Rasy gęsi domowych: gęsi hodowlane i żywieniowe

W Rosji istnieją różne rasy gęsi do hodowli domowej. Ich nazwiska ze zdjęciami i szczegółowe opisy można znaleźć w Internecie oraz w specjalistyczna literatura dotycząca drobiu

. Przed rozpoczęciem hodowli drobiu początkujący hodowca drobiu musi jasno określić, która rasa najlepiej nadaje się do hodowli w domu..

Wybór rasy gęsi do hodowli domowej zależy od wielu czynników. Konieczne jest nie tylko przestudiowanie zdjęć różnych ras z imieniem i opisem, ale także poznanie wszystkich niuansów hodowli określonej rasy gęsi w domu. Najlepsze jest to skonsultuj się z doświadczonymi hodowcami drobiu.

Jak wybrać odpowiednią rasę gęsi do hodowli domowej

Aby zdecydować się na gęsi do chowu domowego, początkujący hodowca drobiu musi jasno zrozumieć, po co mu ptaki. Oprócz, dokonać dobrego wyboru, Oczywiście pomoże zdjęcie z opisem gęsi różnych ras. Takie zdjęcia można znaleźć w Internecie, a także w informatorach „Rasy gęsi do chowu i hodowli domowej”.

W załączonym do zdjęcia opisie można przeczytać o tym, jak wygląda ta rasa, co jedzą, a także o zachowaniu i hodowli ptaków. Nie powinieneś jednak polegać tylko na zdjęciach, ponieważ z reguły przedstawiają one rasowych przedstawicieli określonej rasy gęsi do hodowli domowej, ale w rzeczywistości jest to rzadkość, jak ptaki różnych ras często krzyżują się.

Wybierając ptaki do chowu i hodowli w domu, początkujący hodowca drobiu powinien pamiętać o następujących kwestiach:

• Niektóre rasy słyną ze zwiększonej produkcji jaj, inne z pożywnego mięsa o wysokiej smakowitości;
• Różne ptaki mają różne poziomy podatności na masowe choroby zakaźne;
• Ptaki rzadkich ras są z reguły bardziej „kapryśne” w utrzymaniu, a ptaki zwykłych ras, wręcz przeciwnie, bezpretensjonalne;
• Mięso i jajka różnych ras cieszą się różnym popytem na rynku produkty rolne;
• Warto kupować rzadkie gatunki piskląt, które są dość drogie tylko wtedy, gdy początkujący hodowca drobiu planuje wyhodować je dla plemienia.

Wszystkie te zalecenia należy wziąć pod uwagę przy wyborze piskląt..

Gęsi „Lindovskie” (zwane także „Lindą”)

W tej chwili zasłużenie uważany jest za najlepszy na świecie do hodowli w domu. Ptaki tej rasy są hodowane w takich krajach jak Niemcy, Francja, Węgry. W naszym kraju gęsi Lindovskie stanowią 50% rosyjskiej populacji gęsi. Szybko rosną i dojrzewają grube gąsiory, o mocnym, długim ciele, rasa została wyhodowana w regionie Gorkiego (obecnie Niżny Nowogród) i pierwotnie nosiła nazwę "Gorky gęsi".

Nowa rasa powstała w wyniku długich i powtarzających się krzyżowań przedstawicieli ras „Adlerovskie”, „Solnechnogorskie”, „Arzamskie”, „Landskie”, „Chińskie” i kilku innych. Rasa została oficjalnie uznana przez hodowców w 1994 roku.

Gęsi "Lindovskie": cechy charakterystyczne

• Waga dorosłych może osiągnąć osiem kilogramów. Niektórzy rekordziści mogą ważyć nawet dwanaście kilogramów. Po trzech miesiącach średnia waga pisklęcia wynosi około czterech kilogramów. Po trzech miesiącach pisklęta gęsie nadal się rozwijają i intensywnie rosną, a po przejściu przez pierwsze wylinki intensywny wzrost trwa. Jest to główna zaleta ptaków, ponieważ późnym latem - późną jesienią, kiedy pisklęta przechodzą przez pierwsze linienie, można je karmić szeroką gamą pokarmów..

• Gęsi Linda są doskonałymi lęgami. Zaczynają składać jaja w wieku od pięciu do sześciu miesięcy. Przez cały okres składania jaj jedna gęś może znieść około pięćdziesięciu jaj po sto pięćdziesiąt gramów. Jaja gęsi Linda mają doskonałe właściwości. Płodność wynosi dziewięćdziesiąt procent. Podczas inkubacji przeżywa około osiemdziesięciu procent piskląt. Bezpieczeństwo zwierząt gospodarskich wynosi średnio dziewięćdziesiąt procent.

