Szczepienie przeciwko wściekliźnie u kotów

W Federacji Rosyjskiej szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie są obowiązkowym środkiem zapobiegawczym, dzięki któremu możliwe jest powstrzymanie rozprzestrzeniania się tej śmiertelnej choroby. We wszystkich miejscowościach specjaliści państwowej służby weterynaryjnej przeprowadzają coroczne bezpłatne szczepienia domowych psów i kotów. Przetwarzanie to jest również wykonywane przez lekarzy prywatnych klinik, którzy mają do tego odpowiednie pozwolenie i licencję..

Co to jest wścieklizna u kotów

Wścieklizna jest chorobą wirusową, której czynnik sprawczy atakuje układ nerwowy stałocieplnych zwierząt i ludzi, powodując nieodwracalne zmiany w mózgu prowadzące do śmierci.

W tej chwili naukowcom nie udało się opracować leku, który mógłby wyleczyć zakażone zwierzę, a śmiertelność wynosi 100%. Dlatego musisz wiedzieć, czym jest wścieklizna u kotów, jakie są sposoby jej rozprzestrzeniania się, metody infekcji i środki zapobiegawcze.

Wirus jest przenoszony w bezpośrednim kontakcie z zakażonym zwierzęciem w momencie ukąszenia, a także gdy ślina dostanie się na skórę i błony śluzowe, które mają nawet mikroskopijne uszkodzenia.

Koty domowe zarażają się, gdy:

• ukąszenia;
• jedzenie szczurów, myszy, które są nosicielami wścieklizny;
• kontakt z przedmiotami, które były narażone na kontakt ze śliną zawierającą wirusa.

Powinieneś wiedzieć, że nie tylko ugryzienie kota jest niebezpieczne, ale także zadrapania, które zadał, ponieważ na pazurach znajduje się duża ilość patogenu. W przypadku psów ta metoda przenoszenia choroby nie jest typowa, ponieważ nie mają one zwyczaju lizania łap..

Ważny! Wirus wścieklizny utrzymuje się w środowisku zewnętrznym w ciepłym sezonie nie dłużej niż trzy dni, pod warunkiem, że nie jest narażony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Wrzenie i światło ultrafioletowe zabija go w ciągu półtorej minuty. Ale w ujemnych temperaturach patogen zostaje zachowany i zachowuje swoją żywotność do czterech miesięcy. W tuszach zwierzęcych pozostaje aktywny przez 3-4 miesiące, niezależnie od pory roku.

Okres wylęgania

Czas trwania utajonej fazy wścieklizny u kotów waha się od pięciu dni do sześciu miesięcy.

Okres inkubacji określa:

• wiek, wielkość i wagę zwierzęcia;
• bliskość miejsca przenikania wirusa do mózgu;
• objętość uszkodzonych tkanek i liczbę uwięzionych mikroorganizmów;
• odporność komórek nerwowych zwierząt domowych na szkodliwe czynniki patogenu.

Przyłączając się do zakończeń nerwowych w miejscu penetracji, wirus zaczyna przemieszczać się w kierunku mózgu ze średnią prędkością 3 mm / h, wpływając po drodze na gruczoły ślinowe. To wyjaśnia fakt, że zwierzę rozprzestrzenia się na 8-10 dni przed pojawieniem się objawów klinicznych..

Faza prodromalna

W początkowym okresie koty mają niewielki wzrost temperatury, ogólny ospałość i pragnienie samotności, zastępowane nadmierną towarzyskością lub agresją. Maksymalny czas trwania tego etapu to trzy dni..

Faza agresji

Na tym etapie objawy, wyraźnie wskazujące na wściekliznę. Obejmują one:

• stała produkcja dużych ilości śliny;
• wścieklizna;
• nieodpowiednia reakcja na nawykowe bodźce (światło, dźwięki, dotyk);
• odmowa karmienia, ale jednocześnie jedzenie przedmiotów nieodpowiednich do jedzenia;
• gorączka;
• zez;
• ataki nieuzasadnionej agresji, podczas których zwierzę zaczyna wykazywać nietypową siłę;
• drgawki i krótkotrwały paraliż.

Hydrofobia wścieklizny jest spowodowana bolesnymi skurczami gardła podczas próby przełknięcia. Ale zwierzę, nie rozumiejąc tego, widzi źródło bólu w wodzie, dlatego na poziomie podświadomości unika z nią jakiegokolwiek kontaktu..

Chęć ukrycia się przed światłem dziennym tłumaczy się skurczami rogówki i soczewki oka, którym towarzyszy również silny zespół bólowy.

Faza porażenia

Na tym etapie agresja stopniowo zanika, ustępując miejsca osłabieniu i apatii. Wynika to z faktu, że w ciele wyczerpanego zwierzęcia w tym momencie nie ma już siły. Sytuację pogarsza zakłócenie pracy narządów wewnętrznych i częste długotrwałe ataki paraliżu. Śmierć następuje po 1-2 dniach w wyniku zatrzymania akcji serca i paraliżu mięśni oddechowych.

Zasady szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie

Zgodnie z zasadami szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie, takie postępowanie profilaktyczne jest obowiązkowe w następujących przypadkach:

• mieszkający na obszarze uznanym za niekorzystny dla tej choroby;
• udział w wystawach i innych imprezach publicznych;
• hodowla;
• przekroczenie granicy kraju;
• nadmierna ekspozycja w hotelu lub hodowli dla kotów.

Informacje o szczepieniu wpisywane są do paszportu weterynaryjnego zwierzęcia z dokładną nazwą leku, datą jego ważności, sposobem i datą wprowadzenia. Alternatywnie, lekarz może przykleić etykietę fiolki ze szczepionką, pieczęć i podpis.

Coroczne bezpłatne szczepienia we wszystkich miejscowościach to ogromne wydarzenie. Dokładne daty i miejsca wydarzenia są relacjonowane w lokalnych mediach i zamieszczane są reklamy..

W celu nieplanowanego szczepienia należy skontaktować się z publiczną lub prywatną kliniką weterynaryjną.

Plusy i minusy szczepień

Ważąc wszystkie wady i zalety szczepień przeciwko wściekliźnie, właściciele argumentują, że nie chcą trzymać zwierząt w domu. Oczywiście nie można zaprzeczyć, że najmniejsze ryzyko zarażenia mają koty, które nie opuszczają swoich domów lub mieszkań w mieście. Mimo to nie można wykluczyć następujących sytuacji:

• przypadkowe wejście na ulicę (podczas polowania seksualnego bez krycia wiele zwierząt ucieka z domu);
• przenikanie zakażonych gryzoni do domu;
• kontakt z chorym zwierzęciem w klinice weterynaryjnej lub podczas transportu.

Interesujący fakt! W praktyce weterynaryjnej odnotowano pojedyncze przypadki zakażenia zwierząt domowych przez nietoperze latające przez otwarte okna..

Ale zaniedbania właścicieli, którzy nie chcą szczepić swoich kotów, spacerując swobodnie po ulicy (szczególnie na terenach wiejskich), często zadziwia weterynarzy. Argumentują swoją odmowę ze strachu przed poważnymi konsekwencjami lub „prawdziwymi horrorami” o kotach, które zachorowały na wściekliznę po szczepieniu.

Ale najczęstszym czynnikiem jest „rosyjski może”. Sformułowanie „trzymali to przez całe moje życie i nic się nie wydarzyło bez waszych szczepień” stało się już klasykiem.

Taka nieostrożność i analfabetyzm niestety są powszechne wszędzie, prowadząc do tragedii związanych ze śmiercią zwierząt futerkowych na śmiertelną chorobę, a czasem do zakażenia członków rodziny..

Szczepionki przeciw wściekliźnie u kotów

Wybór szczepionki przeciwko wściekliźnie u kotów zależy od preferencji specjalistów z danej kliniki i zależy od skuteczności i łatwości stosowania. Wybór dostawcy odgrywa ważną rolę. Najpierw lekarz weterynarii musi mieć pewność co do oryginalności leku i jego prawidłowej daty ważności. Po drugie, warunki transportu są bardzo ważne, ponieważ aby zachować cechy jakościowe, szczepionka musi być transportowana w pojemnikach termicznych..

W celu zapobiegania wściekliźnie stosuje się tylko szczepionki inaktywowane, które nie są w stanie wywołać klinicznej manifestacji choroby. Szczepy „zabitych” patogenów można zaliczyć do leków jedno- i wielowartościowych, o których trafności decyduje lekarz weterynarii, w zależności od stanu fizjologicznego zwierzęcia, wieku, istnienia zagrożenia infekcją.

Najpopularniejsze szczepionki to:

• Rabikan (Rosja);
• Rabizin (Francja);
• Nobivac wścieklizna (Holandia);
• Quadricat (Francja);
• Defensor-3 (USA);
• Fel-o-vax 4 (USA).

Eksperci zalecają przeprowadzenie szczepień pierwotnych i powtórnych tym samym lekiem..

Wiek pierwszego szczepienia

Optymalne wiek pierwszego szczepienia kocięta mają 3 miesiące. Jeżeli z jakichś powodów nie można tego zrobić, szczepienie przeprowadza się po zakończeniu zmiany zębów mlecznych po 4,5-5 miesiącach, w zależności od rasy i indywidualnych cech.

Czasami kocięta są szczepione w wieku 2 miesięcy złożoną szczepionką, zawierającą inaktywowany szczep wirusa wścieklizny. W takim przypadku ponowne szczepienie przeprowadza się po 2 tygodniach, zgodnie z instrukcją.

Przygotowanie do szczepienia przeciwko wściekliźnie

Aby zminimalizować ryzyko powikłań, konieczne jest właściwe przygotowanie do szczepienia. Polega na odrobaczeniu i wyleczeniu zwierzęcia z pasożytów zewnętrznych na 7-10 dni przed szczepieniem.

W ciągu tygodnia przed wizytą w klinice należy dokładnie monitorować stan kota. W przypadku wzrostu temperatury, letargu, oznak zaostrzenia przewlekłych patologii lub zmian w zachowaniu, warto odłożyć szczepienie i poczekać na całkowite wyzdrowienie..

Również w tym okresie nie zaleca się dokonywania drastycznych zmian w menu, przewożenia zwierzęcia, narażonego na hipotermię, przegrzanie i inne czynniki stresowe..

Ważny! Bezpośrednio przed wstrzyknięciem lekarz weterynarii musi przeprowadzić termometrię i badanie kota w celu zidentyfikowania możliwych patologii.

Co robić po szczepieniu

Niedoświadczeni właściciele często nie wiedzą, co zrobić po szczepieniu, aby złagodzić stan swojego pupila i nie szkodzić jego zdrowiu.

Bezpośrednio po wstrzyknięciu warto pozostać w klinice przez kwadrans, aby w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej na składniki leku personel mógł zapewnić kotu wykwalifikowaną pomoc.

Trzy tygodnie po szczepieniu zwierzęcia niepożądane jest kąpanie się, transportowanie na duże odległości, narażanie na stres.

Ważny! Ponieważ koty są zazdrosnymi stworzeniami, nie powinieneś mieć w tym okresie innych zwierząt. Pojawienie się nowego stworzenia w domu może wywołać poważny strach, prowadząc do gwałtownego spadku odporności.

Przeciwwskazania

Istnieje szereg przeciwwskazań do szczepień, m.in .:

• wyczerpanie;
• choroba zakaźna;
• inwazje robaków;
• zaostrzenie chorób przewlekłych;
• niedowaga lub wady rozwojowe kociąt;
• wspinać się temperatura ciało.

Samice w ciąży i karmiące powinny być szczepione przeciwko wściekliźnie tylko wtedy, gdy istnieje zagrożenie zakażeniem. W innych przypadkach lepiej odłożyć szczepienie do pełnego odzyskania sił i odsadzenia niemowląt.

Czas trwania i częstotliwość ponownego szczepienia

Tworzenie odporności przeciwko wirusowi wścieklizny po szczepieniu kończy się po 21 dniach i utrzymuje się przez rok. Ale niektórzy producenci wskazują, że czas trwania i częstotliwość ponownego szczepienia ich lekami sięga trzech lat. Dotyczy to szczepionek Nobivac wścieklizna, Defensor-3, Rabizin.

Należy jednak mieć świadomość, że na obszarach defaworyzowanych szczepienia przeprowadza się corocznie, nawet jeśli stosuje się powyższe środki..

Lekarze weterynarii zezwalają na szczepienia starych zwierząt raz na 2-3 lata, pod warunkiem, że mieszkają na obszarze wolnym od wścieklizny.

Reakcja na szczepionkę przeciwko wściekliźnie

W większości przypadków koty dobrze znoszą szczepienia i nie ma negatywnej reakcji na szczepionkę..

Niektóre zwierzęta mogą odczuwać krótkotrwałą letarg, utratę apetytu lub zaburzenia trawienia w ciągu 24 godzin po wstrzyknięciu. Lekki, bezbolesny obrzęk w miejscu wstrzyknięcia jest również normalny..

Możliwe powikłania i skutki uboczne

Ale właściciele muszą wiedzieć o możliwych komplikacjach i skutkach ubocznych, które wymagają pomocy medycznej..

Obejmują one:

• wzrost temperatury ciała o więcej niż 1 °;
• wielokrotność wymioty lub biegunka;
• drgawki;
• zaburzona koordynacja ruchów;
• całkowita odmowa karmienia przez ponad dwa dni;
• ciężka bolesność i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia;
• ślinotok;
• wydzielina z nosa i oczu.

Najbardziej niebezpieczna jest komplikacja szok anafilaktyczny, który jest rodzajem reakcji alergicznej na składniki leku. Zwykle objawia się w pierwszych minutach po podaniu szczepionki, kiedy zwierzę jest nadal w klinice, a lekarz może udzielić pomocy w odpowiednim czasie..