Piodermia u psów: międzypalcowa, powierzchowna i metody leczenia

Piodermia to choroba, w której na powierzchownych i głębokich warstwach skóry psa pojawia się ropny stan zapalny. Uważa się, że choroba ma charakter wtórny i występuje na tle wielu innych problemów skórnych. Występuje u psów różnych ras iw różnym wieku. Płeć również nie wpływa na przejawy.

Występuje nie tylko powierzchowna (dotyczy to górnych warstw skóry), ale także głęboka postać (mięśnie, tkanka tłuszczowa) choroby.

Rodzaje piodermii u psów

Piodermia zdarza się:

• Międzypalcowe lub ropne. Występuje w wyniku urazów w wyniku infekcji grzybiczych, skaleczeń, nakłuć, pasożytów, oparzeń. Nadwrażliwość skóry może spowodować wystąpienie choroby.
• kukurydza. Objawia się, gdy układ odpornościowy jest osłabiony. Powierzchowne uszkodzenie skóry, awarie tarczycy mogą być przyczyną rozwoju tego typu piodermii. Najczęściej występuje u psów dużych ras. Dotknięty obszar pojawi się na skórze nad dużym stawem..
• Fałdy skóry. Na rozwój tego typu choroby wpływa wysoka wilgotność. U spanieli często znajduje się na dolnej wardze, u pekińczyka, u buldoga - na czole, policzkach, genitaliach.
• Powierzchowne swędzące zapalenie mieszków włosowych. Występuje u zwierząt krótkowłosych z łojotokiem lub nadmierną wrażliwością skóry. Zwierzę czasami swędzi przez kilka dni. Na dotkniętych obszarach pojawiają się łyse plamy. Choroba może ustąpić samoistnie przy dobrej odporności.
• Liszajec. Najczęściej występuje u szczeniąt w wieku 3-12 miesięcy. Jest to stan zapalny w postaci różowo zabarwionych wodnistych pęcherzyków. Może wnikać głęboko w skórę.
• Ostre dysfidrotyczne zapalenie skóry. Przejawia się jako wilgotny obszar o charakterystycznym specyficznym zapachu. Zwierzę nieustannie swędzi, powodując dodatkowe szkody dla siebie. Leczenie choroby jest długie i trudne.

Powody pojawienia się

Głównym czynnikiem jest obniżenie odporności zwierzęcia, które występuje podczas chorób. Przyczynami piodermii mogą być:

• Zmiana rodzaju pożywienia: zmiana paszy, przejście z pokarmu naturalnego na gotowe.
• Nowe warunki przetrzymywania.
• Odroczony stres.
• Alergia.
• Mechaniczne uszkodzenie skóry.
• Działanie chemiczne na skórę.
• Długotrwały pobyt zwierzęcia w ciepłych, wilgotnych warunkach.
• Robaki.
• Uszkodzenia skóry: rany, zadrapania, skaleczenia, mikropęknięcia, odpryski, oparzenia, otarcia od piasku i żwiru.
• Wyczerpanie.
• Cukrzyca.
• Choroby przewodu pokarmowego.
• Wadliwe działanie układu krążenia.

Istnieją rasy psów, które są podatne na piodermię ze względu na ich cechy anatomiczne, takie jak gruba sierść. Ten ostatni jest czasami zbierany w matach, które zajmują większość obszaru. Obszary ryzyka w czasie upałów, w których może wystąpić choroba, - fałdy na twarzy i ciele, jeśli nie są odpowiednio pielęgnowane.

Zarówno pod fałdami, jak i pod matami skóra nie jest wyposażona w niezbędną wentylację, zaczyna gnić. Takie warunki są korzystne dla gronkowców. Jeśli odporność spada, bakterie rozmnażają się aktywnie i prowadzą do rozwoju piodermii gronkowcowej u psów.

Zagrożone są:

• Zwierzęta z problematyczną skórą: zapalenie skóry, dermatofia.
• Rasy psów z wieloma fałdami na ciele - Shar Pei, Neapolitano Mastino, Chihuahua, Bulldogs.
• Zwierzęta cierpiące na pchły, wszy, kleszcze.
• Osoby z zaburzeniami hormonalnymi.
• Psy, których aktywność fizyczna jest za mała lub za duża.

