Uciśnięty nerw u kota: objawy, przyczyny i leczenie

Choroby układu mięśniowo-szkieletowego są nie tylko niebezpieczne same w sobie, ale mogą również powodować wiele skutków ubocznych. Dobrym przykładem jest ucisk nerwu u kotów. Ta patologia po prostu się nie pojawia i prawie zawsze występuje na tle zapalenia korzonków nerwowych lub innych chorób kręgosłupa.

Podstawowe informacje o chorobie, objawy

Zwykle termin „zaciśnięty nerw” odnosi się do ucisku na jeden z korzeni rdzenia kręgowego. Konsekwencje tej patologii są niezwykle poważne i obejmują całkowity paraliż grupy kończyn lub ich częściowe odrętwienie. W ciężkich przypadkach stare zwierzęta są nawet poddawane eutanazji, ponieważ ich ruchomość jest całkowicie utracona, a operacja w podeszłym wieku nie jest zbyt obiecująca..

Uważa się, że patologia występuje, gdy uciskany jest jakiś ważny pień nerwu. Dzieje się tak szczególnie często, gdy krążki międzykręgowe szczypią korzenie nerwów rdzeniowych. Im bliżej szyi występuje taka uciążliwość, tym większe prawdopodobieństwo całkowitego paraliżu ciała..

Jakie objawy mogą wskazywać na obecność tak niebezpiecznej patologii? Są dość proste: kot nagle zaczyna krzyczeć głosem, który nie jest jego własnym, nie może wstać, usiąść, jeździć na księdzu, a jego nogi mogą być napięte i nie zginane, dotknięcie dolnej części pleców wywoła silną reakcję bólową.

Co powoduje?

Należy rozumieć, że u zdrowego i młodego kota nerw można uszczypnąć tylko w wyniku poważnego urazu, któremu towarzyszy przemieszczenie kręgów. W 90% przypadków chorobę rozpoznaje się u kotów w bardzo zaawansowanym wieku, które się rozwinęły spondyloza. Jest to patologia związana z wiekiem, w której osteofity (procesy) rosną na powierzchniach międzykręgowych. Ponieważ nie przewiduje ich „projekt”, czyli normalna anatomia kota, zaczynają uciskać korzenie nerwów rdzeniowych, a nawet je uszkadzać. W szczególności tak często występuje u kota ucisk nerwu kulszowego.

W bardzo rzadkich przypadkach zjawisko to można zaobserwować u zwierząt cierpiących na zaburzenia przemiany wody i soli. Jednocześnie między ich kręgami powstają patologiczne narośla, które uszkadzają korzenie nerwowe. Ponadto każda choroba zapalna zlokalizowana w tym obszarze jest potencjalnie niebezpieczna. W takim przypadku dochodzi do obrzęku, zwyrodnienia tkanki bliznowatej i innych patologii, które również prowadzą do efektu szczypania.

Niezwykle rzadko zdarza się mieć do czynienia z jakimś rodzajem dziedzicznych anomalii. W szczególności u niektórych kotów doszło do zrostu kręgów, który normalnie nie powinien występować. Nie jest zaskakujące, że każdy niezręczny ruch korzenia nerwu rdzeniowego może zostać „uwięziony”. Warto zauważyć, że zwierzęta żyją z tą patologią od lat. Czasami nagle się wyczerpują, ale potem wszystko znika samoistnie..

Diagnostyka i leczenie

Niemożliwe jest zdiagnozowanie „szczypania” „na oko”. Istnieje wiele chorób, których objawy są podobne: od poważnych urazów, którym towarzyszą pęknięcia i urazy tułowia rdzenia kręgowego, po przepukliny międzykręgowe i guzy o różnej etiologii. Aby uzyskać prawidłową diagnozę, zdecydowanie potrzebujesz pełna morfologia krwi, Ultradźwięk i radiografia. Bez tych środków diagnostycznych trudno będzie przynajmniej powiedzieć coś konkretnego.

Jak leczy się kota z uciśniętym nerwem? Najpierw zwierzę ma zapewniony całkowity odpoczynek. Powinien leżeć, nie poruszać się, otrzymywać wysokiej jakości pokarm i wodę w wymaganej objętości. Po drugie, przepisywane są leki przeciwzapalne (np. Kortykosteroidy), środki uspokajające i kompleksy witaminowe (zwłaszcza „nakładające się” z grupą B). W większości przypadków takie podejście do terapii jest wystarczające.

Jeśli stan zwierzęcia nie ustabilizuje się, a na zdjęciu rentgenowskim widoczne są poważne zaburzenia czynnościowe i przemieszczenie kręgów, można podjąć decyzję o interwencji chirurgicznej. Operacja jest trudna, możliwe są komplikacje, więc uciekają się do niej tylko wtedy, gdy wszystkie inne metody leczenia zostały już wypróbowane i nie przyniosły pożądanego rezultatu..