Pozbądź się kota: co jest niebezpieczne i jak leczyć

Człowiek jest zobowiązany zawsze kochać i opiekować się swoim futrzanym podopiecznym, zwłaszcza podczas choroby.

Jeśli kot domowy ma porosty, musisz wiedzieć, co zrobić, aby pomóc zwierzęciu i chronić członków rodziny przed infekcją..

Co to jest i jakie jest niebezpieczeństwo porostów

Pozbawienie kota nie jest chorobą śmiertelną, ale wymaga długotrwałego leczenia. Choroba może być spowodowana przez grzyby, wirusy, obniżoną odporność, alergie.

Głównymi nosicielami są bezpańskie koty. Ale ta choroba jest powszechna wśród psów, królików, świnek morskich. Niebezpieczeństwo choroby u kota polega na możliwym rozwoju anoreksji, szybkiej utracie wagi i osłabieniu. Zagrożona jest również osoba, która zaraziła się zwierzęciem. Jego choroba jest często ciężka. W obu przypadkach porost osłabi układ odpornościowy, co oznacza, że ​​narazi Cię na groźniejszą chorobę..

Przyczyny pojawienia się, drogi infekcji i rodzaje porostów

Do zakażenia dochodzi najczęściej po bezpośrednim kontakcie zdrowego kota z chorym kotem lub poprzez typowe przedmioty użytkowania: zabawki, posłanie, zanieczyszczone cząstkami zakażonej skóry lub futra. Osoba może wprowadzić do domu grzyby na podeszwach butów. Kot domowy często zaraża się od osoby, która miała kontakt z chorym zwierzęciem.

Silna odporność jest w stanie samodzielnie powstrzymać rozprzestrzenianie się grzyba i zapobiec jego manifestacji. Ale jeśli zarodnik dostał się na włosy osłabionego kota, nie można uniknąć rozwoju choroby. Okres inkubacji porostów u kota trwa od 5 dni do 3 miesięcy.

Następujące czynniki mogą stwarzać ryzyko infekcji dla zwierząt domowych:

1. Swobodny dostęp do ulicy.
2. Niedożywienie.
3. Zakażenie pasożytami wewnętrznymi i zewnętrznymi.

Nazwa choroby „porosty” łączy kilka odmian:

1. Liszaj obrączkowy (trichofitoza, mikrosporia). Choroba grzybicza niebezpieczna dla ludzi, a zwłaszcza dla dzieci. Czynnikiem sprawczym jest grzyb z rodzaju Trichophyton i Microsporum, który jest bardzo stabilny w środowisku zewnętrznym. Łuski złuszczonej skóry chorego zwierzęcia zachowują żywotne zarodniki do 2 lat.
2. Pityriasis versicolor (kolorowe, słoneczne, plażowe). Versicolor versicolor jest zaraźliwa dla ludzi. Szczyt rozprzestrzeniania się choroby przypada na lato. Czynnikiem sprawczym jest grzyb Pityrosporum, który występuje na skórze prawie każdego człowieka i zwierzęcia (90% nosicieli). W okresach gorących i wilgotnych przekształca się w formę chorobotwórczą.
3. Półpasiec (różowy). Przejawia się obniżeniem odporności. Choroba pojawia się nieoczekiwanie i ustępuje samoistnie. Różowy porost nie jest niebezpieczny dla ludzi, ale jest zaraźliwy dla innych zwierząt.
4. Płaczący porost (wyprysk). Nie jest niebezpiecznym rodzajem porostów dla ludzi. Choroba objawia się reakcją alergiczną na bodźce zewnętrzne (chemia gospodarcza, złe warunki bytowe) lub wewnętrzne (zaburzenia hormonalne, stres).

