Który ptak jest najszybszy na świecie

Żaden przedstawiciel świata zwierząt nie może pochwalić się taką szybkością ruchu jak ptaki. Są najszybszymi stworzeniami na planecie..

Niektóre z nich osiągają maksymalną prędkość podczas nurkowania, a inne podczas lotu poziomego. Dlatego możesz dowiedzieć się, który ptak jest najszybszy na świecie i dokonać oceny, biorąc pod uwagę tylko tę funkcję..

Nurkować

Dziesiąte miejsce w rankingu najszybszych ptaków. Rozwija maksymalną prędkość sto szesnaście kilometrów na godzinę. Jest członkiem rodziny kaczek, która jako jedyna może pochwalić się długim czasem lotu. Nurkowanie przebiega bardzo szybko i dużo pływa. Ich głównym siedliskiem są słodkowodne rzeki Syberii i Azji Środkowej. Żywią się glonami i rybami.

Miejsce nurkowe jest wymienione w Czerwonej Księdze ze statusem „pod niewielkim zagrożeniem”. Mimo to kaczka jest przedmiotem polowań, choć jej mięso nie ma najlepszego smaku..

Jerzyk białopiersiowy

Dziewiąte miejsce w rankingu zajmuje ten mały ptak. Potrafi rozwijać prędkość do stu dwudziestu pięciu kilometrów na godzinę w locie poziomym. Te jerzyki są bardzo podobne do jaskółek. Żywią się małymi owadami i sadzą nasiona. Te jerzyki nie budują swoich gniazd, ale osiedlają się w gniazdach jaskółek..

Jerzyki łączą się w pary w locie, czasami nawet śpią w locie.

Średni łącznik

Rozwija prędkość do stu trzydziestu kilometrów na godzinę. To członek rodziny kaczek wielkości kaczki krzyżówki. Czasami jego długość ciała może osiągnąć 50 centymetrów. Bardzo dobrze pływają i potrafią nurkować głęboko pod wodą. Nurogęś żywi się rybami i skorupiakami.

Gnieździ się na ziemi. Jedno sprzęgło zawiera zwykle do dziesięciu jaj. Samice wykluwają się z jaj przez około miesiąc.

Spur Goose

Rozwija prędkość w locie do stu czterdziestu pięciu kilometrów na godzinę. Jest również członkiem rodziny kaczek, która może dorastać do jednego metra długości. Samce są zwykle większe niż samice. Na chodzie bardzo często żyje w pobliżu słodkowodnych jezior lub rzek. Ponieważ są przeważnie siedzące, w porze suchej mogą polecieć kilkaset kilometrów w poszukiwaniu wody, a następnie wrócić..

Albatros szarogłowy

Jest posiadaczem Księgi Rekordów Guinnessa jako najszybciej rozwijający się ptak na świecie w locie poziomym. Potrafi rozwijać prędkość do stu czterdziestu siedmiu kilometrów na godzinę. Jego rozpiętość skrzydeł wynosi dwa metry. Ten ptak dużo lata i może długo pozostawać w powietrzu. Żywią się kalmarem i różnymi rybami. Aby dotrzeć do zdobyczy, mogą zanurzyć się pod wodą do sześciu metrów. Przeważnie przebywają w pobliżu morza, gdzie mogą znaleźć pożywienie dla siebie..

Fregata

Rozwija prędkość do stu pięćdziesięciu kilometrów na godzinę. Wolą całe życie spędzać w powietrzu. Mogą latać w powietrzu przez bardzo długi czas bez poruszania skrzydłami. Fregaty nie pływają i są bardzo niezdarne na lądzie. Ich cechą charakterystyczną jest duży czerwony woreczek na gardle, który pomaga przyciągać samice w okresie godowym. Ich głównym siedliskiem jest Australia. Fregaty to ptaki drapieżne. Polują na małe ptaki w powietrzu lub polują na ptaki morskie. Polują głównie w locie.

Hobby

Może latać z prędkością stu sześćdziesięciu kilometrów na godzinę. Jest to dość duży ptak drapieżny o rozpiętości skrzydeł prawie metrowej. Żywi się małymi ptakami, a także owadami i sporadycznie gryzoniami. Często osiedla się w sąsiedztwie jaskółek ściółkowych, na które poluje.

