Kiedy i w jaki sposób szczepi się psa przeciwko wściekliźnie?

Szczepionka przeciw wściekliźnie jest najważniejszą szczepionką dla psa, niezależnie od tego, czy jest rodowodowa, czy nie..

Wścieklizna to niezwykle groźna choroba, która kończy się w 100% śmiercią. Nawet pomimo tego, że zwierzak zdaniem właściciela nie styka się z dziką zwierzyną ani ze zwierzętami bezpańskimi.

Przypadkowe zadrapanie może spowodować infekcję. Dlatego zarówno duże, jak i małe psy żyjące w domu muszą być zaszczepione przeciwko wirusowi wścieklizny..

Dlaczego potrzebujesz szczepienia przeciwko wściekliźnie?

Wścieklizna jest chorobą śmiertelną i nie ma na nią lekarstwa. Chore zwierzę poddaje się eutanazji, w przeciwnym razie umiera w ciągu 5 dni. Wścieklizna przenoszona jest przez wszystkie ciepłokrwiste ssaki, a ludzie nie są tu wyjątkiem. U osoby, jeśli szczepienie nie zostanie przeprowadzone na czas (bardzo długi i bolesny zabieg - leczenie trwa do sześciu miesięcy), wynik również będzie śmiertelny.

Właściciel może nawet nie zauważyć, że pies został ugryziony lub podrapany przez zakażone zwierzę, a zwierzę jest już chore. Okres inkubacji wynosi od 9 dni do 5 miesięcy, ale najczęściej od 40 do 120 dni, w wyjątkowych przypadkach może przekroczyć sześć miesięcy. Jeśli objawy choroby się nie pojawią, nie oznacza to, że pies jest zdrowy - utajony przebieg choroby jest równie niebezpieczny i zaraźliwy jak otwarty.

Wirus wścieklizny dostaje się do mózgu, wywołując proces zapalny. Kiedy wirus dotrze do zakończeń nerwowych mózgu, infekuje je, powodując poważne zaburzenia w międzymózgowiu, które następnie powodują śmierć żywej istoty.

Na wściekliznę chorują wszystkie rodzaje ssaków. Jednak największym zagrożeniem dla zwierząt domowych są bezpańskie psy i koty, a także dzikie zwierzęta - lisy, wilki, szopy, dziki, nietoperze, jeże, które często opuszczają swoje naturalne środowisko i pojawiają się w mieście. W przypadku infekcji ugryzienie nie jest nawet konieczne - wystarczy pobrać ślinę zwierzęcia zakażonego wścieklizną na błonę śluzową oka lub wcześniejszą, ale otwartą ranę lub zadrapanie.

Terminowe szczepienia pomogą chronić przyjaciela rodziny przed tą niezwykle niebezpieczną chorobą..

Szczepionka przeciw wściekliźnie dla psów

Asortyment leków na współczesnym rynku jest dość szeroki. Serum importowane i krajowe oferowane są w ogromnych ilościach.

Najlepsze szczepionki to inaktywowane preparaty oparte na szczepach wirusów wyhodowanych na komórkach narządów wewnętrznych różnych zwierząt..

Szczepionki są mono i złożone. Szczepionka monowariantowa to szczepionka, która ochroni twoje zwierzę tylko przed określonym wirusem. Złożony lek składa się z kilku szczepionek - na przykład przeciwko dżumie, zapaleniu jelit, leptospirozie, zapaleniu wątroby i wściekliźnie.

Wybór szczepionki zależy od życzeń właściciela i wyznaczenia lekarza weterynarii.

Przygotowanie

Niezależnie od tego, czy szczepione jest szczenię, czy dorosły pies, zwierzę należy przygotować przed przybyciem do placówki weterynaryjnej. Szczepione są tylko całkowicie zdrowe psy - to wyjątkowy stan.

Na ok. 6 - 10 dni przed spodziewaną datą szczepienia należy uważnie monitorować stan zdrowia psa; na dzień przed zabiegiem należy zmierzyć całkowitą temperaturę ciała.

Przed szczepieniem należy ograniczyć długie spacery, komunikację z innymi plemionami i nie dopuścić do poznania nowych zwierząt. Nie możesz zmienić zwykłej diety i codziennej rutyny. Najważniejsze jest, aby uniknąć stresu, infekcji robakami pasożytniczymi i chorób. Dlatego nie zaleca się uodparniania suk w okresie rui..

W dniu szczepienia najlepiej powstrzymać się od karmienia psa. Jeśli strzał jest zaplanowany na wieczór, rano można podać lekki posiłek. Nie musisz ograniczać psu picia. Jeśli szczepienia są przeprowadzane w czasie upałów, należy zachować ostrożność - przed szczepieniem wypić psu wodę.

Ważny! Odrobaczanie przed szczepieniem. Na około 10-14 dni przed spodziewaną datą szczepienia pies otrzymuje lekarstwo na robaki (które zależy od wieku i wielkości psa, duże tabletki można stosować dla małych ras lub szczeniąt - zawiesiny, łatwiej jest je dawkować w zależności od wieku i wagi psa).

Konieczne jest podawanie leków na robaki pasożytnicze przed każdym szczepieniem - nie tylko przed pierwszym, ale także przed każdym kolejnym.

Kiedy zrobić szczeniaka i dorosłego psa?

Szczepienie przeciwko wirusowi wścieklizny następuje później niż przeciwko innym chorobom zakaźnym. Najpierw musisz podać zastrzyk z dżumy mięsożernych, zapalenia jelit, wirusowego zapalenia wątroby (w wieku około 8 - 10 tygodni). Wścieklizna pojawia się podczas ponownego szczepienia lub, gdy szczeniak rośnie w warunkach „szklarniowych”, po całkowitej zmianie uzębienia. W wieku do 4 miesięcy tylko szczenięta są szczepione w regionach potencjalnie niebezpiecznych dla infekcji i psów myśliwskich (pracowników).

Powszechnie uważa się, że leki mogą wpływać na kolor szkliwa zębów, dlatego właściciele próbują uodpornić szczenięta, zanim zęby zaczną się zmieniać. W rzeczywistości nowoczesne leki w żaden sposób nie wpływają na pigmentację. Zmiana uzębienia następuje w wieku od 2,5 miesiąca do 7 - w zależności od indywidualnych cech organizmu.

Jeśli szczenię otrzyma szczepionkę wcześnie, to po około 21 do 24 dniach szczepienie należy powtórzyć. Niektórzy lekarze weterynarii zalecają szczepienia przeciwko wściekliźnie po osiągnięciu wieku 7-10 miesięcy, kiedy wymieniony jest cały zestaw zębów. Oczywiście tutaj warto ocenić pewne okoliczności: szczenięta często w kontakcie z innymi psami, zwierzęta domowe myśliwych i zwierząt zamieszkujących tereny objęte kwarantanną wścieklizny, lepiej zaszczepić się wcześniej i wyeliminować ryzyko infekcji.

Odporność po szczepieniu powstaje w ciągu 21 dni. Zwierzę jest odporne na wirusa wścieklizny przez ponad rok. Większość producentów podaje, że szczepionka jest ważna przez dwa lata, niektóre leki nawet przez trzy lata. Jednak niezależnie od warunków wskazanych przez producenta, ponowne szczepienie należy przeprowadzać corocznie, mniej więcej w tym samym czasie, unikając dużych przerw w okresie szczepień..

Ponadto każda organizacja zajmująca się psami ma prawo odmówić przyjęcia psa na wystawy i zawody bez pieczęci o szczepieniu przeciwko wściekliźnie. Poprzednie szczepienia muszą być wykonane nie później niż 11 miesięcy przed datą zdarzenia. Coroczne szczepienie zwierząt domowych przeciwko wściekliźnie jest wymagane przez prawo, naruszenie podlega karze grzywny. Aby wyjechać za granicę, potrzebujesz również zaświadczenia weterynaryjnego (wydawanego tylko w państwowych instytucjach weterynaryjnych).

Ważny! Wyjątkiem od reguły są stare psy i zwierzęta z chorobami przewlekłymi. W przypadku takich zwierząt zaleca się oszczędny schemat, można szczepić raz na dwa lata.

Jak wygląda szczepienie??

Należy przypomnieć, że szczepionkę podaje się tylko zdrowym zwierzętom. Dlatego weterynarz zawsze bada zwierzę przed szczepieniem, pyta właściciela, czy zmieniło się zachowanie lub czy właściciel zauważył nieprawidłowości w zachowaniu lub stanie psa. W razie potrzeby lekarz może przepisać badanie krwi - ogólne lub biochemiczne.

