Mieszkańcy dna oceanu, ryby głębinowe

Przedstawicielem ryb głębinowych jest ryba opadowa, która żyje na głębokości 600 metrów. Ryba opadająca to mieszkaniec głębin morskich, który jest aktywny w Australii i Tasmanii. Bardzo rzadko osoba może ją spotkać, ponieważ jest na skraju wyginięcia..

Rzuć rybę

Cechy wyglądu stworzenia głębinowego są bardzo niezwykłe i dziwne. W przedniej części kufy widać proces, który niektórzy porównali do dużego nosa.. Oczy osoby są małe i znajdują się obok tak zwanego nosa, dzięki czemu wydaje się, że ryba ma ludzką twarz. Jej usta są dość duże, kąciki ust skierowane w dół, dlatego kufa zawsze wydaje się smutna i zmęczona. To dzięki swojej niezwykłej i dziwnej twarzy spadająca ryba zajmuje jedno z pierwszych miejsc w rankingach niezwykłych i dziwnych stworzeń morskich.

Funkcje:

1. Duża ryba może mieć do 30 centymetrów długości. Zwykle pływa na głębokości 800 - 1500 metrów. Ciało ryby jest reprezentowane przez wodnistą substancję, która jest znacznie mniej gęsta niż woda. Taka konstrukcja pomaga rybom dosłownie latać nad dnem, nie zużywając dodatkowej energii na pływanie. Fakt, że ryba nie ma specjalnych mięśni, nie przeszkadza jej w polowaniu na małe skorupiaki i bezkręgowce. Szukając zdobyczy, szybko pływa nad dnem z otwartą paszczą, do której dostaje się pożywienie, lub ryba po prostu siada na ziemi i czeka, aż same niezwykłe bezkręgowce wejdą do jej pyska.
2. Ryba kropelkowa jest nadal dość słabo zbadana, choć jednocześnie od dawna odkryta w Australii i nazywana jest babką australijską, obecnie niewiele wiadomo o jej rezydencji. Największe zainteresowanie tym osobnikiem wzrosło w ostatnim czasie, ponieważ bardzo często łapie się go we włoki - urządzenie do połowu krabów głębinowych i homarów. I chociaż trałowanie na Oceanie Spokojnym i Indyjskim jest dość ograniczone, zakaz ten ma głównie na celu ochronę raf koralowych, aw rejonach głębin oceanicznych nie jest zabroniony.
3. Z tego powodu biolodzy twierdzą, że trałowanie ryb opadowych może znacząco wpłynąć na populację i doprowadzić ją do gatunku zagrożonego wyginięciem. Istnieje opinia, że ​​zwiększenie liczby obecnych ryb łuskowatych zajmie około 5-14 lat..

Taki powolny proces rozmnażanie wiąże się z innym interesującym faktem dotyczącym drop fish. Zwykle składa jaja bezpośrednio na dnie i nie opuszcza lęgu, kładzie się na jajach i siada na nich, dopóki nie pojawi się z nich pierwszy młody przyrost. Ten rodzaj rozmnażania jest powszechny u ryb głębinowych, które składają jaja, które wynurzają się na powierzchnię wody i mieszają z planktonem. Pozostałe gatunki głębinowe zwykle opadają na duże głębokości dopiero w okresie dojrzewania i żyją tam do końca życia..

W tym samym czasie ryba drop nigdy nie opuszcza swojego siedliska. Wyklute młode przez pewien czas pozostają z rodzicem i są przez niego aktywnie strzeżone, aż do momentu, gdy osobnik stanie się całkowicie niezależny na późniejsze życie..

Te niezwykłe ryby żyć na dość głębokim poziomie w oceanie. Ze wszystkich osobników głębinowych tylko żabnice, inaczej wędkarze, prowadzą najdziwniejsze i najbardziej niezwykłe życie.

Ryby te mają bardzo nieprzyjemny wygląd, pokryte specjalnymi cierniami i blaszkami, znajdującymi się na głębokości 1,5-3 kilometrów w oceanie. Najbardziej niezwykła cecha żabnicy To jego wędka, która wyrasta z płetwy grzbietowej i wisi nad dzikim pyskiem. Na końcu tego pręta znajduje się świecące żelazo zawierające luminescencyjne bakterie. Żabnica używa tego urządzenia jako przynęty.

