Kosogłos: jak wygląda i co je

Sójka to bardzo wrażliwy ptak, który wszystko słyszy jako pierwszy. Jej ostre okrzyki są w stanie ostrzec wszystkich mieszkańców lasu o zbliżaniu się dużych drapieżników lub ludzi.

W lesie sójka staje się prawdziwym stróżem i ostrym okrzykiem towarzyszy wszystkim ruchom potencjalnie niebezpiecznych obiektów.

Sójka ma niezaprzeczalny talent do naśladowania głosów innych ptaków i zwierząt, a także różnych innych dźwięków. I bardzo często w głębokim lesie częściej słychać miauczenie domowego kotka - podobno sójka niedawno wróciła z ludzkich wiosek.

Siedlisko i charakter pobytu sójek

Jays są szeroko rozpowszechnione w całej Europie, Azji Mniejszej, Afryce Północnej i na Kaukazie. Tego niezwykłego ptaka można spotkać na Syberii, w Chinach, Japonii, Mongolii, Korei i Sachalinie. W Azji Środkowej ptak ten nie występuje w warunkach naturalnych..

1. Niektóre populacje tego ptaka są wędrowne, podczas gdy inne prowadzą osiadły tryb życia. Zależność ta jest typowa nie tylko dla populacji północnych, ale także dla terytoriów europejskich..
2. Przez cały sezon jesienno-zimowy po lasach wędrują sójki. Migrację jesienną obserwuje się od połowy września do połowy listopada. Wiosenny przelot ma miejsce w marcu.
3. Ptaki zamieszkują lasy - liściaste, iglaste i mieszane. Laska Jay szczególnie preferuje gaje dębowe i lasy.
4. Na południu ptak gniazduje również wśród wysokich krzewów. Oprócz lasów pisklęta sójki mogą żyć w starych parkach, zaroślach liściastych lub iglastych..

Wygląd

Sójka to leśny ptak swoją nazwę zawdzięcza staroruskiej formie czasownika „świecić”. Ptak otrzymał tę nazwę ze względu na jasne upierzenie i żywy, wesoły charakter..

1. Ciało tego ptaka jest pomalowane na jednolity beżowy kolor. Pióra na piersi są jaśniejsze.
2. Skrzydła ozdobione są niebieskimi, białymi i czarnymi plamami, zwanymi również lustrami..
3. Wielkość ciała ptaka, łącznie z ogonem, nie przekracza 40 cm, pisklę sójki rodzi się dość duże i szybko przybiera na wadze.
4. Masa ciała osoby dorosłej nie przekracza 200 gramów.
5. Pierzaste łapy są ciemnobrązowe.
6. Ptak ma na głowie uroczą kępkę piór. Jeśli ten herb się podniesie, oznacza to, że ptak jest zaniepokojony..
7. Charakterystyczną cechą sójki błękitnej jest jasne upierzenie grzbietu i jasnoniebieski przegrzebek na głowie..
8. Dziób tego gatunku jest bardzo mocny i ostry, niewielkich rozmiarów. Doskonale nadaje się do rozłupywania orzechów, żołędzi i bardzo twardych owoców..

Niezwykle rzadko można zobaczyć sójkę na własne oczy. Jednak bardzo często można go usłyszeć i rozpoznać jego obecność w pobliżu bardzo nieprzyjemnych ostrych dźwięków, które ten ptak może wydawać. Ona jest bardzo nieśmiały i szybko leci z miejsca na miejsce, więc możesz tylko dostrzec jej jasnoniebieskie pióra wśród gałęzi.

Lot ptaka jest zwinny i niezbyt szybki, jednakże podróżowanie na krótkie odległości jest dla niej bardzo wygodne.

Pisklę sójki rzadko opada na ziemię. Po powierzchni ziemi porusza się w krótkich skokach. Zasadniczo woli poruszać się po górnych warstwach drzew. W nocy sójka śpi, jak większość ptaków.

Powielanie i oczekiwana długość życia

Okres godowy tych ptaków rozpoczyna się wiosną. Wybierając parę, samiec zaczyna gruchać, hałasować, rozpuszczać grzebień, starając się zadowolić kobietę.

1. Od połowy kwietnia ptaki zaczynają się parować i gniazdować. Zwykle ma to miejsce w miejscach, w których sójki osiedliły się przez długi czas i nie będą im przeszkadzać inne ptaki..
2. Gniazdo pary jest budowane wspólnym wysiłkiem. Aby to zrobić, używają łodyg trawy, cienkich gałązek i strzępów wełny. Gniazda umiejscowione są w pobliżu pni na mocnych gałęziach powyżej poziomu półtora metra nad ziemią.
3. Jaja Jays są nierówne, żółtozielone. W jednym sezonie samica składa 4-7 jaj.
4. Kwestia, kto wykluje jaja, jest nadal kontrowersyjna. Niektórzy ornitolodzy twierdzą, że to los samicy, inni uważają, że samica i samiec na przemian siedzą w gnieździe.
5. Po 15–17 dniach w gnieździe pojawiają się pisklęta. Dorośli opiekują się pisklętami do jesieni. Po 20 dniach młode osobniki powoli zaczynają wykazywać niezależność - wylatują z gniazd w poszukiwaniu pożywienia. Młode osobniki żywią się gąsienicami, na które polują ich rodzice. Z czasem dorosłe pisklęta sójki całkowicie przestawiają się na pokarm roślinny.
6. Pisklęta Jay osiągają dojrzałość płciową po roku..

