Opis i pielęgnacja psów rasy cane corso w domu

Cane Corso, czyli Mastiff Włoski - ogromny, pewny siebie pies wytrwałym uważnym spojrzeniem i mięśniami grającymi pod gładką skórą nie pozostawia złudzeń swym zwodniczym spokojem co do tego, co stanie się z nieszczęśnikiem, który zdecydował się na odrobinę agresji wobec właściciela. Ale zanim zdobędziesz takiego opiekuna, zastanów się trzy razy, czy jesteś gotowy na taką odpowiedzialność, bo opieka nad zwierzęciem tej wielkości nie może być z definicji prosta.

Opis i zdjęcie

Kraj: Włochy

Wysokość w kłębie: samiec -64-68 cm, suka -60-64 cm (dopuszczalne odchylenia w obu kierunkach nie więcej niż 2 cm)

Waga: mężczyzna - 45-50 kg, kobieta - 40-45 kg

Długość życia: 10 lat

Zabarwienie: czarna, szara (ciemna lub jasna), żółto-brązowa, jeleń, ciemna pszenica, płowa (ciemna lub jasna), pręgowana (czarna lub brązowa. Ciemna maska ​​u psów płowych lub pręgowanych nie powinna kończyć się wyżej niż linia oczu. białe plamy na nosie, klatce piersiowej lub końcach palców.Długość wełny: krótki, gęsty, błyszczący, mały podszerstek

Grupa: pies do towarzystwa, pies stróżujący, ochroniarz

Jeśli mówimy o standardzie rasy Cane Corso, pies musi mieć następujące cechy zewnętrzne:

Głowa: ciężka, czaszka szeroka, czoło wypukłe z przodu, płaskie w kierunku tyłu głowy. Nos jest czarny lub ma kolor maski (brak pigmentu w tym obszarze skóry uważany jest za poważną wadę). Kufa jest kwadratowa (długość i szerokość są tej samej wielkości, ale czasami szerokość jest nieco większa). Wargi zwisają nad dolną szczęką.U mastifów włoskich charakterystyczny jest niewielki, nie większy niż 5 mm przodozgryz (dolna szczęka wystaje nieco ponad górną). Oczy są ciemne lub jaśniejsze, ale z ciemną obwódką, lekko wypukłe, owalne. Uszy trójkątne, szerokie u nasady, opadające.

Mieszkaniowy: mocny i mocny, z wyraźną muskulaturą. Długość szyi powinna odpowiadać wielkości głowy. Kłąb wznosi się nieco ponad zad..

Ogon: Osadzony wysoko, szeroko u podstawy, nie powinien być zwinięty ani w pełni podniesiony, ale gdy pies jest podekscytowany, lekko uniesiony. Norma zakłada dokowanie ogona na poziomie czwartego kręgu, a zbyt krótki ogon jest za wadę.

Kończyny: przednie nogi są bardzo mocne i długie, łopatki masywne. Kończyny tylne długie na udach, goleń raczej sucha, staw skokowy umiarkowanie wyrażony. Mastif włoski porusza się szeroko i pewnie, przejście na amble nie powinno być kłusem. Wśród odchyleń od opisywanego standardu, prowadzących do dyskwalifikacji, warto podkreślić:

• niewłaściwe zachowanie, w szczególności tchórzostwo lub odwrotnie, przejaw agresji;
• garb lub odwrotnie, wgłębienie na nosie;
• tyłozgryz (górna szczęka wystaje ponad dolną);
• bezbarwne powieki;
• zez;
• bez ogona;
• długa wełna;
• odchylenie od koloru, w tym duże białe plamki.

Należy również zauważyć, że ponieważ oficjalna historia rasy jest wciąż dość mała, standard nie został ostatecznie sformułowany, różni eksperci mogą wyrażać różne opinie na temat niektórych cech..

Pomimo tego, że wśród przodków Cane Corso są walczące psy, zwierzęta te wyróżniają się życzliwością i niesamowitym oddaniem. Dość łatwo znajdują kontakt z nieznanymi im ludźmi i dobrze dogadują się ze zwierzętami. Niemniej jednak, pomimo ogromnych rozmiarów i wyraźnej masywności, rasy nie można nazwać flegmatyczną - taki zwierzak potrzebuje ruchu i aktywnych ćwiczeń..

