O rasie kotów don sphynx

Bezwłose koty zajmują szczególne miejsce wśród wielu kotów ze względu na swój egzotyczny wygląd i wdzięczne ruchy. Spośród kilku istniejących na świecie odmian takich kotów najmłodszą rasą jest Don Sphynx, którego historia rozpoczęła się około trzydzieści lat temu.

Historia powstania Don Sphinx

Pod koniec lat 80. mieszkaniec Rostowa nad Donem znalazł na ulicy trzymiesięcznego kotka, na którego ciele miejscami nie było włosów. Życzliwa kobieta, stwierdzając, że kot jest chory na zapalenie skóry, nużycę lub deprywację, zabrała ją do domu na wyleczenie. Ale czas mijał i ani leki, ani procedury nie dały oczekiwanego efektu..

W tym samym czasie kot czuł się świetnie: rósł, rozwijał się, był figlarny, a po chwili urodziły kocięta, z których część również była bezwłosa. To wydarzenie całkowicie wyjaśniło sytuację: stało się oczywiste, że brak włosów jest odziedziczoną mutacją genu. Hodowcy poważnie zainteresowali się niezwykłymi kociętami i rozpoczęto żmudną i wieloletnią pracę nad wyhodowaniem nowego gatunku. W 1992 roku Don Sphynx otrzymał pierwsze standardy i opis, a już w 1996 roku rasa zyskała międzynarodowe uznanie..

Uwagę bezwłosych kotów przyciągają alergicy. Początkowo uważano, że łysi przedstawiciele tej rodziny są całkowicie niealergiczni z powodu braku włosów. Jednak badania wykazały, że głównym alergenem nie jest sama wełna, ale ślina zwierzęcia i substancje wytwarzane przez jego skórę. Będąc kilkakrotnie mniej alergiczną rasą, kot nadal może wywoływać alergie..

Aby zrozumieć, czy ta rasa jest odpowiednia dla osoby, należy co najmniej pół godziny - godzinę w pomieszczeniu, w którym żyje zwierzę i zobaczyć reakcję. Jeśli nie ma kichania, swędzenia, zaczerwienienia skóry, wysypki, obrzęku błon śluzowych i łzawienia oczu, możesz bezpiecznie nabyć niezwykłego kotka!

Opis i wzorzec rasy

Don Sphynx swoim wyglądem wielu miłośników egzotycznych ras kotów

Don Sphynx to rasa charakteryzująca się płynnymi i wyrafinowanymi cechami. Cechy wyglądu to:

• Podłużne, muskularne, gruszkowate ciało z długimi, wydłużonymi nogami i prostym ogonem, lekko podkręconym na końcu. Waga dorosłych kotów może osiągnąć 7 kg, kotów - 5.
• Głowa w kształcie klina z wyraźnie zaznaczonymi kośćmi policzkowymi, brwiami i małymi pionowymi fałdami, które rozchodzą się nad brwiami.
• Krótka, lekko zaokrąglona kufa z lekkim uszczypnięciem i mocną szczęką. Nos - prosty, uszy - duże, zaokrąglone i lekko nachylone do przodu.
• Zwinięte wibrysy mogą być bardzo krótkie lub całkowicie nieobecne.
• Zgryz prawidłowy, w którym mocne zęby i długie kły górnego uzębienia są lekko widoczne spod wargi.
• Oczy są średniej wielkości, w kształcie migdałów, skośne (pod niewielkim kątem) i nie szeroko otwarte. Kolor oczu może być dowolny. Rzęsy są całkowicie nieobecne.
• Skóra jest przyjemna w dotyku, elastyczna, tworzy na ciele małe, miękkie fałdy.

Istnieją trzy rodzaje ras:

• nagie, które w ogóle nie mają włosów;
• welur - włos o długości do 2 mm w niewielkiej ilości skupia się na nogach i ogonie;
• szczotka - na skórze znajduje się rzadki włos (falisty lub szorstki), który co jakiś czas wypada i odrasta.

