Leczenie roztocza świerzbu u kota

Roztocza świerzbu nie są powszechne u kotów. W większym stopniu dotyka osłabione, wychudzone zwierzęta o słabej odporności. A jednak czasami właściciele mają do czynienia z tą nieprzyjemną chorobą. Im szybciej rozpocznie się leczenie świerzbu, tym łatwiej będzie zwalczyć chorobę i tym większa jej skuteczność, dlatego konieczna jest znajomość objawów i cech przebiegu świerzbu u kotów.

Często zdarza się, że roztocza kotów, a raczej niektóre z ich odmian, pasożytują na zwierzętach od lat, żerując na martwej łusce skóry i sebum i nie wywołując żadnych objawów. A choroba zaczyna się objawiać w przypadku gwałtownego spadku odporności, doświadczanego stresu w czasie ciąży.

Ponadto kot lub kot może zarazić się bezpośrednio od chorego zwierzęcia - nosiciela świerzbu, lub pasożyt świerzbu przypadkowo wejdzie do domu w obuwiu ulicznym i ubraniu..

Odmiany roztocza swędzącego

Istnieje kilka rodzajów roztoczy świerzbu podskórnego u kotów, ale objawy ich pojawienia się będą podobne.

• Roztocze świerzbu Notoedres сati powoduje chorobę, taką jak notoedroza. W początkowej fazie pasożyt lokalizuje się na twarzy i szyi, później rozprzestrzenia się po całym ciele, powodując silne swędzenie u zwierzęcia, stany zapalne i zaczerwienienie skóry oraz tworzenie się łusek. Ten rodzaj świerzbu występuje najczęściej u kotów domowych..
• Roztocza świerzbu odmiany Demodex to pasożyty oportunistyczne. Żyją na skórze prawie każdego zwierzęcia, nie powodując żadnych obaw. Ale w przypadku naruszenia układu odpornościowego pasożyt jest aktywowany i u kota lub kota pojawiają się miejscowe objawy nużycy. W ciężkich przypadkach powikłanych innymi chorobami, takimi jak cukrzyca, zmiana staje się masywna.
• Świerzb świerzbowca Sarcoptes scabiei powoduje świerzb skórny, który u kotów występuje dość rzadko. Pojawia się z reguły w miejscach, w których włosy są najkrótsze - na głowie, modzie, łokciach. Może powodować komplikacje w postaci reakcji alergicznej na kleszcza.
• Otodectes cynotis to inny rodzaj roztocza świerzbu, który powoduje świerzb uszny lub otodektozę. Pasożytuje tylko w kanałach słuchowych i bez odpowiedniego leczenia jego rozprzestrzenianie się może być obarczone całkowitą utratą słuchu dla kota lub kota.

Większość roztoczy świerzbu występujących u kotów nie stanowi wielkiego zagrożenia dla ludzi i nie dojdzie do pełnoprawnego świerzbu. Kontakt właściciela z chorym kotem może tylko w niektórych przypadkach powodować chwilowe podrażnienie skóry.

Jednak odmiany typu Notoedres przenoszone są ze zwierzęcia na człowieka - nie mogą rozmnażać się na skórze, a mimo to w trakcie swojego cyklu życiowego będą powodować wiele nieprzyjemnych doznań, dlatego w przypadku stwierdzenia objawów choroby warto skontaktować się z dermatologiem.

U osób z predyspozycjami do alergii kocie roztocza mogą powodować swędzącą i zaczerwienioną reakcję skórną.

Oznaki i rozwój choroby

Wszystkie rodzaje roztoczy, z wyjątkiem świerzbu usznego, powodują podobne objawy..

W początkowej fazie choroby właściciel zauważa, że ​​kot lub kot stał się nieco niespokojny: zwierzęta mogą drapać lub gryźć dotknięte obszary, a na ciele pojawiają się zadrapania od pazurów i zadrapań. Na skórze pojawiają się małe czerwone kropki. Pierwsze oznaki pasożyta świerzbu można łatwo pomylić z pchłami lub alergiami pokarmowymi..

Nieco później zwierzę tworzy łyse plamy, a wokół oczu, nosa i szyi pojawiają się zaczerwienienia i ropienie. Włosy opadają najpierw na głowę i szyję, następnie na brzuchu, łokciach i pachach pojawiają się łysiny. Jednym z objawów jest również miejscowy wzrost temperatury w chorych miejscach..

Na dotkniętych obszarach tworzą się grudki - małe pryszcze wypełnione białawym płynem lub grudkami.

W miarę postępu choroby świąd zwierzęcia nasila się, na skórze pojawiają się zgrubienia, szaro-żółte ropne strupy i krwawiące obszary. Kot lub kot swędzi prawie nieustannie, nie znajduje dla siebie miejsca, staje się agresywny i drażliwy, miauczy, zaczyna chudnąć.

