Lew domowy: rasa psów rasy leonberger

W dzieciństwie wielu z nas marzyło o tym, by mieć króla zwierząt jako zwierzaka. Ale dzikiego kota bardzo trudno oswoić. Niemieccy hodowcy znaleźli wyjście. Stworzyli rasę psów, która wygląda jak lwy, ale ma znacznie bardziej miękki i elastyczny charakter. To są Leonberger.

Opis i wygląd

Opis rasy zacznijmy od pojawienia się Leonbergera. Na wystawach ten pies od razu rzuca się w oczy. Niemal nie sposób nie zauważyć zwierzęcia wysokiego na 80 centymetrów ze wspaniałym grubym futrem. Jego wielkość jest hipnotyzująca.

To silny, muskularny pies. Jest zawsze spokojna i pewna siebie. Nigdy nie okaże agresji.

Standard rasy

Zgodnie z normami wysokość w kłębie do długości tułowia w Leonberger odnosi się do 9:10..Głowa jest głęboka i wydłużona. Długość kufy do długości czaszki to jeden do jednego. W przedniej części nie ma fałd. W widoku z profilu i od przodu przednia część wydaje się wypukła. Czaszka jest duża, nie masywna. W okolicy potylicznej jest nieco szersza niż w skroniach. Przejście od czoła do nosa jest umiarkowanie wyraźne.

Kufa długa, nie spiczasta. Linia nosa jest prosta, lekko wypukła.

Szczęki mają zgryz nożycowy. Zęby są napięte i równe.

Oczy są średnie, owalne. Mogą różnić się kolorem od jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Powieki mocno okalają oczy, uszy średnie, opadające. Osadzona wysoko i lekko do tyłu; szyja z łagodnym przejściem do kłębu, lekko wysklepiona.

Ciało jest duże, szerokie, z dobrze rozwiniętym szkieletem mięśniowym. Zmienia się w gęsty krótki ogon. Kiedy pies chodzi lub biegnie, unosi się plecami prawie o jeden poziom, ale nie wyżej. Łapy mocne, proste z zaokrąglonymi czarnymi opuszkami.

Sierść może być średnio miękka do miękkiej. Długie, dopasowane, bez przerw. Podszerstek jest gęsty. Włosy są zwykle proste, ale mogą być lekko podkręcone. W okolicach szyi i klatki piersiowej wełna rośnie w postaci grzywy, na tylnych łapach - w postaci spodni. Kolor futra może być: lwowożółty, rudy, kasztanowy, piaskowy lub kremowy. Na twarzy musi być czarna maska.Dopuszczalne jest lekkie rozjaśnienie umaszczenia w okolicy ogona (poniżej), grzywie i łapach. Dozwolone jest również posiadanie małej jasnej plamki lub pasków na klatce piersiowej, białych cienkich pasm włosów na palcach.

Ruch psa jest jednolity, z szerokim krokiem.

• Wzrost: samiec - 72-80 cm (optymalny rozmiar 76 cm), samica - 65-75 cm (optymalny rozmiar 70 cm).
• Waga: od 37 do 67 kg.
• Wełna: proste, może być lekko faliste.
• Kolor: żółty, czerwony, piaskowy, czerwonawo-brązowy, a także wszystkie kombinacje tych kolorów, zawsze z czarną maską.
• Długość życia: 10-12 lat.
• Za pomocą: psy stróżujące, przewodnicy.
• Klasyfikacja ICF: grupa 2 (pinczery i sznaucery, molosy, psy pasterskie i szwajcarskie) - sekcja 2 (molosy) - podsekcja 2.2 (psy górskie).
• Grupa KS: Pracujący.
• Grupa AKC: Pracujący.
• Rok AKC: 2010.

Postać słodkiego kumpla

Z natury Leonberger są zwierzętami nieagresywnymi. Jeśli wystąpią przejawy agresji - dyskwalifikacja.

Chociaż jego wygląd onieśmiela, jest bardzo dobroduszny dla swoich panów. Kocha małe dzieci. Wie, jak doskonale o nie zadbać, nawet tych najmniejszych. Oczywiście tylko dorosłe zwierzę może okazywać taką miłość. Szczenięta same nadal są głupimi dziećmi. Nie są w stanie obliczyć swojej siły i mogą łatwo zranić dziecko, przewracając go żartobliwie na ziemię.

Pomimo swojej dobrej natury Leonberger doskonale radzi sobie jako ochroniarz. Nie pozwoli obcemu wejść na jego terytorium. Będzie pilnie strzec swojej trzody.

Główne cechy charakteru rasy:

• pewność siebie, spokój ducha;
• obojętność na silne, ostre dźwięki (grzmot, burza, wystrzał);
• gotowy do bezwarunkowego posłuszeństwa właścicielowi;
• przeciętny temperament;
• szybko się uczy, łatwo wszystko zapamiętuje.

Historia rasy

Lew był symbolem niemieckiego miasta Leonberg. Hodowca psów o nazwisku Heinrich Essig chciał wyhodować psa o wielkości i dumie króla zwierząt, który mógłby stać się symbolem miasta. Wziął czarno-białą kobietę Nowa Fundlandia i przyprowadził ją do mężczyzny Św. Bernard. Powstały potomek został skrzyżowany z pirenejski pies pasterski. W miocie wybrano najzdrowsze i najsilniejsze. Wyrosły z nich duże psy, głównie z białym futrem. Pierwszy prawdziwy Leonberger pojawił się w 1846 roku. Szybko zyskały popularność w wyższych sferach, ponieważ posiadały najlepsze cechy krzyżówek..

Pod koniec ubiegłego wieku chłopi zaczęli używać nowych psów jako stróżów i siły trakcyjnej. Wojna zmieniła losy rasy. Zostało bardzo niewiele prawdziwych psów rasowych.

Jak wybrać szczeniaka

Psy Leonbergery są bardzo piękne, ale nie każdego na nie stać. Chodzi o jego rozmiar. W małym mieszkaniu nie będzie łatwo dogadać się z nim. Dlatego przed wyborem szczeniaka należy zważyć wszystkie pozytywne i negatywne cechy rasy oraz ocenić swoje możliwości.

Jeśli jesteś w stanie zapewnić swojemu zwierzakowi przyzwoitą opiekę, pamiętaj o następujących kwestiach:

• Samce są silniejsze i większe niż samice, więc trudniej je wyszkolić. Również kobiety mają łagodniejszy charakter..
• Zdecyduj, czy Twój pupil będzie uczestniczył w wystawach. Jeśli tak, to potrzebujesz szczeniaka z doskonałym rodowodem i nagradzanymi rodzicami.
• Decydując się na płeć i los przyszłego członka rodziny, zbadaj szczeniaka, którego lubisz.
• Zdrowe dziecko będzie miało lśniące i miękkie futro, czyste oczy i uszy. Nos powinien być mokry i błyszczący. Brzuch jest miękki i jędrny. Monitoruj zachowanie szczeniaka. Powinien być wesoły, aktywny, zabawny. Łagodne usposobienie, bez agresji. Chód jest prosty, swobodny.

Najlepsze zakwaterowanie i warunki

Ponieważ psy rasy Leonberger są bardzo dużymi psami, najlepsze warunki życia dla nich to woliera na terenie prywatnego domu. W ostateczności duże mieszkanie ze swobodą ruchów. Rasa jest bardzo energiczna, więc od dzieciństwa muszą się poruszać jak najwięcej, aby szkielet uformował się prawidłowo.

Jeśli zwierzę żyje na ulicy, zawsze powinna być w jego pobliżu świeża woda, szczególnie w gorącym sezonie. Woda jest potrzebna nie tylko do picia, ale także do pływania.

Jeśli pies rośnie w domu, podłogi powinny być pokryte powłoką antypoślizgową. Dzięki temu młody, nieuformowany szkielet mięśniowy i więzadła nie będą doświadczać silnego stresu podczas chodzenia. W przeciwnym razie możliwe jest powstanie nieprawidłowego położenia przednich nóg..

Opieka Leonbergera

Główną trudnością w opiece nad rasą jest wełna.

Wełna

Futro jest bardzo grube i długie, dlatego wymaga codziennego czesania. W przeciwnym razie mogą powstać sploty. Leonbergery linią, jak wszystkie zwierzęta, jesienią i wiosną. W tym momencie musisz je dokładniej rozczesać, aby usunąć martwe włosy. Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest suche, topienie może trwać przez cały rok..

Kąpielowy

Podczas spaceru futro Leonberger nieustannie zbiera na sobie brud, zwłaszcza w deszczową pogodę. Ale to nie znaczy, że po każdej wizycie na ulicy zwierzę należy umyć. Rób to nie częściej niż raz w miesiącu. A te zwierzęta, które mieszkają na ulicy, można myć raz na sześć miesięcy. Psy bardzo kochają wodę. Daj im szansę czerpania przyjemności z kąpieli. Lepiej oczywiście robić to w naturalnych zbiornikach..