Kolor zwierzęcia jest zróżnicowany i może być czarny, czerwony, szary, biały, niebieski, a także w innych odcieniach.

Starszym krewnym Dona jest kanadyjski Sfinks - kolejny przedstawiciel bezwłosych kotów z Ameryki Północnej. Pomimo zewnętrznego podobieństwa nadal mają szereg różnic:

• Wąsy. Sfinksy kanadyjskie ich nie mają.
• Wełna. Don Sphynxes może być całkowicie łysy lub mieć trochę włosów. Ciało Kanadyjczyka pokryte jest ledwo zauważalnym puchem.
• Odnóża. Sfinks kanadyjski ma dłuższe nogi.
• Ogon. Rasa Don ma prosty, długi i elastyczny ogon. W języku kanadyjskim - zwężana ku końcowi, zakończona małym puszystym chwostem.
• Postać. Kanadyjskie są bardziej powściągliwe, podczas gdy Don Sphynxes są bardzo czułe i posłuszne.
• Zdrowie. Don Sphynxes są bardziej wytrzymałe.

Sfinks Donskoj różni się od kanadyjskiego nie tylko wyglądem, ale także charakterem

Postać

To spokojne zwierzę. Prawie nigdy nie jest agresywny, bardzo czuły, delikatny i miły. Silnie przywiązany do właściciela, zachowuje się z nim bardziej jak równy członek rodziny, a nie zwierzak. Uwielbia się popisywać i wie, jak to zrobić przy pomocy niezwykle eleganckich i majestatycznych póz.

W większości te koty są spokojne, a nawet trochę leniwe: spędzają dużo czasu na słodkiej drzemce, wybierając dla siebie ciepłe, przytulne miejsce, w którym można się zwinąć i zrelaksować. Podczas czuwania sfinksy stają się niesamowicie zabawne: od czasu do czasu pędzą po pokojach w poszukiwaniu rozrywki i komunikacji.

Szczególnie potrzebują czułości i kontaktu z właścicielami, dlatego są bardzo irytujące, co jakiś czas starając się zwrócić na siebie uwagę. Jednocześnie Don Sphynxes subtelnie czują nastrój właściciela i nigdy nie proszą o kłopoty..

Fani bezwłosych kotów zwracają uwagę na szczególną zdolność sfinksów do łagodzenia zmęczenia, napięcia nerwowego i poprawy nastroju. Aby to zrobić, wystarczy dotknąć niezwykle ciepłej, aksamitnej skóry swojego zwierzaka..

Plusy i minusy rasy

Don Sphynxes to bardzo spokojne zwierzęta

Główne zalety to:

• życzliwe usposobienie, nieagresywność;
• uczucie i doskonały kontakt z domownikami (zwłaszcza z dziećmi), wdzięczność za komunikację w formie głośnego mruczenia;
• brak włosów i pcheł;
• życzliwość i umiejętność dobrego dogadywania się z innymi zwierzętami;
• przyjemna w dotyku, ciepła skóra, korzystna w dotyku.

Istnieją również wady, które są następujące:

• nawyk wspinania się na stoły, krzesła i szafki, których nie można wykorzenić;
• długie pazury, które mogą uszkodzić tapetę, meble, zasłony;
• nadmierne pocenie się (szczególnie podczas snu), które może pozostawić szarawe ślady na powierzchni, na której leży zwierzę;
• wydzielanie określonego zapachu;
• zwiększone wymagania dotyczące ciepła i komfortu;
• podatność na choroby skóry.

Stając się właścicielem kociaka Sfinksa, osoba powinna mieć pełną świadomość ogromnej odpowiedzialności za tego niezwykłego kota.. Zapewnienie mu komfortu i bezpieczeństwa to główne zadanie właściciela. Należy szczególnie uważać, aby kot nie zamarzł i nie mógł wybiegnąć na ulicę: raz w nieznanych warunkach zwierzę nie przeżyje.