Zostaw takiego zwierzaka w domu przez długi czas - i nie możesz liczyć na integralność swoich rzeczy: zwierzę znajdzie coś do zrobienia, a wyniki takiej gry raczej nie polubią.

Historia rasy

Przyjrzyj się uważnie zdjęciu Cane Corso. Nie ma wątpliwości, że to poważny i nieustraszony pies, który w razie potrzeby może stać się niebezpieczną bronią. Tak powstała ta rasa..Pomimo faktu, że oficjalny standard został zatwierdzony około 20 lat temu, historycznych korzeni rasy należy szukać w wiekowej starożytności. Uważa się, że w pewnym momencie zaczęły się wielkie, podobne do współczesnych dogów niemieckich, psy wojskowe i stróżujące Etrusków, którzy zamieszkiwali część Półwyspu Apenińskiego trzy tysiące lat temu, a także wojownicy macedońscy (molosy), perscy i kartagińscy, którzy walczyli w różnych okresach historii z Rzymianami. szeroko stosowany przez tych ostatnich w ukierunkowanej, choć początkowo niezbyt konsekwentnej selekcji.

Muszę powiedzieć, że materiał plemienny był naprawdę niesamowity, wystarczy powiedzieć, że plemię o tej samej nazwie używało psów molosowych zarówno do nęcenia zwierząt, jak i jako zwierzęta wojenne, które były ubrane w zbroje i wysyłane do wroga, nie pozostawiając mu szansy. To naprawdę rasa ściśle włoska.

Starożytni Rzymianie wykorzystywali odziedziczone przez siebie duże psy na różne sposoby - do pilnowania domu, jako pasterz lub niania, a także do polowania na dużą zwierzynę (głównie niedźwiedzia) i do walk gladiatorów..Wraz z upadkiem wielkiego imperium gladiatorzy zniknęli w przeszłości, ale polowanie przetrwało, jednak arystokraci używali do tego celu bardziej wdzięcznych psów, ale niższe klasy z wielką przyjemnością cieszyły się zaletami ogromnych i silnych zwierząt. Nie było jednak mowy o jakiejkolwiek selekcji w tym okresie, w wyniku czego w pewnym momencie rasa była na skraju wyginięcia..

Dopiero w połowie ubiegłego wieku, jakby po dogonieniu tego, kilku włoskich pasjonatów postanowiło wskrzesić dawną świetność swojego narodu.W wyniku żmudnej pracy i poszukiwań ocalałych egzemplarzy w 1994 roku Cane Corso otrzymało oficjalny status..

Ostatnie zmiany w standardzie miały miejsce w 2003 roku.

Wybór szczeniaka

Szczenięta czystej krwi Cane Corso są bardzo drogie, ale inaczej być nie może, bo dopełnienie wszelkich formalności niezbędnych do zapewnienia „czystości krwi” (wystawy, egzaminy itp.) Nie jest tanią przyjemnością. Ale psy nadal muszą zapewnić normalną pielęgnację, dobre odżywianie, szczepienia.Niestety wysokie ceny za zwierzęta zawsze przyciągają ludzi, którzy starają się obniżyć swoje koszty w każdy możliwy sposób. Obserwacja rasy ze wszystkimi jej nieodłącznymi cechami takich handlarzy jest ostatnim przedmiotem zainteresowania. Dlatego przy wyborze szczeniaka należy zachować maksymalną uwagę i ostrożność..

Z drugiej strony rodowód to tylko papier, który można podrobić. Szczególnie łatwo wpaść w przynętę, jeśli nigdy wcześniej nie zajmowałeś się hodowlą psów i nie znasz podstawowych zasad. Dlatego przed zakupem konieczne jest szczegółowe zapytanie o historię żłobka, dokładne przestudiowanie dokumentów rodziców, pokazanie ich specjalistom i upewnienie się, że krycie zostało oficjalnie wydane.Umawiając się na spotkanie z hodowcą porozmawiaj z nim. Poproś o zdjęcia szczeniąt i rodziców, upewnij się, że są oryginalne i nie pochodzą z zewnętrznej witryny Cane Corso. Posłuchaj, co sprzedawca ma do powiedzenia na temat rasy, porównaj otrzymane informacje z odpowiednimi opisami w Internecie. Z reguły na tym etapie można już zrozumieć, czy mamy do czynienia z prawdziwym entuzjastą (a zwierzęta można kupić tylko od takich osób), czy z samolubnym przedsiębiorcą, który chce jak najszybciej pozbyć się towaru..

