Dzięcioł duży - naczelna pielęgniarka leśna

Każdego roku nauka wkracza na nowy poziom, a wiele nierozwiązanych tajemnic staje się otwartych dla wszystkich. Jeśli mówimy o świecie ptaków, to nadal nie jest on w pełni zrozumiały, a lwia część tajemnic jest nadal ukryta przed człowiekiem. Z tego powodu obserwatorzy ptaków i naukowcy przykładają dużą wagę do badania różnych gatunków ptaków, w tym dzięciołów..

Dziś te niesamowite zwierzęta można znaleźć prawie wszędzie tam, gdzie jest las i drzewa. W przyrodzie występuje ponad 200 gatunków, które mają swoje własne charakterystyczne cechy i unikalne właściwości..

Dzięcioł duży - Naczelna Pielęgniarka Leśna

Największym przedstawicielem rodziny Diatłowa jest dzięcioł duży, który odgrywa bardzo ważną rolę w ekosystemie leśnym naszych regionów.

Można go spotkać w krajach europejskich i Ameryce Północnej, nie tylko w gęstych lasach, ale także w parkach miejskich czy ogrodach ludzkich. W naszym dzisiejszym artykule porozmawiamy o kluczowych cechach zachowania, cyklu życia i unikalnych właściwościach..

Wygląd

Dzięcioł duży dorasta do 25-36 centymetrów długości, a rozpiętość skrzydeł osiąga 38-44 centymetry. Waga dorosłego osobnika przekracza 100 gramów, ale przy dobrej podaży pożywienia ptaki mogą przybrać na wadze do 120-140 gramów. Nie sposób pomylić tego leśnego sanitariusza z innymi ptakami, gdyż daje o sobie znać charakterystyczny kolor upierzenia i niepowtarzalny sposób pozyskiwania pokarmu. Nazwa "duża pstrokacizna" kojarzy się ze stosunkowo dużymi rozmiarami i jasnym czarno-białym kolorem. W pobliżu ogona i pod ogonem mogą występować różowe lub czerwone odcienie.

Samiec różni się od samicy obecnością czerwonej czapki z tyłu głowy. Prawie wszyscy młodzi ludzie to mają. Części ptaka, takie jak policzki, czoło i brzuch są białe, chociaż kolor ten może się różnić w zależności od siedliska.

Opisując cechy zewnętrzne dzięcioła dużego nie można pominąć ogon w kształcie klina, spiczasty, który ma średnią długość i zwiększoną sztywność. Z jego pomocą ptak pewnie trzyma się pnia drzewa i nie ślizga się.

Oczekiwana długość życia osób w Europie i Ameryce Północnej sięga 9 lat.

Nawiasem mówiąc, należy zauważyć, że wszyscy przedstawiciele rodziny Diatłowa należą do nielicznych gatunków ptaków, które nigdy nie chodzą po ziemi. Upierzony sanitariusz spędza cały czas na drzewie lub w gnieździe.

Siedlisko dzięcioła dużego, cechy odżywcze

Dzięcioł wielki zamieszkuje ogromną część globu i występuje w prawie wszystkich regionach o obfitych zasobach leśnych. Jest znalezione oraz na Wyspach Kanaryjskich, na Kamczatce iw Japonii. W większości przypadków ptak preferuje siedzący tryb życia, chociaż czasami dokonuje niewielkich migracji do sąsiednich regionów.

Ptak nie stawia wysokich wymagań w stosunku do siedliska, więc łatwo jest mu wyposażyć mieszkanie zarówno w głębokiej tajdze, jak iw parku gęsto zaludnionej metropolii. Wszystko zależy od zaopatrzenia w żywność i warunków klimatycznych.

Co do diety, wtedy owady stanowią jego główną część. Nawet uczniowie i małe dzieci wiedzą, że dzięcioł jest głównym porządkiem leśnej flory, niszczącym ogromne kolonie różnych szkodników, takich jak:

• gąsienice;
• larwy;
• kleszcze;
• chrząszcze;

I inni.