Opieka i

Co karmić

Gotowa pasza powinna stanowić około 2/3 dziennej porcji

Zwierzęta mają zwiększony metabolizm, dlatego potrzebują lepszego odżywiania, aby utrzymać wymaganą temperaturę ciała. Karmienie powinno odbywać się nie więcej niż cztery razy dziennie w tym samym czasie. Doświadczeni hodowcy zalecają trzymanie się łączonego, w którym w diecie zwierzęcia obecne są zarówno gotowe, jak i naturalne karmy. W menu musi znaleźć się mięso (wołowina, kurczak, indyk), ryby, jajka, nabiał, warzywa, zboża.

Kupując pasze specjalistyczne, zaleca się preferowanie producentów premium, których produkty zawierają maksymalny zestaw witamin i minerałów niezbędnych dla zwierzęcia..

Konieczne jest również zapewnienie zwierzęciu stałego dostępu do czystej wody, którą należy codziennie wymieniać..

Pielęgnacja

Myjąc kota, musisz go stale uspokajać i wypowiadać czułe słowa, aby się nie bał

Istnieją trzy główne procedury pielęgnacyjne:

• Kąpielowy. Ze względu na to, że gruczoły łojowe kotów tej rasy pracują w trybie nadaktywności, kąpiel należy przeprowadzać co tydzień (częściej latem). „Zabiegi kąpielowe” należy wykonywać w ciepłej wodzie przy użyciu specjalnego szamponu dla kotów bez sierści. Skórę zwierzęcia należy przecierać miękką ściereczką płynnymi ruchami, uważając, aby produkt nie dostał się do uszu i kufy. Pod koniec zabiegu kota należy jak najszybciej osuszyć ręcznikiem, aby uniknąć hipotermii..
• Oczyszczanie oczu i uszu. Cechą Don Sphynxes jest nadmierne wydzielanie wydzieliny usznej, co wymaga czyszczenia uszu wilgotnymi wacikami skręcanymi w wici dwa razy w tygodniu. Jednocześnie nie należy go przyklejać zbyt głęboko - wystarczy obrobić tylko widoczny obszar. Pielęgnacja oczu polega na codziennym przecieraniu wacikiem zamoczonym w ciepłej herbacie.
• Cięcie pazurami. Zabieg należy wykonać specjalnymi szczypcami, odcinając tylko same końce pazurów.

Musisz uczyć swojego zwierzaka procedur stopniowo, delikatnie, bez chamstwa.

Edukacja i trening

Pierwszym etapem wychowania jest odstawienie kota od gryzienia zabronionych przedmiotów

Trening można rozpocząć od 8 miesiąca życia. Wcześniej musisz obserwować kociaka, aby zrozumieć, jakich sztuczek można go nauczyć: przynosić różne przedmioty (gdy dziecko bez końca nosi coś w zębach), przeskakiwać przez barierkę (jeśli zawsze gdzieś się wspina i zeskakuje itp.) . e). Aby zajęcia dały wynik, musisz przestrzegać kilku zasad:

• Brak przymusu. Trening powinien odbywać się w spokojnej atmosferze, bez krzyku i presji. Jeśli Twój zwierzak kategorycznie odmawia zrobienia czegokolwiek, nie powinieneś go zmuszać.
• Cierpliwość. Kot potrzebuje czasu, aby zrozumieć, czego oczekuje od niej właściciel. Nie należy spieszyć zwierzęcia, ale gdy spełni to, czego chcesz, zdecydowanie musisz go zachęcić swoim ulubionym przysmakiem i uczuciem.
• Sekwencja. Warto zacząć od najprostszych poleceń, dodając nowe dopiero po stuprocentowym opanowaniu starych. Polecenia „podejdź do mnie”, „usiądź”, „podaj łapę”, „przynieś” są uważane za najłatwiejsze do zauważenia przez koty..

