Podstawowe zasady zwinności dla psów

Dziś porozmawiamy o pięknym widoku Sporty, co daje wiele pozytywnych emocji zarówno właścicielom, jak i pupilom. Zwinność, chociaż pojawił się nie tak dawno temu, ma imponującą publiczność, która z każdym dniem rośnie. Dowiemy się czym jest agility dla psów, jaki to sport, jakie są zasady, porozmawiamy o trudnościach szkolenie psów.

Trochę historii

Zwinność To młody sport, który jest rywalizacją psy na torze z przeszkodami.

Ten sport narodził się niedawno, dopiero w latach 70. ubiegłego wieku. Został założony w Wielkiej Brytanii, dlatego ma angielską nazwę, która dosłownie tłumaczy się jako „zręczność”.

Taka prosta nazwa kojarzy się z systemem ocen, który związany jest nie tylko z kompletnością pokonania całego pasa przeszkód, ale także z zręcznością i trafnością pokonywania różnych barier..

Klasy sprawnościowe

W sumie jest 5 klas, które są oparte na pociskach (przeszkodach) znajdujących się na terenie zawodów. Klasy zręcznościowe różnią się w zależności od tego, jak należy przejść tor przeszkód..

• Standard lub po prostu zwinność

To listwa z różnymi rodzajami łusek, których liczba waha się od 15 do 22, w zależności od doświadczenia zawodników. Jeśli w zawodach biorą udział początkujący, liczba przeszkód jest minimalna, jeśli zawodowcy są bliżej maksimum. Stosowane są muszle kontaktowe, pociski bezkontaktowe (trzeba przeskoczyć), różne tunele i slalom.

Czyli taka klasa jest rodzajem „winegret”, w którym Twój pupil musi wykazać się wszystkimi swoimi umiejętnościami przed dotarciem do mety.

• Skoki

Z nazwy można wywnioskować, że tor przeszkód składa się z pocisków, nad którymi trzeba przeskoczyć i jest odpowiedni dla psów, pokazując najlepsze wyniki w tej kwestii. Ta klasa w pełni ujawnia szybkie zwierzęta.

• Żartowniś

Trudniejsza, ale nie mniej interesująca klasa, polegająca na swobodnym pokonywaniu najwygodniejszych przeszkód, a także pokonywaniu interwału przeszkód wyznaczonych przez sędziego w bardzo krótkim czasie (kwadrans).

Chodzi o to, że cały konkurs jest podzielony na dwie części. Pierwsza część daje możliwość wyboru, kiedy przewodnik (właściciel i przewodnik) wybierze najdogodniejsze dla siebie i swojego zwierzaka muszle, które najłatwiej podać, aby uzyskać maksymalną liczbę punktów.

Potem następuje drugi etap, w którym sędziowie wybierają do pokonania pewien zestaw konsekwentnie budowanych przeszkód. Wielu opiekunów ma poważne trudności z kontrolowaniem zwierzaka, ponieważ każdy pocisk jest oddzielony od sterowania linią, która nie pozwala na zbliżenie się do psa. W rezultacie kontakt zostaje utracony, co może spowodować, że zwierzę stanie się niekontrolowane..

• Snooker

Bardziej złożona klasa, którą można w pełni zrozumieć dopiero po rozważeniu tego, co opisano poniżej. Cała konkurencja, podobnie jak w przypadku Jokera, podzielona jest na dwie części. Pierwsza część obejmuje przejście ponumerowanych muszli, ale nie w dowolnej kolejności, ale ściśle według planu, którego nie można naruszać. Na boisku znajdują się trzy czerwone wyskakujące pociski, które są punktem wyjścia. Można je porównać do początku następnego poziomu. Również na „arenie” znajduje się jeszcze 6 ponumerowanych przeszkód (od 2 do 7).