Zwykle ofiara sama podpływa do tego światła, a wędkarz jednocześnie cicho przesuwa wędkę do pyska i w pewnym momencie bardzo szybko chwyta zbliżającą się ofiarę. Niektóre gatunki wędkarzy mają wędkę z latarką tuż przy pysku, a ryba nie musi nawet bardzo ciężko pracować, aby połknąć zdobycz..

Nietoperz morski

1. Nietoperze morskie to rodzina ryb żyjących na dnie oceanu. Potrafili przystosować się w szczególny sposób do życia z wysokim ciśnieniem krwi. Ryby prawie nie potrafią pływać, ale po prostu poruszają się po dnie na zmodyfikowanych płetwach, które teraz bardziej przypominają nogi zwierząt lądowych.
2. Z wyglądu nietoperze przypominają proste płaszczki. Mają również dużą okrągłą głowę (lub trójkątną), mały ogon, praktycznie bez ciała. Duże nietoperze mogą osiągnąć długość około 0,5 metra, ale w większości przypadków są dość małe. W procesie mutacji i wielu zmian płetwy całkowicie straciły zdolność podtrzymywania osobnika w wodzie, z tego powodu musi poruszać się po dnie, podczas pełzania.
3. Pomimo tego, że ryby pełzają bardzo wolno, wolny czas zwykle spędzają po prostu biernie, leżąc na powierzchni dna, czekając na swoje ofiary lub wabiąc je cebulką, która wyrasta wprost z głowy stworzenia. Naukowcy twierdzą, że ta żarówka nie ma kształtu fotograficznego, dlatego swoim światłem nie przyciąga innych. Ponadto wyrostek ten ma zupełnie inne przeznaczenie - tworzy wokół osobnika niezwykły zapach, który jest w stanie przyciągnąć małe ryby, robaki i skorupiaki..
4. Nietoperze morskie żyją w ciepłych wodach oceanów świata, nie wpływając na terytorium Oceanu Arktycznego. Zwykle wszystkie ryby trzymane są na głębokości 200-1000 metrów, ale są też takie gatunki nietoperzy, które lubią przebywać blisko powierzchni, blisko powierzchni wybrzeża. Dość często można spotkać nietoperze, ponieważ lubią wodę powierzchniową. Ryba nie jest interesująca pod względem gastronomicznym, ale jej muszla jest bardzo atrakcyjna dla różnych ludzi, w tym dla samych dzieci..

Ryba dobrze wysuszona na słońcu, pozostawia dość wytrzymałą skorupę, która z wyglądu przypomina żółwia. Jeśli dodasz do niego kamienie, możesz dostać prawdziwą grzechotkę, która była używana od czasów starożytnych przez mieszkańców wschodniej półkuli mieszkających na wybrzeżu oceanu.

Jak można się było spodziewać, pancerz nietoperzy działa jako obrona przed większymi stworzeniami głębinowymi. Tylko bardzo mocne zęby dużego drapieżnika są w stanie rozbić taką skorupę, aby dostać się do samego mięsa ryby. Jednocześnie bardzo trudno jest znaleźć nietoperza w całkowitej ciemności.. Tyle że okaz jest dość płaski i łatwo łączy się z otaczającą przestrzenią, więc również jej kolor skorupy jest podobny do koloru dna morskiego.

Ryby - inaczej lancetfish - to duże stworzenia z gatunku drapieżnego, które są uważane za jedynego żyjącego przedstawiciela rodzaju Alepisaurus, czyli łuski jaszczurki. Swoją nazwę zawdzięcza medycznemu określeniu lancet, synonimowi skalpela.

Oprócz mórz polarnych na każdym obszarze można znaleźć lancetfish. Jednocześnie, pomimo dużego rozpowszechnienia i wszechobecności, informacji na temat tej ryby jest bardzo mało. Naukowcy są w stanie skomponować opis osobnika tylko przy pomocy niewielkiej liczby okazów złowionych z tuńczykiem. Jej dane zewnętrzne są bardzo dobrze pamiętane przez innych. Ryba ma wysoką płetwę z tyłu, ta płetwa jest na całej długości osobnika. Na wysokości kilkakrotnie przekracza osobę, ale z wyglądu przypomina płetwę żaglicy.

