Manifestacje wścieklizny u kotów: oznaki i objawy

Wirus wścieklizny jest znany ludzkości od 5000 lat. Ta choroba to koszmar dla wszystkich właścicieli zwierząt domowych. Czy koty cierpią na wściekliznę i jak rozpoznać tę dolegliwość, powie ten artykuł.

Jak kot może dostać wścieklizny?

Wścieklizna lub wścieklizna to choroba wywoływana przez wirusa, który atakuje centralny układ nerwowy i mózg żywiciela. Czy kot domowy może dostać wścieklizny? Tak, może, zwłaszcza jeśli jesteś zagrożony: mieszka na parterze lub niekontrolowanie chodzi po ulicy.

Jak przenosi się wścieklizna u kotów?

Same koty nie są nosicielami. Głównymi nosicielami tego wirusa są dzikie zwierzęta: lisy, wilki, gryzonie, lisy polarne, szakale. Zwierzęta mogą zarazić się wirusem poprzez ślinę zakażonego zwierzęcia lub krew - w przypadku ukąszenia lub śliny i wydzieliny krwi na zranionej skórze. Inną opcją zarażenia kota domowego wścieklizną jest złapana przez niego zarażona mysz..

Ruch wirusa w organizmie zaczyna się od zmiany w kierunku rdzenia kręgowego, gdzie wywoływane są procesy zapalne, a następnie do głowy.

Jak przetestować kota na wściekliznę?

Okres inkubacji wścieklizny wynosi od 10 do 25 dni i jest to główne zagrożenie. Ponieważ wścieklizna może być przenoszona z kota na człowieka, możesz zarazić się nią od swojego zwierzaka, zanim wystąpią objawy. Ale stwierdzenie z całą pewnością, czy Twój zwierzak jest chory na wściekliznę, jest możliwe dopiero po sekcji zwłok - takich testów nie wykonuje się za życia. W takich przypadkach paszport weterynaryjny ze znakami na odpowiednich szczepieniach to jedyna gwarancja, że ​​zwierzę nie zarazi się tą chorobą.

Jednym z najbardziej zaawansowanych testów in vivo na wściekliznę u kotów jest badanie próbek krwi i skóry. Ale te badania są przeprowadzane tylko przez duże, zaawansowane organizacje medyczne..

Oznaki i objawy wścieklizny u kotów

Objawy we wczesnych stadiach infekcji mogą wcale nie występować - zaczynają się pojawiać dopiero, gdy wirus przemieszcza się w kierunku swojego celu - mózgu. W niektórych przypadkach okres utajenia może trwać do 60 dni. Po okresie inkubacji zaczynają pojawiać się pierwsze oznaki wścieklizny u kota, a mianowicie:

• Znaczące zmiany nawyków behawioralnych w kierunku nieuzasadnionej agresji, stanów niespokojnych lub odwrotnie - apatia i powolna reakcja.
• Zwierzę staje się nieracjonalnie „rozmowne”.
• Niemal całkowita odmowa jedzenia.
• Obfite wydzielanie śliny.
• Skurcze mięśni i paraliż o różnym nasileniu.
• Wrażliwość na światło.
• Hydrofobia - strach przed wodą.

Jednocześnie konieczne jest rozróżnienie między wścieklizną a chorobą Aujeszkyego, która jest do niej bardzo podobna w objawach. Ta dolegliwość jest również nazywana pseudo-wścieklizną. Bardzo częstej, ostrej chorobie Aujeszkyego, spowodowanej uszkodzeniem całego układu nerwowego, towarzyszą bolesne odczucia, silny świąd, utrata koordynacji, skurcze gardła, wywołujące nadmierne ślinienie itp..

Jak wścieklizna objawia się u kotów??

Lekarze klasyfikują objawy wirusa wścieklizny w następujące formy:

• Żywiołowy;
• Cichy;
• Nietypowy.

Każda z tych form charakteryzuje się szeregiem objawów behawioralnych, które towarzyszą rozprzestrzenianiu się wirusa w organizmie zwierzęcia..

Bujna forma wścieklizna przebiega w kilku etapach:

1. Wczesna faza

Ten etap charakteryzuje się letargiem i skrajną niechęcią zwierzaka do reagowania na polecenia właściciela. Po pewnym czasie sytuacja diametralnie się zmienia. Kot staje się nadmiernie przerażony, nerwowy, nieodpowiednio reaguje na zdarzenia zewnętrzne. Jest bardzo prawdopodobne, że w tym okresie miejsce ukąszenia, przez które wirus dostał się do organizmu, znacznie przeszkodzi nosicielowi. Z reguły ten etap kończy się zaburzeniem układu pokarmowego..

1. Etap maniakalny

Okres fazy maniakalnej trwa nie dłużej niż pięć dni. W tym czasie zwierzę zaczyna mieć silne skurcze gardła, uniemożliwiając przyjmowanie nie tylko pokarmu, ale także płynów. Towarzyszy temu obfite wydzielanie śliny. Kontrast zamieszek i apatii jest wyraźnie widoczny w zachowaniu: zwierzę albo gwałtownie rzuca się na innych bez konkretnego powodu, albo po prostu leży bez żadnego ruchu. Ostra reakcja na bodźce zewnętrzne (dźwięki, światło) skutkuje kolejnym atakiem gwałtownej agresji.

1. Etap depresyjny

Ostatni etap manifestacji wścieklizny trwa nie dłużej niż trzy dni. Jej głównymi objawami są postępująca depresja i paraliż. Zwierzak jest całkowicie pozbawiony możliwości wydawania głosu, jego dolna szczęka zwisa, a język wypada. Paraliż, rozpoczynający się od kończyn tylnych, obejmuje stopniowo całe ciało, aż do przednich kończyn. Gdy tylko dostanie się do serca i układu oddechowego, zwierzę umiera.