Równie ważne jest przeszkolenie zwierzaka do kuwety, w trakcie których mogą wystąpić sytuacje, gdy kot uparcie nie chce „iść” w wybrane przez właściciela miejsce. W takim przypadku należy wykonać następujące czynności:

• bądź cierpliwy i zwracaj jak największą uwagę na zachowanie kociaka, przynosząc go do kuwety za każdym razem, gdy daje oznaki chęci pójścia do toalety (zaczyna krzyżować nogi lub „mostek”);
• jeśli kot ułożył sobie toaletę w złym miejscu, „zaznaczone” miejsce należy dokładnie umyć, spryskać odświeżaczem cytrynowym, przykryć śliską folią;
• zamknij kociakowi dostęp do wszystkich zakamarków, które są trudne do wyczyszczenia.

W żadnym wypadku nie powinieneś krzyczeć na zwierzę, wbijać go pyskiem do kałuży i iść do miejsca ataku. Tylko delikatne traktowanie i cierpliwość pomogą rozwiązać problem „toalety”.

Gry ze zwierzętami

Ważne jest, aby okresowo zmieniać zabawki, aby nie przeszkadzały kotu.

Zabawa ze zwierzakiem to świetny sposób na zaprzyjaźnienie się z nim. Proste zasady pomogą uczynić grę przyjemną i nie męczącą dla zwierzęcia:

• gra nie powinna być zbyt długa;
• gra musi odbywać się w określonym miejscu, które jest bezpieczne dla zwierzęcia i pozbawione delikatnych cennych przedmiotów.

Dla zabawy trzeba też podnosić zabawki: kulki, kokardy zwisające na linie, grzechotki, głośniki wysokotonowe, cewki. Możesz je kupić w specjalnych sklepach lub samemu. Ważne jest tylko, aby wziąć pod uwagę, że są one bezpieczne dla zwierzaka (należy całkowicie wykluczyć torby, zabawki z ostrymi krawędziami, wełniane nici, wstążki, drobne elementy).

Choroby i leczenie

Przy odpowiedniej pielęgnacji zwierzęta domowe nie powodują problemów zdrowotnych dla właściciela. Niemniej jednak czasami występują choroby, a głównymi objawami mogą być:

• utrata apetytu;
• letarg, zaburzenia zachowania, agresja, ciągłe miauczenie żałosne;
• intensywne pragnienie;
• strach przed wodą;
• zaparcie (biegunka);
• podrażnienie i swędzenie skóry;
• wymioty;
• wzdęcia;
• krew w stolcu;
• zły oddech;
• ropne wydzielanie z oczu.

Każdy z wymienionych warunków wymaga konsultacji weterynaryjnej w celu zdiagnozowania i przepisania skutecznego leczenia.

Najważniejszym wskaźnikiem stanu zdrowia wszystkich sfinksów jest temperatura ciała. U zdrowych kotów wynosi 38–38,5 stopnia, u kociąt może wzrosnąć do 39. Jeśli temperatura jest choćby nieznacznie podwyższona, oznacza to, że zwierzę jest niezdrowe. Ale ponieważ wzrost temperatury może być objawem wielu różnych chorób, surowo zabrania się samodzielnego podawania zwierzęciu jakichkolwiek leków, ponieważ może to „nasmarować” ogólny obraz.

Pierwszą rzeczą do zrobienia po wykryciu wzrostu (a temperaturę można zmierzyć elektronicznym termometrem pod pachą), to skontaktować się z weterynarzem. Dotyczy to również przypadków, gdy temperatura zwierzęcia spadła do skrajnej granicy..

Każda zmiana stanu zwierzęcia jest powodem do kontaktu z weterynarzem

Jedną z najczęstszych chorób występujących u Sfinksów Don jest alergia, objawiająca się takimi objawami jak:

• swędząca skóra;
• czerwona wysypka lub łupież;
• zwiększona wilgotność pod pachami;
• owrzodzenia ciała;
• gryzienie łap i pocieranie nosa;
• letarg, senność.