W przypadku braku takiego pożywnego pokarmu ptak nie korzysta z okazji do ucztowania orzechy, jagody lub grzyby. Jednocześnie przewaga żywności pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego zależy od pory roku i cech geograficznych obszaru. Zarówno samice, jak i samce szukają pożywienia w pewnych obszarach. Jeśli zasoby pożywienia są bardzo słabe, ptaki przenoszą się do innych części lasu.

W diecie wiosenno-letniej znajdują się różne owady i ich larwy. Pomiędzy nimi:

• brzana;
• korniki;
• jelonki rogacze;
• wołki;
• złotników;
• biedronki;

Ponadto dieta często zawiera różne motyle i mrówki. W niektórych przypadkach ptak żywi się padliną, a czasami niszczy gniazda innych małych ptaków śpiewających.

Dzięcioł duży znany jest z niesamowitej zwinności, którą podkreśla 130 dziobów na minutę. Przy tej prędkości żaden mały szkodnik nie może pozostać niezauważony..

Co je zimą i jesienią dzięcioł duży??

Wraz z pojawieniem się silnych zimnych trzasków drób preferuje pokarmy roślinne, które zawierają dużą ilość białka. Ulubione smakołyki to:

• żołędzie;
• nasiona drzew iglastych;
• orzechy;

Podkreślają obserwatorzy ptaków unikalny system pozyskiwania nasion z szyszek, który jest używany przez prawie wszystkie rodzaje dzięciołów. Jednak przedstawiciele dzięcioła dużego doprowadzili go do prawdziwej doskonałości..

Na początek ptak musi dostać sosnę, cedr lub inny stożek, aw dziobie przenieść go w przygotowane wcześniej miejsce, tzw. Kowadło. Jako podobne urządzenie pierzaste wykorzystuje klips lub szczelinę w górnej części pnia..

Silnym uderzeniem dzioba dzięcioł rozbija stożek na części i zaczyna działać zgodnie z planem, wyjmując małe nasiona, odrywając łuski. Z reguły do ​​dyspozycji jednej osoby dorosłej może być do 50 takich kowadeł, są tylko 2-3 jednostki. Z tego powodu nie zdziw się, jeśli pod jednym drzewem zobaczysz masę szyszek i łusek..

Pomimo obecności wielu faktów i zdjęć zbadano tylko kilka procent zachowania dzięcioła podczas wydobywania pożywienia. Pozostaje mieć nadzieję, że w przyszłości nauka zdradzi nam nowe, unikalne sekrety..

Kiedy zaczyna się okres godowy dzięcioła dużego. Funkcje zagnieżdżania

Podobnie jak niektóre inne gatunki ptaków, przedstawiciele rodziny Diatłowa pozostają bardzo lojalni wobec swoich małżonków. Ptaki są monogamiczne i mają niesamowitą wierność małżeńską. Będą towarzyszyć jednej samicy do końca życia, chroniąc ją przed drapieżnikami i innymi niebezpieczeństwami, które czyhają w lesie na każdym kroku. Ostateczne dojrzewanie następuje w wieku jednego roku. Należy zauważyć, że po udanym kryciu para może pozostać razem do następnego sezonu. Lub rozchodzą się na chwilę, a następnie ponownie łączą się na wiosnę.

W okresie godowym ptaki zachowują się bardzo ciekawie i niebanalnie. Pierwsze charakterystyczne cechy zachowania są zauważane już na przełomie lutego i marca. Samce wydają głośne dźwięki, krzyczą i wykazują szczególną agresję. Kobiety pozostają mniej aktywne i spokojne. W połowie ostatniego miesiąca wiosny pary rozpoczynają krycie.

Wybór drzewa do urządzania gniazda to zadanie samca. W jego ramach wykorzystywane są następujące drzewa:

• Olcha;
• Sosna;
• Brzoza;

Najważniejsze, że rasa jest miękka, ale nie zgniła..

Cechą charakterystyczną dzięcioła dużego, który występuje w lasach jasnolistnych jest coroczne układanie gniazda. Jeśli ptak zamieszkuje obszar iglasty, najprawdopodobniej wróci do poprzedniego miejsca zamieszkania. Ptak ustawia zagłębienie na wysokości 6-8 metrów, robiąc w pniu otwór o średnicy 25-35 cm o średnicy 10 cm.

