Piodermia u psów. Mówienie o przyczynach, objawach i leczeniu

Zdrowy i zadbany pies to prawdziwa ozdoba każdego domu. Wręcz przeciwnie, kiedy pies przypomina zniszczoną myjkę, nikt z jego widoku nie odczuwa szczególnie radosnych uczuć. Może to być spowodowane piodermą. U psów prowadzi do ostrego zapalenia skóry, wypadania sierści i pogorszenia ogólnej odporności zwierzęcia..

Co to jest piodermia?

Piodermia to bakteryjne zakażenie skóry. Termin ten składa się z dwóch greckich słów: pyo, co oznacza ropa i Derma, co oznacza skórę. Ta choroba w zachodniej literaturze weterynaryjnej może być określana jako „liszajec”, Co jest szczególnie częste w przypadku młodych zwierząt i szczeniąt.

Kliniczne objawy piodermii

Najczęstszymi objawami klinicznymi związanymi z piodermią są grudki lub krosty, które tworzą się na skórze. Zmiany te często wyglądają jak normalny trądzik u ludzi. Z czasem stają się czerwone, ale w środku pozostaje białawy obszar - „rdzeń” parzącego się ropnia. Inne objawy to: zaokrąglone strupy, sucha, łuszcząca się skóra, wypadanie włosów i silne swędzenie. U ras krótkowłosych najczęściej występuje powierzchowna piodermia. U psów tego typu choroba ta objawia się tak, jakby zwierzę cierpiało. pokrzywka: pod krótką linią włosów są wyraźnie widoczne małe czerwone plamki, które w rzeczywistości przypominają zwykłą reakcję alergiczną.

Co powoduje?

Jakie są przyczyny piodermii? Bakteryjne zakażenie skóry występuje w przypadku uszkodzenia powierzchniowej warstwy skóry. W niektórych przypadkach taki wynik jest spowodowany ciągłą maceracją skóry zwierzęcia w warunkach wysokiej wilgotności (zwierzęta usługowe). Dzieje się tak również w przypadku długotrwałej i nieprofesjonalnej antybiotykoterapii, w wyniku której dochodzi do zahamowania prawidłowej mikroflory skóry, czy też w przypadku, gdy przez długi czas „próbowano” preparatów hormonalnych na zdrowie psa.

U niektórych ras patologie zapalne skóry są bardzo częste, spowodowane pokonaniem zwierzęcia przez kleszcza z rodzaju Demodex. Natychmiast spieszymy, aby obalić powszechny mit: ta choroba nie jest zaraźliwa dla ludzi, ponieważ patogen jest inny. Niebezpieczeństwo może czyhać tylko na małe dzieci i osoby starsze, ponieważ ich układ odpornościowy jest słaby. Jednak maksimum, z jakim się borykają, to łagodne podrażnienie skóry, które szybko ustępuje samoistnie.

Piodermia międzypalcowa jest dość powszechna u psów służbowych i myśliwskich. U psów tych „zawodów” pojawia się na skutek odmrożeń kończyn, kiedy zwierzę jest zmuszone do długotrwałej pracy na ulicy. Oczywiście rozwój patogennej mikroflory jest praktycznie gwarantowany u psów cierpiących na choroby związane z niskim stanem układu odpornościowego. Piodermia jest często wtórną patologią, która pojawiła się na tle alergiczne zapalenie skóry, i rozwija się na tych obszarach skóry, które są szczególnie podatne na urazy (brzuch, łapy). U szczeniąt patologia ta jest szczególnie powszechna w pachwinie i pod pachami (na zdjęciu wygląda szczególnie nieprzyjemnie).

Ważny! Nie należy w tym miejscu kąpać psa, ponieważ woda przyczynia się do dalszej maceracji uszkodzonej skóry. W takich warunkach patogenna mikroflora „kwitnie i pachnie”, a ta ostatnia jest dosłownie. Zgniła skóra wydziela obrzydliwy, wyjątkowo nieprzyjemny zapach.

Czynniki predysponujące

Pchły, kleszcze, infekcje drożdżakowe lub grzybicze skóry łap, choroby tarczycy lub zaburzenia równowagi hormonalnej, dziedziczność i nadmierne stosowanie leków to czynniki predysponujące, które nie tylko przyczyniają się do powstawania ciężkich bakteryjnych zmian skórnych, ale same są słabo tolerowane przez organizm psa.

Przenosząc dorosłe psy na karmienie wyłącznie suchymi mieszankami, ich ogólny stan odpornościowy bardzo szybko spada, co jest obarczone występowaniem poważnych chorób, w tym piodermii. Należy pamiętać, że metabolizm w tym przypadku wraca do normy dopiero po dwóch do trzech miesiącach od ostatniego spożycia suchej karmy. Odporność wraca do normy dopiero po 120 dniach. Hodowcy psów muszą również pamiętać o korelacji tempa karmienia z intensywnością ruchu psa. Jeśli trenujesz, zwiększ karmę o około 20%. Czy twój pies pracuje? Następnie jej dietę należy zwiększyć o 40%. Zarówno nadmiar, jak i brak pożywienia prowadzą do poważnych zaburzeń w zakresie odporności. I w tym przypadku może rozwinąć się nie tylko stosunkowo bezpieczna zmiana skórna ...

Brak ruchu jest również szkodliwy, ale nadmierna aktywność na pewno nie wyniesie Twojego psa na dobre. We wszystkich tych przypadkach w wełnie gromadzi się duża ilość brudu, martwego naskórka i sebum, co również zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia procesu zapalnego..

Trudności w diagnozie

Diagnoza jest często stawiana na podstawie objawów klinicznych twojego zwierzaka. Na drugim miejscu jest historia medyczna. Ale tutaj należy pamiętać, że wszystkie te objawy mogą wskazywać na obecność zupełnie innych chorób. Przed leczeniem psa z powodu piodermii należy postawić diagnostykę różnicową!

Musisz także wykonać dodatkowe testy. Biochemia krwi jest bardzo ważna, ponieważ z jej pomocą prawie każda choroba endokrynologiczna, taka jak niedoczynność tarczycy lub hiperkortyzolizm (Choroba Cushinga). Wykorzystuje się również wysiew ze skrawków krwi, służący do badania wrażliwości na antybiotyki, a także do określania obecności grzybów chorobotwórczych. W przypadkach związanych z alergicznym zapaleniem skóry testy są jeszcze ważniejsze, ponieważ pozwalają zidentyfikować alergeny, z powodu których powstała sama choroba.

Jak leczy się piodermię?

Typową terapią zapalnych infekcji skóry jest antybiotykoterapia. Zwykle zajmuje to od dwóch do sześciu tygodni. Pamiętaj, że będziesz musiał podawać swojemu psu leki przepisane przez lekarza weterynarii od wezwania do wezwania. Postanowiliśmy współczuć psu i nie daliśmy mu pełnego kursu? Niestety, nawrót piodermii u psów jest powszechny, więc nie ryzykuj zdrowia swojego zwierzaka. W przypadkach przewlekłych lub nawracających pobiera się ponownie zeskrobki skóry, aby dokładniej zidentyfikować patogen i przepisać skuteczniejszy lek przeciwbakteryjny. Miejscowe leczenie obejmuje maść zawierającą nadtlenek benzoilu lub chlorheksydynę. Bardzo ważne jest również, aby zwierzę miało czyste, suche i dobrze wentylowane miejsce do odpoczynku..

Jakie są rokowania dla zwierzaka?

Większość przypadków piodermii leczy się dość prostymi doustnymi antybiotykami i / lub leczeniem objawowym. Przy przewlekłym przebiegu lub przejawach nawrotów wszystko jest nieco bardziej skomplikowane, ale także w tym przypadku sprawa jest szybko rozwiązana, jeśli weterynarz zidentyfikuje określony patogen. Jeśli piodermia jest spowodowana roztoczem Demodex, regularne kąpiele w szamponie leczniczym, które może zalecić lekarz weterynarii, pomogą zapobiec nawrotom. Ogólnie rokowanie w przypadku niepowikłanej piodermii jest w większości przypadków dobre. Najważniejsze, aby nie rozpoczynać choroby i zwracać się o pomoc do kliniki weterynaryjnej na czas.