• Gandry z Niżnego Nowogrodu są wybredne jeśli chodzi o jedzenie. Chętnie żywią się zieloną trawą, a pisklęta można bezpiecznie wypędzić do stawu od półtora miesiąca. Jeśli nie można chodzić pisklętom, podaje się im paszę dla brojlerów, ponieważ ten rodzaj mieszanej paszy zawiera dużą ilość składników mineralnych niezbędnych do intensywnego wzrostu i rozwoju młodych zwierząt..
• Przedstawiciele tej grupy słyną ze śnieżnobiałego upierzenia, a po siedmiu miesiącach każdy gąsior rozwija charakterystyczny wzrost na czole. Na rynkach rolnych istnieje duże zapotrzebowanie na pierze i puch.

Gęsi "Kholmogorskie": cechy charakterystyczne

Uważana jest za najpopularniejszą rasę mięsną w Rosji do hodowli domowej. Wyhodowany dawno temu "Kholmogorskie" narodził się ze skrzyżowania gęsi ras "Arzamas" i "Chińczyka".

Charakterystyczne cechy rasy Kholmogorsk:

• Samce rasy „Kholmogorskie” mogą ważyć dziesięć kilogramów, rekordziści dochodzą do dwunastu kilogramów. Waga samicy „Kholmogory” przed złożeniem jaj waha się od siedmiu do dziewięciu kilogramów.
• Te ptaki wyglądają spektakularnie ze względu na duży wzrost na dziobie, który pojawia się u piskląt pisklęcych w wieku od pięciu do sześciu miesięcy. Ten guzek jest najbardziej zauważalny u dorosłych ptaków w wieku od czterech do pięciu lat. Ptaki te mogą mieć dziób długi (tzw. „Pierwsza linia rasy chołmogorskiej”), a także średni lub krótki (tzw. „Druga linia rasy chołmogorskiej”). U samców i samic pod dolną szczęką pojawia się stopniowo rodzaj „podbródka”, który stwarza mylące wrażenie, że mają bardzo krótką szyję. Mają jedną (lub dwie lub trzy) charakterystyczne fałdy między łapami. Ich ciało jest potężne, ciężkie, skrzydła długie, szyja mocna, klatka piersiowa mocna.
• Ptaki są białe, w kolorze szarym, a także w kolorze szarym z plamkami.
• Gęsi nie różnią się wysoką produkcją jaj; z reguły znoszą od dziesięciu do piętnastu jaj na lęg. Rekordowe gęsi mogą złożyć do trzydziestu jaj, ale takie przypadki są dość rzadkie. Gęsi "Kholmogorskie" to doskonałe matki, ale kury niezbyt udane ze względu na duże rozmiary.
• Nie są wybredne i chętnie zjadają wszystkie rodzaje pasz. Chętnie jedzą zieloną trawę, pszenicę, mieszankę paszową.
• Kholmogory mają spokojne i ciche usposobienie. Są przywiązani do swojej rodziny, nie lubią walczyć i hałasować, nie wychodzą z podwórka..
• Mieszkańcy Kholmogory mają najdłuższą oczekiwaną długość życia. Średnia długość życia nie przekracza pięciu do sześciu lat. Jednak przedstawiciele rasy Kholmogory czasami żyją do siedemnastu lat, a nawet w „zaawansowanym” wieku dobrze się spieszy i wykluwa pisklęta.

Gęsi „duże szare”: charakterystyczne cechy

„Large greys” to gęsi średniej wagi. Rasa powstała w latach 50. Są one umownie podzielone na dwa typy: „ukraiński (Borkowski)” i „rosyjski (stepowy Tambow)”. Tambowskie gęsi stepowe zostały wyhodowane specjalnie dla regionów o dużej ilości pastwisk, ale liczba zbiorników jest ograniczona. „Duże szarości” powstały w wyniku skrzyżowania gęsi romskiej i toulouse.

Charakterystyczne cechy rasy Large Grey:

• Waga samców tej rasy może osiągnąć siedem kilogramów. Waga samic może osiągnąć sześć i pół kilograma. Istnieją rekordowe gęsi ważące ponad dziewięć kilogramów. Aby wyhodować takiego rekordzistę, musisz karmić gęsi wyłącznie koncentratami. Trzymiesięczne pisklęta rasy Large Grey ważą około czterech kilogramów.
• „Duże szarości” mają małą głowę, czasami zdobioną średniej wielkości kępką, grubą, niezbyt długą szyję, potężne ciało, głęboko osadzona klatka piersiowa, charakterystyczne sparowane fałdy tłuszczu na brzuchu, dobrze rozwinięte skrzydła.
• Rasa ma swoją nazwę ze względu na to, że upierzenie takich gęsi jest prawie zawsze szare. Jednocześnie szarość może mieć prawie każdy odcień, ptaki te mają biały brzuch, jasnoszarą klatkę piersiową, ciemnoszary grzbiet, głowę i szyję. Tył jest prawie zawsze ozdobiony charakterystycznymi łuskami. To właśnie te łuski są jednym z głównych wyróżników tej rasy gęsi..
• W okresie nieśności gęś może złożyć do czterdziestu jaj, średnia waga jednego jajka to sto siedemdziesiąt gramów. Wylęgowość młodych zwierząt wynosi około sześćdziesięciu procent. Gęsi tej rasy to doskonałe matki i wspaniałe kury..
• „Duże szarości” mają bardzo mobilny charakter. Uwielbiają długie spacery. Niezwykłą wytrzymałością wyróżniają się również duże szare ptaki. Można je z powodzeniem utrzymywać nawet w regionach, w których w ogóle nie ma zbiorników wodnych do chodzenia..

Cechy charakterystyczne Duże szare gęsi - są mobilne, lubią chodzić przez długi czas, odporne i mogą się obejść bez zbiorników.

Gęsi „Toulouse”: cechy charakterystyczne

To jedna z najstarszych ras gęsi do hodowli domowej. Pojawiła się we Francji, niedaleko francuskiego miasta Tuluza, stąd nazwa rasys. Przodkowie gęsi z Tuluzy Stały się udomowione szare gęsi, pierwotnie żyjące wyłącznie na wolności. Ta rasa gęsi jest nadal bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych, mimo że hodowla gęsi Tuluza jest czasami dość trudna..

Główne cechy gęsi z Tuluzy:

• Waga samców może osiągnąć dziesięć kilogramów, samic osiem kilogramów. Średnia waga dwumiesięcznego pisklęcia pisklęcia wynosi do czterech kilogramów.
• Podczas jednego złożenia jaja samica może złożyć do trzydziestu jaj, waga każdego jaja jest nieco mniejsza niż dwieście gramów. Wylęgowość młodych zwierząt wynosi tylko sześćdziesiąt procent. Ponadto gęsi z Tuluzy nie przepadają za wysiadywaniem własnych jaj, więc właściciele czasami składają jaja pod innymi kurami żyjącymi na fermie..
• Gęsi tej rasy są duże i mają szerokie, mocne ciało. Upierzenie jest najczęściej ciemnoszare (czasem jasnobrązowe). Na brzuchu często (ale nie zawsze) znajdują się fałdy tłuszczu, a pod dolną szczęką często (ale nie zawsze) charakterystyczna „torebka”. Wszystko zależy od konkretnej odmiany rasy Toulouse, a takich odmian jest kilka.
• Gęsi z Tuluzy praktycznie nie nadają się do wypasu. Nie lubią się ruszać, zadowalają się lenistwem. Oczywiście w przypadku braku innych opcji można je trzymać na pastwisku. Zazwyczaj te gęsi są intensywnie tuczone na mięso, ponieważ szybko przytyją. Wątroba gęsi z Tuluzy czasami waży nawet pół kilograma.
• Gęsi Tuluza nie są przystosowane do klimatu o niskich temperaturach i dużej wilgotności powietrza. W takich warunkach często chorują, słabo przybierają na wadze, a gęsi nie spieszą się dobrze. W centralnej Rosji gęsi rasy Toulouse są trzymane wyłącznie w ogrzewanych kurnikach i karmione paszą o wysokiej wartości odżywczej.

Rasa Toulouse nie lubi gęsi o dużej wilgotności i zimnej pogodzie - w takich warunkach ich walory produkcyjne są znacznie obniżone. W strefie środkowej, aby hodować gęsi Tuluza, konieczne będzie wyposażenie ciepłego kurnika i zapewnienie pożywnej paszy.

Wybór rasy gęsi zależy od wielu czynników, w szczególności od klimatu, dostępności warunków utrzymania gęsi, dostępnego zakresu paszy. Najważniejsze to przestrzegać podstawowych zaleceń dotyczących karmienia i trzymania gęsi, a wtedy populacja gęsi z pewnością zachwyci jajami, mięsem i piórami.