Jak zostać opiekunem: zachowanie, wygląd i zapłata

Jednym z najważniejszych aspektów opieki i utrzymania psa jest szkolenie.

Nie tylko jakość i poziom relacji między właścicielem a pupilem, ale także możliwość startu w różnych zawodach zależy od tego, jak szybko i zręcznie zwierzę jest w stanie wykonywać polecenia i różne ćwiczenia fizyczne..

W tym artykule przyjrzymy się, na czym polega obsługa, jak zostać profesjonalnym handlerem, jak przygotować zwierzaka na wystawę..

Style obsługi psów

O ile wcześniej pojęcie „przeładunku” istniało tylko w Ameryce, dziś staje się coraz bardziej popularne w krajach europejskich. W tłumaczeniu z angielskiego słowo to dosłownie oznacza „umiejętność radzenia sobie z kimś lub czymś”..

Z punktu widzenia kynologii, obsługa to pokazywanie psów na wystawach i zawodach, a przewodnik to taki, który faktycznie pokazuje i demonstruje wszystkie atuty zawodnika. Warto zauważyć, że w Ameryce tradycja prowadzenia wcale nie zaczęła się od psów - to właśnie w hodowli koni narodziła się ta koncepcja: pierwsi przewodnicy zorganizowali wystawę i pokaz szlachetnych koni.

Wystawy i pokazy ras psów stały się powszechne od początku XX wieku. W latach 70. zaczęły się programy telewizyjne różnych wystaw psów. Dziś zawód prezentera jest bardzo popularny w niektórych kręgach zawodowych - zarówno w kraju, jak i za granicą. Celem pokazów jest nie tylko możliwość zdobycia medali, ale także socjalizacja psa, znajomość z potencjalnymi narzeczonymi, znajomość innych ras.

Style obsługi ewoluowały stopniowo iw większym stopniu zależały od osobowości przewodnika, rasy psa, miejsca wystawy itp. Tak naprawdę prezentera można porównać do artysty - jak artysta może wybrać dowolny styl do malowania i sprzedawania swojego obrazu, tak więc przewodnik może wykorzystać swój indywidualny styl reprezentowania zwierzęcia.

Niemniej jednak spośród ogólnej masy stylistycznych kierunków postępowania wyłoniły się i uformowały 3 główne:

1. amerykański. Jest to najbardziej popularny i niedrogi. Ten styl pozwala najkorzystniej podkreślić wszystkie zalety rasy i ukryć wady (jeśli występują). Podsumowując: każda noga jest umieszczona osobno, powoli unosząc się i opadając - zwierzę, jako konstruktor, składa się z części. Wygląda bardzo efektownie - ale osiągnięcie odpowiedniego zachowania bestii i dokładne wykonanie poleceń zajmie dużo czasu i wysiłku..
2. język angielski. Nazywają to stylem wolnym - prezentacja rasy odbywa się bez rąk przewodnika, sam pies musi idealnie stać w wymaganej pozycji. Aby zwierzę wykonało ćwiczenie poprawnie i dokładnie, potrzebny jest pełny kontakt pupila z właścicielem, wzajemne zrozumienie, zaufanie i dużo czasu na szkolenie. Ponadto pies musi być zmotywowany do łatwego wykonywania wymaganej postawy. Dziś na wszystkich wystawach i pokazach do tej pory jedyną rasą, która jest w stanie zademonstrować styl angielski jest Labrador.
3. Niemiecki. Nazywają to podwójnym - ze względu na to, że w wystawie zwierzęcia uczestniczą 2 osoby. Używany głównie dla ras niemieckich np pasterz, Dog niemiecki, rottweilery, dobermany Podczas gdy główny przewodnik trzyma psa na napiętej smyczy, drugi asystent zza sceny przyciąga uwagę psa na różne sposoby: oferując jedzenie, rzucając zabawką itp. Ten styl jest najbardziej pożądany na pokazach - hałas, wielkie zamieszanie a rozproszenie uwagi prowokuje niezadowolenie psich ekspertów. Europejczycy rzadko używają tego stylu, a Amerykanie całkowicie go porzucili..

Etapy przygotowania

Poważne przygotowanie zawodnika do pokazu lub wystawy zwykle rozpoczyna się nie wcześniej niż sześć miesięcy przed imprezą - pod warunkiem, że pies był już dostatecznie przeszkolony lub brał już udział w takich wystawach. Taki czas to minimum, przez które pupil będzie mógł przyzwyczaić się do nowego przewodnika (jeśli nie jest to oczywiście jego bezpośredni właściciel) i nawiązać z nim kontakt.

Należy pamiętać, że sam proces obsługi obejmuje zarówno ćwiczenia fizyczne (kłusowanie po zadanej sylwetce - np. Kole, kwadracie itp., Stanie w określonej pozycji), jak i badanie zębów oraz pokazywanie gryzienia - dlatego pies musi przejść nie tylko trening ale także być zdrowym fizycznie.

Przygotowanie psa

Aby pies mógł w przyszłości zdobywać nagrody w konkursach, musi być trenowany i trenowany od najmłodszych lat. Już w okresie niemowlęcym szczenięta potrafią już trenować - przede wszystkim potrzebują socjalizacji w społeczeństwie innych zwierząt.Aby to zrobić, szczenięta trzeba zabrać na spacer, gdzie nie tylko zapoznałyby się z innymi rasami, ale także usłyszały brzęczenie samochodów, rozmowę innych ludzi i przyzwyczaiłyby się do różnych czynników środowiskowych. W przyszłości pomoże jej to nie bać się jasnego światła na wystawach, wielu nieznajomych wokół.

Następnie musisz wybrać profesjonalnego handlera - nie wahaj się zapytać o jego rekomendacje i certyfikaty. Na początku każdy przewodnik zawsze poznaje zwierzę, nawiązuje z nim kontakt, wprowadza zwierzę na salę treningową lub zewnętrzny plac treningowy. Z reguły jednorazowe lekcje z opiekunem trwają nie dłużej niż 1 godzinę.

Biorąc pod uwagę cechy każdej rasy i każdego osobnika, przewodnik wybiera taką postawę, która najszybciej zbuduje relację z przyszłym zawodnikiem. Podczas regularnego treningu przewodnik osiągnie spójność działań: szybką reakcję psa na komendę, trening wytrzymałości itp..

Od drugiego spotkania trener powinien rozpocząć naukę prawidłowego poruszania się zwierzęcia - podczas pokazu pies powinien biegać powoli, chodzić lub kłusować. Nie każda rasa pozwoli ci założyć specjalną cienką smycz z liną, za którą zostanie zabrana na specjalny ring - wszystkie te niuanse musi dokładnie dopracować profesjonalny trener.

Stojak wystawowy

Ten etap jest najtrudniejszy w procesie szkolenia, wymaga od psa dużo cierpliwości i chęci. Trening na stojąco jest przeprowadzany stopniowo, stopniowo w każdej lekcji. Zwykle najpierw uczą, jak prawidłowo ustawić łapę, a następnie utrzymywać ją nieruchomo i umieszczać dokładnie we właściwym miejscu.

Na początku przewodnik po prostu zatrzymuje się, a potem jakby zaczyna tańczyć ze zwierzęciem - podczas gdy worek z psimi smakołykami jest na wysokości pyska psa, ale nie są mu one podawane. Trener, trzymając smakołyk przed pyskiem zwierzęcia, zachęca go do przestawienia wszystkich łap, a gdy tylko zajmą żądaną pozycję, „taniec” zatrzymuje się na kilka sekund, a zwierzak otrzymuje nagrodę.Następnie taniec ten całkowicie zniknie z treningu - pies musi już samodzielnie poprawnie przestawić nogi i stanąć w wymaganej pozycji. Trening na stojaku będzie kontynuowany do etapu, w którym zawodnik nauczy się stać nieruchomo na stojaku przez co najmniej 10 sekund.

Wyświetlanie ruchu

Ruch jest pokazywany na każdej sesji treningowej - w rzeczywistości obejmuje to wszystkie ruchy, które zwierzę wykona na ringu. Obejmuje to nie tylko kłus, postawę, ale także wychodzenie ze sceny i pokazywanie zębów.

Nie wszystkie psy pozwalają obcym zbliżyć się, nie mówiąc już o dotykaniu i sprawdzaniu siebie - w tym celu profesjonalny przewodnik musi od czasu do czasu rozpraszać uwagę podczas treningu: zapraszać osoby nieznające zwierzaka, trenować z kilkoma zwierzętami, włączać jasne światła, wywoływać hałas i zamieszanie.Konieczne jest przygotowanie psa na różne niespodzianki: np. Zgodnie z zasadami postępowania zawodnik wychodzi na lewo od przewodnika, ale sędzia ma prawo poprosić go o doprowadzenie zwierzęcia na prawo od trenera - takie niuanse też trzeba dopracować.

Pies musi nauczyć się wykonywania bardzo niewygodnych dla siebie ruchów - prawidłowo, pod odpowiednim kątem, trzymać głowę, przestawiać łapy, trzymać ogon itp. - dlatego za każdy poprawnie wykonany element musi otrzymać pochwałę i aprobatę przewodnika i właściciela.

Jeśli zwierzak był w stanie zachować spokój i wyraźnie zrobić wszystko, co jest od niego konieczne, jest prawie gotowy do pokazania. Idealnie byłoby, gdyby przed głównym pokazem odbyła się sesja treningowa z innymi psami i trenerami. Pomoże to wszystkim zawodnikom lepiej przygotować się do turnieju głównego..

Zachowanie i wygląd osoby obsługującej

Idealny przewodnik to taki, który podczas pokazu jest wyraźnie skupiony na swoim pupilu, ale także monitoruje to, co dzieje się wokół. Musi mieć dużą wiedzę na temat specyfiki rasy, anatomii i charakteru swojego podopiecznego, potrafić wykazać całą godność psa w ruchu, postawie, a jednocześnie nie przeszkadzać sędziom - np. Zdarzały się przypadki, gdy niedoświadczeni opiekunowie blokowali usta głowami podczas badania zębów zwierzę, co wpłynęło na nadanie końcowych ocen.

Doświadczony przewodnik wie z góry, gdzie na ringu zabierze zwierzę, gdzie zwierzę będzie wyglądało bardziej opłacalnie, z jakim psem nie powinno być stawiane obok niego i wiele innych niuansów.

Oprócz profesjonalizmu i kompetencji, przewodnik musi emanować pewnością siebie, być spokojny i skupiony, stale monitorować swojego podopiecznego i jego ruchy. Nie powinien zapominać o kibicowaniu i chwaleniu psa po poprawnie wykonanych poleceniach..

Wygląd trenera powinien być schludny, czysty, w klasycznym stylu, bez niechlujnych skrzypiących czy stukających butów - jednocześnie on i pies powinni tworzyć zgraną parę.Przewodnik nie powinien nosić zbyt jasnego lub chwytliwego ubrania: nie powinien odwracać uwagi od zawodnika, ponieważ głównym celem przewodnika jest przedstawienie zwierzęcia w jak najkorzystniejszym świetle, a nie siebie.

Typowe błędy

Niestety, nawet najbardziej profesjonalni opiekunowie i doświadczone psy, które wielokrotnie występowały, nie są odporne na błędy na ringu - choć robią je rzadziej. Przyjrzyjmy się najczęstszym błędom dotyczącym wrażeń:

• Spóźnienie się na ring - każde opóźnienie spowodowane przez zwierzę lub przewodnika może obniżyć wynik.
• Nieostrożność Handler - np. wisząca smycz, która koliduje z psem, zabierając zwierzę w niewłaściwe miejsce, blokując psa przed sędziami przez trenera itp..
• Nieprzestrzeganie poleceń sędziów - czasami eksperci proszą Cię o wykonanie niezbędnych ruchów w drugą stronę, na przykład najpierw stanie, a następnie bieganie, przyspieszanie lub spowalnianie ruchów itp. Przewodnik musi jasno i szybko reagować na wszystkie wymagania ekspertów.
• Późne karmienie zwierzęcia smakołykiem. Pamiętaj: karmienie bezpośrednio przed badaniem jamy ustnej i zębów jest zabronione.!
• Celowe podkreślenie mocnych stron Twojego zwierzaka. Czasami przewodnik, aby przyciągnąć uwagę sędziów do własnego zawodnika, głaszcze go, bawi się jego futrem i zwraca na siebie uwagę w każdy możliwy sposób - eksperci mogą uznać takie zachowanie za niewłaściwe, aw najgorszym przypadku - niepewność przewodnika co do kompetencji i doświadczenia sędziów. Konieczne jest umożliwienie ekspertom samodzielnej oceny wszystkich zalet zwierzęcia, a nie wzbudzanie w sztuczny sposób jego zainteresowania - może to zirytować sędziów, a nawet zmusić ich do dyskwalifikacji.
• Niewłaściwe pytania. Najgorszą rzeczą, jaką przewodnik może zrobić, jeśli pies przegra, jest zapytać ekspertów, dlaczego zawodnik nie wygrał. Takie zachowanie przewodnika nie tylko podważy jego profesjonalizm (dobry trener musi sam zrozumieć, dlaczego pies nie wygrał, co zrobił źle i jakie błędy popełnił) - sędzia może uznać niewłaściwe pytania za bezczelność, która może zakończyć karierę nie tylko przewodnika. ale także niewinna bestia.
• Sugestia i próba pozyskania sędziów. Kompetentny przewodnik nigdy nie będzie chwalił się sędziom o swoich poprzednich zwycięstwach i nie będzie próbował ich przekonać - jest to nie tylko nieprofesjonalne, ale również charakteryzuje przewodnika od strony negatywnej.
• Ostre traktowanie psa. Szarpanie zwierzęcia, wrzeszczenie, ciągnięcie za obrożę to zachowanie niedopuszczalne dla przewodnika!
• Pokaz brudnego psa. Pokazanie zaniedbanego, chorego lub brudnego zwierzęcia może zostać zdyskwalifikowane.

Dobry przewodnik powinien dobrze radzić sobie nie tylko ze swoim konkurentem, ale także z kolegami zawodowymi - okazywać życzliwość, uprzejmość, nie przeszkadzać w pokazywaniu psów, pomagać w razie potrzeby.

Koszt usługi

Koszt usług profesjonalnego handlera zależy od wielu czynników: od poziomu jego kompetencji, doświadczenia, zdobytych nagród, kosztu wynajmu sali, ilości przewidywanych szkoleń, a także od tego, do jakich zawodów trzeba się przygotować: lokalnych, regionalnych czy międzynarodowych. Dlatego jednorazowy koszt szkolenia może wynosić od 20 do 100 USD.

Jak zostać opiekunem

Najważniejszym warunkiem jest szczera miłość do psów i gotowość do włożenia części swojej duszy w ich szkolenie i przygotowanie. Zwierzęta są zawsze wrażliwe na to, czy ich trener jest z nimi szczery, czy nie..

Oczywiście, aby zostać profesjonalnym trenerem, konieczne jest nie tylko ukończenie odpowiednich kursów (dziś jest wiele szkoleń dla trenerów obsługi różnych poziomów w ośrodkach dla psów), ale także posiadanie obszernej wiedzy z zakresu anatomii zwierząt, ras psów, strzyżenia, ogólnie medycyna weterynaryjna, a także prowadzić aktywny tryb życia - udział w różnych zawodach, szkoleniach i imprezach poza terenem zakładu raczej nie będzie odpowiadał flegmatycznym introwertykom.

Przed podjęciem decyzji o zostaniu prezenterami trzeba wziąć udział w co najmniej kilku pokazach, zobaczyć pracę krytyków i profesjonalnych trenerów, poczuć całą atmosferę zawodów, poznać innych prezenterów - a potem podjąć decyzję.