Nawiasem mówiąc, szanujący się hodowcy zawsze przewidują możliwość zwrotu zwierzęcia, jeśli z jakiegoś powodu ci to nie odpowiada (na przykład jeden z domowników nagle ma alergię na sierść psa). Zadaj to pytanie i zobacz reakcję. Oczywiście obietnica nie oznacza małżeństwa, ale jeśli od razu powiedzą Ci coś w stylu „mapa to miejsce!”, Rozważ zakup szczeniaka od bardziej sumiennych i odpowiedzialnych osób.

Nie kupuj szczeniaka na neutralnym terytorium. Poświęć trochę czasu, poproś o wizytę u hodowcy, spójrz na rodziców i warunki w jakich trzymane są psy. Ich wygląd i nastrój będą mówić same za siebie..

Kategorycznie niemożliwe jest kupienie żadnego zwierzęcia rodowodowego, a tym bardziej psa dużych ras od nieznanych osób na rynku drobiowym! Jest to nieodpowiedzialne i czasami niebezpieczne fizycznie (pamiętaj o anegdocie o człowieku wędrującym po rynku z niedźwiedziem i bezskutecznie próbującym odszukać osobę, od której kupił szczeniaka Chihuahua pół roku temu).

No i oczywiście cena. Dla dobrego hodowcy hodowla psów to nie tyle źródło dochodu, co przyjemność. Jak już wspomniano, wysokie ceny za zwierzęta pełnej krwi kształtują się obiektywnie, a nie w wyniku „zmowy kartelowej” hodowców psów. Cena prawdziwych szczeniąt Cane Corso zwykle zaczyna się od tysiąca dolarów iw zależności od klasy rodziców i samego maluszka może znacznie wzrosnąć.Z drugiej strony, jeśli są drobne usterki (o których trzeba ostrzec), można kupić dobre zwierzę i trochę taniej. Jeśli nie zamierzasz zajmować się hodowlą i jesteś gotowy do kastracji swojego psa, ta opcja jest całkiem do przyjęcia. Ale w każdym razie musisz zrozumieć naturę kształtowania się ceny. A jeśli znajomy (lub nieznajomy) zaoferuje ci zakup doskonałego szczeniaka za sto dolców, lepiej zabrać zwierzę do schroniska, przynajmniej zrobisz dobry uczynek.

Gdzie trzymać swojego zwierzaka?

Oczywiście zbyt kategoryczne byłoby stwierdzenie, że Cane Corso nie może być trzymane w mieszkaniu w mieście, ale nadal mogą pojawić się pewne trudności. I nie chodzi tu tylko o to, że mówimy o bardzo dużym zwierzęciu, które będzie po prostu ciasne w czterech ścianach o średniej wielkości. Mówimy również o niektórych cechach genetycznych tej rasy..Przez długi czas Cane Corso nie było trzymane w miastach, ale raczej w prywatnych gospodarstwach na wsi, a siedliskiem psa było z reguły dość obszerne podwórko, ogrodzone ze wszystkich stron płotem. Cała przestrzeń w takim „konturze” urodzony strażnik uważa swoje terytorium za strefę podrzędną.

Dlatego jeśli zamierzasz mieszkać z psem tej rasy w domu (nie ma nawet znaczenia, czy będzie) apartament czy dom wiejski), zwierzę od dzieciństwa musi jasno określić granice, po które rozciąga się jego „wpływ”. W przeciwnym razie możesz mieć problemy z przyjmowaniem gości lub wizytą listonosza lub hydraulika, ponieważ pies będzie szczerze wierzył, że ma prawo pokazać pełną głębię swoich uczuć każdemu, kto fizycznie przekroczył granicę ograniczającą jego przestrzeń..

Ale psa stoczniowego z Cane Corso uzyskuje się z pewnymi zastrzeżeniami..

