele chorób, które nabyli na poziomie genetycznym w trakcie selekcji. Obejmują one:

• krzywica;
• patologie skóry;
• choroby oczu;
• padaczka;
• alergia pokarmowa;
• zwichnięte nakolanniki.

Aby bezpiecznie wyprowadzać szczeniaka na spacery, należy rozpocząć szczepienia we wczesnym wieku:

• Robaki są zmiecione w wieku 1,5 miesiąca, w wieku dwóch miesięcy, konieczne są szczepienia przeciwko dżumie i zapaleniu jelit.
• Pies jest szczepiony przeciwko wściekliźnie w wieku sześciu miesięcy.

Środki te nie gwarantują pełnego bezpieczeństwa zwierzaka, ale ryzyko zachorowania na różne choroby jest zminimalizowane..

5 Jak wybrać szczeniaka?

Wybierając husky, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę cechy robocze, a wygląd zewnętrzny znika w tle. Bardziej racjonalne jest kupowanie szczeniąt w wieku 5-6 miesięcy, gdy zostały już zaszczepione. W tym wieku wygląd jest w pełni ukształtowany. Takich przedstawicieli kupuje się w specjalistycznych żłobkach..

Niewłaściwie wychowany dorosły pies prawdopodobnie zapuści korzenie w nowym domu.

Prywatni hodowcy najczęściej rozpoczynają sprzedaż szczeniąt w wieku 1,5-2 miesięcy, co wynika ze złożoności utrzymania dużego potomstwa w mieszkaniu. W certyfikowanych placówkach obowiązkowe jest wydanie paszportu i karty weterynaryjnej z umieszczonymi szczepieniami. Ważne jest, aby osobiście zbadać rodziców dziecka i zapytać o ich cechy łowieckie, ponieważ są dziedziczone.

Zdrowy rasowy szczeniak powinien być:

• umiarkowanie pulchna, muskularna, o mocnych kościach;
• proporcjonalne wymiary;
• z gładką, puszystą i grubą sierścią bez łupieżu i łysin;
• z czystymi i jasnymi oczami bez wyładowania.

Po półtora miesiąca uszy nie zawsze są wyprostowane, można wyczuć miękkie chrząstki. U osobników rasowych koniecznie prostują się o trzy miesiące. Tylne łapy nie powinny mieć piątego palca..

Preferowane są pieski mobilne i dociekliwe, łatwo wchodzące w kontakt z człowiekiem. Nie powinny ich onieśmielać ostre dźwięki i towarzystwo nieznajomych. Suki są bardziej odpowiednie do utrzymania rodziny, ponieważ są spokojniejsze, bardziej czułe i mniej skłonne do przywództwa.

Koszt szczeniąt rasy karelowsko-fińskiej Laika w hodowli w Moskwie i Sankt Petersburgu waha się w granicach 5-25 tys. Rubli.

6 Proces edukacyjny

Hodowla husky to niezwykle konieczne, choć trudne przedsięwzięcie. Te psy są drażliwe, a każde niegrzeczne słowo może pozostać w pamięci zwierzaka przez długi czas. Nawet lekkie podrażnienie głosu wywołuje u zwierząt upór i niechęć do wykonywania poleceń. Lubi dojrzewać dopiero w wieku czterech lat. Przed tym okresem są tak posłuszni, jak to tylko możliwe, co pomaga w treningu.. Po przekroczeniu tego progu wieku psy zaczynają wykazywać niezależność i przestają uznawać autorytet właściciela, ale jednocześnie pozostają wiarygodnymi partnerami.

Lubi zapamiętywać negatywne nastawienie danej osoby, a następnie całkowicie ją ignorować. Dlatego właściciel powinien powstrzymać się w procesie uczenia się i nie przekraczać tego, co jest dozwolone w stosunku do podopiecznego. Surowość jest wymagana, ale nie niegrzeczna.

Zaczynają uczyć się najprostszych poleceń od 5-6 miesięcy, kiedy szczenięta są szczególnie wrażliwe na właściciela i są gotowe do posłuszeństwa mu we wszystkim. Ze względu na wysoką inteligencję psy są w stanie opanować początkowy etap szkolenia w ciągu 1–2 miesięcy. Na prawdziwym polowaniu są usuwane z półtora roku. Wytrzymałości tych psów można tylko pozazdrościć. Dzięki niewielkiej wadze poruszają się szybko i łatwo, z różnymi opcjami manewrowania.

Od pierwszych dni pojawienia się zwierzaka w domu powinno być stanowczo, ale nie niegrzecznie, kto jest liderem. Tylko w tym przypadku husky pozostanie posłuszny w każdym wieku.. Właściciele, którzy nie mają zdecydowanego charakteru i nie mają odpowiednich umiejętności szkoleniowych, powinni szukać pomocy u profesjonalistów.