Dlaczego sowa nazywana jest pierzastym kotem leśnym

Sowa to drapieżny ptak nocny o różnym kolorze piór w zależności od siedliska. Ale gdziekolwiek mieszka, można znaleźć inne imię dla ptaka „leśnego kota”. zastanawiam się dlaczego?

Cechy sów

Wielkość sowy waha się od 17 do 70 cm, a waga od 50 g do 4 kg, w zależności od gatunku. Średnia długość życia w środowisku naturalnym wynosi 10 lat, aw niewoli 40 lat. Wynika to z faktu, że w naturze ptaki często głodują i polują na nie większe drapieżniki: jastrzębie i orły przednie..

Łapy sów wyróżniają się dużą siłą i chwytem, ​​pazury są zakrzywione i ostre, co pomaga szybko chwycić i przytrzymać ofiarę przez długi czas. Ptaki latają prawie bezgłośnie ze względu na specyfikę upierzenia i budowy skrzydeł, których rozpiętość może wynosić 200 cm, a prędkość lotu niektórych gatunków odpowiada wskaźnikowi 80 km / h.

Oczy drapieżnika znajdują się z przodu i wyglądają tylko prosto, więc natura obdarzyła ją możliwością obracania głowy o 270 stopni bez szkody dla jej ciała. Ponadto kąt widzenia wynosi 160⁰.

Sowy doskonale widzą w nocy, ponieważ soczewka znajduje się w tubusie, a nie w gałce ocznej. Ptaki mają ostry słuch, który jest 4 razy większy niż koty. Dlatego nawet najmniejszy szelest myszy będzie dla niej ważnym powodem do ostrożności..

Leśne ptaki drapieżne polują głównie na myszy i inne małe gryzonie, a także na małe ptaki i zwierzęta średniej wielkości.

Aby zrozumieć, dlaczego sowy nazywane są pierzastym kotem leśnym, spójrzmy na cechy przedstawicieli rodziny kotów mieszkających w domach..

Cechy zachowania kotów

Pomimo tego, że koty od dawna zmieniły się w ukochane i czułe zwierzaki, instynkt łowiecki jest zawsze obecny. Dlatego nawet małe kocięta tak bardzo uwielbiają gonić muchy lub światło słoneczne..

W naturze koty polują na małe gryzonie, owady i małe ptaki. Cwaniackie i wdzięczne, poradzą sobie nawet z ptakami swojej wielkości.

Średnia długość kota domowego sięga 60 cm bez ogona, a masa dorosłego wynosi 2,5 - 6,5 kg.

Domowy drapieżnik ma mocne nogi, zaprojektowane z myślą o szybkim biegu i umiejętności chwytania zdobyczy dosłownie w locie. Pazury są ostre i mają kształt półkola, więc uchwyt jest martwy. W tym samym czasie zwierzęta mogą wyjąć swoją „broń”, aby poruszać się wygodnie i cicho..

Kot wyróżnia się doskonałym widzeniem, w nocy potrzebuje minimalnego oświetlenia, nawet jednego promienia rozproszonego światła, aby doskonale orientować się w przestrzeni. Mają ostry słuch, a uszy mogą poruszać się jak lokalizatory, skupiając się na różnych szelestach.

Połączenie wzroku, szybkości, słuchu i węchu sprawia, że ​​kot jest doskonałym łowcą. Tylne nogi są zaprojektowane w taki sposób, że można szybko przyspieszyć z miejsca. Kot porusza się prawie bezgłośnie i poluje głównie nocą, kiedy łatwiej jest się przebrać.

Niemożliwe jest przekształcenie kota w całkowicie domowe stworzenie i pozbycie się instynktu łowieckiego. Dlatego na wsiach lub w prywatnych domach zwierzę spełnia jednocześnie dwie funkcje: „puszysty środek uspokajający” i ochronę przed gryzoniami.

Co wspólnego mają sowy i koty?

Nie bez powodu sowa nazywana jest pierzastym kotem. Podobnie jak zwierzę domowe, ptak poluje na małe gryzonie, zwierzęta i ptaki. Milczy i ostro atakuje ofiarę.

Obaj przedstawiciele różnych społeczności świata zwierząt mają doskonale rozwinięte pazury i mają ten sam kształt, co pozwala im zatrzymać zdobycz, dopóki sami nie zechcą ją wypuścić.

Sowy to ptaki nocne, a koty nie mają nic przeciwko polowaniu w ciemności.

Ptaki słyszą lepiej niż koty (4 razy), ale nie mają takiego samego węchu jak domowe drapieżniki. Fizjologicznie budowa ciała sowy i kota ma idealny kształt do polowania, umożliwia szybkie nabranie prędkości i gwałtowny start za ofiarą.

Oba drapieżniki śledzą zdobycz i znajdują idealny moment do ataku. Nie pozostaną głodne. Jednocześnie zarówno ci, jak i inni mają wystarczająco dużo większych wrogów. Bezpośrednim zagrożeniem dla sowy jest jastrząb, a dla kota pies. Dlatego ptak i zwierzę mają znacznie więcej wspólnego, niż się wydaje na pierwszy rzut oka..

Tak więc ze względu na cichy lot, umiejętność polowania w ciemności, ostry słuch, natychmiastową reakcję i ostre pazury, sowa została nazwana kotem leśnym. Przedmiotem polowania są głównie drobne gryzonie, dlatego siedlisko sowy w pobliżu prywatnego domu jest dobrą ochroną przed najazdem drobnych szkodników.

Inną wspólną cechą kotów i ptaków są oczy. Uczniowie zwężają się i rozszerzają nie tylko od jasnego światła, ale także pod wpływem innych czynników. U domowego myśliwego, w czasie gier, źrenice stają się duże i okrągłe, a u sowy podczas wdechu.

Nie zdziw się, jeśli ktoś powie, że zobaczył w lesie opierzonego kota, czyli sowę. W końcu tych mieszkańców domu i lasu łączy więcej, niż się wydaje na pierwszy rzut oka..