Pozbądź się psa - początkowy etap, wzrost choroby, zdjęcia zwierząt

Dość często właściciele psów znajdują oznaki bardzo nieprzyjemnej choroby u swoich zwierząt..

Liszaj (dermatofitoza) to zoanthroponiczna (przenoszona ze zwierzęcia na człowieka lub z człowieka na zwierzę) choroba zakaźna i alergiczna, która atakuje skórę. Jego występowanie jest spowodowane przenikaniem do organizmu czynników grzybiczych, bakteryjnych i wirusowych.

Jak rozprzestrzeniają się porosty

Główną drogą przenoszenia tej choroby jest kontakt. Zwierzę może zostać zarażone przez kontakt z chorymi braćmi lub ludźmi, a także po prostu leżąc na trawie lub na ziemi, na której się znajduje zarodniki drobnoustrojów, powodując półpasiec. Do infekcji dochodzi również poprzez artykuły do ​​pielęgnacji psów. Głównym wyzwalaczem rozwoju choroby jest obniżenie odporności zwierzęcia. Ale ważną rolę w rozwoju tej nieprzyjemnej owrzodzenia może odgrywać zbyt młody lub odwrotnie zaawansowany wiek zwierzęcia, ciąża i laktacja u suk lub obecność onkopatologii.

Najczęściej choroba rozwija się, gdy takie czynniki zakaźne dostają się do organizmu psa:

• Grzyby: Microsporum canis, Trichophyton mentagrophytes, Pityrosporum orbiculare, Malassezia furfur.
• Wirus wywołujący objawy różowego porostu.

Flora bakteryjna ma charakter wtórny, przyczepia się do miejsca inwazji grzybów lub wirusów.

W jaki sposób przenikają patogeny do organizmu?

Grzyby chorobotwórcze są obdarzone zdolnością do tworzenia zarodników, co pozwala im z łatwością czekać na swoją ofiarę przez wiele lat. Raz oni w sprzyjających warunkach (wysoka wilgotność i temperatura skóry lub otoczenia) rozpoczyna się proces ich aktywnego rozmnażania i inwazji w naskórek lub mieszki włosowe, gdzie następnie żyją i pasożytują, powodując kliniczne objawy choroby.

Każdy właściciel czworonoga powinien wiedzieć, jak wygląda porost u psa, aby w porę podjąć działania i uratować swojego czworonożnego przyjaciela przed nieprzyjemnym bólem.

Najczęściej w początkowej fazie nie są zauważalne żadne oznaki choroby. Zaczynają się pojawiać w miarę rozmnażania się czynnika chorobotwórczego. Aby zasygnalizować, że coś jest nie tak ze zwierzęciem, mogą pojawić się małe obszary zaczerwienienia i zgrubienia skóry w miejscach, w których wzrost włosów jest minimalny: pod pachami, na wewnętrznej stronie ud, na twarzy lub uszach. Jednak choroba nie zawsze zaczyna się rozwijać z tych miejsc i może objawiać się w innej części ciała psa..

Najpopularniejsze jednostki nozologiczne

• Liszaj obrączkowy (trichofitoza) - jego sprawcami są grzyby z rodzaju Trichophytum. Okres inkubacji trwa średnio do dwóch tygodni. W tej chwili choroba nie objawia się w żaden sposób i nie można zgadnąć, czy istnieje! Grzyb pasożytuje na powierzchniowej warstwie skóry (naskórku) i mieszkach włosowych. W dotkniętych obszarach na wysokości choroby obserwuje się łysienie i łuszczenie, mogą swędzić, co wywoła niepokój zwierzęcia. Grzyb najczęściej dotyka łapy, głowę i uszy oraz podstawę ogona. Dalsze zachowanie grzybicy zależy od odporności psa. Jeśli układ odpornościowy sobie poradzi, na ciele psa może pozostać pojedynczy punkt skupienia, który nigdzie się nie rozprzestrzenia. Należy jednak pamiętać, że w tym ognisku występuje ogromna liczba zarodników patogenów. Przy najmniejszej awarii łącza odpornościowego grzybica zacznie się rozwijać, wychwytując coraz więcej nowych części ciała. Dlatego pies potrzebuje szybkiej diagnozy i leczenia, które zostaną omówione nieco dalej. Powinieneś wiedzieć, że nawet po całkowitym wyleczeniu w dotkniętych obszarach linia włosów nie regeneruje się przez długi czas, w związku z tym porost nazywano grzybicą.
• Różowy lub porost Giberta - choroba wirusowa o określonej sezonowości - najczęściej występuje w zimnych porach roku. W związku z tym można przypuszczać, że impulsem do jego pojawienia się może stać się hipotermia. Może rozwinąć się u psów leczonych lekami immunosupresyjnymi (immunosupresyjnymi). Pierwszym niepokojącym objawem jest pojawienie się płytki nazębnej matki. To jasnoróżowa plamka o średnicy 2-3 centymetrów, która najczęściej znajduje się na brzuchu i plecach, a także na łapach psa. Z biegiem czasu w tym ognisku zaczyna się łuszczenie i silne swędzenie, co powoduje znaczny dyskomfort zwierzęcia. Następnie wokół matczynej plamki pojawia się kilka żółto-różowych małych plamek, które również łuszą się i swędzą. Dolegliwości tej może towarzyszyć pogorszenie ogólnego stanu psa, lekka reakcja temperaturowa i powiększenie węzłów chłonnych. Podobnie jak grzybica, choroba może ustąpić bez leczenia. Ale pomimo zaniku objawów wirus nadal przebywa w organizmie zwierzęcia. Ten rodzaj porostów jest niebezpieczny, ponieważ bardzo szybko rozprzestrzenia się na skórze zwierzęcia..
• Łupież versicolor versicolor - jego przyczyną są grzyby drożdżopodobne (Pityrosporum orbiculare, Malassezia furfur). Najpierw w brzuchu, na plecach lub łapach zwierzaka pojawia się pojedyncze miejsce o zaokrąglonych konturach, a później pojawia się wiele małych plamek, które pies aktywnie drapie. Kolor skóry w miejscu zmiany zmienia się od żółtego do brązowego.
• Liszaj płaczący (egzema) - choroba o etiologii alergicznej, która nie jest zaraźliwa. Oprócz osłabienia układu odpornościowego, czynnikami wyjściowymi mogą być wcześniej przeniesiony stres oraz niekorzystne warunki życia zwierzęcia. Choroba może przejść od ostrego stadium do przewlekłego. Jego objawy zaczynają się od pojawienia się niewielkiej wysypki na twarzy, plecach, brzuchu i szyi zwierzęcia. Wysypce towarzyszy silny świąd. Poprzez ich czesanie pies zrywa naskórek i wyglądają jak erozja z powierzchnią pokrytą bąbelkami, która po wyschnięciu pokrywa się skórką..

