Szpak: gdzie zimuje i jak wygląda?

Cóż, kto, jeśli nie szpak, może naśladować wszelkiego rodzaju dźwięki? Niektórzy naoczni świadkowie twierdzili, że nawet miauczenie kotów było słyszalne od przelatujących stad ptaków. A to tylko niewielka część daru parodii szpaka..

Warto bliżej poznać szpaka, dowiedzieć się, co jedzą szpaki i czy są to ptaki wędrowne czy nie.

Jak wygląda szpak?

Te ptaki bardzo często porównuje się do kosa. Podobieństwo można dostrzec tutaj pod względem wielkości, ciemnego upierzenia i koloru dzioba.. Jednak szpak od drozda można łatwo odróżnić. na jego krótkim ogonie, na jego ciele w małych i jasnych plamkach oraz na jego zdolności do biegania po ziemi. W okresie wiosennym jasna plamka jest bardziej widoczna u samic, ale do jesieni plamy te są usuwane z powodu linienia.

Dziób szpaków pospolitych jest średniej długości i bardzo ostry, lekko zakrzywiony w dół. W okresie godowym dziób staje się żółty, przez resztę czasu czarny. Dopóki pisklęta szpaków nie osiągną dojrzałości płciowej, ich dziób jest brązowo-czarny. Pisklęta, które nie osiągnęły dojrzałości płciowej, mają również brązowe upierzenie, zaokrąglone skrzydła i jasną szyję.

Zwykle jest wielkości zwykłego szpaka, ma 22 cm, a waga - 75 g. Rozpiętość skrzydeł zwykłego szpaka wynosi 39 cm. Ciało osobników jest masywne, spoczywa na czerwono-brązowych łapach. Głowa proporcjonalna, zaokrąglona. Ogon szpaków pospolitych jest bardzo krótki, jego długość wynosi 6-7 cm .

Istnieje kilka geograficznych podgatunków szpaków, które różnią się odcieniem ich metalicznych piór. Na przykład pióra szpaków europejskich są odlane w zielono-fioletowym odcieniu, u innych podgatunków plecy, klatka piersiowa i tył szyi są odlane w niebiesko-brązowym odcieniu..

Powierzchnia

Te ptaki żyją prawie wszędzie z wyłączeniem Ameryki Środkowej i Południowej. Dzięki działalności człowieka szpaki osiedliły się w Nowej Zelandii, Australii, Afryce Południowo-Zachodniej i Ameryce Północnej.

W USA kilkakrotnie próbowano też ukorzenić się ptaki. Najbardziej udana próba miała miejsce w 1891 roku. Następnie ptaki wypuszczono na wolność w Central Parku w Nowym Jorku. Większość szpaków zmarła wtedy. Mimo to pozostałe osobniki zaczęły stopniowo „zdobywać” kontynent, zaczynając od południowej Kanady, a kończąc na Florydzie.

W Eurazji szpaki zajmowały ogromne obszary od Islandii do:

• Północna Hiszpania;
• Jugosławia;
• Włochy;
• Południowa Francja;
• Północna Grecja;
• Indyk;
• Północno-zachodnie Indie;
• Północny Iran;
• Północny Irak;
• Afganistan;
• Pakistan.

Niektóre ptaki nie opuszczają swoich siedlisk. Należą do nich ptaki żyjące w południowej i zachodniej Europie. Inni, mieszkający we wschodniej i północnej Europie, zawsze latają na południe na zimę..

Zwykłe szpaki są nie są szczególnie wymagające dla swojego siedliska, ale nigdy nie osiedlają się w górach. Preferowane są przede wszystkim równiny ze słonymi mokradłami, mokradłami, stepami lub krajobrazami uprawnymi. Szpaki wolą osiedlać się bliżej pól i niedaleko ludzi, którzy dostarczają ptakom pożywienia..

Jak żyją szpaki?

Najtrudniejsze życie mają wędrowne szpaki, które w kwietniu wracają do ojczyzny wraz z nadejściem ocieplenia. Zdarza się, że w tym miesiącu pada śnieg, który odpycha ptaki na południe. Osoby, które nie mają czasu na migrację, po prostu umierają.

Samce jako pierwsze wracają do swojej ojczyzny. Samice przybywają nieco później, gdy ich wybranka wybrała już miejsca lęgowe. Ptaki chętnie osiedlają się w budkach dla ptaków i dziuplach. Tutaj zaczynają doskonalić swoje umiejętności wokalne i nie zapominają o walce z sąsiadami..

Samce wyciągają głowę, szeroko otwierają dziób i trzepoczą skrzydłami. Nie zawsze można usłyszeć z ich gardeł harmonijne dźwięki: często ptaki piszczą i piszczą nieprzyjemnie. Zdarza się, że szpaki naśladują głos jakiegoś subtropikalnego ptaka, ale najczęściej naśladują następujące ptaki:

• Wilgi;
• Skowronek;
• Jays;
• Kosy;
• Wodniczki;
• Przepiórki;
• Podróżniczki;
• Jaskółki;
• Koguty i kury;
• Kaczki i nie tylko.

Jak wspomniano wcześniej, szpaki mogą naśladować nie tylko ptaki, ale także inne zwierzęta, a nawet przedmioty. Mogą naśladować szczekanie psa, miauczenie kota, rechot żaby, skrzypienie wózka i stukot maszyny do pisania..

