Jak leczyć porosty u kotów

Zwierzęta czasami chorują. W przypadku kotów jednym z głównych problemów pozostaje porost i sposób jego leczenia. Wiele osób interesuje się tym, czy ta choroba jest przenoszona na ludzi mających kontakt ze zwierzętami. Więcej na ten temat w tym artykule..

Przyczyny występowania

Nazywają to choroba zakaźna skóry i sierści. Występuje w wyniku działania mikroskopijnych patogennych grzybów (dermatomycetes).

Mikroorganizmy z gatunków Trichophyton i Microsporum powodują odpowiednio trichofitozę i mikrosporię. Te typy porostów są powszechnie nazywane grzybicą. Co więcej, ich zewnętrzne znaki są takie same..

Głównym źródłem zakażenia pozostaje kontakt zakażonego zwierzęcia ze zdrowym. W tym samym czasie grzyb może dostać się do mieszkania nawet na podeszwach butów lub z kurzem, resztkami wełny. Trudność polega na tym, że taka infekcja sama w sobie jest odporna na działanie czynników środowiskowych. Po umieszczeniu w ciepłym mieszkaniu o wysokiej wilgotności zarodniki grzybów mogą zachować żywotność do 2 lat.

Dorosłe koty mają dobrze rozwinięty układ odpornościowy i przy odpowiedniej pielęgnacji (zbilansowane żywienie, higiena) rzadko chorują. Jedynymi wyjątkami są rasy hodowane sztucznie - ze względu na genetykę takie koty są słabo chronione przed takimi chorobami.

Grupa ryzyka obejmuje kocięta z nieuformowanym układem odpornościowym i osoby dorosłe, które spędzają zbyt dużo czasu na świeżym powietrzu.

Objawy infekcji

Możesz spojrzeć na zdjęcie, jak przejawia się porost u kotów, ale na razie opiszemy jego objawy i rozważymy leczenie.

Podstępność porostów polega na długim okresie inkubacji: od 1 tygodnia do półtora miesiąca. Następnie możesz zobaczyć ogniska choroby na głowie. Lokalizacja na ogonie, u nasady lub na łapach jest dość rzadka.

Objawy w każdym przypadku mogą się różnić - zależy to od ogólnego stanu zwierzęcia i rodzaju zakażenia. Więc, trichofitoza objawia się:

• nieznośny świąd u kota. Szybko traci na wadze, popada w apatię i może całkowicie odmówić jedzenia;
• wyraźne łysienie niektórych obszarów skóry właściwej. W takim przypadku obszary problemowe pokryte są twardą powłoką;
• zaczerwienienie zakażonej skóry;
• pojawienie się małych plamek i guzków, które rosną wraz z postępem choroby;
• tworzenie „zrogowaciałych” i łuszczących się narośli.

W trudnych przypadkach ta postać choroby powoduje uszkodzenie mieszków włosowych, co zwiększa ryzyko ropienia. Na skórze pojawiają się krosty - krosty, z czasem pękają i łączą się, tworząc dużą ropną zmianę.

Aby dowiedzieć się wszystkiego o tym, jak wygląda porost u kotów, zwróć uwagę na inną jego postać. Mowa o mikrosporii. Weterynarze wiedzą, że u zdrowych kotów często występuje w postaci utajonej bez widocznych oznak..

Lokalizacja jest taka sama - za uszami lub na ogonie. Jeśli kot nagle stracił swój „kształt”, przyjrzyj się mu bliżej: pojawienie się „łusek” lub masywne odpadanie sierści wskazuje na porost.

Dla zwierząt z obniżoną odpornością objawy będą wyraźniejsze:

• wypadanie włosów i bez miejscowego wypadania. Skóra właściwa gwałtownie wysycha, rany pojawiają się masowo;
• silne swędzenie;
• lekkie zapalenie nosa;
• guzy są wyraźnie widoczne.

Przy najmniejszym podejrzeniu półpaśca nie zwlekaj z wizytą u specjalisty..

Diagnoza choroby

Wykonywany jest przez doświadczonych lekarzy weterynarii w przychodniach. Faktem jest, że objawy liszaja często „krzyżują się” z objawami innych chorób i tylko lekarz może ustalić przyczynę zakażenia, a także przepisać leczenie..

Ogrodzenie (skrobanie) skórki i łusek jest pobierane z dotkniętych obszarów skóry lub wełny. Jest badany pod mikroskopem i testowany przez dodanie go do pożywki hodowlanej. Metoda jest niezawodna, ale oczekiwanie na wynik zajmie 2-3 tygodnie..

Szybsza eksploracja dotyczy włosów. Widać na nich wyraźnie drobne spory..

Na tym etapie wskazane jest sprawdzenie zwierzęcia pod kątem infekcji pasożytniczych, które często stają się płodnym tłem dla porostów.

Kolejną metodą diagnostyczną jest naświetlenie chorej skóry tzw. Lampą Wooda. Kierując światło „ultrafioletowe”, weterynarz może sam zobaczyć grzyby. Na przykład, jeśli wełna pod wpływem belki stała się bogata w zieleń, jest to pewny znak trichofitozy. To prawda, że ​​ta metoda nie zawsze daje pełny obraz choroby: na powierzchni skóry właściwej patogeny mogą nie świecić, myląc lekarza.

Na podstawie wyników badania zalecany jest przebieg leczenia..

Leczenie niebezpiecznej choroby

Pozbawienie kotów jest niebezpieczne, chociaż jego leczenie w domu jest dość realistyczne.