Aby leczenie egzemy zakończyło się sukcesem, konieczne jest ustalenie czynnika, który ją spowodował, i wyeliminowanie go. Jeśli tak się nie stanie, choroba będzie postępować bez względu na wszystko..

Diagnostyka chorób skóry

Aby prawidłowo przepisać leczenie, lekarz musi mieć pewność co do prawidłowości diagnozy. Jeśli zaczniesz leczyć chorobę bez zidentyfikowania patogenu, możesz spowodować znaczną szkodę dla zwierzęcia.!

Obecnie lekarze weterynarii stosować takie metody diagnostyczne:

• Lampa Wooda to specjalne urządzenie, które pozwala na określenie obecności zarodników grzybów na skórze i sierści zwierzęcia. Za pomocą tego urządzenia pies jest oświetlany w ciemnym pomieszczeniu i jeśli obecne są zarodniki patogennych grzybów, będzie można zaobserwować zielonkawą poświatę.
• Siew patogenów na pożywki to metoda dająca stuprocentową dokładność diagnostyczną. Pobranie i przekazanie materiału do laboratorium powinno być przeprowadzone przez lekarza weterynarii. Jednak oczekiwanie na wyniki może potrwać do dwóch tygodni..
• Badanie wełny pod mikroskopem - badany materiał poddaje się działaniu roztworu alkalicznego, który reaguje z patogenami i powoduje zjawisko fluorescencji. To ją widzi specjalista.

Jak i jak leczyć porosty?

Możesz leczyć porosty w domu, ale wcześniej powinieneś odwiedzić weterynarza i wykonać niezbędne badania. Leczenie choroby można rozpocząć po uzyskaniu wyników diagnostycznych, o ile lekarz może przepisać niezbędne leki. W pomieszczeniu, w którym mieszka pies, konieczne jest codzienne czyszczenie na mokro roztworami dezynfekującymi (Blanidas, Dezaktin, Korzolex). Jeśli masz inne zwierzęta, które mogą zostać zarażone, należy je odizolować.

Głównym warunkiem i kluczem do sukcesu w leczeniu porostów jest podejście zintegrowane..

Dobrze sprawdził się preparat doustny Gryzeofulwina, który można dodawać do żywności. Ma jednak znaczący efekt uboczny: ma toksyczny wpływ na szpik kostny, hamując funkcję hematopoezy. Jego stosowanie powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii pod nadzorem pełnej morfologii krwi. Jeśli pies jest w ciąży, ten środek jest bezwzględnie przeciwwskazany.!

Możliwe jest podanie doustne intrakonazol lub ketokonazol, chociaż jego działanie w monoterapii nie zostało udowodnione.

Leczenie chorób skóry jest również możliwe przy pomocy leków weterynaryjnych Nobivak, Polivak, Vakderm. W dawce terapeutycznej podaje się raz domięśniowo. Istnieje dawka profilaktyczna, której wprowadzenie należy powtarzać w odstępach raz na 6 miesięcy..

Leczenie miejscowe polega na podawaniu leków bezpośrednio na dotknięte obszary ciała. Przede wszystkim należy odciąć włosy w dotkniętym obszarze, a dopiero potem rozpocząć przetwarzanie. W tym samym czasie pies może odczuwać dyskomfort, ponieważ często odczuwa pieczenie w miejscu podania leku. Do tych celów nitrofungina, fukorcyna, klotrimazol lub inna maść z działanie przeciwgrzybicze.

Wszystkie zabiegi są wykonywane w gumowych rękawiczkach, aby zapobiec możliwej infekcji.

Aby stymulować poprawę układu odpornościowego, pies powinien otrzymać leki immunostymulujące (Cycloferon, Immunofan) oraz kompleksy multiwitaminowe i witaminy przyspieszające wzrost nowej, zdrowej sierści (Brevers, Trivitamin).

W okresie rekonwalescencji pies powinien dobrze się odżywiać. Właściciel powinien starać się chronić zwierzaka przed wstrząsami psycho-emocjonalnymi i stresami, które mogą ponownie sprowokować rozwój choroby.

Uważaj na swoje zwierzęta pod kątem najmniejszego pogorszenia ich stanu skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Jeśli zaczniesz leczyć zwierzę na czas, nie będziesz musiał żałować nieodwracalnie utraconych okazji.!