Świerzb u kotów i kotów

Świerzb wywołuje nieznośny świąd skóry u kotów i kotów. Jeśli zwierzę staje się nerwowe, często swędzi, jego skóra zaczęła się łuszczyć, a włosy wypadają i uzyskuje się łyse plamy, to czas zabrać zwierzaka do weterynarza.

• Osiedlają się w górnych warstwach skóry, gdzie składają jaja.
• Żywią się sebum.
• Odpady z ich życiowej aktywności powodują ropienie skóry, w wyniku czego u zwierzęcia pojawiają się rany.

Nie można gołym okiem zobaczyć świerzbu na skórze kota, ale pod mikroskopem otwiera się przerażający obraz: dziesiątki małych rojących się stawonogów. Jeśli choroba działa, podczas badania zwierzaka można zobaczyć wyraźne oznaki uszkodzenia przez kleszcze. Stopień szkodliwości dla zdrowia zwierząt i ludzi zależy od rodzaju pasożyta.

• Notoendrosis. Wywoływana jest przez patogen z rodzaju. Choroba ta nazywana jest również „świerzbem kocim”. Pierwszą oznaką jest pojawienie się łysych plam na głowie zwierzęcia, które zaczynają szybko krwawić, ponieważ kot próbując pozbyć się swędzenia, rozdziera skórę pazurami. Co więcej, im więcej krwi, tym bardziej aktywne są pasożyty, w wyniku czego roztocza szybko rozprzestrzeniają się po całym organizmie. Notoendrosis jest przenoszony na ludzi.
• Otodektoza lub świerzb ucha. Wywołuje ją pasożyt Otodectes cynotis, który osadza się na małżowinach usznych. W przeciwieństwie do Notoedres, ten roztocz nie potrzebuje ciepłego, wilgotnego środowiska. Jednocześnie choroba otodektozy wcale nie jest nieszkodliwa: najpierw pojawiają się strupy po wewnętrznej stronie uszu, a następnie ropne wydzielanie, które czasami jest mylone z woskowiną. Nienaruszone świerzb uszny może zapalić przewód słuchowy. Otodektoza nie jest niebezpieczna dla ludzi.

• Świerzb sarkoptyczny. Wywołane przez pasożyta z rodzaju Sarcoptes (roztocz świądowy). Występuje rzadko u kotów, ale może prowadzić do zatrucia krwi, a następnie śmierci zwierzęcia. Objawami tego rodzaju roztoczy świerzbu u kotów będzie pojawienie się grudek i łysiejących miejsc z krótkimi włosami. Są to głównie kufa, uszy, łokcie i brzuch. Osoba może również zostać zarażona świerzbem skórnym: na dłoniach pojawiają się wysypki i zaczyna się silny świąd. Choroba ustępuje po dwóch miesiącach, jeśli nie ma ponownej infekcji.

Uwaga! Roztocza mogą żyć na skórze kota i nie powodować dyskomfortu. Swędzenie zaczyna się od osłabienia odporności.

Diagnoza świerzbu

Często właściciele zwracają się do weterynarza, gdy na ich twarzy są wszystkie oznaki uszkodzenia kota z roztoczem świerzbu. Jednocześnie ważne jest, aby wiedzieć, który patogen osiadł na skórze zwierzaka, ponieważ od tego zależy leczenie.

• Badanie zeskrobów skóry pod mikroskopem. Być może lekarz będzie musiał wykonać niewielkie nacięcie, ponieważ kleszcze nie tylko osiadają na powierzchni, ale wnikają głęboko, wykonując ruchy. Skrobanie odbywa się w znieczuleniu.
• Badanie dotkniętych obszarów pod lampą Wood. Z natury podświetlenia można zrozumieć, co spowodowało uszkodzenie powłok.
• Badanie kału. Często roztocza dostają się do organizmu w wyniku połknięcia kawałków skóry.
• Oględziny. W takim przypadku ważne jest, aby nie mylić porażki pasożyta z alergiami, zapaleniem skóry i półpasiec.

Podczas testów ważne jest, aby odizolować kota od innych zwierząt, a po kontakcie ze zwierzęciem dokładnie umyć ręce, aby uniknąć infekcji.

Leczenie

Leki dobierane są w zależności od tego, na które roztocze świerzbu wpływa kot. Zabieg przeprowadza się w ciągu 3 tygodni, bo tyle trwa cykl życiowy pasożyta.

• Całkowita izolacja od innych zwierząt.
• W przypadku notoendrozy kot kąpie się w emulsji heksachloranu lub w zawiesinie benzoesanu benzylu (5-20%).
• W przypadku demadecosis leczenie skóry i wełny jest zalecane za pomocą roztworu amitrazy lub wapna siarkowego.
• Otodektozę leczy się lekami roztoczobójczymi w postaci kropli do uszu. Przetwarzanie odbywa się jednocześnie na dwóch przedsionkach.
• W przypadku sakroptozy stosuje się szampony keratolityczne.
• W przypadku świerzbu można stosować maści. Makroptozę i nużycę leczy się mazią tantacetową.
• W przypadku notoendrozy dotknięte obszary traktuje się 50-60% roztworem hiposiarczynu.
• Zastrzyki wykonuje się przy zaawansowanej chorobie. Najczęściej stosuje się leki z serii iwermektyn (Ivermectin, Amirtrazin, Baymek, Novomek). Ten składnik powoduje paraliż pasożyta, a zwierzę nie szkodzi. Jedynym przeciwwskazaniem jest wczesny wiek, tj. iwermektyny nie stosuje się u kociąt.
• W przypadku niemowląt użyj specjalnych kropelek na kłębie.
• Rany i krosty czyści się nadtlenkiem wodoru i smaruje lewomekolem.
• Aby uniknąć wtórnej infekcji, stosuje się antybiotyki. Mając na uwadze, że kleszcze są aktywowane wraz ze spadkiem odporności, dla kota przyda się terapia witaminowa.

Uwaga! Podczas leczenia łysienie może się pogorszyć, co jest uważane za odpowiedź organizmu na leki.

Zapobieganie świerzbowi u kotów i kotów

Roztocza świerzbu, niezależnie od gatunku, do którego należy, najczęściej osadzają się na skórze bezpańskich zwierząt. Aby zapobiec zarażeniu zwierzęcia, musisz ściśle monitorować jego kontakty z innymi kotami.

Warunkiem koniecznym jest utrzymanie czystości w domu, bo kot nawet ocierając się o brudne buty, może nabawić się świerzbu. Jeśli zwierzę chodzi samodzielnie, musisz założyć na niego obrożę, która odstrasza pchły i kleszcze.

Jeśli pasożyt zostanie zidentyfikowany, należy podjąć następujące środki zapobiegawcze:

• Wyrzuć wszystkie artykuły tekstylne, z którymi zwierzę miało kontakt (zabawki, legowisko).
• Rzeczy właścicieli (ubrania, pościel), których dotknął chory zwierzak, są poddawane działaniu wysokiej temperatury i wyprowadzane na zimno.
• Meble i podłogi przeciera się środkami dezynfekującymi.
• Dobra profilaktyka dla innych zwierząt w domu - stosowanie specjalnych kropli na kłębie.
• Głównym środkiem zapobiegawczym jest wstrzyknięcie leku przeciwpasożytniczego.

Po zabiegu powinien upłynąć czas, aby ukochany kot stał się równie przystojny jak wcześniej. Po miesiącu terapii całkowite wyleczenie następuje po 20-40 dniach..