Owczarek anatolijski (turecki akbash)

Owczarek anatolijski (turecki Akbash) pochodzi, co dziwne, z Turcji, tylko amerykańscy hodowcy byli zaangażowani w tworzenie i uznawanie rasy. Psy tej rasy sprawdziły się dobrze w pilnowaniu i patrolowaniu, potrafią polować na duże dzikie zwierzęta i są doskonałymi pomocnikami dla pasterzy. Można ich słusznie uznać za najpopularniejszych strażników owiec i pasterzy w kraju. Obecnie nie jest rasą uznaną przez FCI.

Silny i odporny Owczarek Anatolijski powstał w warunkach naturalnych pod wpływem stylu życia i pracy poza domem w każdych warunkach atmosferycznych.

W Turcji od dawna istnieją dwie rasy psów, które pilnują stad owiec. Dziś w tym kraju używa się do takich celów Akbash Dog i Kangal Dog. Nie do końca wiadomo, czy są to odmiany tej samej rasy, czy też mają odrębne pochodzenie (choć świadczą o tym różnice w zachowaniu i charakterach psów). Podobno rasa Akbash pochodzi od psów pasterskich z Włoch, Węgier i Francji, a także jej przodkami były charty i mastify. W ten sposób owczarek anatolijski stał się posiadaczem orientalnego charakteru wraz z europejską rozwagą. W 1978 roku turecki Akbash został po raz pierwszy wywieziony do Ameryki Północnej, aby pilnował bydła na pastwiskach. Turcy nie znają nazwy Anatolian Shepherd Dog i samej rasy, ponieważ istnieje kilka gatunków psów pasterskich.

W latach 70. hodowcy Ballard i Nelson sprowadzili do Ameryki kilka tureckich psów, które były skazane na popularność. Wkrótce za granicą pojawiły się dwa kluby rasowe: Anatolian Shepherd Dog Club of America, założony przez Ballarda i American Kangal Club, kierowany przez Nelsona. Ballard nazwał wszystkie psy Anatolian Sheepdog i nie przywiązywał ich do określonego obszaru, podczas gdy Nelson zidentyfikował kilka typów i nazwał je zgodnie z regionami, w których były rozpowszechnione: Kangal, Akbash i Kars. Anatolian Shepherd Dog powstał z kilku owczarków tureckich, z którymi zmieszano krew tureckich mastifów.

Owczarek anatolijski nie jest już rasą

Rasa została uznana przez FCI w 1989 roku. Norma obowiązywała do 25 czerwca 2018 r. Odtąd zarówno wzorzec, jak i nazwa rasy straciły ważność. Pod numerem 331 FCI opublikowało nowy standard dla rasy Kangal (Kangal Sheepdog). Oczywiście taki stan rzeczy wywołał wiele pytań i kontrowersji wśród właścicieli i hodowców. Co robić: była rasa, stała się kundlem? FCI wyjaśnia, że ​​wszystkie psy, które mają rodowód i są nazywane owczarkami anatolijskimi, mogą zostać ponownie zarejestrowane jako Kangal Çöban Köpeği (angielski owczarek kangalski), pod warunkiem, że pies w pełni spełnia nowe standardy rasy. Anatolianie, którzy będą mogli otrzymać dokumenty, że teraz Kangale będą musieli kontynuować działalność hodowlaną i wystawienniczą pod nową nazwą. Reszta będzie niestety traktowana jako kundle..

Film o rasie psów Owczarek anatolijski:

Mianowanie pasterza anatolijskiego

Owczarek anatolijski, zwany również Wilczarzem Tureckim, jest pasterzem i opiekunem zwierząt gospodarskich, który nie ma sobie równych. pies zawsze woli być na wzgórzu, obserwując, co się dzieje wokół. W Turcji rasa jest nadal używana zgodnie z jej przeznaczeniem, szczenięta tradycyjnie mają przycięte uszy, aby nie pozostawiać wrażliwych miejsc, a strażnicy noszą na szyi obroże z ćwiekami. Kochają i doceniają rasę w Australii. W Afryce Południowej Akbash służy do ochrony stad przed gepardami.

Wygląd

Owczarek anatolijski to duży, potężny pies, który w całym swoim wyglądzie wykazuje siłę, zwinność i wytrzymałość. Szkielet psa jest mocny, mięśnie dobrze rozwinięte. Wyraźny jest dymorfizm płciowy. Wysokość samców 75-80 cm - suki - 70-79 cm Waga samców 60-65 kg - samice - 40-55 kg.

Głowa jest dość duża i mocna. oczy mają kształt migdałów i są średniej wielkości. kolor może być tylko brązowy od jasnego do ciemnego odcienia. Powieki nie powinny być luźne ani obwisłe, dobrze pigmentowane. uszy osadzone nisko, wiszące na chrząstkach, długości około 10 cm, z zaokrąglonymi końcami. Od czoła między oczami widoczna bruzda. Szczęki mocne, wargi lekko obwisłe.

