Kleszcze u kotów: ucho, ixodic, podskórne

Kleszcze żyją w trawie, wodzie, glebie, ptakach i zwierzętach, codziennie zagrażając zdrowiu naszych zwierząt. Świerzbowiec uszny, iksodida czy świerzb - różnica jest niewielka, w każdym przypadku trzeba pozbyć się „najeźdźcy”. A idealnie - aby zapobiec atakowi, chroniąc swojego zwierzaka wszystkimi dostępnymi środkami.

Z początku rozczarowujące: szczepionka na magiczne kleszcze nie istnieje. Szczepienie to prowokacja odporności poprzez wprowadzenie do organizmu osłabionego wirusa. Układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które pozostają we krwi przez pewien czas. Sam system działania szczepionki uniemożliwia stworzenie szczepionki, ponieważ kleszcz nie jest drobnoustrojem, ale pasożytem. Dlatego jedynym środkiem zwalczania pozostają preparaty owadobójczo-roztoczobójcze na kleszcze dla kotów.

Najmniejsze pasożyty, niewidoczne gołym okiem, żerujące na komórkach skóry, łupież, szare - roztocza w uszach bardzo często dobrze osiadają. Nie są zaraźliwe dla ludzi, ale łatwo przenoszą się z chorych na zdrowe koty. Weterynarze uważają, że połowa wszystkich kotów jest zarażona tymi pasożytami! Oznaki świerzbowca usznego są dobrze widoczne: zwierzę drapie się po uszach, potrząsa głową, naciska uszy. Jeśli zajrzysz do wnętrza małżowiny usznej, zobaczysz zaschnięte skrzepy krwi - kleik, który wygląda jak zmielona kawa. W zaawansowanych przypadkach ropa wypływa z uszu, zadrapania, wrzody i owrzodzenia na powierzchni małżowiny usznej, obrzydliwie pachnie z ucha.

Roztocza uszneprowokuje reakcje alergiczne, zapalenie skóry, infekcje grzybicze i bakteryjne. Jeśli nie pozbędziesz się pasożyta na czas, szybko rozmnażające się roztocza zatykają kanał słuchowy produktami odpadowymi, co prowadzi do zapalenie ucha zewnętrznego. Krople do uszu mogą nadal pomóc na tym etapie, ale gdy dotyczy to błony bębenkowej i ucha wewnętrznego, wymagane jest poważne leczenie. Jeśli choroba zostanie rozpoczęta, kot może stracić słuch, a nawet umrzeć..

Największe niebezpieczeństwo to kleszcze ixodid.Te wysysające krew pasożyty stawonogów są szeroko rozpowszechnione na całym świecie, niezwykle odporne i płodne. Jeszcze dziesięć lat temu żyli tylko w lasach, ale dziś kleszcze są nawet w parkach megamiast i zwykłych dziedzińcach. Okres aktywności: od pierwszego ocieplenia do pierwszych silnych mrozów (w miastach są aktywne nawet przy zerowych temperaturach zimą).

Imago - dorosły pasożyt, ciało jest częściej wydłużone, nóg jest osiem, głowa mała (czasami w ogóle jej nie widać). Ciało samca jest całkowicie pokryte chitynową skorupą, ciało samicy jest tylko jedną trzecią. Po ukąszeniu mały pasożyt szybko powiększa się, czasem do dużego winogrona, wypełniając brzuch krwią. To dorosłe kleszcze pasożytują na ludziach, kotach i psach..

Samice „nudzi” skórę i bardzo głęboko wbijają się w ciało, karmią przez kilka dni - ich ukąszenia są najbardziej niebezpieczne. Samce obżerają się w ciągu godziny lub dwóch, nie wnikają tak głęboko pod skórę. Kleszcze nie powodują poważnych szkód, ale są więc nosicielami wielu śmiertelnych chorób kleszczowy kołnierzmoże uratować życie zwierzaka.

Hemobartonelloza: drobne pasożyty wewnątrzkomórkowe są zlokalizowane w krwinkach czerwonych, zubażając i powoli zabijając krwinki. Objawowo choroba objawia się niedokrwistością, gorączką, ostrym zatruciem, niewydolnością serca. Kot może umrzeć bez leczenia..

Tularemia: patogeny są zlokalizowane głównie w tkankach limfoidalnych, niszcząc je. Proces wpływa na cały organizm, rozwija się odurzenie, sepsa, bez leczenia - śmierć. Choroba jest niebezpieczna dla ludzi, patogen może dostać się do krwiobiegu nawet przez nieuszkodzoną skórę: wcześniej wyciągnij kleszcza, pamiętaj o założeniu rękawiczek chirurgicznych!

Teyleriosis: jednokomórkowe pasożyty, których przepływ krwi rozprzestrzenia się po całym ciele, powodując gwałtowne pogorszenie stanu. Pierwsze objawy: nagłe osłabienie, apatia, utrata apetytu, ciężki oddech, niedokrwistość. Potem temperatura wzrasta, zaczyna się gorączka, problemy z sercem i płucami. Prawie wszystkie koty umierają.

