Zespół ogona końskiego u psa: przyczyny, objawy, leczenie

Silne zwężenie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kanału kręgowego, prowadzące do rozwoju procesów zwyrodnieniowych i uszkodzenia kończyn tylnych, nazywane jest zespołem ogona końskiego. Ten stan patologiczny u psów rozwija się w większości przypadków po 4-6 latach. Na chorobę podatne są duże rasy psów, takie jak owczarek niemiecki, retriever i bokser.

Opis patologii i przyczyn występowania

Połączenie korzeni nerwowych, które biegną w częściach rdzenia kręgowego na poziomie kości krzyżowej, nazywa się ogonem konia. Wynika to z faktu, że na zewnątrz wiązki nerwów przypominają ogon koński - przedłużenie włókien nerwowych rdzenia kręgowego. Te włókna nerwowe są odpowiedzialne za unerwienie tylnych kończyn i narządów zlokalizowanych w miednicy..

Uwaga! Głównymi przyczynami zespołu ogona końskiego u psów są przepukliny między kręgami. Mogą powstać z powodu dużych obciążeń na budowie lub rozwinąć się w wyniku urazów po wypadku..

Ważnym aspektem na początku rozwoju patologii jest wiek psa. Tak więc wraz z wiekiem w organizmie zachodzą procesy o charakterze zwyrodnieniowym, więzadła krążków międzykręgowych słabną, pękają. W miarę postępu choroby zwiększa się obciążenie kręgosłupa..

Inne przyczyny zespołu ogona końskiego obejmują:

• nowotwory rdzenia kręgowego - złośliwe i łagodne;
• znieczulenie w kanale kręgowym;
• anomalie genetyczne;
• zwężenie kręgów w okolicy lędźwiowej;
• procesy zapalne i infekcje płynu mózgowo-rdzeniowego - płyn mózgowo-rdzeniowy;
• urazy lędźwiowe - urazy, kolizje pojazdów;
• powikłania pooperacyjne;
• wrodzone anomalie w rozwoju naczyń żylnych i tętniczych w okolicy krzyżowej.

Rodzaje zmian i objawy

Według Światowej Organizacji Weterynaryjnej istnieje wyraźna gradacja, która dzieli zespół na dwa główne typy - pierwszy i drugi.

Zwężenie zwyrodnieniowe w okolicy lędźwiowo-krzyżowej należy do pierwszego typu. Ten typ wiąże się z nieprawidłowym rozwojem procesów stawów i ich przemieszczeniem w stosunku do kości krzyżowej.

W niektórych rasach psów, a mianowicie labradory, zespół ogona końskiego pierwszego typu łączy się z niedorozwojem stawu biodrowego. Występuje w młodym wieku, ale trudno jest postawić dokładną diagnozę w odpowiednim czasie, ze względu na podobieństwo głównych objawów patologii z innymi chorobami układu mięśniowo-szkieletowego - artretyzm, dysplazja i zerwanie więzadła krzyżowego.

Drugi rodzaj patologii rozwija się w wieku dorosłym - 3-7 lat. Właściciel zwierzęcia może zauważyć charakterystyczne zmiany w wieku powyżej 8 lat.

Począwszy od tego choroba jest związana z uciskiem zakończeń nerwowych w okolicy lędźwiowej, u zwierzęcia występuje silny ból.

Podstawowymi objawami rozwoju zespołu ogona końskiego u psa są:

• wielka słabość tylnych nóg;
• ból łap i okolicy lędźwiowej;
• nerwowość zwierzęcia i skomlenie z powodu silnego bólu;
• występowanie bólu podczas podnoszenia ogona;
• niepewny chód;
• oczywista kulawizna;
• problemy z wypróżnianiem i oddawaniem moczu;
• niedowład i paraliż tylne nogi;
• problemy z erekcją u psów.

Diagnostyka

Wyraźna diagnoza jest możliwa tylko w klinikach weterynaryjnych wyposażonych w specjalny sprzęt. Wynika to z faktu, że zespół ogona końskiego ma szereg charakterystycznych cech. Dokładną diagnozę stawia się dopiero po zebraniu pełnej historii i badaniu.

Następujące metody są dodatkowe:

• badania neurologiczne;
• radiografia;
• laboratorium badania krwi;
• nakłucie płynu mózgowo-rdzeniowego;
• rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa.

Prowadzone są badania neurologiczne w celu wykluczenia lub potwierdzenia zaburzenia w układzie nerwowym, lokalizacji patologii i stopnia uszkodzenia korzeni rdzenia kręgowego.

Wykonuje się biochemiczne badanie krwi w celu oceny funkcjonowania struktur nerek, wątroby, trzustki oraz stanu układu odpornościowego. W niektórych przypadkach podczas biochemii krwi ustala się choroby onkologiczne.

Najbardziej pouczającą metodą diagnostyczną jest rezonans komputerowy. Dzięki tej technice możliwa jest dokładna ocena stanu tkanek położonych przy kręgosłupie. W nowoczesnych klinikach weterynaryjnych rezonans komputerowy łączy się z mielografią. Pozwala to ocenić drożność dróg płynu mózgowo-rdzeniowego, stan kanału kręgowego.

Leczenie

Po postawieniu prawidłowej diagnozy przepisuje się leczenie. W zależności od objawów patologii leczenie może być zachowawcze lub chirurgiczne. Przy pojawieniu się charakterystycznych objawów i skierowaniu do specjalisty na okres od jednego do dwóch miesięcy, zachowawcza metoda leczenia może wyeliminować objawy w 23 - 56% przypadków.

Woznczkawka zespołu ogona końskiego jako następstwa choroby genetycznej, przepukliny międzykręgowe, złamania kręgów, zdecydowanie zaleca się interwencję chirurgiczną.

Operacja polega na wycięciu części ściskających kręgi. Po operacji ważne jest, aby terapia lekami była połączona z zabiegami fizjoterapeutycznymi.

Wybór metody leczenia zależy głównie od przyczyny rozwoju zespołu. Terminowe wezwanie weterynarza, gdy pojawią się pierwsze objawy patologii, pomoże ustabilizować stan zwierzęcia i wyeliminować ból. W przyszłości rokowanie jest korzystne, zwłaszcza u młodych zwierząt. W pełni przywrócone zostają funkcje tylnych kończyn i narządów miednicy.