Jeśli zwierzę nie otrzymało leczenia w odpowiednim czasie, do świerzbu może dołączyć infekcja ropnym zapaleniem, co będzie wyrażać się w gorączce, letargu i odmowie jedzenia. W ciężkich przypadkach towarzyszy temu wzrost i bolesność węzłów chłonnych..

Charakterystycznymi objawami roztocza swędzącego ucha są: swędzenie i zaczerwienienie wewnątrz małżowiny usznej, brązowe strupy i okruchy - efekt życiowej aktywności pasożyta, „duszenie” w uchu.

Początek choroby jest obarczony powikłaniami w postaci ropnego zapalenia ucha środkowego, uszkodzenia ucha wewnętrznego oraz, w ciężkich przypadkach, opon mózgowych.

Przyczyny pojawienia się roztocza swędzącego

Nie wszystkie zwierzęta są zarażone pasożytami świerzbu, pojawia się to z pewnych powodów.

• Osłabienie odporności organizmu, zmniejszenie odporności. Może to być spowodowane obecnością ostrych lub przewlekłych chorób, niezdrowej diety.
• Zmniejszone właściwości ochronne skóry w wyniku częstego mycia szamponem.
• Choroba jest najczęściej przenoszona przez młode lub starsze koty i koty.
• Rasa predyspozycje.
• Dziedziczność.

Diagnostyka

Leczenie zwierzęcia rozpoczyna się po prawidłowej diagnozie, którą musi przeprowadzić lekarz weterynarii. W zależności od rodzaju roztoczy świerzbu i dodatkowych powikłań schematy leczenia będą różne.

Ponadto objawy początku choroby na początkowym etapie łatwo jest pomylić się z przejawem alergii, niedobór witamin, zapalenie skóry lub półpasiec, dlatego kota lub kota należy jak najszybciej zgłosić do specjalisty.

Lekarz pobierze zeskrobanie skóry małym nacięciem, przeprowadzi badanie mikroskopowe, określi rodzaj patogenu świerzbu choroby i ustali, czy kot ma dodatkowe komplikacje.

Nie zawsze jest możliwe zidentyfikowanie pasożyta nawet w warunkach laboratoryjnych, dlatego lekarz weterynarii musi zwrócić uwagę na wszystkie objawy choroby.

Leczenie i zapobieganie

Z reguły leczenie kleszczy u zwierząt domowych jest dość łatwe, zwłaszcza jeśli rozpoczęto je na czas, choroba nie miała czasu na rozprzestrzenienie się po całym ciele, a zwierzę nie jest zakażone.

• Bardzo skuteczne jest stosowanie specjalnych kropli z kleszczy, które są nakładane na kłąb zwierzęcia. Jeśli nie można zidentyfikować rodzaju pasożyta, należy zastosować krople o szerokim spektrum działania. Lek wchłania się do krwiobiegu i niszczy pasożyty, zapobiegając ich namnażaniu. Ponadto jest bezpieczny, gdyż zwierzę nie będzie w stanie zlizać go z futra.
• W leczeniu szeroko stosowane są maści siarkowe.. W takim przypadku należy podjąć środki ostrożności, aby kot lub kot go nie polizał - w tym celu podczas leczenia na szyję zwierzęcia zakłada się specjalny kołnierz..
• Zastrzyki przeciwpasożytnicze sprawdziły się dobrze, jednak mają szereg przeciwwskazań, dlatego o zastosowaniu takiego leczenia może zdecydować doświadczony lekarz weterynarii..
• Ponadto przepisywane są leki i witaminy, które stymulują i utrzymują odporność, aw przypadku infekcji przeprowadza się leczenie przeciwbakteryjne antybiotykami.

Aby uniknąć komplikacji w postaci egzemy, chorego zwierzęcia nigdy nie należy kąpać.

Nawet po udanym pozbyciu się świerzbu swędząca skóra może utrzymywać się jeszcze przez kilka tygodni. Ale poprawa stanu powinna być nadal zauważalna, jeśli leczenie zostanie przepisane prawidłowo..

Niektórzy właściciele kotów leczą świerzbowce środkami ludowymi - wśród nich najczęściej stosuje się smołę, siarkę i mydło do prania. Skuteczność takiego leczenia nie jest gwarantowana, dodatkowo istnieje możliwość pogorszenia stanu zwierzaka, powodując niepożądaną reakcję uboczną.

Aby uniknąć świerzbu, ważne jest, aby zapobiegać inwazji kleszczy: nie pozwalaj swojemu pupilowi ​​na kontakt z bezdomnymi zwierzętami, karm wysokiej jakości produktami, przeprowadzaj terminowe szczepienia, regularnie dezynfekuj legowisko.