W dodatku w naszym klimacie, który jest daleki od śródziemnomorskiego, psy tej rasy nie tolerują tak łatwo, jak np. Husky. Jeśli nie chcesz trzymać tak dużego zwierzęcia w domu, zadbaj o dobrze ocieplony domek zimowy. I nawet w tym przypadku szczeniąt na ulicy w zimie nie można trzymać, jest to zbyt niebezpieczne dla ich delikatnego zdrowia..

Zapewniamy odpowiednią opiekę

Patrząc na ogromnego Mastifa Włoskiego, trudno sobie wyobrazić, że potrzebuje specjalnej opieki. Wydaje się, że pełne wykarmienie takiego zwierzęcia i zapewnienie mu miejsca na uwolnienie energii to w rzeczywistości wszystko, czego potrzeba. Właściwie to nie jest prawda. Aby Twój zwierzak wyglądał i czuł się dobrze, potrzebuje opieki i uwagi..

Uszy i oczy

Pielęgnacja oczu zakłada, że ​​nie powinny stać się kwaśne. Jeśli zauważysz grudki, resztki śluzu, zaschnięte skórki w wewnętrznym kąciku oka, delikatnie usuń je czystą, miękką szmatką. Powieki pełnej krwi Cane Corso nie powinny być obwisłe i wilgotne. Jeśli problem nie ustąpi, pokaż zwierzę weterynarzowi.Okresowo przynajmniej raz w tygodniu (a na pewno przed wystawą) zajrzyj do uszu swojego pupila. Zgromadzony tam brud należy oczyścić wilgotną gazą..

Ropa, śluz lub nieprzyjemny zapach z uszu to powód, aby pokazać zwierzę lekarzowi.

Pielęgnacja włosów

Pomimo tego, że włoskie mastify są gładkowłose, czasami trzeba je rozczesać. Zaleca się przeprowadzać zabieg raz w tygodniu za pomocą sztywnej szczoteczki. Faktem jest, że te psy mocno linieją, więc czesanie usunie wypadające włosy, a jednocześnie pozbędzie się martwych cząstek naskórka.

Cane Corso prawie nie ma podszerstka. Ze względu na tę cechę ten pozornie ogromny i silny pies może doświadczać bardzo poważnych cierpień z powodu ukąszeń różnych pasożytów - głównie, pchły i kleszcze. Nawiasem mówiąc, ten ostatni może spowodować poważną chorobę, a nawet śmierć twojego zwierzęcia. Dlatego wraz z nadejściem ciepła konieczne jest regularne (zgodnie z instrukcjami) traktowanie psa specjalnymi środkami, okresowo je zmieniając, aby zapobiec oporowi.

Cięcie pazurami

Przycinanie pazurów u dużego psa nie jest bardzo łatwą procedurą, ale jeśli pazury nie zgrzytają podczas chodzenia, czasami trzeba to zrobić, w przeciwnym razie zwierzę zaczyna odczuwać niedogodności. Jeśli słyszysz charakterystyczne brzęczenie, które towarzyszy chodzeniu Twojego pupila po parkiecie, to czas na pedicure.Możliwości są dwie: co jakiś czas udaj się z tym zadaniem do kliniki weterynaryjnej lub np. Do psiego fryzjera lub zaopatrz się w niezbędne narzędzie (szczypce muszą pasować do wielkości pazurów czworonożnego przyjaciela) i naucz się samodzielnie. W takiej „operacji” nie ma nic trudnego, ważne jest jedynie, aby nie zaczepić naczynia krwionośnego znajdującego się w górnej części pazura. Poproś specjalistę, aby pokazał ci klasę mistrzowską, aw przyszłości sam całkowicie poradzisz sobie z tym prostym zadaniem.

Opieka dentystyczna

Na szczęście, jeśli karmisz swojego psa suchą karmą i przestrzegasz wszystkich instrukcji dotyczących witamin i innych suplementów, nie musisz myć zębów swojego cane corso. Na szczęście, bo wspinanie się w paszczę takiego bandyty nadal nie jest najbardziej ekscytującym zajęciem. Jeśli jednak Twój zwierzak żywi się naturalnym pokarmem, będziesz musiał okresowo zaglądać mu do pyska szczoteczką do zębów.Aby zminimalizować częstotliwość takich zabiegów, zaleca się regularne rozpieszczanie zwierzaka różnymi „komarami”, które są obficie dostępne w wyspecjalizowanych sklepach zoologicznych. Jest to doskonała profilaktyka kamienia nazębnego..