Szyja jest lekko wysklepiona, mocna i muskularna, średniej długości. skóra na szyi tworzy lekkie podgardle. Ogólnie ciało jest bardzo dobrze zbudowane. głęboka klatka piersiowa. brzuch jest wyraźnie podciągnięty. Ogon jest długi, w stanie spokojnym może być lekko zakrzywiony, w stanie podniecenia unosi się do tyłu. Górna linia jest zakrzywiona, stopniowo opada za kłąb, wznosi się na zad, a następnie opada do ogona. Tylne nogi wyróżniają się szerokimi, mocnymi udami, przednie są stosunkowo długie i proste. Łapy z dobrze zakrzywionymi palcami, owalne. mogą być wilcze pazury, które należy usunąć.

Płaszcz jest krótki i luźny. włos na tułowiu ok. 2,5 cm, na łopatkach, udach i szyi nieco dłuższy, do 4 cm, podszerstek bardzo krótki i gęsty. Dozwolone są dowolne kolory. Preferowane są czerwonawo-brązowy i beżowy. Pożądana czarna maska ​​na twarz i czarne uszy.

Postać

Chociaż pies ma raczej surowy wygląd, to tymczasem jest to bardzo lojalne, czułe i łagodne zwierzę o łagodnym charakterze. W domu pies wcale nie jest agresywny, często stara się dominować, ale wykazuje niezależność.

Akbash bez problemu przyzwyczaja się do właściciela i nowych siedlisk. Jest nieufny wobec obcych. Wyrażanie emocji nie jest typowe dla tej rasy psa, chociaż pupil doskonale odbiera intonację właściciela. Jeśli w ludzkim głosie usłyszy nutę niezadowolenia z siebie, okaże wzruszenie, ale wręcz przeciwnie, zasłużona pochwała znacznie poprawi psi nastrój. Akbash wyróżnia ostry umysł, pewność siebie, odwaga, poświęcenie i niezawodność. Ma doskonałą pamięć, pies nie zapomni zniewagi i zawsze będzie pamiętał swoich przyjaciół. Akbash jest ostrożny i ostrożny z natychmiastową reakcją, te cechy są mu niezbędne do pracy, do samodzielnej ochrony stada.

Moc psa pozwala mu pokonać nie tylko wilka, ale także niedźwiedzia, który jest znacznie większy od niego. Czworonożny pasterz sam decyduje, jak postępować w niebezpiecznej sytuacji, aby człowiek mógł w pełni na nim polegać.

Jak zauważono, owczarek anatolijski uwielbia dominować. Uważając się za przywódcę, zawsze jest gotów stanąć w obronie wszystkich członków rodziny i zwierząt, które uważa za swoich podopiecznych. Jednocześnie pies może wykazywać agresję wobec obcych, postrzegając ich jako potencjalne zagrożenie. Zwierzak jest świetny dla wszystkich członków rodziny, zwłaszcza dzieci.

Edukacja i trening

Już jako szczenię Akbash należy uczyć społeczeństwa i wiele uwagi należy poświęcić kwestii edukacji. Bardzo ważne jest, aby rozpocząć proces szkolenia zwierząt domowych od najmłodszych lat, ponieważ radzenie sobie z negatywnymi nawykami dorosłego psa będzie dość problematyczne. To urodzony lider i lider stada, i to nie tylko wśród psów, ale także innych zwierząt..

Dobra socjalizacja nie przeszkodzi w naturalnej wydajności twojego psa. Wychowywanie szczeniaka wymaga ścisłej dyscypliny, która musi być stanowcza, uczciwa, konsekwentna i szybka..

Akbash pokazuje również postać przywódcy z własnym panem, dlatego ważne jest, aby ten ostatni podczas interakcji ze zwierzęciem nie okazywał słabości. Nawet po długim treningu i treningu Akbash zachowa chęć dominacji w związku, dlatego właściciel powinien zawsze zademonstrować psu swoją dominującą pozycję. Bardzo trudno jest wyszkolić owczarka anatolijskiego standardowymi metodami, ponieważ ma tendencję do myślenia i działania według własnego uznania, nie lubi, gdy mu się rozkazuje. Szczeniakowi można pozwolić gryźć bydło na wybiegu, to samo może robić z człowiekiem, dlatego owczarek anatolijski nie może uczestniczyć w szorstkich i używających zębów.

Tej rasy psa nie można trzymać w mieszkaniach, najwygodniej będzie się czuć na podwórku prywatnego domu (z płotami) lub na wsi. Nowicjusze nie powinni mieć takiego zwierzaka, ponieważ turecki Akbash potrzebuje bardzo poważnej edukacji i indywidualnego podejścia. Właściciel Akbash powinien zdawać sobie sprawę ze specyfiki swojego zachowania. Akbash wyróżnia się czystością i prawie całkowitym brakiem zapachu..

