Objawy i leczenie zakażenia kalcewirusem u kotów

W tym artykule opiszę infekcję kalcewirusem u kotów. Powiem ci, czym jest kalcywiroza, jakie objawy są diagnozowane. Wyjaśnię, do jakich grup ryzyka należy ta choroba, jej przyczyny i drogi przenoszenia. Opiszę metody diagnozowania choroby i program leczenia. Napiszę o możliwych powikłaniach i środkach zapobiegawczych.

Kalcywiroza to zaraźliwy i ostry wirus atakujący koty i koty. Towarzyszy jej gorączka i pojawienie się wrzodów w jamie ustnej, co prowadzi do uszkodzenia górnych dróg oddechowych. Zidentyfikowano ponad 20 gatunków patogenów odpornych na ciepło i zmiany PH. W suchym środowisku, zdolny do życia przez 2 dni, w wilgotnym środowisku 10.

Grupy ryzyka i trasy przesyłu

Infekcja kalcywirusem jest powszechną chorobą dotykającą wszystkie gatunki kotów. Choroby są podatne na koty w każdym wieku. Infekcja jest przenoszona od chorych zwierząt i nosicieli wirusa. Po chorobie zwierzę jest niebezpieczne przez kolejne dwa miesiące.

Wśród zwierząt domowych trzymanych w grupach wirus rozprzestrzenia się szybko i staje się trudny do wyleczenia. Zwierzęta z obniżoną odpornością są bardziej podatne na infekcje. Obejmuje to kocięta z nieukształtowaną odpornością i zwierzęta domowe, które ostatnio cierpiały na inne choroby i nie stały się po nich silniejsze. Kocięta nieotrzymujące mleka matki częściej i ciężej chorują.

Zespół kaliciwirusa przenoszony jest przez układ wydalniczy: ślinę, wydzieliny łzowe, kał, mocz - a także przedmioty do pielęgnacji ogólnej i tacę toaletową.

Wirusem zarażone są tylko koty. Dla psów i innych zwierząt domowych infekcja nie jest zagrożeniem.

Przyczyny choroby

Głównymi przyczynami choroby są:

1. Brak terminowych szczepień.
2. Osłabiona odporność (po chorobie lub złym odżywianiu) lub nieuformowany układ odpornościowy (u kociąt).
3. Kontakt z zakażonymi zwierzętami.

Kliniczne objawy zakażenia kalcewirusem u kotów

Okres inkubacji trwa do 10 dni. Po tym czasie zaczynają się pojawiać objawy choroby. To może być:

• podwyższona temperatura ciała (do 40,5 stopnia);
• surowicze wydzielanie z nosa i oczu;
• kichanie i kaszel;
• słabość zwierząt;
• brak apetytu;
• wrzody na błonach śluzowych jamy ustnej i nosowej, w wyniku czego niezdolność do jedzenia;
• ciężka utrata masy ciała;
• wymioty;
• biegunka;
• drgawki (u kociąt);
• kalectwo;
• uszkodzenie dróg oddechowych (w zaawansowanych przypadkach): zapalenie tchawicy, oskrzeli, płuc.

Choroba trwa do 4 tygodni. U kociąt szybko rozwija się pierwotne zapalenie płuc.

Śmiertelność wykryto w 30%. Oznaki zbliżającego się wyniku to ciężka depresja zwierzęcia, wymioty i biegunka na tle innych objawów.

Diagnostyka

Lekarz weterynarii stawia diagnozę na podstawie objawów klinicznych ze słów właściciela zwierzęcia. Dlatego podczas wizyty w gabinecie weterynaryjnym należy wymienić wszystkie objawy choroby zwierzęcia.

W badaniach laboratoryjnych wirus jest określany za pomocą testu ELISA i PCR.

Leczenie w domu

Nie ma konkretnych środków przeciwwirusowych do leczenia tej choroby. Metody mają na celu złagodzenie nasilenia objawów i zapobieganie przedostawaniu się innych infekcji do osłabionego organizmu.