Podobne objawy mogą również mówić o innych problemach zdrowotnych (choroby grzybicze, świerzb, niedobór witamin, zaburzenia endokrynologiczne), dlatego dokładną diagnozę może ustalić wyłącznie lekarz weterynarii poprzez badanie i niezbędne badania.

Leczenie alergii polega przede wszystkim na przestrzeganiu określonej diety, stosowaniu leków przeciwhistaminowych i witamin, które przepisuje specjalista.

Kolejnym problemem jest trądzik - zaskórniki (zaskórniki), które mogą mieć różną lokalizację:

• na twarzy i szyi trądzik pojawia się najczęściej z powodu niewłaściwej pielęgnacji zwierzęcia i stosowania naczyń niskiej jakości;
• na ogonie trądzik często pojawia się u zwierząt w okresie dojrzewania iw tym czasie nie wymagają one specjalnego leczenia.

W razie potrzeby lekarz weterynarii przepisuje terapię, która może polegać na zmianie warunków (lub środków) pielęgnacji, wymianie naczyń plastikowych na szklane, leczeniu zaskórników nadtlenkiem wodoru z dalszym zmiękczaniem skóry olejkiem z rokitnika.

Oczekiwana długość życia sfinksów dońskich

Średnio żyją 12-15 lat. Chociaż rzadko, wśród przedstawicieli tej rasy są również trzydziestolatki. Następujące czynniki odgrywają znaczącą rolę w długości życia:

• dziedziczność;
• odporność;
• właściwa opieka.

Hodowla

Sfinks płci męskiej i żeńskiej często śpią razem

Dojrzewanie u kotów rozpoczyna się w wieku sześciu miesięcy, u kotów - w wieku ośmiu miesięcy. Co więcej, pierwsze krycie (dopiero po trzeciej rui u samicy) powinno nastąpić w wieku od półtora do dwóch lat..

Przed rozmnażaniem zwierzęta należy zaszczepić (koty - dwa tygodnie przed rują), sprawdzić pod kątem infekcji i przyciąć. Ale kąpiel kota absolutnie nie jest tego warta, ponieważ może to wpłynąć na utratę jego atrakcyjności dla mężczyzny i jego chęć do krycia.

Ważne jest, aby wiedzieć, że przy pierwszym kryciu obojga partnerów ciąża może nie wystąpić.

Robienie na drutach

Samiec zapewnia swoje terytorium do krycia. Aby kotka była wygodniejsza w nowym środowisku, właściciele powinni zabrać ze sobą jej rzeczy osobiste: tacę toaletową, miski z wodą i jedzeniem, dom. Po rozejrzeniu się, przyzwyczajeniu się do tego i przezwyciężeniu strachu, samica pozwala partnerce podejść bliżej. Z reguły krycie występuje kilka razy w jednym kryciu, a aby ciąża na pewno wystąpiła, proces należy powtórzyć po jednym lub dwóch dniach..

Ciąża kota objawia się trzy tygodnie po kryciu (sutki powiększają się, puchną i zmieniają kolor, waga staje się większa) i trwa około sześćdziesięciu czterech dni. Poród, do którego kot potrzebuje ciepłego, wygodnego miejsca, trwa około jednego dnia i jest spokojny, często bez ingerencji z zewnątrz.

Opieka nad kotem

W jednym oknie rodzi się 4–6 kociąt: niewidomych, bezzębnych i głuchych. W wieku czterech tygodni maluchy mogą już samodzielnie żerować i wyczołgać się z gniazda. Z reguły kocięta żyją całkowicie na mleku matki i nie ma potrzeby ich karmienia. W skrajnych przypadkach pokarmami uzupełniającymi mogą być gotowana wołowina, twarożek, od półtora miesiąca - jajka, pasztet, namoczona sucha karma, po trzech - ryby i zboża.

