Pasożyty skóry u psów

Pasożyty skórne u psów powodują wiele problemów zarówno dla samych zwierząt, jak i dla ich właścicieli. I chodzi nie tylko o nieustanne swędzenie po ukąszeniach, ale także o gojące się zadrapania skóry, a także o istniejącym ryzyku „zarażenia się” pasożytami jelitowymi czy poważną chorobą zakaźną (np. Dur brzuszny przenoszoną przez pchły).

Wszystkie te owady różnią się nie tylko wyglądem, ale także sposobem i miejscem rozmnażania potomstwa. Niektórzy ludzie łatwo „przenoszą się” z psa na człowieka, sprawiając mu wiele problemów. Ta sama borelioza lub kleszczowe zapalenie mózgu, nużyca to tylko niewielka część chorób, które mogą rozwinąć się u ludzi z powodu „psich” pasożytów skóry.

Pchły

Ciemnobrązowe krwiopijcy, które można zobaczyć gołym okiem na skórze zwierzęcia. Ale nie myśl, że łatwo je zauważyć. Pasożyty są bardzo zwinne i bardzo rzadko zdarza się, aby duża ich liczba żyła na zwierzęciu. Mają dużą konkurencję o „terytorium”, więc na ciele zwierzaka niezwykle rzadko można policzyć więcej niż kilkadziesiąt osobników. Tylko jeśli warunki są niehigieniczne, a właściciel nie dba o swojego czworonożnego przyjaciela.

Na psie mogą żyć jednocześnie pchły „psie” i „ludzkie” i „kocie”. Owady są niezwykle nerwowe. Jeden skok na wysokość może z łatwością osiągnąć trzy dziesiątki centymetrów. A długość jest mniej więcej taka sama. Dla tak małego szkodnika (od jednego do czterech mm długości) jest to ogromna odległość.

Szkoda pcheł polega nie tylko na ukąszeniach, ale także na tym, że pies rani się, próbując wyeliminować krwiopijcę ukąszeniami lub drapaniem. W rezultacie skóra jest porysowana, ugryzienia psa i pchły. Wszystko staje się zaognione, swędzące, opuchnięte. Pies może zarazić się pchłą tym samym tyfusem tylko wtedy, gdy przegryzie i połknie pasożyta.

Składa jaja poza ciałem zwierzęcia, gdzieś w ciemnym i chłodnym miejscu (szczelina w podłodze, piwnica, ciemne kąty). Jeśli zauważysz na zwierzęciu małe ruchome białe owady, najprawdopodobniej są to wszy lub wszy.

Wszy

Te skórne pasożyty psów są również krwiopijcami i, podobnie jak pchły, są widoczne gołym okiem. Dopiero teraz wszy są prawie przezroczyste. A ich „pociechy” wyjmuje się na samym zwierzęciu, a raczej za pomocą specjalnego kleju przyczepia się gnidy w pewnej odległości od nasady włosa. Wiele osób błędnie uważa, że ​​pies ma łupież i zaczyna intensywnie myć zwierzęta, czesać je. Ale nic nie pomaga. A potem zaczynają karmić je witaminami, czytać porady na forach, że jest to alergia (na kosmetyki, żywność, leki itp.) I leczyć zwierzę z alergii. Znowu żadnych wyników.

Co trzeba było zrobić? Zgadza się, natychmiast udaj się do weterynarza, który od razu powie, że pies ma sifunculatozę. I napisze, jak się myć, jak pielęgnować, jak się czesać. Konieczna jest dezynfekcja pomieszczenia i rzeczy, niektórych rzeczy łatwiej jest się pozbyć od razu, zastępując je nowymi, niezainfekowanymi.

Oprócz „łupieżu” pies ma anemię, zmęczenie, swędzenie, zapalenie skóry, egzemę.

Roztocza

W przeciwieństwie do pcheł zwierzę może zostać zarażone nawet po zassaniu kleszcza. Ten skórny pasożyt „wstrzykuje” patogeny choroby do krwi psa wraz ze śliną (najczęstszymi babesiami są patogeny piroplazmozy). Ponadto kleszcz jest bardzo mały i zwinny, gdy jest głodny. Ale gdy się nasyca, zwiększa się dziesięciokrotnie. I tutaj wielu popełnia błąd - wyciągają ssanego kleszcza pęsetą lub palcami, smarują go kremem lub olejem, mając nadzieję, że szczęki się otworzą. Jednak w większości przypadków szczęki są wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej zamknięte. I nie będziesz w stanie samodzielnie usunąć pasożyta bez operacji..

Błędem jest sądzić, że kleszcz może czekać na ciebie tylko w lesie. Tylko niskie krzaki są ulubionym miejscem na „zasadzkę”. Nie zaniedbuje się tych krwiopijców i trawy. Nie zapomnij o wietrze. Ten sam kleszcz mógł usiąść na suchym źdźble trawy, na liściu, wczołgać się na kartkę papieru. Wiał wiatr i przyniósł owada w miejsce, gdzie nie było krzaków.

Roztocza mogą osadzać się nie tylko na powierzchni skóry, ale także w jej wnętrzu, wywołując świerzb (świerzb skórny, nużycę). Niebezpieczeństwo polega na tym, że choroby te są przenoszone na ludzi i nie zawsze jest łatwo całkowicie pozbyć się patogenu. Szczególnie trudno jest pozbyć się Demodexa. Ten roztocz jest bardzo wytrzymały, powoduje nie tylko silne swędzenie, ale także wypadanie włosów, zapalenie skóry. Zmiany skórne rosną bardzo szybko. Leczenie jest drogie i czasochłonne. A obroże lub krople są tutaj bezsilne.