Jeśli wszystko jest w porządku ze zdrowiem zwierzaka, odrobaczenie zostało przeprowadzone na czas i nie ma żadnych dolegliwości, wówczas lekarz wstrzykuje wybraną szczepionkę zgodnie z instrukcją. Większość leków zapewnia podawanie domięśniowe, jednak istnieje wiele surowic, które można umieścić podskórnie (w kłębie).

Po wprowadzeniu szczepionki do paszportu weterynaryjnego zwierzęcia lekarz dokonuje następujących notatek:

• Nazwa leku
• Substancja aktywna
• Serum Serum
• Okres trwałości leku
• Dawkowanie leku
• Pieczęć i podpis lekarza

Ponadto weterynarz natychmiast wyznacza szacunkową datę następnej immunizacji..

Kwarantanna po szczepieniu

Nie należy opuszczać placówki weterynaryjnej 20-30 minut po wstrzyknięciu - jeśli pies jest uczulony na lek, w tym okresie pojawią się pierwsze objawy. Choć dziś producenci szczepionek w 95% wykluczają reakcje alergiczne na surowicę przeciw wściekliźnie, lepiej jest ostrzec, aw przypadku dolegliwości lekarz udzieli natychmiastowej pomocy.

W przypadku szczeniąt, które są szczepione po raz pierwszy przeciwko wściekliźnie, okres kwarantanny trwa od 21 do 24 dni, w którym to czasie organizm wytworzy stabilną odporność na wirusa. W przypadku dorosłych kwarantanna nie jest wymagana, ponieważ poprzednia szczepionka nadal chroni organizm przed podatnością na chorobę.

Podczas kwarantanny szczenięta nie mogą komunikować się z innymi psami, z wyjątkiem miotów. Dorosłe psy powinny powstrzymać się od pływania w wodach otwartych, aby pies nie zachorował z powodu hipotermii w okresie, gdy jego odporność jest obniżona przez szczepionkę.

Nawiasem mówiąc, po szczepieniu zwierzę wcale nie jest niebezpieczne - wstrzyknięcie podaje się z inaktywowaną szczepionką, tj. oparty na już nieożywionych mikroorganizmach.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Przeciwwskazaniem do szczepienia może być tylko stan zdrowia psa - jeśli zwierzę nie czuje się dobrze lub jest osłabione, szczepienie należy odłożyć do całkowitego wyzdrowienia.

Aby uniknąć reakcji alergicznych w wielu instytucjach weterynaryjnych, przed szczepieniem podaje się zastrzyk przeciwhistaminowy. W przeciwnym razie po podaniu serum lepiej jest pozostać w pobliżu przychodni iw przypadku wystąpienia negatywnych konsekwencji niezwłocznie skontaktować się z weterynarzem, który niezwłocznie łagodzi objawy.

Istnieje wiele objawów, które nie wymagają opieki weterynaryjnej i mają naturalny wpływ na szczepienia:

• jednorazowa odmowa karmienia;
• wymioty lub biegunka, raz;
• niewielki wzrost temperatury ciała (do 1 stopnia);
• letarg;
• obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, mała kulka, która zniknie samoistnie w ciągu 1 do 2 tygodni.

Efekty uboczne wymagające przynajmniej konsultacji weterynaryjnej:

• Silna tkliwość w miejscu wstrzyknięcia;
• Wymioty i (lub) biegunka, utrzymujące się przez długi czas;
• Duszność, sinica błon śluzowych, zaczerwienienie uszu;
• Drgawki;
• Poważna słabość, odmowa karmienia więcej niż 1-2 razy;
• Obfite wydzielanie śliny;
• Wzrost temperatury ciała o więcej niż 1 stopień i dłużej niż 1 dzień.

Zabranego z ulicy psa należy pokazać lekarzowi weterynarii. Lekarz, na podstawie wieku, przepisze harmonogram szczepień, jeśli to konieczne, wykona test przeciwciał, aby dowiedzieć się, czy pies był wcześniej szczepiony.

Wniosek

Dzięki tym niezbyt uciążliwym działaniom właściciel psa może uchronić swojego pupila przed tak śmiertelną chorobą jak wścieklizna. Środki zapobiegawcze mogą uratować życie nie tylko zwierzaka, ale także chronić właściciela i członków jego rodziny.