Kąpielowy

Większość psów pływa z przyjemnością, dotrzymując towarzystwa właścicielowi nad brzegiem morza lub rzeki. Ale kąpiel jako taka, w formie procedury higienicznej, wcale nie jest dobra dla ich skóry. Dlatego jeśli Twój pies nie czołga się w błocie lub nie szykujesz się do poważnego pokazu, nie musisz go kąpać. Wystarczy umyć brudne łapki i rozczesać włosy.

Wyprowadzanie psa

W przeciwieństwie do wielu innych dużych ras, Cane Corso są bardzo aktywne i wysportowane.. W razie potrzeby ten pies może siedzieć długo i nieruchomo u twoich stóp, ale to wcale nie znaczy, że nie musi się ruszać. Zwłaszcza w młodym wieku pies musi mieć możliwość codziennego biegania, skakania i igraszki na świeżym powietrzu, w tym z innymi psami.Kiedy pies dorośnie, może zadowolić się codziennymi (najlepiej jeszcze długimi) spacerami na smyczy, ale przynajmniej czasami musi biegać.

Te chwile muszą wziąć pod uwagę początkujący hodowcy psów, a także nieostrożni rodzice, którzy frywolnie wysyłają swoje małe dzieci na „spacer z psem”.

Funkcje zasilania

Aby zapewnić energię dla swoich sześćdziesięciu kilogramów wagi, Cane Corso musi dużo jeść. Głównym składnikiem diety tego drapieżnika jest oczywiście mięso. Jeśli nie masz ograniczonych funduszy i nie musisz dodawać sosu mięsnego do wiadra owsianki, aby przynajmniej pachniało karmą dla zwierząt, dieta Twojego zwierzaka nadal wymaga zróżnicowania. Oprócz białek pies potrzebuje innych składników, dlatego w diecie potrzebne są zboża i warzywa..

W diecie powinny znaleźć się również sfermentowane produkty mleczne, gotowane ryby morskie, podroby (różne wątróbki), a także owoce (niektóre psy je uwielbiają).

Specjalną ucztą dla zwierzęcia jest surowe mięso, jednak aby zabić pasożyty, które mogą się w nim znaleźć, należy je najpierw trochę zamrozić.. Jednak regularne (raz na trzy miesiące) odrobaczanie jest nadal konieczne, ponieważ zwierzę może zostać zakażone robaki z dowolnego przedmiotu znalezionego na ulicy.

Nie odmawiaj swojemu psu przyjemności gryzienia kości, ale w żadnym wypadku rurki.Zdrowa i bardzo wygodna alternatywa dla wszystkich powyższych odmian żywności to suche jedzenie. W przypadku psów rasowych musisz używać krakersów super premium lub premium, a nie niższych. Karmienie w ten sposób ma wiele zalet, od zmniejszania problemów dentystycznych po brak konieczności zastanawiania się, czym karmić psa, jeśli wybierasz się z nim na kilka dni w podróż. Ale zwierzę hodowane na naturalnej karmie patrzy na krakersy ze zdumieniem, więc wybór sposobu karmienia psa jest najlepszy od szczenięcia.

Edukacja i trening

Cane Corso to wyjątkowo inteligentny, ale raczej uparty i krnąbrny pies. Jak każdy (lub prawie każdy) zwierzak, z pewnością spróbuje sprawdzić, czy jest przywódcą stada. I tutaj bardzo ważne jest, aby nie pozostawiać zwierzęciu złudzeń, ponieważ jeśli twoje przywództwo nie zostanie bezsprzecznie uznane, zarówno pies, jak i jego właściciel będą nieszczęśliwi, a także (biorąc pod uwagę wielkość psa) wszyscy ludzie i zwierzęta wokół.

