Najmniejsza rasa kotów (+ zdjęcia i wideo)

Koty, towarzyszące człowiekowi od ponad 10 000 lat, stały się nie tylko przedmiotem uwielbienia na całym świecie, ale także przedmiotem pracy hodowców. A teraz pomyśl o tym przez chwilę! Na planecie istnieje ponad 100 oficjalnie zarejestrowanych ras, które są podzielone na ponad 700 podgatunków, z wyłączeniem kundli, a liczba ogoniastych pasów przekracza 600 milionów osobników. A na tym świecie jest tylko jedna, najmniejsza rasa kotów na świecie - Toy-Bob.

Historia „zabawkowego” kota

Pełna nazwa rasy to Skif-Tai-Toy-Don. Pierwszy miniaturowy kot został wyhodowany w Rosji, w Rostowie nad Donem. Długa nazwa muzyczna oznacza:

• scytyjski - klub hodowlany, w którym prowadzona była praca hodowlana.
• Tai - należący do kotów tajskich.
• Że - przetłumaczone z angielskiego jako zabawka.
• Don - stosunek do miasta, w którym hodowano rasę.

Pierwszy mini-kot został wyhodowany w 1988 roku przez hodowczynię Elenę Krasnichenko, jednak oficjalne uznanie rasy nastąpiło 24 sierpnia 2014 roku. Rasa została uznana przez system FARUS i nie przeszła jeszcze przez komisję ekspertów europejskich i międzynarodowych.

Kim jest Toy-Bob

Wielkość dorosłego kota można porównać do wielkości 5-miesięcznego kociaka, waga nie przekracza 2,5 kg. Nie wiedząc, że to Toy-Bob, patrząc na zdjęcie można stwierdzić, że to kotek syjamski, urodzony bez ogona, jak bobtail. Cechą szczególną rasy są ogromne, dziecinnie szerokie oczy oraz „ekskluzywny” kształt ogona, który jest cechą indywidualną każdego przedstawiciela rasy..

Warto zauważyć, że rasa nie jest karłem, to pełnoprawny mały kot. Zwierzęta ze zmutowanym genem wzrostu nazywane są karłami; takie osoby żyją pełnią życia, ale najczęściej nie mają zdolności rozmnażania się. Jedyna nieprawidłowość genetyczna dotyczy dużych oczu kota. Cecha nie jest odchyleniem i nie wpływa negatywnie na zdrowie zwierzaka.

Hodowca twierdzi, że Scytowie to koty zdrowe fizycznie, które nie mają skłonności do chorób przewlekłych i mogą żyć ponad 20 lat. Jednak biorąc pod uwagę niewielką liczbę i „młodość” rasy, takie stwierdzenia nie mogą być traktowane jako gwarancja dla wszystkich przedstawicieli.

Chcesz już mini kota? Nie spiesz się

Do 2014 r. Populacja rasy liczyła zaledwie 25 osobników, biorąc pod uwagę tempo reprodukcji rasy - kot sprowadza 1-3 kociąt rocznie, przedstawiciele Toy-Bob na długo pozostaną „cudem”. Cena kociąt waha się od 200 do 400 dolarów. Najmniejsza rasa kotów na świecie ma psi charakter. Skif-Tai-Toy-Don jest pełnoprawnym towarzyszem i nie „chodzi sam” ani „duchowi rodzice” rasy, twierdzą, że nawet dorosłe koty nie pachną i nie zaznaczają swojego terytorium.

Wydawać by się mogło, że solidne plusy, a nawet cenę można obezwładnić silnym pragnieniem, ale:

• Skif-Tai-Toy-Don ma długą drogę popularyzacji, w wyniku której krewni i koty bliskiego pochodzenia zostaną „zjednoczyli”.
• Jeśli rasa przetrwa następne 10 lat, kazirodztwo da o sobie znać.
• W miocie rodziców rodowodowych będzie wystarczająco dużo „uboju”, z którego z pewnością skorzystają nieuczciwi hodowcy biznesowi.

Interesujący fakt! Rosyjskie koty błękitne, syjamskie i tajskie bobtail, rzadko, ale rodzą potomstwo z miniaturowymi i bezogonowymi okazami bez żadnej interwencji.

Zagrożenie wyginięciem jedynej rasy wyhodowanej w Rosji jako takiej jest alarmujące. Od 2004 roku w Stanach Zjednoczonych trwają prace nad zwiększeniem pogłowia, jednak oprócz nowej nazwy rasa otrzymała „nową” krew, więc pozostało tylko kilku „czystych” przedstawicieli. Od 2006 roku hodowle z Jekaterynburga zajęli się hodowlą, ale praca przebiega z trudem.

Problem polega na tym, że wszystkie miniaturowe zwierzęta mają trudności z produkcją potomstwa. Wiele samic po prostu nie jest w stanie urodzić i urodzić kociąt. Pozostaje mieć nadzieję i czekać - albo przełom nastąpi w ciągu najbliższych kilku lat, albo Skif-tie-toy-Dons zajmie zasłużone miejsce w historii felinologii w Rosji.

Pan Peibbles, który dostał się do Księgi Rekordów Guinnessa

Nazwa rasy, do której należy pan Peibbles, jest trudna do określenia. Podobieństwo do zwykłego pręgowanego kota „przewraca się”, jednak rekordzista wyróżniał się spośród wszystkich ogoniastych krewnych. Dorosły kot o wadze 1,3 kg i długości ciała 15 cm mieszka w Ameryce w stanie Illinois.

Niestety kot musiał przejść wiele testów, pierwszy właściciel uznał go za „błąd natury” iw końcu postanowił oddać go w dobre ręce. Nowa „matka” sama znalazła dziecko, weterynarz Donna, która odwiedziła dom M. Peibbles, podejrzewała właściciela o niewłaściwe utrzymanie kota. Lekarz zasugerował, żeby właściciel dał kota, a on z radością się zgodził. Po umieszczeniu dziecka w klinice i zapewnieniu lepszego odżywiania, po kilku miesiącach Donna i koledzy byli przekonani, że kot nie wyrośnie.

Lekarze weterynarii nie byli w stanie ustalić prawdziwych przyczyn zahamowania wzrostu i mieli tendencję do mutacji genów. Jednak dzieci i wnuki mini-kota okazały się zwierzakami o standardowych rozmiarach i obalili wersję lekarzy. Kto wie, może spadkobiercy M. Peibbles zaskoczą świat i staną się założycielami nowej pręgowanej mini-rasy kotów..