Bull terrier (angielski bull terrier)

Bull Terrier ma bardzo specyficzny wygląd i nie ma najlepszej reputacji. Nie przeszkadza to jednak tej rasie pozostać na liście najpopularniejszych psów. Początkowo wyprowadzano kule do walk psów, używano ich także do nęcenia szczurów. To psy o złożonym, różnorodnym charakterze, które potrzebują pewnego siebie, doświadczonego i zawsze kochającego właściciela..

Jednym z pierwszych, który stał się sławnym bulterierem, był biały pies kupca z Birmingham James Hincks. W 1861 r. Zrobił plusk na wystawie. W pracy hodowlanej Hinks używał białych terierów. Przypuszczalnie w rodzaju mają również współczesne bulteriery dalmatyńczyków, Pointer hiszpański, Foxhound, Smooth Collie i Greyhound.

Oficjalne uznanie rasy nastąpiło w 1888 roku, kiedy to otwarto pierwszy angielski klub Bull Terriera. Już w 1895 roku zarejestrowano American Bull Terrier Club.

Historia rasy w Rosji

W Rosji pierwsze pojedyncze okazy bulterierów pojawiły się w latach 70. W większości były importowane z Polski i były dość zgodne z poziomem pogłowia krajów socjalistycznych. We wczesnych latach osiemdziesiątych wiele psów zostało sprowadzonych z Niemiec Wschodnich i Czech. Dalszy rozwój rasy jest niestety pełen tragedii.

Bulterier, uważany w Anglii za symbol szczerości i dumy, okazał się jedną z pierwszych ras komercyjnych na dzikim rynku rosyjskim i wywołał ogromne zapotrzebowanie. Ludzie z dala od psów hodowlanych zaczęli angażować się w zwiększanie liczby bulterierów. Brak selekcji i selekcji stada hodowlanego doprowadził do transformacji rasy. Bulterierów jest dużo, ale przestały one spełniać wymagania charakteru i eksterieru. Ponadto zbyt wiele przypadkowych osób znalazło się w pobliżu rasy. Bulteriery wymagają już doświadczonych rąk, a jeśli to także pies o niestabilnej psychice. Nic dziwnego, że na ulicach pojawili się prowokatorzy, nasiliły się przypadki nęcenia i walk z udziałem byków. Reputacja psów wydawała się na zawsze skażona.

Dziś bulteriery są często określane jako psy walczące, ale miłośnicy rasy nie traktują tego jako komplementu, ponieważ bule mają inne, nie mniej zauważalne cechy. Zachowali zdolności fizyczne i intelektualne, stając się niezawodnymi przyjaciółmi i towarzyszami człowieka..

Mini bulterier

Mini bulteriery znane są od XIX wieku. Małe psy o wadze 3-6 kg zasłynęły w swoich czasach jako doskonałe łapacze szczurów. Na początku XX wieku rasa miała trzy odmiany, a raczej kategorie wagowe: ciężką, średnią i mini. W 1938 roku powstał pierwszy miniklub, którego prezes uzyskał oficjalne uznanie rasy przez angielski klub Kenel. Od 1939 roku rasa jest oficjalnie podzielona na bulteriery standardowe i miniaturowe..

Na zewnątrz standardowy i miniaturowy bulterier są bardzo podobne. Niemożliwe jest określenie, do jakiego gatunku należy pies na podstawie zdjęcia..Recenzja wideo rasy psów Bull Terrier:

Wygląd i standardy

Bull Terrier to pies średniej wielkości i harmonijnej budowy, mocny, mocny, o dobrze rozwiniętych mięśniach. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy. Nie ma ścisłych ograniczeń co do wzrostu i wagi, bouill musi być proporcjonalny: z maksymalną masą, która pasuje do płci. A jednak możesz wyróżnić średnią. Standard: wysokość - 40-55 cm, waga -25 kg. Mini: wysokość fosy - 25-35 cm, waga - 8-16 kg.