Gniazduje na drzewach do trzydziestu pięciu metrów, aby zapewnić dobry widok z góry. Oboje rodzice pilnują gniazda. Gdy zbliża się niebezpieczeństwo, zaczynają głośno krzyczeć i mogą zaatakować intruza. Pisklęta są w stanie samodzielnie latać już po dwóch miesiącach.

Iglasty szybki

Zbiera maksymalną prędkość w locie poziomym do stu siedemdziesięciu kilometrów na godzinę. Jego długość ciała wynosi zaledwie dwadzieścia centymetrów, a jego waga to sto pięćdziesiąt gramów..

Osiedlają się w pobliżu zbiorników wodnych w lesie. Całe życie latają. Gniazduje na drzewach. Lecą do Australii na zimę. Jerzyki żywią się latającymi małymi owadami. Ze względu na to, że jerzyk prawie zawsze jest w powietrzu, a owady latające nie latają przy złej pogodzie, czasami muszą latać dziesiątki kilometrów w poszukiwaniu pożywienia.

Złoty Orzeł

Drugie miejsce w rankingu najszybszych ptaków świata. Rozwija szaloną prędkość do trzystu dwudziestu kilometrów na godzinę. Jego rozpiętość skrzydeł może sięgać dwóch i pół metra. Podczas polowania orzeł przedni może latać na niebie bardzo długo, aż dostrzeże zdobycz. Następnie szybko rozwija prędkość i chwyta zdobycz. Orzeł przedni żeruje na gryzoniach i zającach. Czasami orzeł przedni nie ma nic przeciwko zjedzeniu owcy lub cielęcia. Orzeł przedni jest używany do polowania na lisy i zające. Są bardzo czujni i widzą zająca z odległości nawet dwóch kilometrów..

• Orzeł przedni jest wymieniony w Czerwonej Księdze Rosji. Populacja orła przedniego zanikła na niektórych obszarach, które wcześniej były zamieszkiwane przez te ptaki.

Przyczyną spadku liczebności orłów przednich jest ich eksterminacja przez rolników, których pastwiska są atakowane przez te drapieżniki..

Orły przednie są z powodzeniem trzymane w ogrodach zoologicznych. Żyją tam całkiem dobrze i rodzą potomstwo..

Sokół wędrowny

To najszybszy ptak na świecie. On się rozwija prędkość nurkowania trzysta pięćdziesiąt kilometrów na godzinę. Jest to dość pospolity drapieżnik zamieszkujący wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy. Bardzo dobrze dostosowuje się do wszelkich warunków życia, czy to upałów, czy ekstremalnych mrozów. Osobliwością sokoła wędrownego są:

• Jego rozpiętość skrzydeł może sięgać jednego metra. Sokół wędrowny żywi się głównie małymi ptakami..
• Ptaki te osiągają dojrzałość płciową w wieku jednego roku. Z jednym partnerem jest związana od wielu lat..
• Bardzo poważnie strzegą swojego gniazda. Kiedy obcy zbliża się do ich terytorium, zaczynają głośno krzyczeć, a jeśli niebezpieczeństwo nie minęło, mogą zaatakować intruza.
• Samice składają średnio trzy jaja raz w roku. Jaja wykluwają się przez około miesiąc, a następnie wykluwają się pisklęta. Uniezależniają się już w wieku czterdziestu pięciu dni..

Na wolności niewiele osób może zagrozić najszybszemu ptakowi świata. Są chwile, kiedy duże drapieżniki niszczą swoje gniazda. Sokół wędrowny zawsze atakuje wichrzyciela.

Sokoły wędrowne już w starożytności wykorzystywano w sokolnictwie. Od dzieciństwa uczono ich łapania małych ptaków i zwierząt..

W XX wieku, kiedy wynaleziono pestycydy do obróbki roślin, sokoły wędrowne bardzo ucierpiały. Faktem jest, że te pestycydy nagromadziły się w ciele ptaków, które jedzą owady, a sokoły wędrowne, które zjadały ptaki, zaczęły składać jaja o najcieńszej skorupce, a zatem prawie wszystkie lęgi zakończyły się niepowodzeniem. Populacja sokoła wędrownego znacznie się zmniejszyła. Po wprowadzeniu zakazu pestycydów sytuacja została rozwiązana. Sokoły wędrowne hodowano w żłobkach i ogrodach zoologicznych. Więc ludność została uratowana. Sokół wędrowny znajduje się w Czerwonej Księdze i jest chroniony prawem.