Szereg czynników zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia choroby:

• grzyby;
• zakłócenia na tle hormonalnym;
• dziedziczność;
• skutki uboczne niektórych leków.

Objawy i diagnoza

W piodermii psów leczenie i objawy są ze sobą powiązane. Główne objawy choroby:

• swędzący;
• nieprzyjemny zapach wydobywający się ze skóry;
• zaczerwienienie, zapalenie skóry;
• pojawienie się ropnej wydzieliny.

Zwierzę staje się niespokojne, nerwowe, nerwowe. Z trudem znajduje miejsce, gryzie się. Piszczenie, skomlenie jest możliwe. Czworonożny przyjaciel zaczyna przeszkadzać właścicielowi w śnie.

Objawy mogą się różnić w zależności od postaci choroby. W przypadku powierzchownej piodermii u psów na skórze tworzą się lekkie pieczęcie. Wraz z przejściem choroby do głębokiej formy zaczynają się jątrzyć. Wzrost temperatury jest charakterystyczny.

Główne objawy początku choroby: ropne grudki, którym towarzyszy świąd. Stopniowo przechodzą w erozję. W przypadku powierzchownej postaci występuje wyprysk, który najczęściej występuje w zbyt wilgotnym klimacie. Głęboka forma charakteryzuje się rozwojem bolesnych wrzodów, przekrwieniem wokół miejsca zapalenia..

Dotknięty obszar jest pokryty pęcherzami. Po chwili mogą się same otworzyć. Objawy te występują najczęściej u szczeniąt poniżej pierwszego roku życia..

Główną metodą diagnostyczną jest badanie, które jest przeprowadzane przez specjalistów kliniki weterynaryjnej. Lekarz przeprowadzi również diagnostykę laboratoryjną i instrumentalną.

Lekarz wykona powierzchowne i głębokie zeskrobania w celu wykrycia obecności pasożytniczych roztoczy..

Aby wykluczyć dermatofitozę, diagnostykę LUM przeprowadza się za pomocą lampy Wood. Przypisz mikroskopię wełny, weź materiał ze skóry i przeprowadź dodatkowe badania.

Może być konieczne wykonanie zbiornika hodowlanego, aby zidentyfikować bakterie obecne na skórze i znaleźć skuteczny lek. W niektórych sytuacjach wykonuje się biopsję.

Dlaczego choroba jest niebezpieczna?

Jeśli piodermia nie zostanie wyleczona w odpowiednim czasie, zmieni się w postać przewlekłą i będzie miała szkodliwy wpływ na organizm zwierzęcia. Pojawią się znaczące wrzodziejące zmiany, wydzielające zgniły zapach.

W przypadku głębokich uszkodzeń ropa przedostaje się do krwiobiegu, zatruwając organizm psa i zakłócając jego normalne funkcjonowanie. Najpierw zaatakowane są nerki, wątroba.

Czy jest zaraźliwa dla ludzi, przenoszona na inne zwierzęta

Opiekę nad zwierzętami należy wykonywać w rękawiczkach. Piodermia przenoszona jest na ludzi przez ropny wysięk. Odmiana wywoływana przez paciorkowce, gronkowce, nużeńce uważana jest za zaraźliwą. Może być przenoszony na inne zwierzęta.

Główne metody infekcji:

• krajowy;
• samolotowy;
• przez paszę;
• wizyta w klinice weterynaryjnej, w której naruszane są przepisy sanitarne.

Leczenie

Schemat leczenia obejmuje stosowanie środków antyseptycznych i miejscowych środków gojących rany. Przepisywane są leki przeciwzapalne, przeciwświądowe. Pamiętaj, aby przyciąć włosy wokół dotkniętych obszarów.

Zastosowane środki lecznicze i przeciwbakteryjne:

• Lorinden;
• Celestoderm;
• Travocort;
• Fucicort.

Jeśli dotknięty obszar jest duży, zaleca się kąpiele, kąpiele w szamponach antyseptycznych:

• Globalvet Chlorohexidine;
• Urban Dog 01;
• DAVIS.

Takie leki powinny zawierać chlorheksydynę lub nadtlenek benzoilu. Zaleca się nakładanie tych środków 2-3 razy co 7 dni..

Po umyciu skórę zwierzęcia należy poddać działaniu związków przeciwdrobnoustrojowych:

• zwykła zieleń;
• Zooderm;
• Vedinol;
• Yodez.

Kuracja antybiotykowa trwa od 2 tygodni do 2 miesięcy. W ciężkiej postaci choroby przepisuje się dwa jednocześnie..

Lekarz przepisuje następujące leki:

• Tylozyna;
• Baytral;
• Amoxiclav;
• Cefaleksyna;
• Enrofloksacyna;
• Erytromycyna;
• Linkomycyna;
• Klindamycyna.

Jeden jest stosowany nie dłużej niż 7 dni. Nie możesz samodzielnie anulować leków, zmniejszyć dawki i naruszyć schematu. Takie zachowanie prowadzi do nawrotów i komplikacji..

Obowiązkowym etapem leczenia jest leczenie pasożytów zewnętrznych. Specjalista przeanalizuje dietę zwierzęcia, dowie się o możliwości wystąpienia reakcji alergicznej na jakikolwiek produkt. Można zalecić dietę hipoalergiczną.

W celu wzmocnienia układu odpornościowego stosuje się leki: Gamavit, Fosprenil, Splenin, Cycloferon, Immunofan, Pyrogenaz.

W przypadku piodermii międzypalcowej u psów leczenie przeprowadza się za pomocą maści streptomycyny, Vedinol, Maxidin. Aby wyeliminować ból, podaje się nowokainę lub lidokainę.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze są łatwe do zastosowania:

• Zbilansowana dieta zawierająca niezbędne pierwiastki śladowe, witaminy. Zaleca się stosowanie profesjonalnej paszy zawierającej wszystkie przydatne składniki. Nie zmieniaj radykalnie jedzenia. Zaleca się to robić stopniowo, zachowując odstęp 5-6 dni..
• Regularne leczenie wszystkich zwierząt domowych przed pasożytami zewnętrznymi. Aby to zrobić, użyj kropli, obroży, sprayów.
• Terminowe odrobaczanie.
• Unikanie kontaktu z innym chorym zwierzęciem.
• Właściwa pielęgnacja włosów i skóry (stosowanie specjalnych szamponów, sprayów, środków antyseptycznych do leczenia zmarszczek, płynów do czyszczenia uszu). Zwierzę należy czesać raz w tygodniu. Po wizycie na ulicy należy sprawdzić nogi pod kątem uszkodzeń. Psy z długimi włosami zaleca się strzyżenie w czasie upałów. Ponadto miejsce zamieszkania musi być suche i ciepłe..

Konieczne jest szybkie skontaktowanie się z lekarzem weterynarii. Uważaj na wszelkie rany na ciele zwierzaka, z czasem potraktuj je jaskrawą zielenią lub nadtlenkiem wodoru.

Prognoza życia i możliwe powikłania

Rokowanie jest korzystne, jeśli przestrzegane są wszystkie zalecenia lekarza. Formy nie rozpoczęte nadają się do leczenia objawowego. Sytuacja komplikuje się, jeśli właściciele zwierzęcia, widząc charakterystyczne objawy, nie skonsultowali się na czas z lekarzem.

Ale nawet jeśli piodermia stanie się przewlekła, przy odpowiedniej terapii i prawidłowej identyfikacji czynnika wywołującego chorobę, rokowanie będzie korzystne. Wśród możliwych powikłań mogą się utrzymywać blizny, łysienie i pigmentacja..

Piodermia to dość poważna choroba psów, która wymaga odpowiedniego leczenia. Terminowe odwołanie się do kompetentnego specjalisty i terapia pomoże pozbyć się choroby, zapobiegając jej rozwojowi. Właściciele zwierząt powinni zwracać większą uwagę na swoje zwierzęta, ponieważ jeśli czworonożny przyjaciel jest odpowiednio pielęgnowany, można zapobiec piodermii..