Trzeba regularnie, wytrwale i konsekwentnie wychowywać psa od dzieciństwa. Cierpliwość i miłość z pewnością przyniosą rezultaty, ale chamstwo i złość mogą prowadzić do problemów. To poważne zwierzę nie potrzebuje specjalnej czułości i „uścisków”, ale trzeba zasłużyć na jego szacunek.

Pomóż szczeniakowi zrozumieć otaczający go świat. Przedstaw go ludziom, którzy często odwiedzają Twój dom, naucz go rozpoznawać przyjaciół i wrogów.

Głównym wyznacznikiem dobrze wychowanego psa jest jego posłuszeństwo.. Nie ma potrzeby rozwijania w zwierzęciu okrucieństwa, nawet jeśli chcesz używać go jako strażnika. Niezbędne cechy są już nieodłączne w tej rasie, musisz nauczyć się nimi zarządzać. Duży pies jest jak samochód wyścigowy: jeśli nieudolny kierowca próbuje docenić wszystkie jego zalety, wypadek jest nieunikniony, a jego konsekwencje mogą być bardzo smutne. Ale czy komuś przyszłoby do głowy, żeby powiedzieć, że samochód był zły? Uwierz mi, psy to ta sama historia..Ponieważ przedmiotem naszych rozważań jest nie tylko duża, ale bardzo duża rasa, lepiej jest trenować i trening takie zwierzę zostało zabrane przez profesjonalistę. Nauczy Twojego czworonożnego zwierzaka podstawowych poleceń i powie, jak utrwalić „przekazany materiał”.

Jeśli planujesz wykorzystać psa do bardzo konkretnych celów, poinformuj o tym specjalistę, aby położył odpowiedni nacisk na rozwój tych lub innych cech, które są dla Ciebie najbardziej pożądane..

Możliwe choroby

Generalnie mastify włoskie nie narzekają na zły stan zdrowia. Wiele zależy od dziedziczności, a także od tego, jak bardzo właściciel troszczy się o swojego zwierzaka i zapobiega różnym chorobom, które mogą go dotknąć.

„Psy” choroby jest ich bardzo dużo, ale każda rasa ma swoje „problematyczne” miejsca.

Najczęstszą chorobą Cane Corso jest dysplazja stawu biodrowego.. W przypadku braku szybkiej pomocy ta patologia może prowadzić do tego, że zwierzę zostanie niepełnosprawne, ale nawet w łagodnej postaci choroba powoduje, że pies poważnie przeszkadza w chodzeniu.Niestety ubezpieczenie od patologii jest prawie niemożliwe. Obecnie powszechnie przyjmuje się, że najlepszym sposobem ochrony jest selekcja selektywna (jedną z przyczyn choroby jest dziedziczność). To kolejny powód do odmowy kupowania szczeniąt od wątpliwych hodowców. Patologię można zdiagnozować we wczesnym stadium poprzez badanie rentgenowskie psa..

Świadomi problemu, szanujący się właściciele Cane Corso już wcześniej sprawdzają w ten sposób swoje psy gody, i wycofane z hodowli zwierząt dotkniętych chorobą. Jednocześnie wczesna diagnoza pozwala wyleczyć psa lub przynajmniej znacznie złagodzić jego stan, takiego psa będzie żył długie i całkiem szczęśliwe życie, zachwycające właściciela.

Oprócz tych problemów zdrowotnych u psów tej rasy mogą wystąpić reakcje alergiczne, problemy z funkcjonowaniem tarczycy, wzdęcia, rzadziej napady padaczkowe. Zagrożone są również narządy wzroku: zaćma, odwrócenie lub odwrócenie powieki itp. Większości problemów można uniknąć, uważnie monitorując stan swojego zwierzaka, nie zapominając o regularnych szczepieniach i przestrzeganiu wszystkich zaleceń dotyczących konserwacji, żywienia, pielęgnacji i higieny opisanych powyżej.Cane Corso jest więc pięknym, energicznym, inteligentnym i lojalnym zwierzęciem. Jednak na wybór tej rasy mogą pozwolić sobie tylko doświadczeni i odpowiedzialni hodowcy psów, którzy mają dość siły, cierpliwości, czasu i pieniędzy, aby zapewnić takiemu zwierzęciu odpowiednie warunki i nie zamienić go w potężną broń, która wpadła w nieudolne ręce..