Ptak drapieżny z rodziny sokołów

Człowiek od zawsze interesował się dzikim światem dzikiej przyrody. Nawiązanie do swoich tajemniczych i szczególnie niebezpiecznych mieszkańców, niezbadanych tajemnic, urokliwej przyrody. Obecne drapieżniki szczególne zagrożenie dla ludzkości

. Te zwierzęta i ptaki nie dają czasu na refleksję, działają szybko i zdecydowanie. Zdarza się, że ptak wygląda nieszkodliwie i nie jest w stanie wyrządzić krzywdy, ale nie powinieneś tak ufać.

Zwierzęta dzikiej i drapieżnej natury żyją według własnych praw. To prawo działa również w naszym świecie i wszyscy wiemy: „Ten, kto jest silniejszy, przeżyje”. W równej walce między drapieżnikiem a osobą istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że dana osoba odniesie zwycięstwo..

Ptak drapieżny z rodziny sokołów

Przez całe życie ludzie podziwiają ptaki z rodziny sokołów, a występuje tylko około 60 gatunków ptaków drapieżnych. Ale uczucie podziwu niesie ze sobą polowanie na nich. Tak więc w niektórych krajach te ptaki strzeżony przez wszystkich strażników prawa. Najrzadszymi ptakami z rodziny sokołów są pustułka maurytyjska; na całym świecie żyje około 10 ptaków tego gatunku. Istnieją nawet gatunki, które zaginęły w naszym świecie, na przykład ptak drapieżny z rodziny sokołów Karakara. Teraz przyjrzymy się najpopularniejszym i najbardziej znanym ptakom z rodziny sokołów:

1. Merlinie.
2. Sokół wędrowny.
3. Hobby.
4. Derbnik.
5. Pustułka zwyczajna.

Merlinie

Największa z rodziny sokół to sokół krętaczkowy. Jeśli sokół wędrowny ma skrzydła od 85 do 140 cm, to w kręgu osiągają one 165 cm. To prawda, że ​​prędkość krętlika jest gorsza od sokoła wędrownego. To doskonały drapieżnik. Kiedy gyrfalcon znajdzie ofiarę, leci na nią i uderza ją pazurami w głowę. Kiedy krętacz zbliża się do celu, łamie szyję ofiary i bije głowę wielkim dziobem. Kolor jest biały, a smugi są daleko od siebie.

Te ptaki są bardzo z szacunkiem o swoim domu, i dlatego nie mogą kontrolować siebie na widok obcego na swoim terytorium, nie widząc, że wróg jest większy.

Gniazdo musi spełniać następujące normy:

1. Miej otwartą przestrzeń.
2. Bądź w domenie publicznej.
3. Dostępność wody w pobliżu.

Zdarza się, że żyrfalkony zajmują gniazda swoich przodków. W gnieździe nie ma nic jako ściółka, tylko jeśli jest, to pióra lub kości. Ponieważ jest to drapieżnik, kości zdobyczy można rozrzucić w pobliżu gniazda.

Sokół wędrowny

Rozprzestrzenia się na całym świecie, z wyjątkiem lodowatej północy Antarktydy. Ten drapieżny ptak z rodziny sokołów zajmuje jedno z pierwszych miejsc pod względem prędkości lotu. Naukowcy udowodnili, że sokół wędrowny może przyspiesz swoją prędkość podczas lotu z prędkością do 350 kilometrów na godzinę. Tej prędkości nie można porównać z prędkością innych ptaków..

Jest to dość duży ptak drapieżny z rodziny sokołów, którego długość może osiągnąć 55 cm, a rozpiętość skrzydeł od 85 do 125 cm Samica sokoła wędrownego waży około 1 do 1,5 kg, gdy samce ważą około 500 gramów.

Ma dość mocne ciało, szeroką masywną klatkę piersiową, charakterystyczną dla ptaków z rodziny sokołów. Mięśnie są jędrne i dobrze widoczne. Dobrze rozwinięte łapy z zagiętymi mocnymi pazurami i ostrym, potężnym dziobem. Samice i samce nie różnią się kolorem. Wierzchołek ptaków jest szary, czasem z białymi paskami, łącznie ze skrzydłami, z wyjątkiem końcówek i częścią nad ogonem. Końce na skrzydle są czarne.

Brzuch jasny, o różnych odcieniach. Na piersi mają smugi w kształcie łezek. Ogon średniej wielkości, zaokrąglony. Ogon jest czarny od spodu i można prześledzić biały pasek. Głowa jest szara, a szyja biała lub jasna. Oczy są duże i czarne. Masywny dziób i masywne paznokcie są pomalowane na czarno. Ptak uderza swą ofiarę dziobem i łapami; na dziobie znajdują się zęby, które pomagają mu w polowaniu. Młode sokoły wędrowne nie są tak kontrastowe w kolorze jak dorosłe osobniki. Na widok mężczyzny pojawia się niepokój, poza tym głośnym płaczem.

Hobby

Hobby różni się od swoich braci sokołów wędrownych niewielkimi rozmiarami. Miej ich dystrybucję w Rosji.

Raz w roku samica składa jaja pod koniec wiosny, w ilości od 3 do 5 sztuk. Kolor jaj jest w przybliżeniu brązowawo-czerwony. Są to jaja średniej wielkości, od 5 do 6 cm, okres inkubacji wynosi około 1 miesiąca. Tata również bierze udział i czasami zastępuje kobietę. Za pierwszym razem, gdy rodzą się ptaki, samica musi się ogrzać, karmić pisklęta. Drugi rodzic w tym czasie leci na polowanie w promieniu 25 km w poszukiwaniu pożywienia dla swojej rodziny. Kiedy ptaki mają półtora miesiąca, mogą wykonać swój pierwszy lot..

Wygląd nieco różni się od gatunku gyrfalcon, ma długie spiczaste skrzydła i spiczasty ogon, w przeciwieństwie do sokoła wędrownego. W rozpiętości skrzydła mogą osiągać do 90 cm, grzbiet jest szary, a odwłok jasny, prawie biały z ciemnymi smugami. Połowa nóg ma kolor jaskrawoczerwony. Chegloka można rozpoznać po białych policzkach i ciemnych wąsach na ciemnej głowie.

Derbnik

Kiedy merlin leci, łatwo go pomylić z jaskółką na niebie, ze względu na jego manewrowość. Jest szeroko rozpowszechniony na całym terytorium Federacji Rosyjskiej. Dla porównania to mały ptak, rozpiętość skrzydeł wynosi od 50 cm do 70 cm, można go rozpoznać po ciemny, szeroki pasek na końcu ogona i jaskrawoczerwone pazury. Może polować nie tylko na ptaki, ale także na małe gryzonie i owady.

Pustułka zwyczajna

Ten drapieżny ptak ma największy zasięg w Europie Środkowej. Na terytorium Federacji Rosyjskiej gatunek ten żyje głównie na północy. Wylęg jaj przypada na czerwiec. Kolor jaj jest w przybliżeniu brązowawo-czerwony. Jaja są średniej wielkości, od 5 do 6 cm Okres inkubacji wynosi około 1 miesiąca. Tata również bierze udział i zastępuje kobietę.

Wielkość zwykłej pustułki nie jest większa niż gołębicy. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 80 cm. pustułka zwyczajna polega na tym, że może unosić się w powietrzu i atakować małe gryzonie. Może być więcej niż tuzin myszy dziennie. Charakterystyczne cechy wyglądu to jasnożółte nogi i czarne pazury.