Świerzb uszny u kotów: przyczyny i kolejność działań

Obraz, w którym kot domowy siedzi i zaciekle pociera uszy, jest znany każdemu hodowcy tych zwierząt. Wielu nawet myśli, że „tak powinno być”, ale wcale tak nie jest. Faktem jest, że świerzb uszny u kotów (to jest otodektoza) - choroba jest dość poważna, w zaawansowanych przypadkach do niej prowadzi posocznica, mogą powodować utrata słuchu.

Informacje o patogenach

Czynnikiem sprawczym „świerzbu” w tym przypadku jest roztocze Otodectes cynotis. Jest pasożytem powierzchownym i występuje nie tylko u kotów, ale także u psów, łasic, lisów, fretek i innych zwierząt stałocieplnych. Zwykle znajduje się w przewodzie słuchowym, ale może również żyć na powierzchni skóry. Cały cykl życiowy roztocza usznego odbywa się wyłącznie na zwierzętach; nie żyje on długo w środowisku zewnętrznym. Roztocza uszne są wysoce zaraźliwe, dlatego kotom wystarczy minimalny kontakt z innym zakażonym zwierzęciem. Pasożyt jest ledwo widoczny gołym okiem, ale można go zobaczyć jako białą plamkę poruszającą się na ciemnym tle.

Jajo staje się dorosłe po około trzech tygodniach. W tym czasie mija około pięciu etapów rozwoju. Dorosłe kleszcze żyją około dwóch miesięcy i przez cały ten czas aktywnie uczestniczą w rozmnażaniu własnego gatunku. Do tej pory nie wyjaśniono dokładnie, jaka jest możliwa długość życia pasożyta w środowisku zewnętrznym, poza organizmem zwierzęcia, ale tym razem nie przekracza on nawet kilku dni. W każdym razie, nawet jeśli wcześniej w pokoju był chory kot, który nieustannie drapał się po uszach, zdrowy kot praktycznie nie ma szans na infekcję..

Główne objawy kliniczne

Jak wspomnieliśmy wcześniej, świerzb uszny jest jedną z najczęstszych chorób kotów. Niemal niemożliwe jest znalezienie osoby, nawet dalekiej od biologii, która nie spotkałaby się z jej przejawami na przykładzie swoich zwierząt domowych. Jednak pchły są nadal bardziej powszechne ... Tak czy inaczej, ale kocięta i młode koty są najczęściej zarażane, chociaż prawdopodobieństwo choroby jest nadal bardzo wysokie, niezależnie od rasy oraz płci i wieku zwierzęcia.

Objawy kliniczne infestacji są bardzo różne (u każdego kota), ale najczęściej można zaobserwować jeden lub więcej z następujących objawów:

• Przedsionki są stale czesane i drapane, ponieważ podczas otodektozy zwierzę nieustannie je ociera i drapie.
• Wyładowanie ciemnego lub brązowego koloru, gęste, rozpadające się z ucha, osadzające się na zewnętrznej krawędzi małżowiny usznej.
• Okolice uszu szybko łysieją na skutek drapania, przedostaje się do nich wtórna mikroflora, rozwija się stan zapalny (często ropny).
• Skóra i same uszy pokryte są gęstym strupem.
• Ponownie, na tych samych, cierpiących uszach, mogą pojawić się wyraźne, dość duże krwiaki, które wyglądają jak czerwone kulki wypełnione krwią lub posoką.

Należy pamiętać, że zmiany skórne (zwłaszcza ropna etiologia) mogą dobrze rozprzestrzenić się na całą twarz chorego kota. Zdjęcie wyraźnie pokazuje, jak przerażające wyglądają zwierzęta z zaawansowanymi przypadkami świerzbu usznego. Niebezpieczeństwo jest tutaj nie tyle nieprzewidywalne, co wysokie prawdopodobieństwo posocznicy. Podarte i porysowane uszy prędzej czy później ulegną zaognieniu, utworzą się krosty, których zawartość może dostać się do krwioobiegu i spowodować posocznicę.

Diagnoza i leczenie

Zwykle specjalista dowiaduje się, czy Twój zwierzak miał kontakt z innymi kotami, ponieważ ta powszechna choroba jest przenoszona szybko i prawie gwarantowana. Ale taka diagnoza otodektoza niewykonane: istnieje wiele chorób (grzyby, bakteryjne infekcje skóry), które mogą powodować podobne objawy, ale są one leczone w zupełnie inny sposób.

Aby przeprowadzić diagnostykę różnicową, konieczne jest zidentyfikowanie samego kleszcza, który spowodował chorobę. Najpierw w tym celu pobiera się próbki z ucha i bada je pod lupą na ciemnym tle. Jednak ta metoda nie jest zbyt wiarygodna, ponieważ istnieje znacznie większa szansa na zobaczenie patogenu, szukając go w okularze mikroskopu. Ponieważ świerzb uszny jest leczony u kotów?

Po pierwsze, jeśli kot nie może spędzić ani minuty bez podrapania uszu we krwi, konieczne będzie zastosowanie środków uspokajających, w przeciwnym razie nic dobrego z tego nie wyniknie. Po drugie, podczas leczenia zaleca się przestrzeganie trzech podstawowych zasad:

• Jeśli masz w domu przynajmniej jednego innego kota lub psa (lub całą menażerię), będziesz musiał leczyć każdego bez wyjątku..
• Musisz przetworzyć nie tylko uszy, ale także całą skórę. Powiedzieliśmy już, że ten roztocz może „gromadzić się” na skórze prawie na całym ciele..
• Będziemy musieli kilkakrotnie dokładnie wypłukać całe mieszkanie środkami dezynfekującymi. Chociaż kleszcz nie żyje długo w środowisku zewnętrznym, nadal będzie szkoda, jeśli terapia długoterminowa okaże się nieskuteczna.

Swoją drogą, jak długo trwa zabieg? W domu zajmuje to co najmniej trzy tygodnie: kleszcze są bardzo wytrwałymi stworzeniami, dlatego nie należy ryzykować. Jeśli chodzi o leki stosowane w leczeniu tej patologii, nie ma z nimi problemów. Współczesny weterynaryjny przemysł farmaceutyczny wytwarza wiele leków, z których najskuteczniejsze są:

• Roztwór dioksydyny i banalny nadtlenek wodoru.
• Fipronil.
• Amitrozyna.
• Deltamethrin.
• Krople „Bary” znane wielu miłośnikom kotów i nie tylko.

Ponieważ konieczne jest leczenie otodektozy poprzez zaszczepianie leku w uszach kota, radzimy pamiętać o środkach ostrożności: założyć rękawiczki i znaleźć pomocnika, który będzie trzymał zwierzę. Zaleca się namoczyć duże strupy i strupy nadtlenkiem, delikatnie umyć je wacikiem (ale w żadnym wypadku nie oderwać, jeśli nie odejdą!), A dopiero potem zakopać główny produkt. Prawie wszystkie powyższe preparaty powstają na bazie oleju, więc nie powinny wyciekać z uszu..

Ważny! Zdecydowanie zaleca się, aby pamiętać, że kropli do uszu należy używać ostrożnie, unikając rozpryskiwania się na sierści zwierzęcia. Kot zlizuje pozostałości leku i może zostać zatruty. W szczególności z tego samego „lamparta” kot może wyjść pienista, lepka ślina.

Wskazówki i zapobieganie

Oczywiście opisaliśmy główne leki stosowane w leczeniu otodektozy, ale ostateczna decyzja w tej sprawie należy do lekarza weterynarii. Należy pamiętać, że obecnie nie ma ani jednego leku, który zabiłby jaja kleszczy: wszystkie działają wyłącznie na stadium dorosłe i larwalne (dorosłe pasożyty i larwy). Z tego powodu pełny kurs terapeutyczny trwa od trzech tygodni. W tym czasie wykluwają się nowe larwy i natychmiast wpadają pod wpływ narkotyków. Pamiętaj, aby często czyścić podłogi wodą zmieszaną z wybielaczem chlorowym lub innym produktem. W trakcie leczenia konieczne będzie pokazywanie kota weterynarzowi, aby mógł monitorować skuteczność zabiegu.

Martwisz się, że otodektoza jest przenoszona na ludzi? Nie, prawdopodobnie nie potrząsniesz głową i nie podrapiesz się po uszach, ale pewne niedogodności są nadal możliwe. Maksymalnym zagrożeniem dla właściciela chorego kota są drobne wysypki skórne. Ludzki układ odpornościowy sam poradzi sobie z pasożytami, więc Twoje uszy pozostaną nienaruszone..