Głowa bulteriera jest bardzo specyficzna, nie ma czegoś takiego w żadnej innej rasie. Jest wydłużona, jajowata z prawie niezauważalnym przejściem od czoła do kufy. Małe oczy są osadzone nisko i blisko siebie. Uszy znajdują się po bokach głowy, a ich końce są bardzo daleko od siebie. Wszystko razem nadaje kufie nieharmonijny wyraz. Szczęki są masywne i mocne. Zęby w normalnej ilości, zgryz nożycowy. Ciało jest lekko wydłużone, z zakrzywionymi żebrami i głęboką klatką piersiową. Grzbiet jest krótki i prosty. Lędźwie lekko wysklepione. Dolna linia jest zaostrzona. Nogi mocne, osadzone na okrągłych, zwartych łapach. Ogon nisko osadzony, krótki, noszony poziomo..

Sierść jest gruba i krótka, twarda w dotyku. W zimnych porach roku pojawia się krótki podszerstek. Dozwolonych jest kilka kolorów:

• Białe (dozwolone są małe czarne plamki na głowie);
• Monochromatyczny (brązowy i płowy z maską, czarny, jeleń);
• Dwukolorowy z białym (biały nie więcej niż 20%);
• Trójkolorowy (stosunek kolorów około 1: 1: 1);
• Czarna lub pręgowana i podpalana.

Początkowo bulteriery mogły być tylko białe. Kolorowe psy były dyskryminowane. Kynolodzy nazywają ten czas „wielką konfrontacją między kolorowymi i białymi”. Dopiero w 1950 roku kolorowe bulteriery stały się pełnoprawnymi przedstawicielami rasy..

Postać

Charakter tych psów jest bardzo silny. Są wystarczająco inteligentni i zawsze znajdą sposób, aby udowodnić swoją wyższość. Mają jedną istotną wadę - są niezwykle zazdrośni. Są skłonni do agresji i nie zawsze posłuszni. Często okazują upór. Bully są dość towarzyskie i nie lubią być sami. Muszą stale komunikować się z osobą, tylko pod tym warunkiem zachowują spokój. Bardzo wrażliwe, rozpoznają każdą intonację i odcienie nastroju właściciela. Z bułków wyrastają całkiem niezłe psy stróżujące, głośnym szczekaniem donoszą o zbliżaniu się do domu nieznajomego. Ale nie nadają się do roli strażników. Relacje z dziećmi rozwijają się na różne sposoby. Wiele psów okazuje tolerancję i opiekuje się dzieckiem, jeśli są razem wychowywane..

Inne zwierzęta w kurniku mogą być agresywne, zwłaszcza niekastrowane samce. Nie zostawiaj psa bez opieki z kotami.

Pomimo swojej reputacji, Bull Terriery są zrównoważone i życzliwe, zabawne i energiczne. Przywiązany do właściciela. Ale jak już wspomniano, tylko z dobrym wykształceniem i doskonałym wyszkoleniem.

Edukacja i trening

Konieczne jest podejście do szkolenia z całą odpowiedzialnością i uwzględnienie, że bulteriery są dość trudne do zapamiętania i powoli wykonują polecenia. W żadnym wypadku nie powinieneś być okrutny dla tej rasy..

Tylko okazując psu miłość, można osiągnąć całkowite posłuszeństwo i skuteczne wykonanie poleceń. Zwierzę powinno czuć się pełnoprawnym członkiem rodziny, ale nie powinno pozwalać mu dominować nad ludźmi.

Gniew i agresja są wrodzonymi cechami rasy i należy je natychmiast wykorzenić poprzez uczucie i troskę. Pies powinien wiedzieć, kim jest jego właściciel, mentor i bezwzględnie mu słuchać.