W leczeniu kalcywirozy opracowano kompleksowy standardowy schemat, który obejmuje:

1. Leki przeciwzapalne (półsyntetyczne penicyliny: oksacylina, ampicylina i antybiotyki o szerokim spektrum działania).
2. Terapia odczulająca (zmniejszająca wrażliwość na wirusa). Stymulacja odporności przez immunomodulatory i immunostymulanty (Immunofan, Fosprenil itd.).
3. Zapobieganie odwodnieniu (lutowanie 9% roztworem chlorku sodu, roztworem Ringera, 5% glukozą).
4. Zastosowanie leków przeciwgorączkowych, gdy temperatura wzrośnie powyżej 39,5 stopnia metodą pomiaru doodbytniczego (Ketofen lub Loxicom).
5. Wprowadzenie kompleksów witaminowo-mineralnych i adaptogenów.
6. W ciężkich przypadkach, przy całkowitej odmowie jedzenia, możliwe podskórne podanie gotowych surowic (Vitafela, Immunofela).
7. Regularne czyszczenie i leczenie oczu. Maści przeciwbakteryjne do oczu: Tobrex, Maść tetracyklinowa, Krople lewomycetyny.
8. Sanitacja jamy ustnej środkami antyseptycznymi (Miramistin, Dentavidin).
9. Ulepszone żywienie zwierząt. Głód trwający dłużej niż 3 dni jest niebezpieczny dla zwierzęcia. W przypadku braku apetytu konieczne jest karmienie w małych dawkach wysokokaloryczną, apetyczną, mokrą karmą.

Możliwe komplikacje

Im słabsza odporność ogoniastego zwierzaka, tym większe prawdopodobieństwo powikłań choroby. Przy niepiśmiennym i przedwczesnym leczeniu kalcywiroza wpływa na:

1. Narządy układu oddechowego. Zapalenie błony śluzowej nosa, owrzodzenie błon śluzowych. Wtórne infekcje dróg oddechowych są konsekwencją osłabienia odporności na tle choroby. W przypadku braku terminowej antybiotykoterapii następuje szybkie pogorszenie stanu. Najgroźniejszym objawem choroby jest śródmiąższowe zapalenie płuc..
2. Uszkodzenia błon oka - ostre surowicze zapalenie spojówek.
3. Uszkodzenie układu mięśniowo-szkieletowego wyraża się ostrym zapaleniem stawów i objawia się kulawizną kota.
4. Wrzodziejące zmiany błony śluzowej przewodu pokarmowego

Opieka nad chorym kotem i zagrożenie dla ludzi

Przez cały okres kuracji zwierzę potrzebuje odpoczynku, zwiększonego odżywienia i izolacji od innych kotów.

Infekcja kalcywirusem to choroba kotów.

Wirus nie przenosi się na ludzi z chorego zwierzęcia i nie stanowi żadnego zagrożenia.

Zapobieganie

Głównym środkiem zapobiegawczym jest szczepienie kotów. Szczepionkę należy podawać kociętom w wieku od 6 tygodnia życia. Następnie powtarzaj co roku. Zaleca się również szczepienie samicy przed kryciem. Nowonarodzone kocięta należy odizolować od zwierząt, które nie zostały zaszczepione.

Przestrzeganie norm zoohigienicznych, brak przeludnienia zwierząt w salonie kotów i terminowa dezynfekcja uchronią zwierzęta przed możliwymi infekcjami.

Właściwe odżywianie i brak stresujących sytuacji korzystnie wpłynie na odporność kota i uodporni go na wirusy i infekcje.

W artykule opisałem chorobę infekcji kalcywirusowej, objawy i leczenie w domu. Opowiedziała, czym jest kalcywiroza, jakie objawy są diagnozowane, jak rozprzestrzenia się wśród zwierząt. Przedstawiła grupy ryzyka narażone na tę chorobę, jej przyczyny i sposoby przenoszenia. Opisała metody diagnozowania choroby i program leczenia. Wymieniono możliwe komplikacje i środki zapobiegawcze.