Leming (zdjęcie): dziki gryzoń pustelnik

Lemming ubrany jest w pstrokate futro, które doskonale ukrywa go przed wzrokiem ciekawskich.

To zwierzę zawsze podróżuje samotnie i żyje w norze, dobrze znosi zimno i spokojnie przeżywa zimę pod osłoną śniegu.

Leming jest właściwie dość aktywnym zwierzęciem i woli prowadzić samotny tryb życia..

Jego małe ciało jest owinięte miękkim futrem, którego kolor będzie zależał od gatunku gryzonia. To zwierzę żywi się roślinnością i ma wielu naturalnych wrogów..

Lemingi to zwierzęta, których populacja stale się zmienia

Siedlisko

Leming żyje w leśnej tundrze w Ameryce Północnej i Eurazji. Występuje również na wyspach Oceanu Arktycznego, w przybrzeżnych obszarach Arktyki, rozciągających się od Morza Beringa do Morza Białego..

To zwierzę jest rdzennym mieszkańcem wyspy Wrangel i Wysp Nowosybirskich, a także Severnaya i Novaya Zemlya.

W Rosji żyją też lemingi. Można je spotkać na terenach rozciągających się od Dalekiego Wschodu i Czukotki po Półwysep Kolski..

Wszystkie gatunki tolerują trudne warunki polarne

Zimą leming organizuje gniazda pod pokrywą śnieżną, gdzie pożywienie służą mu kłącza różnych roślin.

W ciepłym sezonie zwierzę to kopie długie rowy wieloma krętymi przejściami. W jednym z tych otworów wyposaża się w gniazdo.

Nory lemingowe wpływają na mikroregulację terytorium

Tam, gdzie żyje leming, zawsze występuje podmokły teren i wilgoć. Są kapryśne dla klimatu, a przegrzanie tych zwierząt jest bardzo niebezpieczne.

Charakterystyka

Leming to mały gryzoń należący do rodziny chomików. W sumie występuje około 20 gatunków.

Zwierzę porusza się na krótkich nogach, na których pazury zbliżają się do zimy. Za ich pomocą zwierzę kopie śnieg, wydobywając spod niego pożywienie.

Lemming wygląda bardzo uroczo, ponieważ ma na sobie puszyste futro, które całkowicie zakrywa jego małe uszy..

Barwny kolor pozwala mu doskonale zakamuflować się na trawie w ciepłym sezonie - widać to na kolejnym zdjęciu..

Zwarta i szybka leminga staje się niepozorna na dnie lasu

Wraz z nadejściem chłodów przedstawiciele niektórych gatunków rzucają się i stają się lżejsi..

Dzięki temu zwierzę lubi Lis polarny, prawie całkowicie łączy się ze śniegiem.

Wygląd

Leming wygląda jak normalny chomik. Jego ciało jest gęste, osiąga 10-15 cm długości, waga od 20 do 70 g.

W zależności od gatunku zwierzęcia kolor może być monochromatyczny, pstrokaty i szaro-brązowy. Ogon jest krótki, nie więcej niż 2 cm.

Ciekawy! Ze względu na niewielkie rozmiary ogon taki nie przeszkadza zwierzęciu w poruszaniu się po wąskich podziemnych tunelach!

Na terytorium Rosji żyje 7 gatunków lemingów.

1. Forest lub Myopus schisticolor. Ciało ma około 8-13 cm długości, sierść czarno-szara, na grzbiecie rdzawobrązowa plamka. Przedstawiciele tego gatunku są powszechni w północnej Mongolii i Kamczatce po Skandynawię. Żyje tam, gdzie jest dużo mchu - w lasach mieszanych i iglastych - i żywi się nim. Na poniższym zdjęciu pokazano leming leśny.

Leming leśny organizuje swoje gniazdo w systemie korzeniowym drzew

1. Norweski lub Lemmus lemmus. Przedstawiciele tego gatunku mają ciało o długości około 15 cm, na poniższym zdjęciu widać, że na grzbiecie znajduje się pstrokaty płaszcz, który zimą staje się szczególnie jasny. Od nosa do łopatek łata intensywnie czarnego koloru, wzdłuż grzbietu rozciąga się ciemny prążek, na grzbiecie sierść jest brązowo-żółta. Osiedla się w górskiej tundrze i migruje do strefy tajgi. Lemingi należące do tego gatunku same nie kopią dołów, ale wolą zasiedlać naturalne schronienia..

Oprócz zielonych mchów norweski leming zjada zboża, turzyce, porosty i niektóre jagody, w szczególności borówki brusznice i borówki.

1. Syberyjski lub Lemmus sibiricus. Długość ciała waha się od 14 do 16 cm, waży od 45 do 130 g. Jego szata jest czerwono-żółta, na grzbiecie czarny pręg. Ten kolor utrzymuje się przez cały rok i nie zmienia się nawet zimą. Tereny, na których mieszka, są bogate w turzyce, zielony mech i bawełnianą trawę. Przedstawiciela tego gatunku można znaleźć w regionach tundry w Rosji.

Syberyjczycy czasami jedzą krzewy rosnące w ich środowisku

1. Amur lub Lemmus amurensis. Długość ciała takiego zwierzęcia zwykle nie przekracza 12 cm, posiada krótki ogon, który może mieć taki sam rozmiar jak długość tylnej łapy. Palec wewnętrzny na kończynie przedniej jest nieco skrócony i ma pazur przypominający paznokieć, na końcu można go rozwidlić. Podeszwy stóp są wełniste. W miesiącach letnich zwierzę ma jednolity brązowy kolor z czarnym paskiem biegnącym wzdłuż grzbietu. Zbliżając się do głowy, pasek ten stopniowo się rozszerza i może rozprzestrzeniać się w szerokie miejsce. Włosy na spodniej stronie głowy, po bokach i policzkach mają intensywny rdzawo-czerwony kolor. Brzuch jest szorstki, ale nie tak jasny. Na pysku widoczny czarny pasek, który przechodzi przez oko wzdłuż boku głowy do ucha. Zimą lemingowe „sukienki” Amura mają ciemnobrązowe długie futro, które ma szarą lub rdzawą powłokę, podczas gdy ciemny pasek może całkowicie zniknąć. Poniższe zdjęcie przedstawia typowego przedstawiciela tego gatunku..

Niektóre osobniki należące do tego gatunku mogą mieć białą plamę na brodzie i w pobliżu ust.

1. Kopytne lub Dicrostonyx torquatus. Zwarty tułów osiąga długość około 11-14 cm Jak widać na poniższym zdjęciu, jego sierść jest pomalowana na jasny popielaty kolor z intensywnie czerwonymi plamami na głowie i bokach, na odwłoku szata jest ciemnoszara. Zimą taki leming na pewno założy białe futro, a na przednich nogach dwa pazury umiejscowione pośrodku będą silnie rosnąć.

Leming kopytny ma wyraźnie widoczny czarny pasek na grzbiecie, a wokół szyi biegnie lekki „kołnierz”

1. Vinogradov lub Dicrostonyx vinogradovi. Jest to gatunek wyspiarski o długości ciała około 17 cm, największy przedstawiciel swojego rodzaju. Futro znajdujące się w górnej części ciała jest popielate z lekką domieszką kasztanowego odcienia. Są małe kremowe plamki. W okolicy kości krzyżowej wyraźny czarny „pasek” przechodzący przez cały grzbiet. Futro na głowie jest ciemnoszare, policzki i brzuch nieco jaśniejsze, u nasady szyi mała czerwonawa plamka. Jak widać na kolejnym zdjęciu, strefy boczne są czerwone. U młodych przedstawicieli tego gatunku szata jest jednolicie szaro-brązowa, czarny „pasek” jest wyraźnie widoczny nie tylko na kości krzyżowej, ale również na środku grzbietu. Zimą zwierzę zrzuca i zakłada białe futro.

Lemingi Vinogradova mają wydłużoną czaszkę i powiększony obszar potyliczny

Kluczowe cechy

Pomimo tego, że lemingi żyją samotnie, na obszarach rzecznych zwykle gromadzą się w dość dużych stadach..

Są doskonałymi pływakami iz łatwością pokonują bardzo szerokie przeszkody wodne..

Jednak w trakcie takich przepraw wiele osób ginie w wyniku ataków drapieżników wodnych i lądowych..

To małe zwierzę ma ogromną liczbę naturalnych wrogów. Dla wielu takich bestii fretki, mangusty, szopy, Kot Pallasa, Lisy arktyczne, a nawet gigantyczne stonogi jest źródłem pożywienia.

Ciekawy! Lisy polarne i sowy śnieżne są w dużym stopniu zależne od liczby lemingów. W przypadku aktywnego rozmnażania tych gryzoni drapieżniki nie zawsze opuszczają swoje domy. A intensywność rozmnażania sów śnieżnych zależy bezpośrednio od liczby lemingów, a jeśli jest ich niewiele, drapieżnik po prostu nie złoży jaj!

Im więcej młodych rodzi samica leminga, tym więcej szkód wyrządzi otaczająca roślinność..

Z tego powodu natura wprowadziła ograniczenia w procesie ich rozmnażania - zwierzę może rodzić potomstwo raz na kilka lat..

Lemingi są zdolne do bardzo silnego zjadania otaczającej roślinności

Przedstawiciele niektórych gatunków tłoczą się w norach zimą, a jeśli zimna pora nie sprzyja obfitości śniegu, samce zaczynają biegać losowo w poszukiwaniu pożywienia.

Wręcz przeciwnie, samice z lęgiem trzymają się swojego terytorium..

Wahania lemingów są powszechne.