Wszystko dzieje się w następujący sposób: pies zaczyna od dowolnej muszli o numerze 1, po czym mija wszystkie pozostałe, które nie są pomalowane na czerwono. Następnie zaczyna od kolejnej muszli o numerze 1 i powtarza fragmenty innych, ponumerowanych od 2 do 7. To samo dzieje się po raz trzeci, po czym, zaczynając nie od czerwonej przeszkody, pies przechodzi przez wszystkie muszle od 2 do 7, zdobywając dodatkowe punkty. Za ostatni etap uważa się pokonywanie przeszkód od 2 do 7, które dają dodatkowe punkty.

• Sztafeta

Jest to gra zespołowa, w której uczestniczą psy i przewodnicy podzieleni na kilka grup. Pole z przeszkodami nie odbiega od standardowej klasy, dlatego cała uwaga skierowana jest właśnie na pracę zespołową. Każda para (pies przewodnik) stara się jak najszybciej minąć tor przeszkód, aby przejść kij do następnej. Zwycięża drużyna, która kończy najszybciej, popełniając najmniej błędów.

Podstawowe zasady

Dowiedziawszy się, czym jest zwinność psów, porozmawiajmy o podstawowych zasadach, według których odbywają się zawody, wyłaniani są kandydaci i oceniany jest przejazd toru przeszkód. Przeanalizujemy również podstawowe terminy używane w tym sporcie..

Terminologia

"Posłuszeństwo" - Zawody oparte na testach posłuszeństwa psa. To znaczy, jak dobrze zwierzak odbiera Twoje polecenia, a także ogólną synergię „psa-przewodnika”.

"Treser" - przewodnik, właściciel, który kontroluje psa i prowadzi go przez pas z muszlami."Obsługa" - profesjonalny system wystaw na poszczególnych rynkach.

FCI - Międzynarodowa Federacja Kynologiczna, która powstała w celu rozwoju kynologii.

"Skoki" - przeskoczyć coś.

Postanowienia ogólne

Omówienie zasad zacznijmy od strony, na której odbywają się zawody. Zgodnie z regulaminem minimalny rozmiar pola to 24x40 m, natomiast pierścień powinien mieć wymiary minimum 20x40 m, a odległość między poszczególnymi łuskami powinna wynosić 4-7 m.

Przed rozpoczęciem zawodów właściciele psów mogą zapoznać się z trasą w celu sporządzenia planu działania. Oznacza to, że każdy przewodnik wchodzi na tor, omija wszystkie muszle, opracowując sekwencję czynności (skręty i polecenia). Następnie następuje etap formalny, na którym sędziowie rozmawiają z uczestnikami, przypominając o głównej idei, a także rozmawiają o zasadzie oceniania, oceniania i innych subtelnościach.

Na początku zawodów uczestnik zbliża się do linii startu, po czym wydaje komendę „start”, a przewodnik wraz ze swoim pupilem rozpoczyna przejazd. Pokonując muszelki, przewodnik wydaje komendy słowami, gestami i pozycją ciała. Uwzględnia szybkość, zwinność i liczbę błędów.

Kategorie psów

Kategorie psów zostały opracowane tak, aby mogły konkurować psy z mniej więcej taką samą szansą na wygraną. Podział ten można porównać na przykład z kategoriami wagowymi w boksie..

Istnieją trzy kategorie:

• mały;
• średni;
• duży.

Kategorie odpowiadają wielkości psów i są obliczane na podstawie wysokości w kłębie:

1. Mały. Ta kategoria obejmuje psy, których wysokość w kłębie nie przekracza 35 cm. Ta kategoria jest przeznaczona dla małych psów lub psów o krótkich nogach..
2. Średni. Wszystkie psy o wysokości w kłębie od 35 do 43 cm.
3. Duży. Psy, których wysokość w kłębie przekracza 43 cm.

Warto zaznaczyć, że nie ma dodatkowych kategorii oceniających wagę, długość czy inne wskaźniki, dlatego dwa psy mogą konkurować tą samą długością, ale zupełnie inną budową i wagą..

Rodzaje przeszkód

Porozmawiajmy teraz o najciekawszej rzeczy - przeszkodach, które muszą pokonać kandydaci na pierwsze miejsce. Jest nie tylko pewna klasyfikacja, ale także standardy, jakie musi spełniać pocisk używany w zawodach..

Skoki

Zgodnie z przepisami FCI sprzęt do skoków obejmuje:

• bariera;
• Ściana;
• opona.

Aby w pełni zrozumieć, jaki ruch powinien wykonać pies, poprawnie pokonując przeszkodę, opiszemy dalej interakcję z jednym lub drugim sprzętem do skoków.

• Skok standardowy

Pies musi wykonać tę czynność, aby pokonać dwa stanowiska, na których znajdują się 2 lub 3 słupki..

• Podwójny / potrójny skok

Aby wykonać kilka skoków z rzędu, kilka przeszkód do skakania jest instalowanych w takiej odległości, aby pies nie przeszedł na bieganie po pokonaniu każdej z nich..

• Przeskocz przez płot

Zamiast bariery z poprzeczką umieszczona jest solidna ściana, przez którą pies musi przeskoczyć.

• Długi skok

Aby wykonać akcję, na polu ustawia się kilka platform, których wierzchołek ma dużą powierzchnię. W efekcie pies musi przeskoczyć niską przeszkodę, nie zaczepiając jednocześnie pocisku łapami.

• Przeskocz przez oponę

Używana jest nie tylko opona samochodowa, ale także pierścień, który musi pasować do psów biorących udział w zawodach.

Strefa

Przeszkody strefowe są reprezentowane przez huśtawki, zjeżdżalnię i bom.

• Ślizgać się

Muszla, która wygląda jak zjeżdżalnia dla dzieci, ale jej dwie strony są prawie identyczne. Najczęściej zjeżdżalnia ma szerokie krawędzie, a długość każdej części zbliża się do trzech metrów. Zjeżdżalnia będąca połączeniem dwóch osłon musi mieć wysokość 1,5-2 m, aby pies mógł pokonać przeszkodę bez utraty ogromnej ilości energii.

Na początku ślizgu znajduje się specjalna linia styku, po której pies musi stąpać łapą, aby pocisk mógł zostać uznany za miniony.

• Huśtawka

Pocisk prezentowany jest jako rodzaj huśtawki dziecięcej, pozbawionej jakichkolwiek uchwytów czy balustrad. W rzeczywistości mamy deskę o długości 3-4 metrów, przymocowaną do statycznej osi, która ma strefy kontaktu.

Warto zaznaczyć, że wyważenie powinno być takie, aby niewielka waga nawet najmniejszego zwierzaka mogła przeważyć wychylenie na drugą stronę w celu ominięcia przeszkody.

• Bum

Powtarza muszlę szkolną, która składa się z trzech kolejnych części o długości 3-4 metrów. Część środkowa jest podniesiona na wysokość 1 metra, pozostałe dwie części to łagodne stoki. Szerokość części nie większa niż 30 cm.

Pies mijający przeszkodę musi zachować równowagę i nie tracić prędkości. Istnieją również części kontaktowe.

Inni

Inne przeszkody to:

• tunel (miękki i twardy);
• slalom;
• stół.
• Miękki tunel

Wygląda jak karbowany wąż o dużej średnicy, przez który musi przejść zawodnik. Tunel jest zakotwiczony w ziemi i ma sztywne wejście. Średnica pocisku jest zbliżona do rozmiaru psa, co nie pozwala na bardzo szybkie przejście.

• Twardy tunel

Ma średnicę około 60 cm, długość od 3 do 6 metrów. Przeszkoda musi być ukształtowana tak, aby można było uformować kilka zagięć. Ponadto tunel musi być przymocowany do powierzchni i być statyczny.

• Slalom

Najtrudniejsza przeszkoda, wymagająca odpowiedniego doświadczenia i odpowiedniej pomocy ze strony przewodnika. Pocisk składa się z 12 pionowych stojaków zginanych, które mają długość około 1 m, zachowany jest odstęp 50 cm między stojakami, tak aby zawodnik mógł swobodnie je omijać serpentynowymi ruchami bez kontuzji..

• Stół

Pocisk, który jest przeznaczony do statycznego znalezienia zawodnika w określonej pozycji. Dość często ta „przeszkoda” jest wykluczona, ponieważ stół zajmuje dużo czasu i musi być wyposażony w elektroniczny zegar.

Jak nauczyć psa mistrzostwa?

Być może najtrudniejsza część tego artykułu, ponieważ równie trudno jest wyszkolić psa do mistrzostwa., jak nauczyć mówić papugę. Wszystko zależy nie tylko od tego, jak dobry jesteś i jak dobry jest twój pies, ale także od synergii właściciela i zwierzaka, rasy, charakteru „ucznia” i jego pragnień..

Warto zacząć od tego, że Twój podopieczny postrzega trening wyłącznie jako zabawę, więc musi mieć nie tylko pozytywne emocje, ale także bodziec, czyli coś smacznego. Ponadto każdy Twój apel do psa powinien być jasny i jasny, wyrażać określone emocje i minimum niepewności..

Pies nie rozumie, co do niego mówisz, ale dostrzega intonację głosu, mimikę i emocje. Oznacza to, że aby Twój zwierzak wykonał polecenie, należy go zachęcić, aby kilkakrotnie powtórzył z nim akcję, aby przyszły zwycięzca miał pozytywne emocje związane z tą chwilą. Dokładnie z tego powodu trening nie można nazwać czymś prostym i szybkim. Musisz mieć taką samą cierpliwość, jak podczas opieki nad niemowlęciem..

Podczas treningu należy stosować metodę „kija i marchewki”, aby pies wyraźnie wiedział, co można, a czego nie można zrobić..

Jeśli chodzi o wiek zwierzaka, musisz rozpocząć trening, gdy szczeniak ma 4-5 miesięcy, ponieważ bardzo trudno jest wyszkolić dorosłego psa, a prawdopodobnie nawet niemożliwe. Wynika to nie tylko z długiego okresu szkolenia i różnego rodzaju powtórzeń, ale także z tego, że pies jest podobny do człowieka pod względem treningu. Im starszy, tym gorzej i wolniej informacje są przyswajane i rozwijana jest umiejętność.Nauka rozpoczyna się od wykonania najprostszych poleceń, bez których nie można przejść dalej. Polecenia „Kłam!”, „Siad!” "Dla mnie!" a inni nie tylko zaszczepiają podstawowe umiejętności, ale także tworzą więź między właścicielem a psem. Aby przejść dalej, zwierzę musi cię rozumieć i słuchać nienagannie, w przeciwnym razie nie może być mowy o żadnej konkurencji.

Każde szkolenie opiera się na uczeniu się nowych rzeczy i ciągłym powtarzaniu starych aż do automatyzmu. Jeśli na przykład pies powoli wykonuje polecenia, to potrzebuje więcej czasu, więcej ćwiczeń na błyskawiczną reakcję, ponieważ każda sekunda jest ważna podczas pokonywania toru przeszkód.

Gdy zwierzę nauczy się poleceń automatyzacji, spróbuj oddalić się od psa i wydawać polecenia na odległość, a nie blisko. Nie jest to takie proste, nawet jeśli pies doskonale wykonuje wszystkie polecenia..

Warto powiedzieć, że w żadnym przypadku nie można zorganizować musztry i edukacji spartańskiej. Pies tak przyzwyczai się do monotonnego wykonywania poleceń i będzie się ciebie tak bał, że w końcu przestanie być twoim przyjacielem w życiu codziennym, a na zawodach może się zdezorientować banalną zmianą pozycji w stosunku do niego..

Na tym kończy się dyskusja o psim sporcie, który dostarcza pozytywnych emocji nie tylko właścicielom zwycięzców, ale także samym pupilom. Nie zapominaj, że między tobą a zwierzęciem zawsze powinna istnieć przyjaźń, a nie sztywne poddanie się i posłuszeństwo. Skorzystaj z dostarczonych informacji, aby uczynić życie swojego psa bogatym i przyjemnym.