Szpaki nie są szczególnie przyjaznymi ptakami. Szybko angażują się w walkę z innymi ptakami, jeśli w grę wchodzi dobre miejsce lęgowe. Na przykład w Stanach Zjednoczonych szpaki wypędziły z domów rudowłose dzięcioły. Na terenie Europy ptaki te nieustannie walczą z dzięciołami zielonymi i krasnoludami..

Szpaki są osobnikami bardzo towarzyskimi, dlatego zawsze grupują się w stada i osiedlają w blisko rozmieszczonych koloniach. Latają też w grupach po kilka tysięcy ptaków, które szybują synchronicznie, zawracają i lądują.

Ptaki nocują także w grupach, najczęściej na gałęziach drzew. Na zimowiskach stado śpiących ptaków może osiągnąć kilka milionów osobników.

Migracja szpaków

Im dalej na północ lub wschód mieszkają szpaki, tym większe prawdopodobieństwo, że ptaki będą musiały imigrować. Na przykład prawie wszyscy mieszkańcy Anglii i Irlandii lecą na południe. Połowa szpaków imigruje z Belgii. 1/5 ptaków żyjących w Holandii spędza tu zimę, reszta zimuje 500 km na południe - najczęściej w Belgii i północnej Francji.

Pierwsza partia szpaków jest z reguły wysyłana na południe wczesną jesienią po zakończeniu jesiennego wylinki. Szczyt migracji przypada na połowę jesieni, a kończy w listopadzie. Najszybciej imigrują samotne osoby. Rozpoczynają się na początku lipca.

W odniesieniu do Czech, Niemiec i Słowacji, tutaj tylko 8% ptaków leci na zimę na południe. W Szwajcarii liczba ta jest jeszcze mniejsza i wynosi tylko 2%.

Szpaki żyjące we wschodniej Polsce, północnej Skandynawii, północnej Ukrainie i Rosji są wędrownymi. Zimują zwykle w południowej Europie, Indiach lub północno-zachodniej Afryce. Podczas lotu ptaki te pokonują odległość 1-2 tysięcy kilometrów..

Niektóre ptaki wracają bardzo wcześnie - w lutym lub marcu, kiedy ziemia jest jeszcze pokryta śniegiem. Pod koniec kwietnia - na początku maja mieszkańcy północnych regionów przyjeżdżają do domów.

Długość życia

Udokumentowano średnią długość życia tych ptaków. Dane te dostarczyli ornitologowie Anatolij Shapoval i Vladimir Paevsky, którzy badali szpaki w obwodzie kaliningradzkim na jednej ze stacji biologicznych. Zgodnie z tymi danymi średnia długość życia szpaków wynosi ma 12 lat.

Co jedzą szpaki?

Tę długość życia wyjaśniają wszystkożerne ptaki.. Ptaki jedzą zarówno pokarmy roślinne (bardzo lubiące shpak), jak i bogate w białko, na które składają się:

• Dżdżownice;
• Ślimaki;
• Larwy owadów;
• Koniki polne;
• Gąsienice;
• Motyle;
• Simfil;
• Pająki.

Stado szpaków może zniszczyć całe pola zbożowe i winnice. Wyrządzają znaczne szkody mieszkańcom lata, jedząc jagody w ogrodach, a także owoce lub nasiona drzew owocowych..

Reprodukcja

Szpaki tej zimy w domu, zacznij krycie wraz z nadejściem wiosny, i migranci - bezpośrednio po przyjeździe. Długość okresu godowego zależy od warunków pogodowych i dostępności pokarmu.

Gniazda tej pary są wykonane w budkach dla ptaków lub dziuplach, a także w fundamentach pomieszczeń dla większych ptaków. Kiedy szpak wybierze miejsce, wabi samicę swoim śpiewem.

Gniazdo wyposaża zarówno samiec, jak i samica, poszukuje łodyg, korzeni, gałązek, liści, sierści zwierząt i ptasich piór. Szpaki są poligamiczne; potrafią oczarować kilka samic jednocześnie. Z reguły w sprzęgle znajduje się 4-7 jaj. Okres inkubacji trwa prawie 2 tygodnie. W tym czasie samiec może czasem zmienić samicę, która siedzi na jajach.

Możesz dowiedzieć się, że pisklęta urodziły się, patrząc na muszlę pod gniazdem. Rodzice piskląt prawie nie odpoczywają. Rano i wieczorem szukają pożywienia dla swojego potomstwa. W celu znalezienia pożywienia dla piskląt rodzice są nieobecni kilkadziesiąt razy dziennie..

Na początku dieta składa się tylko z miękkiej żywności. Nieco później używa się koników polnych, gąsienic, chrząszczy lub ślimaków. Po 3 tygodniach pisklęta mogą już samodzielnie wylecieć z gniazda..

Relacja z osobą

Bardzo niejednoznaczny związek rozwija się między szpakiem a osobą z kilku powodów:

• Szpaki wypierają rodzime ptaki;
• Duże stada ptaków zakłócają operacje na lotnisku i bezpieczeństwo lotów;
• Ptaki powodują znaczne szkody w działalności rolniczej;
• Ptaki są nosicielami niebezpiecznych chorób.

Równolegle można zauważyć, że ptaki te aktywnie niszczą szkodniki:

• Szarańcza;
• Gąsienice;
• Ślimaki;
• Żukow;
• Muchy;
• Gadflies;
• Ślepiec.

Nie na próżno ktoś nauczył się budować budki dla ptaków. Dlatego przyciąga ptaki do swoich ogrodów i letnich domków..