Szkolenie Bulteriera jest bezwzględnie konieczne, ponieważ rasa ta może być niebezpieczna dla innych. Tylko poprzez regularną i rygorystyczną edukację psa można uzyskać od niego niekwestionowane posłuszeństwo i nie obawiać się, że zaszkodzi to komuś zdrowiu. Zaleca się zwrócenie maksymalnej uwagi na wychowanie i szkolenie psa, regularne z nim angażowanie się, wprowadzanie nowych ćwiczeń i powtarzanie wyuczonej.

Wskazówki treningowe

• Szczeniaka już od najmłodszych lat należy uczyć „dzielić się” ulubioną zabawką lub miską jedzenia, okresowo je zabierać i tym samym spokojnie reagować na takie sytuacje w przyszłości..
• Nawet rzadkich przejawów agresji nie można zignorować, okazując niezadowolenie z zachowania zwierzaka. Rozmowy edukacyjne powinny być prowadzone w surowym, ale szczerym tonie: pies natychmiast odbierze fałszywe notatki w Twoim głosie i nie nauczy się nauczonej jej lekcji.
• Jednocześnie nie ma potrzeby wywierania nadmiernego nacisku na zwierzę i stosowania edukacyjnych środków oddziaływania na bardzo zmęczonego zwierzaka - właściwy efekt nadal nie zostanie osiągnięty. Należy zachęcać do prawidłowego wykonania ćwiczenia, w przypadku niepowodzenia nie karać psa.
• Nie powinieneś drażnić boolee nawet w grze, ponieważ mogą to źle zinterpretować..

Przestrzegając wszystkich tych zaleceń, możesz wychować lojalnego i niezawodnego przyjaciela od niebezpiecznego bulteriera, a całkowity brak wpływu wychowawczego doprowadzi do rozwoju niekontrolowanej agresji i złości u psa..

Lepiej jest trzymać psa w mieszkaniu, ale można go zdobyć pod warunkiem zapewnienia mu niezbędnej aktywności fizycznej. Na dziedzińcu wiejskiego domu bulterier poczuje się świetnie. W żadnym wypadku Bull Terrier nie może być trzymany na smyczy ani w wolierze. To zabija witalność i inteligencję psa, a także nieodwracalnie psuje charakter. Ponadto bule praktycznie nie mają podszerstka, nie tolerują zimna, a przy okazji też bardzo gorąca. W przypadku białych bulterierów niepożądane jest spędzanie dużo czasu na otwartym słońcu, są one podatne na oparzenia słoneczne.

Bulteriera nie powinny rozpoczynać osoby, które mają mało czasu lub pieniędzy na utrzymanie psa. Ci, którzy wątpią, że dokonali właściwego wyboru rasy lub zakładają psa po raz pierwszy. A także dla tych, którzy nie są gotowi na długi proces szkolenia i wychowywania psa.

Wysiłek fizyczny

Bulteriery to bardzo wytrzymałe psy sportowe, które regularnie ćwiczą w dużych ilościach. Konieczne jest utrzymanie aktywności fizycznej tych zwierząt, ponieważ mają one tendencję do nadwagi, przestrzegając niepisanej zasady: im mniejsze obciążenie, tym mniej kalorii. Jednocześnie psa trzeba nieustannie „ponaglać” i prowadzić, bo przedstawiciele tej rasy są nieco leniwi. Codzienne spacery pomagają utrzymać bulteriera w formie. Mogą być również dobrym towarzystwem właściciela podczas biegania..

Jeśli te zwierzęta są często nieaktywne, mogą szybko rozwinąć nałogi..

Opieka

Łatwo jest dbać o krótką sierść bulteriera. Pies jest czesany raz w tygodniu, nieco częściej w okresie linienia. W tym celu wygodnie jest użyć specjalnej gumowej rękawicy. Oczy i uszy należy okresowo sprawdzać pod kątem pierwszych objawów zapalenia. Nie kąpią się często, bulteriery są wystarczająco czyste, niewiele zrzucają, a najczęściej wystarczy im wypłukać łapy po spacerze. Pazury można czesać samodzielnie, jeśli zwierzęta spędzają dużo czasu na zewnątrz, w przeciwnym razie należy je przyciąć.

Dieta

Zdrowa i pożywna dieta to klucz do zdrowia. Możesz samodzielnie ugotować karmę lub podać psu gotowe jedzenie w porcjach wskazanych na opakowaniu. Karmienie uzupełniające nie jest wymagane.

Szczenięta rasy Bull Terrier osiągają pełny wzrost w wieku 9 miesięcy. Wraz z późniejszym wzrostem psy zyskują tylko masę mięśniową. W ciągu pierwszych czterech miesięcy waga zwierząt wzrasta o około 25 kg! Dlatego konieczne jest sporządzenie prawidłowego schematu i diety, ale jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że przedstawiciele rasy mają skłonność do przybierania na wadze.

Zdrowie, choroby i oczekiwana długość życia

Bulteriery są dość silne i odporne, przy odpowiedniej pielęgnacji i dobrym odżywianiu rzadko chorują. Nie mniej ważne jest zapobieganie: rutynowe badania, szczepienia, odrobaczanie i inne środki niezbędne dla zdrowia. Ale nie wolno nam zapominać o dziedziczności. Psy tej rasy są podatne na wiele chorób..

• Głuchota towarzyszyła bulterierom od momentu ich pojawienia się. Białe psy są bardziej dotknięte chorobą, ale psy kolorowe czasami rodzą się głuche.
• Śmiertelne zapalenie akrodermii jest rzadką chorobą wrodzoną. Szczeniak jest natychmiast widoczny po wysuniętych łapach i niewielkich rozmiarach. Z wiekiem skóra staje się zrogowaciała. Choroba nie jest leczona.
• Niewydolność nerek jest powszechna wśród Bulterierów Standardowych. Dla wielu psów kończy się bolesna śmierć.
• Choroby sercowo-naczyniowe są częstsze u Mini Bull Terrierów. Istnieją wrodzone wady serca, które nie są szkodliwe dla zdrowia, i takie, które mogą być śmiertelne.
• Pierwotne zwichnięcie soczewki prowadzi do rozwoju jaskry i ślepoty. Pojawia się w wieku od 3 do 7 lat.
• Zwichnięta rzepka w przyszłości może powodować zapalenie stawów.
• Bulteriery są również podatne na różnego rodzaju alergie i choroby skóry, w szczególności nużycę.

Średnia długość życia to zwykle 12-15 lat.

Wybór i cena szczeniąt

Szczeniaka powinni wybrać przede wszystkim rodzice. Szukają hodowców, zapoznają się z ich producentami, charakterem psów, tytułami, zasługami, wybierają tych najbardziej odpowiednich. Jeśli w tej chwili nie odmówi sprzedaży szczeniąt, zarezerwuj maluszka z planowanego miotu.

Kiedy przychodzi czas na oględziny szczeniąt, ocenia się również warunki ich przetrzymywania. Niemowlęta powinny mieć zdrowy wygląd, małe, wyraźne trójkątne oczy i dużą jajowatą głowę. Powinni być zabawni i ciekawi bez cienia tchórzostwa czy agresji..

Przed zakupem szczeniaka warto sprawdzić, czy nie ma głuchoty, zwłaszcza jeśli jest biały.

Średnia cena szczeniaka bulteriera wynosi 40000 rubli. Dla tych, którzy chcą dobrego psa rodowodowego, ale tańszego, można spróbować poszukać szczeniąt z jakimś małżeństwem. Może to być mała wada, która nie wpływa na zdrowie, ale nie pozwala na rozmnażanie (wnętrostwo, głuchota, nieregularne umaszczenie lub wada zgryzu). Metysy i psy bez dowodu pochodzenia są zwykle sprzedawane znacznie taniej, za 10-15 tysięcy rubli.

Zdjęcia