Opis, wygląd i styl życia paziowatych

Nawet jeśli ktoś nie wie, jak to wygląda motyl paziowatych, chyba każdy o tym słyszał - to jedna z najpiękniejszych i najbardziej znanych odmian. Nazwę tego gatunku nadał Karl Linnaeus, biolog, który położył podwaliny pod systematykę współczesnej zoologii. Nazwał motyla na cześć syna starożytnego greckiego boga uzdrawiającego Asklepiosa. Syn Asklepiosa nazywał się Machaon, był znanym lekarzem, brał udział w oblężeniu Troi i według starożytnych legend został przywieziony do wnuka Apolla.

Opis i wygląd

Palinurus należy do Lepidoptera z rodziny żaglicowatych. Z kolei gatunek ten obejmuje ponad 35 podgatunków. Rozpiętość skrzydeł motyla:

• samiec - 6,6-8 cm;
• samica - 7,5-9,5 cm.

Długość ciała może dochodzić do 9 cm, ma kruche skrzydła o falistym kształcie z zaokrąglonymi rogami. Owad jest bardzo aktywny, nie pozostaje długo w jednym miejscu.

Motyl ma piękny, jasny kolor. Jak wszystkie owady ma 6 par nóg. Palinurus jest najczęściej żółty. Wzdłuż całego ciała biegnie czarny pasek. Przednie błotniki mają plamki tego samego koloru.

Tylne skrzydła, które nie przylegają do brzucha ze względu na obecność specjalnego nacięcia, mają ciemnoniebieskie plamy. Końce skrzydeł są czerwone. Motyle urodzone wiosną są zwykle jaśniejsze niż letnie.

Zasięg i siedlisko

Siedlisko paziowatych obejmuje prawie całą Europę, Azję, Afrykę i Amerykę Północną. Na terytoriach powyższych kontynentów motyl żyje w prawie każdych warunkach klimatycznych.

Owad preferuje przestrzeń, dlatego ulubionymi miejscami motyla są łąki, stepy, skraj lasu, tundra. Na północy paziowatych można zobaczyć w miesiącach letnich - w bardziej południowych regionach, oprócz lata, motyl występuje w maju i wrześniu.

Charakter i styl życia

W naturze paziowatych ma wielu wrogów. Ptaki, mrówki, pająki nie mają nic przeciwko ucztowaniu na trzepoczącym pięknie. W domu owad nie ma naturalnych wrogów. Motyl rozmnaża się w ciągu ostatnich dwóch wiosennych miesięcy. Na określony czas reprodukcji ma wpływ czynnik klimatyczny..

Samica paziowatych składa żółtawe jaja pod liśćmi rośliny. Motyl żyje około trzech tygodni, składając codziennie 2-3 jaja podczas jednego lotu. Nie jest łatwo obliczyć, ile jaj samica ostatecznie złoży w całym swoim krótkim cyklu życia, ale prawdopodobnie co najmniej tysiąc.

Gąsienice wyłaniają się z jaj po dwóch pokoleniach. Te urodzone w maju-czerwcu - pierwsze urodzone późnym latem - wczesną jesienią należą do drugiego pokolenia.

Urodzona gąsienica jest pomalowana na czarno. Ma białą plamkę na plecach, na jej ciele obecne są cienkie czarne wyrostki z pomarańczowymi aureolami..

Z wiekiem gąsienica zazielenia się, na ciele pojawiają się poprzeczne czarne paski, procesy zanikają, a aureole stają się tylko pomarańczowymi plamkami.Gąsienica przepoczwarcza się na tej samej roślinie, na której żyła..

Poczwarki pierwszego pokolenia mają jasny odcień żółto-zielonego. Drugie pokolenie jest ciemnobrązowe, ich poczwarki są wystarczająco gęste, mogą chronić przed zimnem, a nawet mrozem. Takie cechy w strukturze poczwarki mają na celu przetrwanie zimy. Motyle z poczwarek pierwszego pokolenia pojawią się za 15-20 dni, ich młodsi bracia rozwiną się w ciągu kilku miesięcy.

Zawartość domu

Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo opisowi procedury hodowli motyla paziowatego w domu. Aby takie piękno zakorzeniło się i rozmnażało w twoim domu, będziesz potrzebować:

• akwarium lub terrarium, w ilości 10 litrów objętości na każde 5 gąsienic;
• mały pojemnik z wodą, w którym będzie znajdować się koperek do karmienia gąsienic;
• gałąź przepoczwarzania gąsienicy.

Na dnie akwarium - a dokładniej, teraz bardziej poprawne będzie nazywanie go insektarium - należy wyłożyć warstwę grubego papieru, którego funkcją jest pochłanianie nadmiaru wilgoci. Zasadniczo wilgotność jest jednym z kluczowych punktów w utrzymaniu i rozmnażaniu gąsienic, a następnie motyli paziowatych. Możesz znaleźć mnóstwo sprzecznych informacji o tym, jak należy regulować wilgotność i czy w ogóle należy to robić. W naszym przypadku normalny poziom utrzymuje otwarty pojemnik z wodą, w którym znajduje się koperek..W insektarium należy również umieścić kilka gałęzi, najlepiej z gałęziami wystającymi w różnych kierunkach. Gałąź powinna leżeć na powierzchni, a gałęzie powinny wznosić się ponad powierzchnię, w różnych kierunkach. Takie gałęzie będą potrzebne do przepoczwarzania gąsienicy..

jedzenie

Co karmić gąsienice zostało powiedziane powyżej - teraz kilka słów o tym, co jedzą paziowate. W naturze owad żywi się nektarem. Stwórz dla niego podobieństwo takiego jedzenia - pokrój jabłko lub inny owoc, najlepiej lekko zaczynający gnić, i zostaw go.

Powyższa metoda nie jest zbyt skuteczna, dlatego warto wypróbować inną opcję. Rozpuść 2 łyżeczki miodu w szklance czystej, osiadłej wody. Wlej powstały sztuczny nektar do miski lub spodka. Delikatnie przynieś zwierzaka i umieść go z boku miski lub na krawędzi spodka. Cienką igłą złap trąbkę i zanurz ją w nektarze.

Długość życia

Motyl żyje średnio od trzech do czterech tygodni.

Reprodukcja

Połowa sierpnia to najlepszy czas na zbieranie gąsienic. Lepiej jest wziąć te, których rozmiar nie przekracza dwóch centymetrów.

Złapaną gąsienicę należy posadzić na koperku. Po 15-20 dniach zje wystarczająco dużo i będzie gotowa do przepoczwarzenia. W miarę wzrostu gąsienica zmieni kolor. Nie martw się tym, to normalne konsekwencje linienia..

Po 15-20 dniach gąsienica przestaje karmić i zaczyna szukać gałęzi do przepoczwarzenia. Gdy gąsienica znajdzie żądaną gałąź, przyczepia się do niej pionowo z obu stron. W tej pozycji pozostanie do dwóch dni - linienie i przepoczwarzenie występują najczęściej w nocy. Poczwarka wyłania się z zapadniętej muszli. Teraz musisz wyjąć lalkę z gałęzi przed początkiem wiosny w lodówce.

Teraz wiesz, jak żyje paziowatych na wolności i jak rozmnażać go w domu. Wszystkie powyższe manipulacje na pierwszy rzut oka wydają się dość proste. Ale jeśli zdecydujesz się wybrać hodowlę motyli jako hobby dla siebie i nie ma znaczenia, od której z nich zacząć, spróbuj na początek wyhodować ćmy jastrzębia. To nie mniej piękny owad i absolutnie nie wymagający, czego nie można powiedzieć o paziowatych.