Czy hieny onieśmielają? Ich nawyki i wygląd

Trudno wyobrazić sobie ssaka bardziej odrażającego z wyglądu niż hiena. Tułów i kufa pochodzą od kundli, uszy od kota, a uśmiech od lwa. I potężne szczęki, w przeciwieństwie do innych szczęk świata zwierząt! Bez żartów - nacisk na wszystko, co na nie spada, wynosi 70 kg / cm2. Oznacza to, że w ciągu kilku minut, niczym dobra maszynka do mielenia mięsa, mogą zmielić kości prawie każdego zwierzęcia na mięso mielone..

Hiena - kot lub pies?

Oczywiście takie nieatrakcyjne cechy zwierzęcia zrodziło wiele plotek i legend na jego temat. Na przykład niektóre plemiona afrykańskie wierzyły, że hieny to złe duchy, które przychodzą do grobów w nocy i pustoszą je szałem. Mieszkańcy sawann i pustyń zaciekle na nie polowali, woląc widzieć tych przerażających padlinożerców w stanie martwym niż żywym. A potem zakopali zwłoki tak głęboko w piasku, że zła hiena nigdy nie wyjdzie.

Przez długi czas zwierzęta te uważano za półkoty i pół psy, dopóki nie zdecydowały i nie przypisały ich do rzędu mięsożernych rodzin hien. Ale jednocześnie do opisu wprowadzono terminy łacińskie:

• Caniformia, czyli hieny psopodobne. Są to osobniki z charakterystycznym, ostrym pyskiem psa, krokiem przykucniętym i pazurami, które nie mogą chować się w opuszki jak kot. Charakterystyczny przedstawiciel klasy - aardwolf.
• Feliformia, czyli kocie hieny. Przedstawiciele ci mają krótką kufę, opadającą do tyłu z powodu krótkich tylnych łap, długie, szorstkie włosy z charakterystyczną grzywą na szyi i chowanymi pazurami. Jasny przedstawiciel klasy - hiena cętkowana.

Cztery rodzaje hien

Obecnie znane są tylko cztery gatunki hien.. Najlżejszy jest gliniany wilk. Jego masa z reguły nie przekracza 10 kilogramów. Największym drapieżnikiem jest hiena cętkowana, której pojedyncze osobniki osiągają 85 kilogramów. Pomiędzy nimi jest kategoria wagi średniej, która obejmuje hienę brunatną i pasiastą..

Wszystkie drapieżniki mają w przybliżeniu te same nawyki, ale różnią się kolorem, siedliskiem, preferencjami żywieniowymi. Poniższa tabela przedstawia cechy każdego z gatunków w kolejności rosnącej wagi i siły osobników..

Hiena cętkowana

Tabela to pokazuje hiena cętkowana jest największym członkiem rodziny. Potężne szczęki bestii gryzą kości antylop, bawołów, zebry za jednym razem. Polując w paczkach na zwierzęta sawanny, urządzają prawdziwą masakrę, kiedy w locie z prędkością 60 km / h wgryzają się w bok ofiary i zaczynają ją strzępić, gdy jeszcze żyją. Zadowolone mięsem i krwią nienasycone komary nie odmówią deseru w postaci żółwi, ryb, węży, jaszczurek. Dorosły, zdrowy osobnik jest w stanie jednorazowo zjeść do 14 kg paszy. Ale pije bardzo mało.

Klany z jasną hierarchią

Społecznie hiena cętkowana to bardzo zorganizowany drapieżnik. Żaden z jej krewnych nie ma tak wyraźnej drabiny społecznej jak te osoby. Hieny żyją w klanach, w których wszystko podlega zasadom matriarchatu. Nawet najsłabsza samica przewyższa każdego mężczyznę w swoim znaczeniu. Klan może liczyć maksymalnie 80 osób. Najbardziej bezczelna i najsilniejsza kobieta zostaje przywódczynią klanu, a podczas próby zamachu stanu w swojej domenie brutalnie rozprawia się z rywalem. W grupie praktycznie nie ma konfliktów z samcami..

Głównym zadaniem klanu, obok polowania, jest ochrona terytorium. Głównymi rywalami hien, żądającymi tego samego pożywienia, są lwy. Dlatego często dochodzi do konfliktów między dużymi szlachetnymi kotami a małymi zarozumiałymi padlinożercami. Jeśli hieny atakują w dużych grupach, są w stanie powalić lwa..

Filozofowie hieny

Dzika żądza krwi hieny cętkowanej dostarczała pożywienia umysłom starożytnych filozofów. Po prostu trzy mity, co sprawiło, że ludzie postrzegali hieny jako „piekielne bachory”:

1. Pliniusz Starszy, znawca historii naturalnej, zapewnił, że bestia celowo naśladuje ludzki głos, wywabiając ludzi z ich domów, by się nimi ucztować.
2. Inny filozof starożytnego Rzymu, Publiusz Owidiusz, jasno stwierdził w swoich „Metamorfozach”, że jedna i ta sama osoba hieny jest biseksualna i może zmienić się z kobiety w mężczyznę.
3. Myśliciel Rusi Kijowskiej Nestor Kronikarz poszedł jeszcze dalej. Napisał, że hiena, rozciągając się jak pies wzdłuż ludzkiego ciała, mierzy w ten sposób jego długość, jak w prokrustowym łóżku, a następnie odgryza dodatkowe centymetry.

Horror i nie tylko! Prawda wszystkiego, co zostało powiedziane, dotyczy tylko głosu hieny. Rzeczywiście, czasami trwale żałosny, czasami piskliwy i irytujący, ale częściej porównywalny z dzikim śmiechem, przypomina odcienie ludzkich emocji. Leniwe lwy z okolicznych sawann podbiegają do tych chichotów podczas uczt z padliną, aby schwytać zdobycz przy minimalnym wysiłku. Kiedy lew ryczy, hiena milczy.

Struktura narządów płciowych u kobiet

Czy hieny są naprawdę hermafrodytami?? Oczywiście nie. Jak wszystkie ssaki rozmnażają się poprzez kojarzenie z osobnikami przeciwnej płci. A w naturze samiec łatwo odróżnia kobietę od swojego towarzysza. Ale osoba nie zawsze może poprawnie określić płeć zwierzęcia. Zdarzały się nawet przypadki, gdy w oczekiwaniu na krycie dwie samice umieszczano w klatce w zoo, uważając je za różnych płci, a potem zastanawiali się, dlaczego walczą zamiast kopulacji.

Przyczyną pomieszania płci jest struktura żeńskich genitaliów. Ze względu na zwiększoną zawartość męskiego hormonu testosteronu we krwi, w procesie ewolucji zmienił się wygląd łechtaczki. Jest zbyt długi i często osiąga 15–17 cm. Ze względu na wydłużony kształt i duży rozmiar łechtaczkę mylono z męskim narządem rozrodczym. Złudzenie mieszania się płci potęgują ciasno zamykające się małe usta samicy, które mocno przypominają mosznę.

Jak nie pojawiają się tutaj przerażające opowieści o zwierzęciu hermafrodyty!

Okres godowy i potomstwo

Samica jest skłonna do krycia przez cały rok, ale samiec jest pod tym względem bardziej bierny. Obchodzony jest najbardziej burzliwy sezon od maja do sierpnia. W okresie gwałtownego wzrostu hormonów młody samiec stara się zdobyć samicę metodami zwierzęcymi, pozostając nieśmiałym i ostrożnym. Rzeczywiście, u hien cętkowanych dama dominuje w klanie i może prawie poklepać swojego chłopaka, jeśli nie podoba jej się coś w jego zachowaniu.

Ciąża trwa od 100 do 110 dni. Hiena zwykle przynosi tylko dwa młode. Rodzą się z otwartymi oczami, o średniej wadze około 1,5 kg. Sierść noworodków jest jednolita i jednobarwna, bez charakterystycznych plam, które pojawiają się dopiero po 3 miesiącach. Od tego wieku samica zaczyna przynosić im mięso i uczyć polowania. Niemniej jednak przez nieco ponad rok młode pozostaną w norek z matką. Ostrożnie się nimi zaopiekuje i ochroni przed ich własnymi ojcami, którzy nie omieszka skosztować delikatnego mięsa niemowląt, jeśli nagle kobieta zaknebluje.

Hiena, choć wygląda nieatrakcyjnie i robi miny z uśmiechem do człowieka, atakuje go bardzo rzadko. Wśród wielu afrykańskich plemion odnotowano nawet przywiązanie i lojalność niektórych osób do dwunożnego władcy.. Bestię łatwo oswoić, reaguje na uczucie i bierze jedzenie praktycznie z jego rąk. Na przykład w Kenii organizują nawet pokazy z karmieniem tych stworzeń i udziałem turystów. Tak więc „dziwny chód i satanistyczny śmiech podczas polowania” to tylko przebranie się przed osobą, aby pokazać jej niegodziwość i szaleństwo.