Po znalezieniu ssanego kleszcza pierwszym krokiem jest ocena, jak głęboko wniknął on w skórę. Jeśli pasożyt zdołał zajadać się do imponujących rozmiarów, a wokół niego powstał obrzęk, lepiej natychmiast skontaktować się z weterynarzem. W tym przypadku kleszcz żeruje przez kilka dni i siedzi głęboko. Jeśli nieostrożnie pociągniesz krwiopijcę, możesz uszkodzić jego integralność, co zwiększa ryzyko zarażenia się jedną z chorób przenoszonych przez kleszcze. Lekarz pokaże Ci, jak usunąć pasożyta, przenieść go do laboratorium na badania i wyleczyć ranę.

Jeśli kleszcz nie jest zbyt duży, widać część głowy i widać, że nie wniknął w głąb skóry, można spróbować bardzo ostrożnie usunąć go z kota. Pod żadnym pozorem:

Powyższe popularne rady są nieskuteczne lub prowadzą do uszkodzenia pasożyta, co jest niebezpieczne nie tylko dla zwierzaka, ale także dla właściciela. Możesz dostać kleszcza nitką i pincetą, ale do tego ważne jest doświadczenie i nie warto eksperymentować na sobie i własnym kotu.

Zróbmy więc właściwą rzecz! Spokojnie zbadaj pasożyta. Masz się za co złapać? Zakładamy rękawiczki chirurgiczne, delikatnie chwytamy gnojowicę palcami i bardzo powoli przekręcamy, obracając w jedną lub drugą stronę. Opowieści, że kleszcza trzeba obracać tylko w lewo lub odwrotnie - tylko rowery. A jak usunąć pasożyta, jeśli krwiopijca ugryzł, ale nadal jest za mały, aby go chwycić palcami? To bardzo proste: delikatnie, jakby to był kryształ, gładzimy kleszcza palcem wskazującym, wykonując ruchy okrężne, zmieniając kierunek. Kota należy położyć na lekkim prześcieradle, ponieważ błoto, gdy tylko wyjdzie, będzie próbowało uciec.

Istnieje specjalne urządzenie do usuwania kleszczy - zakrzywiony kij ze szczeliną na końcu. Szczelinę należy umieścić pod pasożytem, ​​a następnie delikatnie obracać patykiem, aż roztocze oddzieli się od skóry. Niezastąpiony drobiazg w arsenale właściciela kota!

Świerzb lub roztocza podskórne pasożytuje w górnych warstwach naskórka i mieszkach włosowych. Z reguły wybierają miejsca, w których skóra jest bardziej miękka, a sierść mniej. Istnieje kilka rodzajów roztoczy podskórnych, z których wiele jest niebezpiecznych lub warunkowo nieszkodliwych dla ludzi.. Roztocza świerzbu bardzo zaraźliwy! Leczenie jest zalecane przez lekarza weterynarii po postawieniu dokładnej diagnozy.

Demodex cati Jest niezwykle zdolnym do życia roztoczem podskórnym. Te pasożyty czasami żyją na ciele kota przez lata, nie powodując chorób. Objawy pojawiają się w momencie osłabienia układu odpornościowego: stany zapalne, zaczerwienienia i wypadanie włosów wokół oczu, na głowie, na szyi. Trudne do leczenia.

Tak zwany świerzbowiec to mikroskopijny pasożyt Notoedres cati. Objawy: silny świąd, wypadanie włosów, zaczerwienienie skóry. Bez leczenia na uszkodzonej skórze rozwijają się i rozwijają wszelkiego rodzaju infekcje grzybicze i bakteryjne..

Kolejny roztocz podskórny - świerzb. Pasożyty są zlokalizowane w uszach, pysku, szyi. Kot bardzo swędzi, na skórze widoczne są krwawiące rany. Choroba może prowadzić do zatrucia krwi.

Nie powinieneś bać się małych krwiopijców, ponieważ ochrona kota przed kleszczami nie jest trudna. Nowoczesne złożone leki są skuteczne przeciwko wszystkim typom tych pasożytów, ale należy je stosować regularnie i terminowo..

Spraye należy rozpylać na sierści zwierzęcia, unikając kontaktu z oczami i pyskiem. Ważne jest, aby kot nie wylizał się, dopóki preparat nie wyschnie całkowicie, ale najlepiej w ciągu 24 godzin od aplikacji. Ponieważ jest to dość trudne, spraye nie są zbyt popularne..

Zaznacz kołnierz impregnowany substancją czynną, która stopniowo wnika w powierzchniową warstwę skóry i / lub krwi. To skuteczny środek leczniczy, ale pasek obroży jest niebezpieczny dla zwierzaka: połknięcie nawet małego kawałka może spowodować poważne zatrucie.

Krople są ulubieńcem większości właścicieli. Lek nakłada się na skórę między łopatkami mniej więcej raz w miesiącu. Krople nie mają wad, z wyjątkiem możliwej indywidualnej nietolerancji składników.

Przed użyciem produktu koniecznie zapoznaj się z instrukcją, przeciwwskazaniami, środkami bezpieczeństwa i możliwymi skutkami ubocznymi. Wybierz lek na podstawie ogólnego stanu swojego zwierzaka i jego wieku.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: