Ocena najrzadszych ptaków na świecie

Dzisiejszy ekosystem zależy od ptaków. Promują równomierne rozprowadzanie nasion, przenoszą pyłek i chronią rośliny przed szkodliwymi owadami. Oprócz pomocy ekosystemowi ptaki mają niesamowitą urodę, wdzięk i zabawne nawyki. Naukowcy przeprowadzili badania mające na celu identyfikację najrzadszych ptaków na całym świecie. W czasopiśmie Current Biology opublikowano listę najrzadszych ptaków, prace badawcze przeprowadzili eksperci z Yale University i London Zoological Society.

Rzadkie gatunki ptaków

Niestety, niektórzy przedstawiciele listy rzadkich ptaków rzeczywiście są na skraju wyginięcia. Kłusownictwo, nieodpowiednie warunki pogodowe, brak zwykłego pożywienia - wszystkie te czynniki mają szkodliwy wpływ na wzrost populacje.

Tak więc do najrzadszych dzisiejszych ptaków należą:

• cudowna szpatułka;
• Drop indyjski;
• Brazylijski fuzer;
• ptasia fregata;
• zwolniony;
• Szmaragd Hondurasu;
• kakapo;
• bluebrow momot;
• Dzioborożec indyjski;
• ibis czerwonostopy;

Według naukowców przedstawiciele ci są uważani za najrzadszych na planecie. Wiele z nich jest na skraju wyginięcia, ale wszystkie mają niesamowite piękno, niezwykły wygląd i bardzo rzadko przyciągają wzrok.

Opis ras

Rasa ptaków cudowna szpatułka uważany za słabo zbadanego i rzadkiego członka rodziny kolibrów, ptak ten po raz pierwszy zwrócił uwagę obserwatorów w 1835 roku. Długość ciała tego ptaka nie przekracza 30 cm, jego waga jest niewielka. To stworzenie o niesamowitej urodzie, pióra w różnych kolorach są ze sobą doskonale połączone. Ogon jest ozdobiony tylko 4 długimi piórami, których końce są zaokrąglone. Żyje głównie w Peru, w rankingu rzadkich ptaków zajmuje dziesiąte miejsce.

Na dziewiątym miejscu w rankingu jest Hindus drop. To dość duży osobnik o wysokości około 100 cm i wadze około 20 kg. Upierzenie utrzymane jest w beżowo-szarych i brązowych odcieniach. Samce noszą czuby, samice są nieco niższe i lżejsze. Kończyny są długie i mocne, trójpalczaste. Mieszka na stepach i polach Indii, jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Narodowy symbol Indii od 1970 roku.

Na ósmym miejscu jest Brazylijczyk tracz. Za siedlisko tego osobnika uważa się południe Brazylii, północno-wschodnie regiony Argentyny i wschodnią część Paragwaju. Do tej pory w naturze pozostaje tylko 250 osobników. Długość ciała to około 60 cm, waga to mniej niż kilogram. Z wyglądu jest małym stworzeniem, upierzonym, utrzymanym w kolorze brązowo - zielonym i szarym. Są białe plamy. Głowa ptaka zwieńczona jest herbem.

Ptak zajmuje siódme miejsce w rankingu rzadkich ptaków fregata. Należy do rodziny pelikanów, osobnik jest duży, ma około 100 cm długości i waży ponad 1,5 kg. Upierzenie jest przeważnie czarne, jedynie głowa i skrzydła są białe. Ogon jest długi i rozwidlony; samce są większe niż samice. Charakterystyczną cechą samców jest czerwony worek gardłowy. Za siedlisko uważa się regiony Ameryki Południowej i Środkowej oraz niektóre obszary Palearktyki.

Szóste miejsce przypadło przedstawicielowi im zwolniony. Małe ptaki o długości zaledwie 18-20 cm, upierzenie łączy kilka kolorów, od złocistożółtego do ciemnobrązowego. Skrzydła i ogon są zielonkawe. Uważa się, że siedliskiem są Wyspy Hawajskie. Najczęściej osiada na terenach suchych: lasach, polach. Jak gatunek został po raz pierwszy opisany w 1877 roku.

Na piątym miejscu jest Honduran szmaragd. Z nazwy łatwo zgadnąć, że osoba ta została odkryta po raz pierwszy w Hondurasie. Należy do rodziny kolibrów, bardzo mała, długość dochodzi do 9 cm, upierzenie ma piękny szmaragdowy kolor, pierś i brzuch są białe, grzbiet wręcz przeciwnie czarny. ma długi dziób. Uważa się, że siedlisko to suche lasy tropikalne. Wymieniony w Czerwonej Księdze.

Czwarte miejsce zajmuje papuga kakapo. Należą do rodzaju papug, piękny ptak ma żółto-zielone upierzenie z czarnymi plamami. Część potyliczna i tył mają odcienie zieleni, od jasnozielonego do szmaragdowozielonego. Mocny biały dziób, krótkie kończyny. Uważa się, że siedlisko to Nowa Zelandia, a także południowo-zachodnie regiony Wyspy Południowej. Wolą osiedlać się w lasach o dużej wilgotności.

Na trzecim miejscu jest momot bluebrow. Mały ptak o jasnym upierzeniu i luksusowym ogonie. Nazwany ze względu na charakterystyczne łuki nad oczami, intensywnie niebieskie. Kolor piór jest niebieski, zielony, pomarańczowy i czarny. Siedlisko to tropiki Nowego Świata.

Drugie miejsce naukowcy dali Indianinowi ptak nosorożca. Duży osobnik, około 63 cm wzrostu, kolor piór jest przeważnie czarny, brzuch, szyja i spód ogona są przeważnie białe. Samica i samiec są tej samej wielkości, trudne do rozróżnienia. Ukazuje się w tropikach Azji, w tym w Indiach i na Sri Lance. Uważany za wszystkożernego, zjada ryby i pokarmy roślinne.

Najrzadszy ptak na świecie jest uznawany za czerwononogi lub japoński ibis. Dziś w przyrodzie występuje nie więcej niż 10 osobników tych ptaków. Kolor piór ibisu czerwononogiego jest biały z ledwo zauważalnym różowym odcieniem. Głowa i nogi ibis są czerwone, a nawet czerwono-brązowe. Jako miejsca zasiedlenia ptaki te często wybierają pola ryżowe, osiedlają się w pobliżu zbiorników wodnych. Żywią się małymi rybami, żabami i innymi gadami.

Środki bezpieczeństwa

Najrzadsze osobniki wymienione w Czerwonej Księdze na całym świecie, ludzie starają się zachować. Przede wszystkim zaostrzono kontrolę nad kłusownikami. Zabrania się strzelania i łapania ptaków w okresie godowym. Niektóre gatunki, takie jak ibis japoński, są z zasady zabronione.

• Eksperci próbują wyhodować rzadkich przedstawicieli w niewoli na całym świecie, w wyspecjalizowanych rezerwatach. Przedstawiciele zagrożonych gatunków osadzani są w parach, zapewniając wszelkie warunki do życia i rozmnażania.
• Niektóre kraje Zakazany wylesianie lasów, w których gniazdują najczęściej rzadkie, zagrożone wyginięciem gatunki ptaków.
• Niestety żadna ilość środków ochronnych nie pomoże ludziom w walce z warunkami atmosferycznymi. Każdego roku klimat nie zmienia się na lepsze, ptaki wymierają z powodu braku znanych warunków pogodowych.