Jak leczy się kalcywirozę u kotów?

Koty są podatne na wiele infekcji wirusowych, a w pierwszej trójce pod względem rozpowszechnienia, obok koronawirusów i opryszczki, znajduje się kalcywiroza. U kotów śmiertelność z powodu tej choroby wynosi 30%, najsłabiej tolerują ją koty w wieku poniżej 1 roku..

Poprzez artykuły gospodarstwa domowego

Po wypisie pacjenta z kalcywirozą kota dostanie się do artykułów gospodarstwa domowego, możliwość infekcji może utrzymywać się nawet do półtora tygodnia. Źródłem infekcji może być:

• zwykłe naczynia,
• taca toaletowa,
• ściółka lub łóżko,
• nosidełko lub klatka.

Okres inkubacji rozwoju kalcywirozy jest długi, wirus może nie objawiać się w żaden sposób przez okres do 21 dni, często choroba jest utajona z wystarczającą odpornością, co przyczynia się do jej rozpowszechnienia.

Przez nosiciela wirusów

Wirus jest bardzo zaraźliwy i przenoszony jest zarówno przez bezpośredni kontakt zdrowego kota z chorym kotem, jak i drogą powietrzną poprzez wydzielinę gruczołu łzowego i błon śluzowych nosa lub ślinę zakażonego zwierzęcia podczas kaszlu i kichania. Ponadto zakaźny kot pozostaje jeszcze przez kilka miesięcy po wystąpieniu kalcywirozy..

Oprócz tego, że wirus kalcywirozy jest zdolny do przetrwania poza organizmem żywiciela do 10 dni, jest również odporny na większość roztworów dezynfekujących. Niemniej jednak, po wizycie u kota z podejrzeniem zakażenia kalcywirozą, można zabezpieczyć pomieszczenie roztworem zwykłego wybielacza, ponieważ wirus jest wrażliwy na związki chlorkowe..

Diagnoza i objawy

Główne etapy rozwoju kalcywirozy u kotów są pod wieloma względami podobne do przeziębienia i zapalenia jamy ustnej, z tego powodu trudno jest określić jej objawy i leczenie w odpowiednim czasie.. Kalcywiroza u kotów zwykle rozwija się w następujący sposób:

• znaczny wzrost temperatury ciała,
• owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej i utrata apetytu,
• obfite wydzielanie śliny,
• zapalenie spojówek i światłowstręt
• duszność, nieżyt nosa,
• zapalenie stawów, zapalenie stawów.

Jeśli podejrzewa się zakażenie kota kalcyerozą, wymagana jest pełna morfologia krwi, aby wykryć obniżony poziom leukocytów, który charakteryzuje przebieg choroby wirusowej. Istnieją również specjalistyczne testy diagnostyczne, które określają obecność wirusa kalcywirozy we krwi lub rozmazach z jamy ustnej.

Możliwe powikłania po chorobie

Konsekwencje kalcywirozy mogą być bardzo tragiczne. Co 10 przypadków ostrej choroby przechodzi w stan przewlekły, a co 3 komplikują częste wtórne choroby górnych dróg oddechowych od zapalenia oskrzeli do zapalenia płuc. Przerwy w pracy ośrodkowego układu nerwowego są rejestrowane nieco rzadziej - przejściowe skurcze łap, zwiększona pobudliwość, upośledzona koordynacja ruchu, osłabiona odporność.

U kociąt i kotów w wieku poniżej 1 roku kalcywiroza jest śmiertelna w 80% przypadków, u dorosłych kotów śmiertelność wynosi 30%, dla zwierząt powyżej 10 lat - 50%. Przy najmniejszym podejrzeniu musisz zwrócić się o pomoc do specjalisty. Prawidłowe i terminowe leczenie zmniejsza ryzyko powikłań, aw ponad 80% przypadków pozwala uniknąć negatywnych konsekwencji.

Leczenie

Wirus nie jest niebezpieczny dla ludzi, dlatego w przypadkach, gdy stan kota nie jest komplikowany przez współistniejące choroby, weterynarz może przepisać leczenie kalcywirozy w domu.

Jeśli infekcja zostanie wykryta w ciągu pierwszych kilku dni infekcji, skuteczne jest użycie specyficznej surowicy globulinowej z przeciwciałami przeciwko wirusowi kaliciwirusa. W przyszłości stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, witaminy i kortykosteroidy, przeprowadza się leczenie objawowe. Może zawierać takie leki:

• leki przeciwdrobnoustrojowe i antybiotyki do leczenia chorób wtórnych na tle zmniejszenia funkcji ochronnych organizmu,
• inhalacja parowa w celu złagodzenia obrzęku dróg nosowych,
• środki przeciwwirusowe i stymulatory odporności,
• środki przeciwbólowe i przeciwzapalne stabilizujące temperaturę, leczące błony śluzowe jamy ustnej i nosa oraz wypłukujące oczy kota z ropy,
• witaminy,
• karma dietetyczna - wysokokaloryczna, zbilansowana i miękka w konsystencji, tak aby kot mógł ją zjeść, biorąc pod uwagę owrzodzenie jamy ustnej i przekrwienie dróg oddechowych,
• jeśli zwierzę nie może samodzielnie jeść i pić, użyj odżywczych zakraplaczy.

Opieka postpenitencjarna

Okres rekonwalescencji po kalcywirozie może trwać od 2-3 tygodni do kilku miesięcy, w zależności od ciężkości choroby. W tym okresie właściciel musi wykazywać większą uwagę i troskę o zwierzę. Aby zapewnić jak najszybszy powrót do zdrowia, należy zapewnić kotu odpowiednią dietę. W porozumieniu ze specjalistą leczącym kota zaleca się przyjmowanie witamin.

Przez długi czas utrzymuje się surowicze wydzieliny z oczu, których zwierzę nie jest w stanie samodzielnie pozbyć. Konieczne jest ich regularne usuwanie z twarzy zwierzęcia, ponieważ mogą one stać się korzystnym środowiskiem dla bakterii na tle osłabionej odporności i prowadzić do rozwoju wtórnego zapalenia spojówek.

Inne nieprzyjemne zjawisko resztkowe, nieżyt nosa, również wymaga bezpośredniego udziału osoby. Kot nie może wydmuchać nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa osłabia doznania smakowe i prowadzi do utraty apetytu, dlatego należy na czas stosować preparaty do nosa i usuwać zaschniętą wydzielinę z nozdrzy kota.

Higiena i dieta są kluczem do skutecznego powrotu do zdrowia zwierzęcia po wcześniejszej kalcywirozie.

Zapobieganie kalcywirozie

Leczenie kalcywirozy u kotów jest procesem czasochłonnym i niestety nie zawsze kończy się sukcesem. Warto poświęcić czas i uwagę na zapobieganie tej chorobie. Najlepszym środkiem ochrony przed wszystkimi chorobami wirusowymi są szczepienia.

Każde standardowe szczepienie kotów skutecznie uodparnia przeciwko kalcywirozie. Od 2 miesiąca życia możliwe i konieczne jest szczepienie kociąt, a następnie coroczne powtarzanie szczepienia. Ponad 20 szczepów tego wirusa wywołuje chorobę, szczepienie przeciwko wszystkim jest niemożliwe, dlatego nawet zaszczepiony kot może zostać zarażony, ale choroba u niego przejdzie w najłagodniejszej postaci i bez powikłań.