Wyjątkowa przyroda na antarktydzie

Antarktyda różni się od innych kontynentów. To jedna z najzimniejszych części świata, w której panują wyjątkowo niskie temperatury. Czy powietrze tutaj jest bardzo suche, zimne? Poza pingwinami i fokami prawie niemożliwe jest zobaczenie innych zwierząt lądowych na tym obszarze. Na wyspach występuje kilka odmian robaków, motyli bez skrzydeł (nielotnych) i raków. Najbardziej znane ptaki to siewka i koń..

Fauna Antarktydy

Latem latają tu następujące ptaki:

• albatrosy;
• mewy;
• petrele i inne.

Wszyscy pozostali mieszkańcy Antarktydy żyć w oceanie. Obszar ten wyróżnia się ogromną liczbą drapieżników, które pomimo pokrywy śnieżnej doskonale przeżywają, polują i zdobywają własne pożywienie. Żyją tu różne ssaki, na terytorium praktycznie nie ma kłusowników, a ci, którzy tu mieszkają, to starzy, a nie nowi mieszkańcy. Foki to drapieżne zwierzęta z rodziny płetwonogich. Gruba warstwa tłuszczu pomaga im wytrzymać silne mrozy w tym regionie. W wodach Antarktydy żyje wiele gatunków fok:

1. Wedell;
2. Ross;
3. Crabeater;
4. słoń morski południowy.

Pieczęć Weddella

Jeden z mieszkańców tego lodowcowego kontynentu to pieczęć Weddella. James Weddell jest dowódcą wyprawy przemysłowej, a także mieszkańcem tego kontynentu, od którego pochodzi nazwa tego zwierzęcia. Zwierzę to ma bardzo przyjemnie uśmiechniętą buzię, ale nie jest tak atrakcyjne ze skośnymi kocimi oczami i uśmiechem, jak z silnymi okrzykami, jakie wydaje z dna morza w okresie godowym..

Samice i samce są tej samej wielkości i oczywiście są to foki, które mogą urodzić dwie na raz. Ich embriony rodzą się za trzy tygodnie, a po półtora miesiąca ważą sto kilogramów. Szczenięta rodzą się na wybrzeżu, matka na krótko przed porodem wychodzi na brzeg, a po urodzeniu do końca okresu laktacji zostaje z nowo narodzonym szczeniakiem na brzegu, ale po zakończeniu karmienia mlekiem samica uwalnia swój embrion do samodzielnego życia.

Ten gatunek ssaków z powodu braku powietrza gryzie lodowce, ich zęby tracą ostrość i pękają. W ten sposób zwierzęta tracą zdolność normalnego jedzenia i ich oczekiwana długość życia nie przekracza dwudziestu lat. Morze staje się ich najbezpieczniejszym miejscem stałego pobytu, foki tylko wystawiają nozdrza z wody. Pragnę zaznaczyć, że mimo to foki Weddella nie lubią lądu, ich wrogami są lamparty morskie, które łapią je i zabijają na samym dnie..

Wydaje się, że foki znacznie gorzej widzą na brzegu niż pod wodą i są bardzo przyjazne dla ludzi, których spotykają, a także ze zwierzętami, które mieszkają z nimi w sąsiedztwie. Ludzie są zauważani w przypadku bardzo bliskiej komunikacji, kładą się na ziemi i witają ludzi, jakby do powiedzenia "sztuczne ognie". Zimą lód nie wypływa na powierzchnię, co wiąże się z panującymi w okolicy silnymi mrozami.. Foki rozmawiają ze sobą, chrząkają i szczekają.

Pieczęć Rossa

Rossa to ssak i jedna z prawdziwych fok. Został nazwany na cześć amerykańskiego odkrywcy Rossa. Pochodzi z rodziny najmniejszych pod względem wielkości fok antarktycznych. Ich ciało osiąga dwa metry długości. Zwierzęta te mają dużą ilość tłuszczu i chowają głowę w tej grubej warstwie tłuszczu, aby móc chronić się przed silnymi mrozami.. Foki są bardzo dobre nurków i pływać z dużą prędkością oraz polować na małe ryby. Ten gatunek fok, podobnie jak poprzedni, żyje około dwudziestu lat.

Nie żyją w grupach, a wręcz przeciwnie, wolą żyć samotnie. Jest gruby i jak beczka, żyje w miejscach niedostępnych dla ludzi. Ten drapieżnik śpiewa melodyjnie. Jego język jest niezrozumiały dla wielu, ale jest dobrze znany jego bliskim. Lubi jeść ośmiornice i inne ssaki.

Pieczęć Crabeater

Crabeater - jeden z najpopularniejszych typów na świecie i należy do rodziny prawdziwych fok. Są smukłe, ich kufy są lekko wydłużone i cienkie. Są koloru brązowego, ale po wylince przybierają kremowo-biały kolor. Crabeaters są cztery razy ważniejsze od wszystkich innych fok. Chociaż nazwa zawiera słowo krab, w ogóle ich nie używają w swoim pożywieniu, te zwierzęta z Antarktydy jedzą ryby.

Ich młode rodzą się jesienią i pod koniec karmienia mlekiem ich waga sięga 110 kilogramów. Samiec podczas karmienia szczenięcia siedzi na powierzchni lodu i nie pozwala na zbliżenie się do samicy do końca karmienia. Karmią je przez dwa, trzy tygodnie, przybiera na wadze cztery kilogramy dziennie. Foki bardzo zręcznie wyskakują z kry lodowej i dobrze nurkują w wodzie. Naukowcy sugerują, że ta zręczność w nich wynika z faktu, że kraby chronią się przed atakującymi ich drapieżnikami.. Noszenie dzieci przez około dziewięć miesięcy.

Giną i żyją na dnie oceanu, podobnie jak poprzednie drapieżniki, przez około dwadzieścia lat.

Słoń morski

Istnieją dwa rodzaje słoni morskich: północne i południowe. Północna różni się od południowej węższym i południowym pniem. Ze względu na dużą liczbę myśliwych kiedyś typ północny prawie zniknął z powierzchni ziemi. Zakaz połowów na tym obszarze pomógł przywrócić liczbę tych słoni. Odmiana południowa również była silnie upolowana: byli bezlitośnie zabijani. Ale teraz są pod ochroną.

Słonie morskie, ze względu na obecność wyrostka podobnego do tułowia słonia, który zaczyna w nich rosnąć w wieku ośmiu lat, otrzymały swoją nazwę. Ich ciało jest grube, głowa mała w porównaniu z tułowiem, zamiast kończyn mają płetwy. Żyją na lądzie, ale ze względu na otyłość ich ciał mają bardzo utrudniony ruch i wolą więcej spać. Śpią bardzo spokojnie, a podczas snu wydzielają silne chrapanie. Śpią pod słońcem i nie lubią się budzić. W przypadku próby wybudzenia ich ze snu mogą kopnąć lub uderzyć kamieniem.

Ten rodzaj drapieżnika większość życia spędza w wodzie i ląduje tylko w celu krycia. W tym czasie zbierają się w grupach, a resztę czasu wolą żyć samotnie. Słonie morskie ze względu na dużą wagę potrafią nurkować w poszukiwaniu pokarmu na głębokość 1400 metrów i pozostawać pod wodą przez długi czas. Jedzą ryby, mają orzechy w żołądku do trawienia. Mają grubą skórę i krótkie włosy. Samice i samce tego gatunku są bardzo zróżnicowane pod względem wielkości i są największe wśród płetwonogich i fok. Ten typ zwierzęcia rodzi jedno młode..

Po opisaniu kilku faktów z życia płetwonogich możemy wyciągnąć następujące wnioski: pomimo namacalnych różnic w wielkości, wszystkie żyją według tych samych zasad życia. Wszystkie są złożone tak samo, z wyjątkiem słonia morskiego, który ma mniejszą głowę.

Płetwonogie spędzają pewien czas na lądzie, ale w rzeczywistości są morskie, ponieważ żywią się wodą. To tam słonie znajdują pożywienie:

• ryba;
• skorupiak;
• skorupiaki.

Wszystkie słonice są bardziej przystosowane do życia w wodzie niż na lądzie, są doskonałymi pływakami, zwykle pływają łapami przednimi. Najbardziej ziemskim ze wszystkich jest krabożer, który wypływa na krze i uwielbia na niej siadać. Porusza się tak zręcznie po lodzie, że nie każdy mógł go złapać. Gatunek ten czuje się pewnie na lądzie, ponieważ często tu przylatują orki.

Zwierzęta z tej serii mają słaby wzrok, ponieważ większość życia spędzają na morzu, mają dobry węch dzięki wibrysom, które mają wszystkie płetwonogi.

Pingwiny

Pingwiny to rasa ptaków, mieszkający na Antarktydzie. Są najbardziej rozpowszechnionymi i popularnymi ze wszystkich gatunków latających żyjących na Antarktydzie. Pingwiny, podobnie jak inne ziemskie, które żyją na lodowcach, czerpią pożywienie z wody, pięknie nurkują w głębinach i jedzą małe rybki i kryl.

Rozważ i porównaj pingwiny cesarskie i adele.

Adele to gatunek, który ma zarówno czarne plecy, jak i głowę i szyję. Rozmnażają się na lądzie, a resztę czasu spędzają w wodzie. Samce przygotowują miejsca godowe, po czym samice wykluwają się z jaj. W okresie inkubacji samicy nie jedz i schudnij o połowę.

Pingwiny cesarskie

Największe rozmiary są imperialne. Ten typ pingwina jest bardzo niezdarny w ruchu i utrzymuje równowagę za pomocą płetw - skrzydeł. Ich łapy pomagają poruszać się po lądzie.

Ale w wodzie są doskonałymi nurkami i bardzo zręcznie znajdują pożywienie. Na lądzie można je znaleźć samotnie na spacerze, ale najczęściej w parach. Kiedy widzisz ich na brzegu, możesz porównać je z ludźmi spacerującymi i omawiającymi bardzo ważne kwestie.. Lato spędza się na morzu, a zimą mają potomstwo.

Wybierając parę, pingwiny cesarskie są monogamiczne, a wśród dużej liczby samic samce krzyczą i wybierają dla siebie parę, ale po wybraniu nigdy ich nie zmieniają. Z jaj wylęgają się najpierw samce, a następnie samice. Samice imperialne, podobnie jak adele, nie jedzą same podczas karmienia, a także tracą na wadze.

Od zdecydowanej większości ptaków wyróżnia się tym, że chodząc zachowują bardzo równą postawę i sprawiają wrażenie ważnych i dobrze ubranych ludzi. Poruszają się powoli, niezgrabnie i, o dziwo, bardzo płynnie latają nad wodą.

Pingwiny należą do grupy tych zwierząt, w których życie jest stale zagrożone z powodu dużej liczby wrogów. Są przede wszystkim ludzie, którzy często je zabijają i niektóre drapieżniki podobne do petrel. Zarodki często umierają z powodu niewystarczającej ilości pożywienia.

Pingwiny to inteligentne zwierzęta o krótkich nogach, bardzo długich szyjach i piórach z łuskami. Mają duży dziób i raczej małą głowę..

Pingwiny są na etapie wymierania, ich populacja gwałtownie spadła z powodu topnienia lodu, ponieważ ich siedliska są niszczone, a zasoby pożywienia są coraz mniejsze..

Antarktyda to kraina wiecznego zimna, mrozu, silnego wiatru, lodu i śniegu. A istoty żyjące na jego terytorium są bardzo niezwykłe ze względu na trudne warunki klimatyczne..

Ludzie nie mieszkają na Antarktydzie na stałe, zgodnie ze swoim statusem nie należy do żadnego państwa. Na badania przyjeżdżają tu naukowcy z całego świata i tylko w tym przypadku cisza kontynentu zostaje przerwana. Jest to najzimniejszy zakątek świata i kontynent, ma najniższą temperaturę.

Ta część świata to miejsce przetrwania. Zwierzęta Antarktydy są bardzo silne i groźne, ale mimo to życie tutaj oznacza walkę i przetrwanie. Żyjące tu drapieżniki toczą zaciekłe bitwy ze swoimi wrogami, ale w swoich miejscach zamieszkania są przyjazne i bardzo opiekuńcze. Obszar ten jest domem dla wielu zwierząt. Jest wspaniała i piękna pomimo wszystkich trudności warunków życia.