Najpierw musisz założyć gumowe rękawiczki i zrobić kilka procedur, które są bolesne dla zwierzaka:

• obetnij włosy w pobliżu porostów;
• umyj problematyczne miejsca lekko podgrzaną wodą z mydłem. Następnie „skórki” nieco zmiękną;
• leczyć plamy jaskrawą zielenią lub jodem. Odpowiednie są również „ludzkie” preparaty przeciwgrzybicze. Pomogą również smoła brzozowa i maści siarkowe, ale najpierw należy je rozcieńczyć wodą do niskiego stężenia.

Weterynaria ludowa oferuje inny przepis - mieszankę oleju słonecznikowego i popiołu (nadają się zarówno drewno, jak i popiół ze świeżo spalonego papieru). Ta substancja jest nakładana na bolące miejsce 2-3 razy dziennie..

Bardzo pomagają też kąpiele lecznicze z dodatkiem wapna siarkowego. Przy takim zabiegu sierść najpierw żółknie, ale nie na długo. Ale efekt będzie długotrwały.

Przyjrzyj się bliżej używanym szamponom. Jeśli w ich składzie występuje enilkonazol lub mikonazol, wówczas środek będzie odpowiedni do zwalczania półpaśca u kota - wystarczy kilka prań.

Kot będzie musiał odizolować się na chwilę. Jeśli nie jest to możliwe, przynajmniej nie wpuszczaj na łóżko lub sofę.

Nie zapominaj o dezynfekcji - usuwane narośle i włosy usuwamy na zewnątrz i spalamy. Nożyczki, którymi przeprowadzono przycinanie, będą również musiały zostać przetworzone, aby zarodniki ich nie rozwodziły..

Leki na porosty u kotów

Środki ludowe, które nie mają przeciwwskazań, mogą pomóc w łagodnych przypadkach. Jeśli porost jest ciężki, kwestia leczenia porostów u kota zależy od leków.

Najczęściej są to maści przeciwgrzybicze, takie jak „Tiabendazol” czy „Mikonazol”. Są używane we wczesnych stadiach. Do pierwotnej obróbki roztwory sporządza się z „kreoliny” lub „enilkonazolu” w stężeniu 1/100.

Wtedy mogą produkować szczepionka (jeśli wcześniej szczepienia w ogóle nie były robione). W celach leczniczych szczepionkę można podawać 3-4 razy w odstępie 2 tygodni. W przypadku takich zastrzyków weź preparaty „Microderm”, „Vakderm F” lub „Polivac”.

W ciężkich przypadkach, gdy zajęty jest duży obszar skóry właściwej i infekcja rozprzestrzenia się na pazury, przepisuje się leki doustne. Są to „terbinafina”, „gryzeofulwina”, „intrakonazol” i podobne leki. Popularny „Flukonazol” jest nieco słabszy od wymienionych leków, ale jego zaletę można nazwać niskim kosztem.

W przypadku powikłań w postaci ropnych zmian stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania. Uzupełniają je immunostymulanty („rybotan”, „anandin”, „fosprenil”, „imunofan”). Takie kombinacje może przepisać tylko lekarz, a nawet wtedy nie zawsze - takie leczenie już się odnosi do działań niestandardowych i wymaga dużego doświadczenia weterynarza.

Niewiele jest wymagane od właściciela chorego kota: aby zapewnić terminowe leczenie i przestrzeganie dawkowania.

Czy to niebezpieczne dla ludzi

Wiemy już, jak porosty przejawiają się u kotów, teraz odpowiemy na pytanie, czy jest przenoszony na ludzi. Niestety tak. Ta forma nazywa się antropozoonozą i jest najbardziej niebezpieczna dla dzieci. Przenoszone przez kontakt ze zwierzęciem.

Objawy takiej choroby są nieprzyjemne:

• ogólna słabość na tle niewielkiego wzrostu temperatury;
• łamliwe włosy;
• pojawiają się łyse plamy;
• regularne swędzenie i pragnienie.

Grzyb może rozprzestrzenić się na dowolny obszar skóry, od stóp do korony. Taka choroba jest zauważana natychmiast, a leczenie rozpoczyna się natychmiast. W zaniedbanej formie występuje rzadko, a przypadki ropnych porostów u ludzi są rzadkie.

Do leczenia użyj wszelkich maści przeciwgrzybiczych, które leczą dotkniętą skórę właściwą. W przypadku zakażenia skóry gładkiej u dzieci do leczenia stosuje się roztwory zawierające jod.

W leczeniu systemowym złożonych przypadków przepisuje się leki na bazie triazolu: Irunin, Griseofulvin, Intrazil. Aby uzyskać najlepszy efekt, weź witaminy i immunostymulanty.

Aby uniknąć takich komplikacji, pamiętaj o profilaktyce:

• regularne sprzątanie domu, zwłaszcza dywanów i mebli;
• okresowe badanie zwierzęcia;
• wskazane jest, aby nie wpuszczać kota do zwierząt ulicznych;
• rozpoczynając nowe zwierzę, koniecznie zbadaj je u weterynarza;
• powierzchnie w mieszkaniu można leczyć słabym roztworem wybielacza. Nie uderzy ludzi w nos, ale jest to śmiertelne dla grzyba;
• i oczywiście pamiętaj o umyciu rąk po kontakcie ze zwierzętami, przypominając o tym dzieciom.

Teraz już wiesz, jak rozpoznać porost u kota i jak go leczyć. Mamy nadzieję, że te dane się przydadzą i wszystko sprowadzi się do zapobiegania. Zdrowie dla Ciebie i puszystych zwierzątek!