Świerzb

Świerzb czerwony u psów, zwany również świerzbem pęcherzykowym, jest jedną z najczęstszych chorób wywoływanych przez pasożyty skóry u psów. Czynnikiem wywołującym chorobę jest świerzbowiec - malutki owad ukrywający się w mieszkach włosowych skóry zwierzęcia.

Jedną z pierwszych oznak dolegliwości są lekko czerwonawe łysiny. Najczęstszym miejscem pierwotnej lokalizacji są oczy, łokcie. Na tym etapie pies nie odczuwa znacznego dyskomfortu. Swędzenie może nie występować w zasadzie. Z biegiem czasu obszar łysiny rośnie. Skóra zmienia się z czerwonawej na miedzianoczerwoną. Dlatego chorobę nazwano - świerzbem czerwonym, ale jeśli sprawa jest poważna, w rzeczywistości skóra może być szara lub niebieskawa..

W tym czasie aktywność kleszczy osiąga punkt kulminacyjny - pies zaczyna cierpieć, swędzi. Czesanie tylko pogarsza sytuację. Kleszcze nadal są aktywne w miejscu zadrapania, zarażając je. W rezultacie w dotkniętym obszarze powstają obszary skóry z wieloma ropniami. Teraz oprócz kleszczy są tam rozmieszczone niebezpieczne mikroorganizmy..

Choroba przebiega powoli, może trwać latami. Jeśli w tym okresie zwierzę nie będzie leczone, najprawdopodobniej umrze. Chociaż istnieje również wiele przypadków, gdy psy przeżyły bez ingerencji z zewnątrz.

Poza ciałem żywiciela roztocze giną po 2-3 dniach. Dlatego nie ma sensu mówić o jakichkolwiek specjalnych metodach dezynfekcji pomieszczenia, w którym trzymano chore zwierzę.

Kiedy choroba jest pierwotna, dość trudno jest zidentyfikować kleszcza. Aby to zrobić, musisz skontaktować się z kliniką weterynaryjną. Tam zwierzę zostanie pobrane ze skóry zwierzęcia i zbadane pod mikroskopem, ale to nadal nie daje 100% gwarancji skutecznego wykrycia pasożyta skóry u psa. Czasami analiza jest wykonywana kilka razy..

Aby pozbyć się zwierzęcia z roztocza swędzącego, opracowano wiele narzędzi:

• maści;
• rozwiązania;
• zawieszenia.

Przyjrzyjmy się najpopularniejszym na rynku:

1. Benzoesan benzylu. Wygląda jak maść. Czasami 10% i 20%.
2. Spregal. Ten aerozol jest jedynym produktem zatwierdzonym do stosowania przez ciężarne zwierzęta..

Oprócz podstawowych leków, w zależności od sytuacji, weterynarz może przepisać środki lecznicze, uspokajające.

Jak sprawdzić, czy Twój pies ma pasożyty skóry

Większość pasożytów jest trudna do wykrycia, ale ich odpady mówią same za siebie. Chociaż wygląd pcheł jest znany prawie każdemu właścicielowi czworonożnego przyjaciela. Najłatwiejszym sposobem zrozumienia, że ​​pies jest zarażony pchłami, jest jego zachowanie. Zwierzę drapie się gwałtownie i odgryza pchły.

Roztocza nie są tak aktywne (z wyjątkiem świerzbu), ale są łatwe do wykrycia. Wystarczy poczuć skórę zwierzaka i obejrzeć wszystkie podejrzane guzy i wybrzuszenia. Ponadto możliwe jest, że zwierzę pomoże znaleźć pasożyta, drapiąc ukąszenie..

Teraz w odniesieniu do roztoczy świerzbu i innych pasożytów skóry, których aktywność na początku się nie objawia. Myślę, że już zrozumiałeś, że skontaktowanie się z weterynarzem w takich przypadkach jest jedynym sposobem na ustalenie pierwotnej przyczyny choroby i zahamowanie rozwoju pasożytów w zarodku psa.

Jak chronić psa przed atakami pcheł i kleszczy?

Możesz chronić swojego zwierzaka przed pchłami i kleszczami za pomocą specjalnych kropli i obroży. Możesz je kupić w aptekach weterynaryjnych lub sklepach zoologicznych. Po prostu koniecznie przestudiuj kompozycję. W końcu niektóre są odpowiednie tylko dla dorosłych i zdrowych psów. Inne mogą być przenoszone przez szczenięta lub samice w ciąży / karmiące. Ale nadal najlepiej skonsultować się z weterynarzem. Powie Ci, które z nich są najlepsze dla Twojego psa..

Możesz też polegać na opiniach innych użytkowników. Na przykład istnieją pozytywne opinie na temat obroży leśnej zarówno w Internecie, jak i wśród lekarzy weterynarii. Również ta obroża jest polecana przez właścicieli psów myśliwskich, którzy na służbie spędzają dużo czasu w lesie. Istnieją również podobni producenci, którzy dostarczają do sklepów zoologicznych produkty wysokiej jakości, które są nie tylko bezpieczne dla zwierząt, ale także naprawdę odstraszają kleszcze i pchły..

Należy jednak rozumieć, że w celu „zabicia” pasożytów skóry psa należy stosować specjalne szampony (przeciwko pchłom, wszom, wszom), natomiast kleszcze należy usuwać w gabinecie. Niewłaściwy ruch, a głowa twojego zwierzaka utknie w skórze. W tym miejscu rozpocznie się poważny stan zapalny, a obszar ten często jątrzy się. Ponadto laboratorium natychmiast zbada kleszcza. A jeśli toleruje Babesium, zwierzę natychmiast otrzyma określone leczenie, które uratuje mu życie i pozostawi go bez komplikacji.

Wciąż masz pytania? Możesz poprosić ich o to lekarza weterynarii na naszej stronie w polu komentarzy poniżej, który odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe..