Świerzb - leczenie poważnej choroby u zwierząt domowych

Świerzb jest uważany za jedną z najstarszych zaraźliwych chorób skóry. Choroba otrzymała swój opis już w starożytności, około 2000 lat temu. Na tę chorobę podatni są wszyscy, niezależnie od wieku, płci, pochodzenia, rasy. Średniowieczni naukowcy przypuszczali, że choroba miała podłoże pasożytnicze, a wraz z pojawieniem się pierwszego mikroskopu luminarze medycyny udowodnili udział świerzbu w chorobie. Zakażenie następuje poprzez bliski kontakt z pacjentem, jak również na tle seksualnym, poprzez uścisk dłoni, używanie rzeczy osobistych innych osób. Kleszcz dostosowuje się do różnych warunków - ciepła lub zimna, aw wilgotnym środowisku może przetrwać do 5 dni.

Co to jest świerzb

Świerzb to poważna choroba skóry wywoływana przez roztocze (Sarcoptes scabiei), powszechnie określane również jako swędzenie. Choroba charakteryzuje się ciągłym silnym swędzeniem, szczególnie w nocy i po kąpieli, co wiąże się ze zwiększoną aktywnością kleszcza, a także wysypką (w zaawansowanych przypadkach z krostami). Jego wygląd wskazuje na obecność infekcji powstałej w wyniku zadrapania skóry..

Jak objawia się choroba

Ponieważ świerzb jest chorobą dermatologiczną, należy przede wszystkim zachować czujność, gdy pojawia się swędzenie i zasięgnąć porady dermatologa, ponieważ objawy te można łatwo pomylić z reakcją alergiczną. Kiedy pojawia się swędzenie, ludzie często diagnozują samodzielnie, samoleczą bez szukania pomocy lekarza.

Przede wszystkim należy mieć się na baczności, gdy pojawia się wysypka w postaci trądziku, pęcherzy, krost, a także sparowanych, zygzakowatych pasaży, grzebieni, charakterystycznych dla roztocza..

Świerzb infekuje skórę, powodując wrzody i owrzodzenia

Gdzie mogą być wysypki

Objawy choroby mogą objawiać się na dowolnym obszarze skóry, zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Jednak kleszcz preferuje cieplejsze miejsca, np. Pod zegarkiem, pod obcisłym ubraniem. Ulubionymi miejscami pasożyta są fałdy skórne, okolice międzypalcowe nóg i ramion, podbrzusze, fałdy kolan i łokci.

Widoczne są oznaki świerzbu:

• w okolicy pachwiny;
• podbrzusze;
• pachy;
• w fałdach rąk i nóg;
• na zgięciach kolan;
• na łopatkach;
• wokół sutków.

Pierwsze oznaki świerzbu wyglądają jak małe rany i powodują nieodparte swędzenie.

Przyczyny choroby i jej czynnik sprawczy

Świerzb jest wywoływany przez samicę roztocza świerzbu. Jej wielkość wynosi 0,3–0,4 mm. Ma podłużno-owalny korpus przypominający fasolę; z tyłu po obu stronach poprzecznej szczeliny znajduje się wiele igieł, tylne nogi mają włosie przypominające sznur. Samica składa jaja za pomocą szczeliny, która znajduje się na brzuchu. Samiec jest nieco mniejszy od samicy; łuski i włosie znajdują się na grzbiecie. Na przednich nogach znajdują się przyssawki, które pomagają kleszczowi poruszać się do przodu. Ma dwie tylne i dwie przednie kończyny, trąbkę z przyssawkami i wiele stawów. Usta znajdują się pośrodku, między kończynami.

Kleszcz przebija się przez tunele trzema pazurami, które znajdują się na końcu trąby.

Pasożyt wnika w skórę dzięki specjalnym pazurom umieszczonym na trąbce

To samica przebija się przez tunele na powierzchni skóry pod warstwą naskórka, składając 2-3 jaja dziennie. Po kilku dniach wykluwają się z nich larwy, które po 3-4 dniach przechodzą w stadium nimfy. Nimfa po 2 tygodniach zamienia się w dorosłego osobnika. Długość życia dorosłej kobiety wynosi 1 miesiąc..

Swędzenie dojrzewa przez około tydzień

Świerzb łatwo pomylić z chorobami dermatologicznymi, takimi jak liszaj, alergie, różyczka, zapalenie skóry, ponieważ wyglądają podobnie. Ale podczas badania pod mikroskopem obserwuje się pasaże podskórne, które są główną różnicą między świerzbem a innymi chorobami skóry..

Jaką szkodę mogą wyrządzić roztocza świerzbu?

Kleszcze mogą przenosić różne niebezpieczne choroby, które powodują poważne szkody dla ludzi i zwierząt..

Rodzaje roztoczy świerzbu:

• Demodex brevix i Demodex folliculorum - powodują nużycę u ludzi;
• Demodex canis - czynnik wywołujący nużycę u psów;
• Sarcoptes scabiei - swędzenie lub swędzenie roztocza, infekuje psy, ludzi, czasem koty;
• Sarcoptes canis - powoduje świerzb skórny u psów;
• Otodectes cynotis jest przyczyną świerzbu ucha lub otodektozy. Żyje tylko w uchu. Umiera w kontakcie ze skórą.
• Notoedres cati - powoduje notoedrozę. Chowa się pod skórą królików, kotów, psów. Przekazane człowiekowi.

Zwierzęta są narażone na zarażenie świerzbem, który jest przenoszony na zdrowe zwierzę od zakażonego osobnika przez kontakt. Boli patrzeć na czworonożnego przyjaciela, gdy zwierzę, wyczerpane ciągłym swędzeniem, rozdziera ukąszenia, liże dotknięte obszary. Przyczyną tego zachowania jest świerzb, który wywołuje świerzb..

Różne rodzaje świerzbu u zwierząt

Przyczyną świerzbu skórnego jest roztocze Sarcoptes canis. Dostaje się na sierść zwierzęcia w kontakcie z chorym zwierzęciem. Choroba nie jest bardzo niebezpieczna, a jeśli zwrócisz się do weterynarza o pomoc na czas, można ją łatwo wyleczyć. W zaawansowanym stadium świerzb skórny prowadzi do niekorzystnych konsekwencji, aż do śmierci zwierzęcia.

Objawy ukąszenia przez kleszcza Sarcoptes canis:

• zwierzę ciągle swędzi, denerwuje się, nie siedzi spokojnie;
• rany na ciele, siniaki, strupy, wrzody;
• w okolicy ukąszenia występuje łupież;
• utrata włosów, szorstka czerwona lub szara skóra;
• drganie tylnych nóg, gdy właściciel chce dotknąć ucha;
• utrata apetytu, zły sen.

Swędzące roztocze żywią się i żyją tylko na zwierzętach. Kiedy kleszcz uderza w ludzkie ciało, umiera z głodu, ponieważ nie może przegryźć przejścia pod skórą.

W miejscach o krótkich włosach pojawiają się czerwone kropki

Innym niebezpiecznym pasożytem są roztocza ucha, które są rzadkie u ludzi.. Ulubionym siedliskiem są uszy psów i kotów. Zwierzę może przynieść pasożyta do domu z ulicy, zarazić się przez kontakt z chorym zwierzakiem. Roztocza uszne nie są w stanie skrzywdzić człowieka, ponieważ giną, gdy dostaną się na ciało. Roztocz jest nasycony woskowiną i sebum, powoduje swędzenie podczas ruchu w uchu, powodując dyskomfort psa. Żywotność kleszcza nie przekracza dwóch miesięcy.

Oznaki roztocza ucha:

• zwierzę, próbując pozbyć się ciała obcego w uchu, potrząsa głową;
• krwawiące rany, które ropieją z biegiem czasu, powstają w wyniku ciągłego drapania;
• pies przechyla głowę w kierunku chorego ucha;
• W uchu widoczna jest ciemna lepka masa przypominająca kawałki ziemi o nieprzyjemnym zapachu.

Kleszcz osadza się w uchu i przewodzie słuchowym, co może powodować głuchotę

Choroba taka jak notoedroza jest wywoływana przez pasożytnicze roztocze. Ta choroba charakteryzuje się obfitym wypadaniem włosów, pojawieniem się szorstkich narośli na skórze. Kleszcze pasożytują na głowie, a stamtąd przenoszą się na szyję i uszy. Przy pierwszych objawach należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ notoedroza jest niebezpieczną chorobą przenoszoną na ludzi.

Objawy notoedrozy:

• pojawienie się pęcherzyków i wrzodów;
• na skórze tworzą się fałdy;
• silne swędzenie;
• wypadanie włosów;
• szaro-żółta pomarszczona skóra.

Notoedrosis powoduje swędzenie i wypadanie sierści u psa

Choroba taka jak nużyca jest wywoływana przez roztocze Demodex canis. Choroba występuje u psów z obniżoną odpornością.

Ta choroba nie jest przenoszona na ludzi ze zwierząt..

Demodectic mange dzieli się na zlokalizowane (głównie u szczeniąt) i uogólnione (u dorosłych psów z wieloma zmianami skórnymi).

Objawy nużycy:

• swędzenie jest mocne lub słabe, w zależności od postaci zmiany;
• łupież;
• skóra jest zaogniona, czerwona;
• wrzody, strupy w dotkniętym obszarze;
• częściowe łysienie.

Jak leczyć świerzb u zwierząt

Przed leczeniem świerzbu w domu chore zwierzę należy odizolować od innych zwierząt domowych i członków rodziny. Dzięki szybkiemu działaniu i wczesnemu leczeniu świerzb można łatwo wyleczyć już na wczesnym etapie..

Schematy leczenia zwierząt

Pamiętaj, że tylko weterynarz powinien zdiagnozować i przepisać terapię rejsową. Główne leki pomagające w walce z chorobą to:

1. Amidel żel Neo - stosowany w początkowych stadiach choroby. To najłatwiejszy sposób na wyleczenie świerzbu. W przypadku zaawansowanej choroby Amidel jest stosowany z zastrzykami iwermektyny. Żel jest bezpieczny dla psów. Lek pomaga złagodzić ból, złagodzić swędzenie, złagodzić stany zapalne. W składzie znajduje się chloramfenikol - substancja przeciwbakteryjna, która nie powoduje dysbiozy u zwierzęcia. Dotknięte obszary są traktowane żelem Amidel w odstępie 7 dni od 2 do 5 razy. Jeśli na skórze zwierzęcia znajdują się szorstkie skórki, są one usuwane. Aby zapewnić dostęp do skóry objętej stanem zapalnym, włosy są golone lub strzyżone. Leki przeciwbólowe - lidokaina i nowokaina są stosowane w celu złagodzenia bólu. Stosowane są również środki przeciwpasożytnicze - Advantage, Stronghold na bazie selemaktyny.
   

   Żel Amidel pomaga złagodzić stany zapalne, swędzenie

2. Dodatkowo możesz nasmarować dotknięte obszary 60% tiosiarczanem sodu. Przed zabiegiem pies powinien założyć obrożę, aby nie zlizywać maści.
3. Jeśli opisane powyżej leki nie są dostępne, Ivomek można podać podskórnie.

Przed zakupem własnego leku na świerzb dla psa najlepiej skonsultować się z weterynarzem, ponieważ silne swędzenie może być spowodowane alergią pokarmową, a nie roztoczem podskórnym. Aby potwierdzić diagnozę, musisz wykonać skrobanie z dotkniętego obszaru. Analiza może nie zostać natychmiast potwierdzona, jeśli pasożyt wniknął głęboko w skórę lub skrobanie zostało wykonane w niewłaściwym miejscu.

Aby uniknąć komplikacji, lekarz przepisuje szczepionki przeciwko grzybom, antybiotykom, witaminom w celu utrzymania odporności i poprawy wzrostu włosów.

Środki ludowe (jod, ocet jabłkowy, alkohol) są mało przydatne, często tylko pogarszają stan psa. Wyjątkowo stosuje się maść siarkową. Musisz często używać tego narzędzia. Aby uniknąć zlizania leku, pies musi nosić kaganiec lub obrożę. Nie zaleca się stosowania wlewu czosnku, w dużych dawkach jest toksyczny.

Jedyną tradycyjną medycyną stosowaną równolegle z głównym leczeniem nużycy jest olejek lawendowy.

Wideo: przyczyny, objawy i leczenie nużycy u psów

Działania zapobiegawcze

Aby szybko wyleczyć zwierzę, bardzo ważne jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny:

• codziennie myć podłogi, przewietrzyć pomieszczenie chorego zwierzęcia;
• często zmieniać i prać pościel w wybielaczu, prasować i suszyć na zewnątrz;
• obsługiwać miski dla zwierząt;
• ograniczyć komunikację dzieci i innych czworonożnych z kontuzjowanym przyjacielem;
• regularnie badaj skórę;
• terminowo kąpać się i utrzymywać higienę zwierzęcia;
• nie zezwalać na komunikację z bezpańskimi psami;
• przestrzegaj zasad prawidłowego żywienia.

Jeśli zastosujesz się do profilaktyki i zaleceń lekarzy weterynarii, świerzb goi się dość szybko. Po wyzdrowieniu zwierzę musi wzmocnić układ odpornościowy złożonymi witaminami i ulepszonym odżywianiem, stale monitorować stan skóry i, jeśli to konieczne, skontaktować się ze specjalistą.