Samiec jest zaangażowany w prace budowlane, które trwają nie dłużej niż dwa tygodnie. Samiec okresowo zastępuje samca i pomaga mu w budowie konstrukcji.

Jajka są składane w połowie wiosny, zwykle w drugiej połowie kwietnia. Sprzęgło może zawierać od pięciu do siedmiu jaj z białymi skorupkami. Jaja wysiadują zarówno samice, jak i samce. Samiec siada na nich w nocy, aby chronić gniazdo przed drapieżnikami. Okres inkubacji kończy się po 10-12 dniach, gdy rodzą się ślepe, bezradne stworzenia.

Jakie niebezpieczeństwa grożą dzięciołowi?

Można przypuszczać, że dzięcioł nie ma wrogów, gdyż jego potężny dziób jest bardzo skuteczną bronią do obrony i ataku. Tak jednak nie jest. Ptaki drapieżne czasami atakują dzięcioły i niszczą ich gniazda.. Pomiędzy nimi:

1. jastrzębie;
2. sokoły wędrowne;

Jeśli zwrócisz uwagę na ziemskie drapieżniki, które stanowią zagrożenie dla dzięciołów, to powinny obejmować kuny i gronostaje. Nawet małe gryzonie, takie jak wiewiórki i nocny nietoperz (jeden z gatunków nietoperzy), mogą zaszkodzić normalnej egzystencji ptaka. Dzięcioły są wielokrotnie uciskane przez szpaki, które osiedlają się w ich dziuplach.

Jednak ze względu na pewien zestaw cech, które dzięcioły otrzymały w procesie długiej adaptacji do środowiska, wiele drapieżników po prostu nie może dostać się do gniazd. Poniżej przedstawiono główne cechy przystosowalności do warunków życia.

• Obecność wytrwałych pazurów pozwala ptakowi pewnie trzymać się pnia drzew lub cienkich gałęzi;
• Obecność sztywnego ogona ze spiczastym końcem zapewnia niezawodny chwyt pnia, dzięki czemu dzięcioł nie ześlizguje się podczas żłobienia gniazda;
• Obecność mocnego i długiego dzioba pozwala skutecznie przebić się przez korę i zdobyć pożywienie;
• Bardzo długi i lepki język służy do ekstrakcji owadów z najbardziej niedostępnych miejsc;

Jaka jest różnica między małym a dużym dzięciołem

• Cechy zewnętrzne. Przedstawiciele małych gatunków mają poprzeczny czarny pasek na policzku, który jest przerywany białą plamą z tyłu głowy. Jednak osobniki nie mają różowego lub czerwonawego ogona, ale mają czerwoną czapkę z czarną obwódką na głowie..
• Ptaki wyróżniają się charakterem wydawanych przez nie dźwięków. Pierwszy typ tworzy bardzo krótki strzał, który może trwać nie dłużej niż 0,6 sekundy i zawierać od 12 do 13 uderzeń. Jednak rozróżnienie tych dwóch odmian za pomocą tej cechy jest bardzo problematyczne, ponieważ w rzeczywistości ułamek przypomina solidny dźwięk. Niemniej jednak jego brzmienie bardzo szybko ginie i zanika na pustyni. Przedstawiciele dzięcioła dużego są w stanie wykonać do 130 uderzeń na minutę. Z tego powodu emitowany dźwięk jest słyszalny na setki metrów. Frakcja małych dzięciołów często przypomina śpiew ptaków śpiewających.
• Wymiary małego dzięcioła są nieco mniejsze: długość 14-15 centymetrów;
• Ptaki różnią się charakterystyką wyboru siedliska. Dzięcioł mały uwielbia mieszkać w lasach liściastych i mieszanych, w pobliżu zbiorników wodnych i bagien. Unika ciemnych drzew iglastych.

Dzięcioł to niesamowity mieszkaniec lasu. Jego rola dla ekosystemu jest bardzo duża, więc nie ma sensu zadawać pytania: „czy ten ptak jest użyteczny czy odwrotnie?”?