Objawy

W przypadku różnych postaci porostów objawy są różne, ale wszystkie typy choroby mają wiele typowych objawów:

1. Wełna wypada.
2. Łuszcząca się i zaogniona skóra.
3. Pojawia się silne swędzenie.

Liszaj obrączkowy

• wysypka pojawia się na skórze pod sierścią;
• zwierzę wykazuje niepokój;
• łuszczące się plamy o okrągłym kształcie powstają z wyraźnymi granicami łysienia wzdłuż konturu (później powiększają się, pokrywają się skórką);
• obecność strupów (powierzchnia strupów pęka i ropieje w wyniku drapania, gęstnieje).
• Pityriasis versicolor charakteryzuje się następującymi objawami:
• na skórze pod sierścią pojawia się blada owalna mała plamka;
• w ciągu kilku dni liczba plamek i ich wielkość wzrasta, zlewają się w gładkie lub łuszczące się ognisko o nieregularnym kształcie;
• pazury mogą być zdeformowane.
• Uważa się, że półpasiec jest spowodowany obniżeniem właściwości ochronnych układu odpornościowego. Wygląda to tak:
• na skórze pojawia się rozproszenie małych różowych łuskowatych plamek o gładkich krawędziach, czasem dość dużych (do 2 cm średnicy), zlokalizowanych w okolicy pachwiny, na brzuchu, na wewnętrznej powierzchni ud;
• małe lub żadne swędzenie.

Płaczący porost

• na skórze pojawiają się czerwone, bolesne plamy, gorące w dotyku, pokryte bąbelkami z płynem;
• pęknięcie pęcherzyków i wyciek płynu na zdrową skórę, prowadzi do jej infekcji;
• w miejscu pęknięcia tworzą się ropnie i mokre strupy;
• zwierzę ma czasami gorączkę.

Jak leczyć i leki na porosty

Przed leczeniem zwierzęcia lekarz stawia diagnozę, ocenia ciężkość choroby, wielkość dotkniętego obszaru. Na podstawie wyników przepisuje przebieg leczenia porostów u kotów, który może obejmować miejscowe leczenie dotkniętego obszaru, kompleksową terapię (maść, tabletki i zastrzyki), stosowanie specjalnych szamponów, kremów, sprayów na porosty dla kotów.

Na obszarach dotkniętych chorobą włosy są golone lub strzyżone, aby zapewnić lepszy kontakt leku ze skórą. Aby kot nie lizał narkotyków, stosuje się specjalną obrożę ograniczającą jej ruchy..

Ważny! Wszystkie leki stosowane w leczeniu porostów u kotów są przeznaczone dla ludzi. Tylko lekarz może obliczyć prawidłową dawkę i schemat leczenia dla zwierzęcia.!

Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, jak szybko wyleczyć porost u kota. Proces gojenia może trwać od 3 tygodni do 3 miesięcy. Wraz z pokonaniem głębokich warstw skóry okres ten wydłuża się do 6 miesięcy, czasem dłużej.

O wyleczeniu dolegliwości świadczą jedynie wyniki badań laboratoryjnych, ponieważ brak objawów porostów nie gwarantuje całkowitego wyleczenia.

• W leczeniu grzybicy z powodzeniem stosuje się następujące środki:
• szampon przeciwgrzybiczy przeciwko porostom dla kotów: Veterinary Formula Antiseptic & Przeciwgrzybicze, Nizoral, Sebozol (stosowane 2 razy w tygodniu podczas leczenia);
• maści przeciwgrzybicze: Fungin (raz dziennie), Epacid-F (smarować skórę po usunięciu strupów), Clotrimazol, Miconazole, Sanoderm (stosować 2-5 razy dziennie);
• tabletki: Ketokonazol (dawka dobowa 4-8 mg na 1 kg masy kota), Itrakonazol (dawka dobowa 8-10 mg na 1 kg masy kota), Gryzeofulwina (dawka dobowa 10 mg na 1 kg masy kota);
• szczepionki: Vakderm-F, Polivak TM, Microderm (przeciwwskazane przy gorączce i osłabieniu zwierzęcia lub gdy do choroby dołączyła infekcja).
• W ten sam sposób leczy się łupież pstry., ale wybrana metoda będzie zależeć od ciężkości choroby. Dodatkowo do przetwarzania lokalnego użyj:
• Imaverol. Po rozcieńczeniu środka w wodzie destylowanej w stosunku 1:50 zmianę leczy się nim raz na 3 dni. Procedura jest przeprowadzana nie więcej niż 4 razy. Jeśli porost zajmuje duże obszary ciała, zwierzę można całkowicie zanurzyć w pojemniku z kompozycją leczniczą.
• Siarka wapna. Jest to silnie stężony roztwór wapna siarkowodoru, stosowany w ciężkich chorobach. Zmieszając go z wodą w proporcji 1:33, rany na ciele kota leczy się raz na 7 dni.
• Półpasiec często nie wymaga specjalnej terapii. Wystarczy wykonać:
• miejscowe leczenie maściami przeciwgrzybiczymi lub olejkiem z rokitnika zwyczajnego, mające na celu złagodzenie swędzenia;
• dostosowania diety;
• wykluczyć pływanie i opalanie.
• Na porost płaczący działają wysychające maści przeciwzapalne, które pozbawiają działanie przeciwgrzybicze: siarkowy, salicylowy, ichtiol, smoła. Bolesne plamy są leczone 1-2 razy dziennie. Konieczne jest ustalenie przyczyny alergii i jej wyeliminowanie..

Leczenie porostów w domu metodami ludowymi może przynieść pewne korzyści w początkowej fazie choroby lub gdy z jakiegoś powodu nie można dostarczyć zwierzaka do kliniki na czas. Do przetwarzania użyj:

• mieszanka soku z cytryny z oliwą z oliwek;
• sok z ziół: glistnika, nagietka;
• Smoła brzozowa;
• sok z cebuli.

Wacikiem zamoczonym w wybranym produkcie należy leczyć dotknięty obszar 3-4 razy dziennie.

Środki zapobiegawcze

Aby nie zarazić się deprywacją ze strony kota, należy przede wszystkim chronić zarówno dzieci, kobiety w ciąży i osoby starsze, jak i zdrowe zwierzęta przed kontaktem z chorym zwierzęciem. Pacjent zostaje umieszczony w oddzielnym pomieszczeniu do czasu wyzdrowienia..

Najlepszym sposobem zapobiegania porostom u kotów jest szczepienie, które uchroni zwierzę przed chorobą. Ponadto istnieje szereg wskazówek, których przestrzeganie zmniejszy ryzyko infekcji:

1. Eliminacja kontaktu z bezpańskimi zwierzętami.
2. Leczenie zmian skórnych środkiem antyseptycznym.
3. Regularne wizyty kontrolne u lekarza.
4. Zapobieganie pasożytom.
5. Zbilansowana dieta.
6. Przestrzeganie zasad higieny, czyszczenie na mokro wybielaczem, wietrzenie pomieszczenia, mycie, dezynfekcja lub częsta zmiana pościeli i zabawek. Pomoże w tym czyszczenie butów i mycie rąk po powrocie do domu. Pożądane jest traktowanie mebli i dywanów gorącą parą. Zebrane śmieci i wełna z odkurzacza są spalane.

Wszystkie zabiegi lecznicze i profilaktyczne wykonuje się przy użyciu maski i rękawiczek, a następnie dokładnego umycia rąk i poddania ich działaniu środka antyseptycznego.

Jest versicolor od kotów przenoszonych na ludzi?

Czas trwania okresu inkubacji porostów u ludzi z kotów wynosi od 2 dni do 2 miesięcy. Objawy porostów u ludzi:

• pojawienie się łuszczenia, swędzenia, zapalenia skóry lub włosów;
• pojawienie się wysypki lub plam na ciele, wypadanie włosów;
• tworzenie ropienia;
• apatia, senność.

W jaki sposób porosty przenoszą się z kota na człowieka? Przede wszystkim - przy bezpośrednim kontakcie, a także z powodu nieprzestrzegania zasad higieny podczas pielęgnacji. Ryzyko infekcji wzrasta, jeśli na skórze dłoni osoby noszącej wystąpiłaby nawet mała otwarta rana, oparzenie lub niezagojone zadrapanie, nawet przy silnej odporności..

Wniosek

Skuteczność leczenia jest wprost proporcjonalna do przestrzegania zaleceń i zaleceń lekarza prowadzącego. Pamiętaj, aby postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi stosowania leków, ponieważ wiele z nich jest toksycznych.

Porosty u kotów leczy się dość prosto i skutecznie - wszystko zależy od tego, czy zostanie wykryty na czas.