Walijski terier (walijski terier)

Welsh Terrier to mały pies myśliwski, który do dziś nie stracił swoich walorów użytkowych i jest aktywnie wykorzystywany przez myśliwych. Charakter Walijczyka nie jest prosty, ale przy odpowiednim wykształceniu stanie się wiernym przyjacielem i towarzyszem.

Uczestnicy formowania się fenotypu teriera walijskiego foksteriery, Irlandzkie teriery i lakend teriery. Z kolei teriery walijskie były wykorzystywane przez niemieckich hodowców do hodowli jagdterierów.

Współczesne teriery walijskie dzielą się na dwa typy: pracujące i wystawowe. W niektórych krajach ich hodowla odbywa się osobno, w innych linie stale się przecinają. Typ pracujący wyróżnia się mocniejszą kośćmi i sztywniejszą sierścią; jest używany jako pies pomocniczy w polowaniu na zagrzebane zwierzęta. Czasami walijski można znaleźć w urzędzie celnym. Silny węch pomaga psom służbowym w poszukiwaniu narkotyków i materiałów wybuchowych. Typ pokazowy ma bardziej miękki płaszcz, lekki kość i krój głowy.

Recenzja wideo o rasie psów Welsh Terrier

Jak powinien wyglądać standardowy terier walijski

Walijski terier to mały, zwarty, dobrze zbudowany pies, którego wygląd podkreśla dobre walory użytkowe i żywy temperament. Wysokość w kłębie nie powinna przekraczać 39,5 cm, waga od 9 do 9,5 kg.

Czaszka płaska, umiarkowanie szeroka między uszami. Przystanek jest słabo zdefiniowany. Kufa średniej długości z silnymi, dobrze zarysowanymi szczękami, które spotykają się w ciasnym zgryzie nożycowym. Nos jest czarny. Oczy są małe, ciemne, lekko pogłębione. Uszy wiszące na chrząstkach, trójkątne, małe, niezbyt cienkie, osadzone wystarczająco wysoko i blisko kości policzkowych, skierowane do przodu.

Szyja średniej długości, umiarkowanie gruba, lekko wysklepiona, płynnie przechodząca w łopatki. Tył jest krótki. Lędźwie są mocne. Klatka piersiowa jest umiarkowanie szeroka, dobrej głębokości. Żebra dobrze wysklepione. Ogon można przyciąć. Naturalnie średnio długi, gruby, zwężający się ku końcowi. Kończyny przednie są proste, z dobrze rozwiniętymi mięśniami i masywnymi kośćmi. Kończyny tylne są mocne, muskularne, dobrej długości z krótkimi śródstopiami i dobrze wysklepionymi stawami skokowymi. Łapy są okrągłe, małe.

Kolor psa ostatecznie zmieni kolor w wieku 2 lat, pod warunkiem właściwego przycinania.

Sierść jest bardzo gruba, gęsta i gęsta. Drut w dotyku. Pojedyncza koszula jest niepożądana. Kolor może być czerwono-brązowy z czarnym lub z czarnym i szarym. Kolor czarny nie może spaść poniżej stawu skokowego..

Postać

Walijski terier to wesoły, nieco ekscentryczny, energiczny towarzysz. Bardzo inteligentny i posłuszny, łatwo manipulowany w życiu codziennym. Żwawy i nieustraszony, ale bynajmniej nie agresywny. Stara się unikać konfliktów, ale w razie potrzeby będzie mógł się bronić.

Teriery walijskie są łagodnie przebiegłe, uparte i zaradne. Na wszystkie możliwe i niemożliwe sposoby będą starać się osiągnąć to, czego chcą..

Dzielenie się z innymi zwierzętami jest trudne do przewidzenia. Rzadko znajdują wspólny język z psami innych ras. Źle dogadują się z kotami, a małe zwierzęta i ptaki są uważane przez Walijczyków za potencjalną zdobycz.

Walijski terier jest szczerze oddany właścicielowi, uwielbia wszystkich członków rodziny. Traktuje nieznajomych z ostrożnością lub obojętnością. Posiada niezwykłą odwagę, jest w stanie bronić właściciela i mienia.

Edukacja i trening

Teriery walijskie dobrze nadają się do treningu, są ciekawe i aktywne. Każda uwaga właściciela traktowana jest przez dzieci jako wezwanie do zabawy, dlatego zajęcia powinny być prowadzone w sposób zabawny. Jeśli zainteresujesz szczeniaka treningiem, będziesz w stanie osiągnąć dobre wyniki. Walijczycy zwykle słuchają tylko tych, których uznaje się za właściciela.

Terier walijski nie powinien wyrosnąć na kapryśnego i zepsutego psa.

W procesie edukacji ważne jest, aby być autorytetem dla psa, ale jednocześnie nie tracić zaufania. Użycie siły fizycznej i niesprawiedliwe, surowe zarządzanie może zgorzknieć i zahartować psa, zamieniając go w niekontrolowanego potwora domowego.

Konserwacja i pielęgnacja

Klatka na świeżym powietrzu będzie optymalna dla teriera walijskiego, pod warunkiem, że pies uzyska dobrą aktywność fizyczną i ćwiczenia w łowiectwie. Jeśli terier walijski jest hodowany jako towarzysz, bardziej akceptowalne będzie posiadanie mieszkania. Domy walijskie zachowują się spokojnie, czysto i dyskretnie, preferując zaciszne miejsca. Kiedy na horyzoncie pojawia się smycz, cała ich niepohamowana energia wypływa na powierzchnię, co objawia się skokami, piskiem i radosnym szczekaniem. Walijczyk nie boi się silnych mrozów, normalnie znosi upały.

Możesz karmić teriera walijskiego gotowym lub naturalnym pokarmem. Przy dużym wysiłku fizycznym zwiększa się objętość i zawartość kalorii w porcjach. Czysta woda pitna powinna być zawsze dostępna.

Opieka

Walijski terier, podobnie jak wiele innych psów szorstkowłosych, ma być przycinany, wyrywany z dojrzałej sierści ręcznie lub za pomocą narzędzia. Szczeniak zaczyna przycinać w wieku 2,5-3 miesięcy. W tym wieku futro jest zrywane na całym ciele, z wyjątkiem wąsów i brody. Wzór przycinania zmienia się wraz z wiekiem. Wystawa przygotowana jest według schematu wystawy. Zwierzęta są przycinane 2-4 razy w roku. Jeśli terier jest robotnikiem, zrywaj wełnę w takich odstępach czasu, aby miał czas odrosnąć na nęcenie, zawody lub polowanie. Czas przerostu wynosi 1,5-2,5 miesiąca

Pies kąpie się co 3-4 tygodnie. Używaj szamponu i odżywki odpowiedniej do rodzaju sierści. Psy żyjące w klatkach na świeżym powietrzu kapią tylko latem, zimą warto wyczyścić futro śniegiem. Inne procedury higieniczne obejmują cotygodniowe mycie uszu, obcinanie paznokci w miarę ich wzrostu i regularne mycie zębów..

Zdrowie i długowieczność

Walijskie teriery to wytrzymałe psy o dobrym zdrowiu i dobrej genetyce. W rasie wyróżnia się tylko kilka chorób dziedzicznych:

• Choroby okulistyczne (zaćma, zwichnięcie soczewki, jaskra);
• Alergia;
• Dysfunkcja tarczycy (niedoczynność lub nadczynność tarczycy);
• Choroby dermatologiczne;
• Padaczka.

Ważnym punktem w zachowaniu zdrowia teriera walijskiego jest właściwe, zbilansowane odżywianie i terminowe weterynaryjne środki zapobiegawcze: coroczne szczepienia, regularne leczenie pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych, planowane badania lekarskie. Średnia długość życia to 14-16 lat.

Wybór szczeniaka

Przed wyborem szczeniaka musisz zdecydować: w jakim celu potrzebujesz teriera walijskiego. Niezależnie od tego, czy będzie asystentem myśliwskim, sportowcem czy towarzyszem. Jeśli znajomość rasy ogranicza się do artykułów w Internecie i zdjęć, warto będzie komunikować się z psem na żywo. Zabieranie szczeniaka do hodowli lub z rąk to osobista sprawa każdego, ale warto wziąć pod uwagę, że pies bez dokumentów nigdy nie zbuduje kariery wystawienniczej i nie powinien uczestniczyć w hodowli. Pożądane jest spotkanie z rodzicami, ocena ich inteligencji, charakteru, zdrowia i wyglądu. Szanujący się hodowcy nie stosują w hodowli psów z upośledzeniem umysłowym, chorób, które mogą być dziedziczne i złej budowy, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby takie psy rozmnażały się w rękach kochanków.

Wybierając szczeniaka, należy zwrócić uwagę na jego adekwatność. Dziecko powinno być aktywne, ciekawe, nie agresywne, pozornie zdrowe i dobrze odżywione. W wieku 2-3 miesięcy robaki należy wypędzić i wykonać pierwsze szczepienia, o których zapisuje się w paszporcie weterynaryjnym. Psy rodowodowe posiadają metrykę (dokument szczeniaka), która jest wymieniana na rodowód.

Cena £

Szczenięta szczenięta w klasie walijskiego teriera kosztowały 10000-20 000 rubli. Cena obiecujących dzieci wynosi od 25000 rubli. Szczenięta teriera walijskiego z ręki będą kosztować 5000-1 000 000 rubli. Psy pracujące mogą kosztować więcej.

Zdjęcia