Ciało jest wydłużone i raczej cienkie, zmniejsza się w okolicy ogona i kończy ogonową szypułką. Usta są dość duże. Nacięcie ust osoby znajduje się za jej oczami. W jamie ustnej oprócz dużej liczby małych zębów znajdują się dwa lub trzy duże, ostre kły. Te kły są w stanie nadać jednostkom niebezpieczny i podstępny wygląd prehistorycznego stworzenia. Jeden gatunek lancetfish został nawet nazwany alepisaurus dzikim, co sugeruje, że ludzie nie ufają tej rybie. Można to uzasadnić, ponieważ patrząc na pysk ryby trudno sobie wyobrazić, że jakikolwiek stwór może przeżyć, jeśli wpadnie mu w oko.

Długie lancety osiąga dwa metry, co można porównać z wielkością barakudy, która jest uważana za bardzo niebezpieczną dla ludzi.

jedzenie

Sekcja zwłok złapanych osobników dostarczyła pewnych informacji na temat ich odżywiania. Tak więc w żołądku osobnika znaleziono skorupiaki, które stanowią większość planktonu, czego nie można skojarzyć z tak zaciekłym drapieżnikiem. Prawdopodobnie stwór woli żywić się planktonem, ponieważ nie jest w stanie szybko się poruszać i po prostu nie może nadążyć za szybką zdobyczą. Z tego powodu kalmary i solanki są podstawą diety. Ale u niektórych osób znaleziono szczątki tuńczyka, inne lancety.

Najprawdopodobniej stwór wpada w zasadzkę na szybszą i zwinniejszą rybę, wykorzystując jej strukturę ciała i srebrny kolor ciała jako przebranie.. Dzieje się tak, że ryba dostaje się na haczyk rybaka podczas polowania na morze.

Lancenty nie są przedmiotem szczególnego zainteresowania handlowego. I chociaż ich mięso jest uważane za jadalne, nie jest spożywane w żywności ze względu na wodnistą i galaretowatą strukturę..

Czarny Pożeracz Sackcloak

1. Worek workowaty to ryba głębinowa, przedstawiciel okrężnic z podrzędu chiasmodic. Ten mały osobnik może osiągnąć długość 30 centymetrów i występuje głównie w regionach tropikalnych i subtropikalnych..
2. Nazwę nadano okazowi ze względu na jego zdolność połykania nasion soi, która jest kilkakrotnie większa od niego. Faktem jest, że ma bardzo elastyczny żołądek i nie ma w żołądku żeber, które zapobiegałyby rozszerzaniu się ryby. Dlatego worek szybko i prosto zjada każdą rybę, nawet czterokrotnie dłuższą od wysokości i 10-krotnie cięższą..
3. Na przykład w pobliżu Kajmanów znaleziono zwłoki worka, w brzuchu którego znaleziono szczątki makreli o długości 86 centymetrów. Długość samej torby sięgała zaledwie 19 centymetrów. Tak więc ten osobnik był w stanie połknąć ofiarę, która była cztery razy większa od niej. To powiedziawszy, była to makrela, znana jako ryba makreli, która ma dość agresywny charakter. Do końca trudno określić, jak taka mała rybka poradziłaby sobie z dużym i silnym rywalem..

W obcych krajach worek nadał inną nazwę - czarny pożeracz. Ciało stworzenia jest reprezentowane przez jednolity ciemnobrązowy kolor. Głowa średnia, szczęki bardzo duże. Żuchwa nie ma połączenia kostnego z głową, więc pysk worka jest w stanie pomieścić ofiarę znacznie większą niż jego głowa. Na każdej szczęce przednie trzy zęby tworzą ostre kły. Za ich pomocą czarny pożeracz trzyma swoją zdobycz, wpychając ją do żołądka.

jedzenie

Połknięta ofiara może być tak duża, że nie można go natychmiast strawić w żołądku drapieżnika. W wyniku rozkładu wewnątrz żołądka duża ilość gazu wypycha worek na powierzchnię. Najpopularniejsze gatunki czarnego pożeracza odnotowano dokładnie na powierzchni wody z rozdętymi brzuszkami, co uniemożliwiało rybom wypływanie w głąb. Baggloty żyją głównie na głębokości 700-3000 metrów.

Śledź ryby w ich naturalnym środowisku życie jest bardzo trudne, więc niewiele jest szczegółów dotyczących jej życia. Na przykład naukowcy podają, że ryby te są jajorodne. Zimą w RPA bardzo często spotyka się lęgi ryb. Młode osobniki od kwietnia do sierpnia często mieszkają w pobliżu Bermudów, mają jaśniejsze odcienie, które pojawiają się, gdy osobnik dorośnie. Nieletni i młodociani mają również małe kolce, których nie ma u dorosłych bagglotów..