Średnia długość życia tych ptaków to 6-7 lat. Najstarsza odnotowana sójka na świecie, która żyła 16 lat.

Ten ptak jest bardzo aktywny. Próby oswajania jej mogą być bardzo interesujące i ekscytujące, a z czasem przekształcić się w prawdziwe uczucie.

Pokarm dla przedrzeźniaczy

Dieta tych ptaków jest bardzo zróżnicowana i zależy od pory roku. Przedrzeźniacze jedzą zarówno pokarmy zwierzęce, jak i roślinne, które pozyskuje się na drzewach i na powierzchni ziemi..

1. W ciepłym sezonie pisklęta sójki żywią się owadami - robaki, pająki itd. Przynosi to ogromne korzyści lasom pod względem zwalczania szkodników.
2. Oprócz owadów ptak chętnie je ucztuje myszy, żaby lub jaszczurki.
3. Nie lekceważ tych złodziei i gniazd innych ludzi, rujnując je i jedząc pisklęta i jajka.
4. Z pokarmu roślinnego przedrzeźniacze wolą nasiona, ziarna i jagody. Ogólnie rzecz biorąc, pokarmy roślinne stanowią większość diety tych ptaków. Bardzo kochają żołędzie, orzechy laskowe, czeremchy i jagody jarzębiny.

Ptaki te nie tylko znajdują pożywienie w lesie, ale także zrobić bogate rezerwy na zimę, tworząc liczne spiżarnie. Ptak kopie małe dziury w ziemi i chowa w nich szyszki i żołędzie, orzechy i jagody. Następnie zakopuje swoje norki łapami i posypuje je na wierzchu liśćmi i trawą.

Sójka znajduje zakamarki swoich spiżarni w szczelinach kory drzew, między korzeniami lub w szczelinach suchego pnia. Ptaki starają się chronić swoje zasoby tam, gdzie jest jak najmniej myszy - w suchych lasach iglastych.

Ptak niesie orzechy i żołędzie nie pojedynczo, ale jednocześnie 7 sztuk. W tym celu ma pod językiem specjalną torbę. Na zimę oszczędny ptak może przygotować do 4 kilogramów zapasów. Zimą te spiżarnie przydają się nie tylko jej - chętnie korzystają z nich wiewiórki i inne małe zwierzęta, które głodowały przez długą zimę. Z kolei sójka może wykryć zapasy wiewiórek i je zniszczyć.

Te orzechy lub żołędzie zgubione przez ptaka mogą kiełkować w najbardziej odległych miejscach z dębowych gajów. W ten sposób nasiona rozprzestrzeniają się i wzbogacają leśnictwo. W ten sposób rozmnażają się nie tylko dęby, ale także leszczyna, czeremcha, jarzębina. Zdarzają się przypadki, gdy ptaki kradną małe ziemniaki.

Cechy zachowania

Wszystkie sójki są najbardziej aktywne w ciągu dnia. W nocy śpią jak większość innych ptaków. Ale w ciągu dnia ptak jest pogrążony w zmartwieniach.

Zauważając zbliżającego się dużego drapieżnika lub chodzącą osobę, sójka natychmiast powiadomi wszystkich wokół swoim ostrym krzykiem. Będzie poruszać się po lesie, towarzysząc niebezpiecznemu obiektowi. Nazywano tego pięknego i jasnego ptaka strażnik lasu. Strach i ostrożność tego ptaka przynoszą niewątpliwe korzyści jemu i otaczającym zwierzętom..

Życie małej sójki jest pełne różnych niebezpieczeństw, ale jej zdolność do ukrycia się pozwoli jej przystosować się do niemal każdego środowiska..

Wraz z pojawieniem się potomstwa styl życia tego ptaka zmienia się radykalnie. W tym czasie ptak zachowuje się tak cicho i skrycie, jak to tylko możliwe. A jesienią, gdy młodzi nabiorą siły i siły, rodzice znów staną się aktywni i weseli. Stada sójek zaczynają migrować z jednego lasu do drugiego.

Jays mają interesujący związek z mrówkami. Po znalezieniu mrowiska sójka marszczy się i zaczyna skakać. Owady wyczołgują się ze swojego mieszkania i zaczynają intensywnie spryskiwać swoim kwasem atakującego ptaka. Sójka natychmiast podnosi pełny dziób mrówek i zaczyna nim energicznie potrząsać. W ten sposób może oczyścić swoje pióra i uwolnić je od pasożytów. Ptak może nawet usiąść na mrowisku i pozwolić mrówkom swobodnie poruszać się wzdłuż ich upierzenia..

.