Oczy, uszy, zęby, pazury

Oczy przemywa się liśćmi herbaty zmieszanymi z ciepłą wodą za pomocą wacika. Uszy myje się od wewnątrz wilgotną szmatką. Jeśli zwierzę nie złapało żadnego pasożyta, jego uszy będą różowe w środku, bezwonne.

Pazury są cięte co miesiąc. Szczęki i zęby są regularnie badane. Aby zapobiec pojawianiu się kamienia nazębnego, karm swoje zwierzę stałe pokarmem, komarami.

Ćwiczenia fizyczne

Podczas spaceru staraj się maksymalnie obciążać swojego zwierzaka. Znajdź miejsce, w którym będzie mógł swobodnie biegać, igraszki. Możesz z nim organizować wyścigi. Jeśli masz pobliski zbiornik wodny, zabierz psa na spacer. Bawiąc się w wodzie młode zwierzęta wzmacniają swoje mięśnie i szkielet, a obciążenie stawów jest minimalne. Woda pomaga dorosłym zawsze być w formie, a także chroni stawy.

Karmić psa

Pomimo tego, że zwierzęta rasy Leonberger są bardzo dużymi zwierzętami, nie jedzą dużo jak na swój rozmiar. Chodzi o to, że ich jedzenie jest trawione powoli, więc trzeba je podawać w małych porcjach. Obżarstwo jeszcze nikomu nie przyniosło korzyści.

Jeśli to możliwe, niemowlęta powyżej jednego miesiąca są karmione mlekiem kozim. Kiedy szczeniak jest w stanie przeżuć mocniejsze jedzenie, do diety wprowadza się owsiankę mleczną, która ostatecznie zaczyna gotować się w wodzie. Dwu- do trzymiesięczne młode Leonberger powinny być karmione pięć do sześciu razy dziennie. W menu płynna owsianka z mięsem, kefirem, twarogiem i jajkiem przepiórczym, gotowanymi warzywami. Podawane są jako samodzielne danie lub mieszane z owsianką..

W wieku sześciu miesięcy możesz przejść na trzy lub cztery posiłki dziennie. Menu pozostaje niezmienione. Dodaje się tylko chrząstkę i gotowaną rybę. Szczenięta jednoroczne przenoszone są na dwa posiłki dziennie - rano i wieczorem.W diecie dorosłych psów pojawiają się podroby, duże kości wołowe.

W razie potrzeby możesz utworzyć menu na podstawie specjalnych kanałów.

Edukacja i trening

Ta rasa psów nie różni się szybkością dojrzewania, Leonberger można uznać za dorosłego w wieku od dwóch do trzech lat. Ale fizycznie szybko się rozwijają. Dlatego należy jak najwcześniej zacząć uczyć młode zwierzęta, aby przystosowały się do życia w rodzinie..

Główną cechą Leonbergera jest brak skłonności do wykonywania poleceń na pierwszym zleceniu. Dlatego wielu z nich nie zdaje egzaminów na zakończenie szkolenia ogólnego. Psy są inteligentne, ale potrafią być na tyle spokojne i obojętne na wszystko, co się dzieje, że nie można nawet marzyć o szybkim opanowaniu poleceń. Tutaj musisz być w stanie wykazać się cierpliwością i wytrwałością, bez szorstkości i niegrzeczności..

Najbardziej niekochaną drużyną dla rasy jest „aport”. Bardzo trudno się tego nauczyć. Jedyne, co może ułatwić przyswojenie dowództwa, to gra. Kiedy szczeniak bawiąc się z tobą pobiegnie za rzuconą zabawką, krzycz do niego „przynieś”. W tej formie może nastąpić asymilacja działania.W trakcie treningu ważne jest, aby zwracać na siebie uwagę zwierzaka. Można go zachęcić poczęstunkiem.

Potencjalne choroby i oczekiwana długość życia

Do najczęstszych chorób Leonbergera należą:

• alergie;
• dysplazja stawu biodrowego (wyrażona nieuzasadnioną kulawizną). Terminowe leczenie zatrzyma rozwój choroby;
• problemy skórne;
• Choroba Addisona (z towarzyszącym osłabieniem, zwolnieniem akcji serca). Ukazuje się wśród młodych samic;
• osteochondroza;
• niedoczynność tarczycy (charakteryzująca się ogólnym osłabieniem, obniżoną czynnością mózgu, przyrostem masy ciała, utrzymującą się niestrawnością i wymiotami).

Psy Leonberger to obecnie najlepsze psy rodzinne. Staną się doskonałą nianią i strażnikiem dorastającego dziecka. Ich potężny wygląd ochroni każdego przed niebezpieczeństwem.