Owczarek anatolijski potrzebuje przestrzeni i regularnej aktywności fizycznej, ważne jest, aby zawsze była w biznesie, aby pełnić swoją służbę.

Akbash jest psem stróżującym, więc nie trzeba go trzymać na łańcuchu, ponieważ może stać się niekontrolowany i bardzo agresywny. Najlepiej jest wyznaczyć mu bezpiecznie ogrodzony teren, zapewniający pełną swobodę ruchów. Pies doskonale toleruje wszelkie warunki pogodowe. Anatolian Shepherd Dog to bardzo piękna i szlachetna rasa psa, która najlepiej nadaje się do ochrony, a nie tylko jako zwierzę domowe dla całej rodziny.

Opieka

Aby zapobiec splątaniu się sierści, szczotkuj ją dwa razy w tygodniu. Psa nie trzeba często myć, tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Należy zachować ostrożność podczas wyczesywania podszerstka podczas linienia. Pies ma biały płaszcz. Tak więc tureckie słowo „akbasz” jest tłumaczone jako „biała głowa”.

jedzenie

Owczarki anatolijskie są zwykle bezpretensjonalne w jedzeniu. powinny być karmione dobrze zbilansowaną dietą, umiarkowanie bogatą w białko i tłuszcz. W Turcji preferuje się karmienie psów naturalnym pokarmem, podczas gdy w Ameryce większość pasterzy anatolijskich je gotową suchą karmę. większość producentów produkuje racje żywnościowe odpowiednie do wielkości psów: małe, średnie, duże i olbrzymie. Anatolian Shepherd Dog to gigantyczna rasa.

Zdrowie i długowieczność

Najczęściej owczarki anatolijskie cierpią na dysplazję stawu biodrowego. Predyspozycje do choroby są dziedziczone, dlatego hodowcom zaleca się kontrolę pod kątem przewozu. Ponadto duże rasy są podatne na wzdęcia i skręcenia. Jest to niebezpieczny stan, który może doprowadzić do śmierci w ciągu kilku godzin i jest sprowokowany niewłaściwą dietą. Owczarki anatolijskie są wrażliwe na znieczulenie. Poza tym są to silne, odporne psy o dobrej odporności. Średnia długość życia 10-11 lat.

Wybór i cena szczeniaka rasy owczarek anatolijski

Jak już wspomniano, Owczarek Anatolijski jest rasą wyłącznie użytkową, która musi przejść odpowiednie testy. Jako zwierzak nie jest najlepszą opcją, ale ci, którzy mają dla niej pracę, mogą pomyśleć o wyborze szczeniaka..

Ważne jest, aby nie spieszyć się do pierwszego napotkanego miotu, ale upewnić się, że rodzice szczeniąt mają wszystkie niezbędne cechy. Zwykłym ludziom przyda się połączenie kompetentnego hodowcy. Potrafi zorientować osobę w cechach rasowych psów rasowych i pomóc wybrać szczeniaka najlepiej odpowiadającego wymaganiom.

W ramach tej samej rasy jakość żywego inwentarza jest bardzo zróżnicowana. Psy podzielone są na klasy: robotnicze, hodowlane, wystawowe. nie trzeba dodawać, że ceny w poszczególnych kategoriach będą się znacznie różnić, więc jednocześnie warto zdecydować, jakiego poziomu potrzebuje pies, czy będzie brał udział w hodowli, wystawach czy po prostu pracował.

Szczeniak należy odebrać nie wcześniej niż w wieku 8 tygodni. Dzieciaka należy przetestować pod kątem instynktu pasterskiego. W swobodnej atmosferze szczeniak przebywa na trawie z kaczkami lub kurami (3-5 głów) i obserwuje jego poczynania. Jeśli dziecko próbowało się położyć, zainteresowało się ptakiem, może trochę zaszczekało, a następnie podbiegło do niego i kilkakrotnie powtórzyło kroki, niewątpliwie jest bardzo obiecujące. Jeśli szczeniak okazał zainteresowanie, ale chciał złapać lub ugryźć ptaka, będziesz musiał ciężko nad tym pracować, najlepiej w towarzystwie innych pasterzy, którzy będą dawać przykład. Jeśli pies nie wykazywał zainteresowania chodzącymi ptakami, jest prawdopodobne, że w przyszłości nie będzie wykazywał instynktu pasterskiego. Już w tym wieku widać zgodność szczeniaka z normą. I oczywiście dziecko musi być zdrowe..

W Rosji jest niewielu hodowców, którzy hodują owczarki anatolijskie. Rasa jest bardzo mała, ale zwiększa to szanse na pozyskanie psa rasowego o dobrych właściwościach użytkowych. Średnia cena owczarka anatolijskiego wynosi 25 000 rubli. Niektórzy przedstawiciele rasy, obiecujące szczenięta, mogą kosztować znacznie więcej.

Zdjęcia

Galeria ze zdjęciem owczarka anatolijskiego: