Gruczoły paranalne u psów: leczenie stanów zapalnych, oczyszczanie

Dbanie i utrzymanie zdrowia zwierzaka obejmuje regularne czyszczenie uszu, zębów, strzyżenie i płukanie oczu. Ale właściciele psów nie zawsze zwracają uwagę na inne, równie ważne narządy. Mowa o gruczołach okołoanalnych, które również wymagają systematycznej pielęgnacji. Ważne jest, aby wiedzieć, jak i kiedy zwierzę potrzebuje pomocy samodzielnie, aw jakich przypadkach lepiej skontaktować się z weterynarzem.

  • zwierzęta oznaczają terytorium lub przyciągają przeciwną płeć;
  • pojawia się rodzaj nawilżenia, aby ułatwić proces wypróżniania.

Gruczoły okołoodbytnicze

W normalnym stanie worki samooczyszczają się na skutek ściskania kałem podczas wypróżniania, więc niektórzy właściciele nawet nie są świadomi obecności takiego organu u psa. Ale czasami dochodzi do ich zablokowania i regularne usuwanie wydzieliny na zewnątrz staje się niemożliwe, co wymaga interwencji właściciela lub lekarza weterynarii. Może to być spowodowane:

  • nieregularne lub rzadkie spacery, które wymagają powstrzymania wypróżnień;
  • Siedzący tryb życia;
  • niezrównoważona dieta (w tym żywienie kości lub nadmiar białka w diecie);
  • obecność niektórych pasożytów w ciele;
  • częste zaburzenia stolca;
  • uraz odbytu;
  • czynniki dziedziczne.

Jak ustalić, czy czyszczenie jest konieczne?

Jeśli sekret długo się kumuluje, pies ma nieprzyjemne doznania w odpowiednim miejscu i sam próbuje pozbyć się zawartości worków. W takich sytuacjach zwierzę może:

  • jeździć księdzem na podłodze (szczególnie na miękkich powierzchniach), aby wycisnąć zawartość toreb i pozbyć się dyskomfortu;
  • lizać i gryźć obszar pod ogonem (aż do obgryzania futra)
  • nagle podskocz i uskocz do ogona w poszukiwaniu nieistniejących pcheł.

Pies jedzie na papieżu

Zablokowanie gruczołów paraanalnych należy odróżnić od obecności robaków, przepukliny krocza lub objawów alergii.

Z odbytu może również pojawić się nieprzyjemny zapach, którego wcześniej nie obserwowano.

Jeśli u Twojego zwierzaka pojawią się wymienione powyżej objawy, prawdopodobnie musi on oczyścić gruczoły okołotarczowe. Jeśli w odbycie nie ma stanu zapalnego, a pies nie odczuwa bólu po naciśnięciu, zabieg można wykonać samodzielnie. Ta procedura nie wymaga specjalnych umiejętności, ale nie należy do najprzyjemniejszych, dlatego osoby wrażliwe lepiej szukać pomocy u weterynarza..

Ogólne zalecenia

Jeśli właściciel psa jest w stanie tolerować ostry i nieprzyjemny zapach sekretu, czyszczenie można wykonać w domu. Wcześniej ważne jest, aby upewnić się, że zwierzę jest niepokojone przez zatkane worki, dla których konieczne jest zbadanie wewnętrznej przestrzeni odbytu. Aby to zrobić, załóż rękawiczki, włóż palec wskazujący do odbytu i delikatnie dotknij go przy wyjściu:

  • jeśli worki są miękkie, bez uszczelek, nie ma potrzeby ich czyszczenia;
  • jeśli uszczelki są wyczuwalne nawet przy niewielkim nacisku, należy rozpocząć czyszczenie.

Do tego będziesz potrzebować:

  • gumowe rękawiczki;
  • wazelina;
  • serwetka lub kawałek materiału;
  • basen.

Zabieg nie sprawi psu żadnej przyjemności, dlatego konieczne jest zaangażowanie pomocnika. Mocno przytrzyma zwierzę w określonej pozycji, aby nie wybuchło podczas manipulacji. W tym czasie powinieneś porozmawiać ze swoim zwierzakiem, uspokoić go i pochwalić.

Jak czyścić?

Poniżej znajdują się dwa sposoby na usunięcie z worków nagromadzonych wydzielin w domu.

Pierwszy sposób.

  1. Umieść zwierzę w wannie lub misce.
  2. Poproś asystenta, aby przytrzymał tułów i pysk zwierzaka, tak aby się nie wyrwało i nie obróciło.
  3. Załóż rękawiczki i poczuj uszczelki na zewnątrz.
  4. Unieś podstawę ogona jak najwyżej, aby rozluźnić zwieracz bez powodowania bólu zwierzęcia.
  5. Wolną ręką, w rękawiczce lub serwetką, ściśnij boki odbytu kciukiem i palcem wskazującym.
  6. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, z worków będzie się wyróżniać lepka beżowa ciecz o nieprzyjemnym zapachu..

Sprawdzanie gruczołów okołoanalnych

Jeśli po wszystkich czynnościach nie można było uwolnić woreczków odbytu, nie należy zwiększać nacisku na nie. Możliwe, że są tak mocno zatkane, że nie da się ich wyczyścić w domu i należy skontaktować się z weterynarzem.

Drugi sposób.

Ta metoda jest odpowiednia tylko dla przedstawicieli dużych ras..

  1. Umieść zwierzę w misce lub wannie i poproś inną osobę o przytrzymanie.
  2. Założyć rękawiczki i rozsmarować wazelinę na palcu wskazującym prawej dłoni.
  3. Lewą ręką, analogicznie do pierwszej metody, unieś podstawę ogona do góry.
  4. Powoli wsuń palec wskazujący umazany wazeliną do odbytu. W takim przypadku dłoń powinna być prostopadła do podłogi..
  5. Palcem wskazującym poczuj gruczoł wewnątrz odbytu.
  6. Wyciśnij sekret, naciskając jednocześnie palcem wskazującym od wewnątrz i kciukiem na zewnątrz odbytu.

Wyciskanie sekretu

Po wykonaniu wszystkich manipulacji musisz umyć zwierzaka, aby pozbyć się ostrego zapachu sekretu. Średnio czyszczenie wystarcza na maksymalnie sześć miesięcy, ale częstotliwość czyszczenia dobiera się dla konkretnego zwierzęcia, w zależności od szybkości zatykania. Ale jeśli zwrócisz wystarczającą uwagę na środki zapobiegawcze, istnieje szansa, że ​​takie działania nie będą potrzebne w przyszłości..

Nawet jeśli sam udało Ci się przeprowadzić czyszczenie, warto zasięgnąć porady lekarza weterynarii w celu zidentyfikowania i wyeliminowania przyczyn tego zjawiska.

Komplikacje

Jeśli gruczoły okołoanalne nie zostaną wyczyszczone na czas, istnieje ryzyko powikłań, które wymagają dłuższego i bardziej złożonego leczenia. Należą do nich procesy zapalne, które są spowodowane rozkładem wydzieliny nagromadzonej w workach odbytu pod wpływem bakterii. W takim przypadku do wymienionych powyżej cech dodaje się:

  • obrzęk i zaczerwienienie odbytu;
  • wysypka i podrażnienie w pobliżu odbytu;
  • zwilżanie i wypadanie włosów wokół nasady ogona;
  • oczywisty ból podczas wypróżnień w pozycji siedzącej

Zapalenie występuje częściej u młodych zwierząt, ale nie ma wzorców charakterystycznych dla rasy.

W przypadku zapalenia nie zaleca się samoczyszczenia. Powinieneś skontaktować się ze swoim weterynarzem, który przeprowadzi odpowiednie leczenie.

Proces leczenia obejmuje:

  • mechaniczne czyszczenie woreczków ze stanem zapalnym;
  • płukanie zatoki;
  • leczenie skóry środkiem antyseptycznym;
  • wprowadzenie antybiotyków;
  • dalsze obserwacje i środki zapobiegawcze.

Antybiotyk dla psów

Jednym z elementów leczenia mogą być czopki doodbytnicze, które są uważane za bardziej skuteczne niż środki zewnętrzne czy tabletki. Pomimo możliwego dyskomfortu dla psa, używanie świec nie jest szczególnie trudne: świecę ostrożnie wkłada się do odbytu psa, po czym otwór zaciska się ogonem lub palcem na kilka sekund. W przypadku małych ras przed użyciem przeciąć świecę na pół wzdłuż ostrego noża..

Uwaga: jeśli nie zwrócisz uwagi na stan zapalny odbytu, mogą wystąpić nieodwracalne konsekwencje, a zaniedbane przypadki nie wykluczają śmierci.!

Musisz usunąć

Niektóre zwierzęta mają regularne blokady, a nawet regularne czyszczenie nie pozwala na ucieczkę wydzielin. Jeśli trzeba to robić dość często (prawie co tydzień), weterynarz może zalecić operację usunięcia gruczołów okołoanalnych jako jedyny sposób na uniknięcie nawrotów. Ponieważ nie jest to ważny organ, operacja będzie bardziej humanitarnym rozwiązaniem w porównaniu ze stresem, którego doświadcza zwierzę podczas czyszczenia..

Smutny pies

Operacja usunięcia nazywa się sakulektomią i należy do kategorii łatwych. Weterynarz wykonuje płytkie nacięcia skóry w okolicy gruczołów, następnie je wyjmuje i odcina, zszywając rany. Podczas operacji nie ma wpływu na odbytnicę ani odbyt, więc następnego dnia pies może się opróżnić i czuje się jak zwykle. Lekarze weterynarii zalecają lekką dietę i częste spacery, aby uniknąć rozchodzenia się i rozciągania szwów. Dopóki rany nie zostaną całkowicie wyleczone, zwierzę nie powinno tolerować tego pragnienia.

Zapobieganie

Aby nie musieć zajmować się zatykaniem gruczołów okołoodbytniczych i uniknąć obaw związanych z leczeniem ich stanu zapalnego, zaleca się przestrzeganie następujących zaleceń profilaktycznych:

  • chodzić aktywnie i przez długi czas, najlepiej z wysiłkiem fizycznym;
  • utrzymywać optymalną wagę dla rasy;
  • uzyskać regularnie uformowany stolec (zaparcia i biegunka zwiększają ryzyko wystąpienia zapalenia);
  • regularnie monitoruj stan gruczołów i wizualnie sprawdzaj odbyt (szczególnie w ozdobnych skałach);
  • terminowe odrobaczanie;
  • dbać o higienę i ogólny stan zdrowia zwierzaka.

Możesz również zadać pytanie wewnętrznemu lekarzowi weterynarii na naszej stronie internetowej, który odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe, w polu komentarza poniżej..

Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Tak to wygląda
» » Gruczoły paranalne u psów: leczenie stanów zapalnych, oczyszczanie