Cicha forma wścieklizna praktycznie eliminuje agresywne zachowanie, chociaż na początku choroby istnieje ryzyko ukąszenia. Kot staje się bardzo czuły i stale przylega do właściciela, co jest bardzo niebezpieczne - jego ślina jest już zainfekowana wirusem. Z biegiem czasu pojawiają się oznaki nadmiernego niepokoju, przechodząc w apatię. Następna jest standardowa sekwencja objawów: postępujący stan porażenia, opadająca szczęka, ślinienie, kłopoty z połykaniem. Śmierć następuje w ciągu 3 dni.

Trzecią formą wścieklizny jest nietypowy - najtrudniejszy do zidentyfikowania. Czas jej trwania może przekroczyć trzy miesiące. Jego początkowy etap może mieć wszystkie oznaki chorób przewodu pokarmowego (wymioty, luźne stolce lub przeciwnie, zaparcia) na tle depresji. Czasami po tym następuje chwilowa poprawa stanu..

Wśród kotów najczęściej odnotowywana jest gwałtowna postać przebiegu wścieklizny..

Jak sprawdzić, czy kot ma wściekliznę?

Jak wspomniano wcześniej, wścieklizna w swoich przejawach jest bardzo podobna do objawów choroby Aujeszkyego. Jednak przy najmniejszym podejrzeniu zakażenia wścieklizną, szczególnie bezpośrednio po ukąszeniu przez inne zwierzę, kota należy umieścić w strefie kwarantanny na dwa tygodnie. W takim przypadku konieczna jest całkowita izolacja od ludzi i zwierząt, trwająca do momentu pojawienia się objawów. W niektórych przypadkach kwarantanna może być ważna od jednego do dwóch miesięcy z rzędu. W tej chwili nie ma możliwości udzielenia pomocy medycznej zwierzęciu.

Biorąc pod uwagę wszystkie objawy, ostateczną diagnozę, potwierdzającą lub obalającą wersję z wirusem wścieklizny w organizmie zwierzęcia, można postawić tylko pośmiertnie.

Niebezpieczeństwo dla ludzi

Kot domowy zarażony wścieklizną stanowi zagrożenie przede wszystkim dla swojego właściciela, gdyż może nawet nie podejrzewać o śmiertelnej chorobie swojego futrzanego przyjaciela. Jak wirus wścieklizny przenosi się z kota na człowieka?

Prawdopodobieństwo ryzyka zakażenia człowieka zależy bezpośrednio od rodzaju kontaktu z zakażonym kotem - spośród trzech:

1. Dotykowy kontakt ze zwierzęciem, karmienie, ślina kota na nienaruszonej skórze.
2. Nacisk na skórę z ukąszeniami, lekkie zadrapania.
3. Ukąszenia skóry, głębokie rany, kontakt wydzieliny śliny zakażonego kota z uszkodzonymi tkankami ludzkiej skóry lub błon śluzowych.

W pierwszym przypadku profilaktyka nie jest wymagana - ryzyko zakażenia jest minimalne, ale w drugim i trzecim przypadku istnieje duże prawdopodobieństwo złapania wirusa.

Należy rozumieć, że im bliżej ogniska infekcji, czyli ugryzienia lub zadrapania, od głowy, tym szybciej postępuje infekcja. W całej historii medycyny oficjalnie odnotowano tylko kilka cudownych przypadków wyzdrowienia osoby zakażonej wścieklizną..

Ale nie wszyscy ludzie są zarażeni wścieklizną. O prawo do życia, odporność i przeciwciała wprowadzone podczas szczepień walczą. W przypadku zranienia przez niezaszczepionego lub nieznanego kota, ranę umyj pod silnym ciśnieniem gorącej wody i użyj mydła do prania - wirus ginie w wysokich temperaturach i środowisku zasadowym.

Oznaki wścieklizny u osoby po ugryzieniu lub zadrapaniu przez kota

Objawy wścieklizny u ludzi różnią się od objawów u kotów, a okres inkubacji zależy od stopnia oddalenia miejsca urazu od mózgu..

Jakie są pierwsze oznaki infekcji po ugryzieniu lub podrapaniu przez wściekłego kota?

• Zwiększona aktywność;
• Nieuzasadniona agresywność;
• Zdezorientowana i niewyraźna mowa;
• Halucynacje;
• Drgawki i skurcze;
• Niewystarczająca reakcja na światło, dźwięk i dotyk;
• Osłabienie lub paraliż;
• Zwiększone łzawienie i ślinienie;
• Wodowstręt;
• Atak paniki.

Należy pamiętać, że nie wynaleziono jeszcze lekarstwa na wściekliznę, a skuteczność opracowanego przebiegu leczenia preparatami medycznymi można zagwarantować tylko przy natychmiastowym leczeniu.

Środki zapobiegawcze

Jedyną szansą na uratowanie zwierzęcia przed kocią wścieklizną jest wcześniejsze szczepienie, które należy powtarzać co roku. Ponadto w paszporcie weterynaryjnym muszą znajdować się znaki szczepienia, w przeciwnym razie lekarze będą mieli prawo odmówić kotu pomocy weterynaryjnej.

Wniosek

Dziś wścieklizna jest nieuleczalna. Właściciel, którego zwierzę zostało zakażone, musi być przygotowany na nieuchronną śmierć zwierzęcia. Jedynym ratunkiem są coroczne szczepienia i monitorowanie chodzenia zwierzaka.