Ale wbrew powszechnemu przekonaniu o skłonnościach samobójczych, wynika to z ich zdolności do intensywnego rozmnażania, na co z kolei zawsze będą miały wpływ warunki pogodowe i obecność stałego źródła pożywienia..

Ciekawy! W XIX wieku naukowcy zauważyli nagły spadek liczby tych zwierząt, w związku z czym powszechnie uważano, że są one podatne na masowe samozniszczenie. Ten mit został nawet opublikowany przez Arthura Mee w encyklopedii dla dzieci. Uważano, że zwierzęta podczas gwałtownego wzrostu liczebności gromadziły się w ogromnych stadach i podążały za „przywódcą” do zbiornika, gdzie padły. Jest to jednak opinia błędna, ponieważ lemingi wolą samotny tryb życia, a zachowanie stadne jest dla nich niezwykłe, nie wspominając o tym, że nie będą podążać za jednym „przewodnikiem”!

Tam, gdzie żyje leming, pożywienie powinno być zawsze obfite, ale przy braku wystarczającej ilości zwierzęta zaczynają jeść trujące rośliny.

Czasami mogą nawet wystąpić ataki na zwierzęta większe niż te gryzonie..

W poszukiwaniu odpowiedniej roślinności zwierzę będzie przemieszczać się po dość dużych terytoriach.

jedzenie

Głównym źródłem pożywienia dla lemingów jest roślinność. Zwierzę używa:

• turzyca;
• mech;
• krzewy;
• liście i młode pędy brzozy i wierzby
• mech reniferowy.

Czasami te gryzonie mogą również spożywać jagody, takie jak maliny moroszki, jagody i borówki. Ale to tylko w ciepłym sezonie.

Wraz z nadejściem chłodów zakopują się pod śniegiem i żywią się korzeniami.

Jeśli rok okaże się owocny, lemingi będą aktywnie rozmnażać się. Niektóre gatunki gromadzą się nawet na zimę..

W okresach głodu zwierzę opuszcza zamieszkałe tereny i pędzi w poszukiwaniu miejsc bogatych w roślinność. Ponadto podróżują samotnie..

W ciągu dnia zwierzę zjada roślinność, robiąc krótkie przerwy

Reprodukcja

Samica jest w stanie urodzić pierwsze potomstwo w wieku od dwóch do trzech miesięcy. W miocie jest zwykle od 5 do 6 młodych. Dzieci wyglądają jak małe chomiki.

Zwierzęta te są w stanie rozmnażać się w niemal każdych warunkach - zarówno w ciepłych miesiącach, jak i pod osłoną śniegu. Ten gryzoń nie żyje długo - nie więcej niż dwa lata.

Częstotliwość pojawiania się dzieci wynosi około 6 miesięcy

Samce osiągają dojrzałość płciową na równi z samicami - około drugiego miesiąca życia.

Młode „matki” zawsze będą dbać o swoje młode, nawet jeśli zapasy żywności się wyczerpią. Samce odgrywają rolę w poszukiwaniu roślinności.

Utrzymanie i hodowla

Ponieważ leming wygląda całkiem uroczo, wiele osób chce go zdobyć jako zwierzaka..

Ale jest to bardzo niebezpieczne dla samego zwierzęcia, ponieważ w przeciwieństwie do na przykład wiewiórki koszatniczki, bardzo kapryśny dla klimatu. Mokre bagniste tereny to dla niego prawdziwy raj..

Te gryzonie są dość mobilne, ich energia jest niewyczerpana i są w stanie biegać przez całą dobę..

Oczywiście osoba może umieścić dowolne zwierzę w słoiku lub ciasnej klatce, ale dla leminga takie warunki będą do zaakceptowania tylko wtedy, gdy zostaną spełnione specjalne warunki.

Potrzebuje pola do manewru, potrzebuje trawiastego legowiska, w którym będzie kopał swoje doły i wyposażał gniazdo

W złej strefie klimatycznej leming nie przetrwa. Nie może się przegrzać, dlatego ciepły klimat stanie się dla niego destrukcyjny..

Klatkę tego zwierzęcia najlepiej umieścić na zewnątrz, ale z pewnością należy ją zaizolować..

W klatce należy umieścić odpowiednią ilość gałązek mchu i wierzby. Jako gniazdo będą służyć szmaty trawiaste, które również należy wysłać do domu lemingów.

W takim łóżku będzie mógł kopać tunele, bo robi to tam, gdzie mieszka.

Ponadto należy wziąć pod uwagę charakter leminga.

Dla wielu wygląda jak najpopularniejszy i znany chomik, ale ten gryzoń nie jest tak przyjazny.

Leming jest odważny i potrafi bez wahania skakać i gryźć, jest dość brutalny, dlatego bardzo trudno go oswoić.

Leming: Wild Animal Hermit Rodent

Lemming ubrany jest w kolorowe futro, które doskonale ukrywa go przed wzrokiem ciekawskich. To zwierzę zawsze podróżuje samotnie i żyje w dziurze..