Kocięta wymagają odpowiedniej opieki od pierwszych dni

Od półtora do dwóch miesięcy, kiedy kocięta mogą być już oddane nowym właścicielom, muszą zapewnić odpowiednią opiekę:

• cotygodniowe kąpiele w specjalnym lub dziecięcym szamponie;
• regularne wycieranie oka kawałkiem waty nasączonej przegotowaną wodą;
• przycinanie pazurów przynajmniej raz na dwa tygodnie.

Od urodzenia kociętom należy nadawać imiona. Z reguły w rasowych Don Sphynxes są dość długie, dlatego dla dzieci wskazane jest wymyślenie skróconej wersji.

Jak nazwać

Wybór imienia dla kotka to poważny i odpowiedzialny proces.

„Skomplikowane” imiona wskazane w rodowodach są najczęściej używane tylko na wystawach, podczas gdy w domu zwierzaka można nazwać prostym imieniem, które przypadnie do gustu wszystkim członkom rodziny.

Imiona dla chłopców

Istnieje wiele opcji pseudonimów dla chłopców:

• Asmos.
• Diament.
• Mężczyzna
• Argon.
• czarny.
• Weiss.
• Walter.
• Hamilton.
• Darcy.
• Józef
• Ilan.
• Orzeł.
• Hasan.
• Itd.

Pseudonimy dla dziewcząt

Aby nazwać dziewczynę, możesz użyć własnej wyobraźni lub proponowanych opcji:

• Isla.
• Agness.
• Baila.
• Blanche.
• Harley.
• Grissy.
• Dinah.
• Dessie.
• Zhulba.
• Oszuści.
• Zara.
• Sylta.
• Ifee.
• Laina.
• Itd.

Recenzje właścicieli

Podsumowując, chcę powiedzieć, że Don Sphynxes to nie tylko niezwykłe koty, to urocze stworzenia, podobne w zachowaniu zarówno do dzieci, jak i do psów. Właścicielka nie przejmuje się bezczynnością, nie miauczy, jak chce skorzystać z toalety, ale jest zamknięta, podejdzie i zacznie cię lekko szturchać łapą, też po jej sprawie przyjdzie i pochwali się, że zrobiła wszystko właśnie tam.

https://otzovik.com/review_2209597.html

Nigdy nie spotkałem zwierząt bardziej kontaktujących się z Don Sphynxes ... Tak, nie koty, ale zwierzęta. Ponieważ Don Sphynxes nie są czystymi kotami, mają wyjątkowy charakter - są jednocześnie kotem i psem w jednym! Bardzo czuły dla właściciela, towarzyski i absolutnie nie agresywny! Istnieje opinia, że ​​bezwłose koty są szczególnie „lecznicze” ze względu na stabilne i bardzo silne biopole, ze względu na brak sierści. Poleciłbym każdemu tego kota-psa, kota do towarzystwa, lekarza-kota! )))

https://irecommend.ru/content/prosto-kosmos-8

Moim zdaniem - jedna z najlepszych ras kotów! Jeśli chcesz miłości, czułości - weź Dona Sfinksa! Dobrze dogadują się z dziećmi ... Tak, sami są jak małe dzieci)))

https://irecommend.ru/content/malenkii-dyavol-ili-sushchii-angel

Don Sphynx to dobroduszne, cierpliwe i towarzyskie zwierzę. Stanie się dobrym przyjacielem zarówno dorosłych, jak i dzieci. Dość niezwykły członek rodziny kotów, potrzebuje więcej troski i uwagi niż inni. Znaczny spadek temperatury w pomieszczeniu jest nie do przyjęcia dla sfinksów: należy je ogrzać za pomocą dodatkowego ogrzewania lub specjalnej odzieży. Nie warto też wyprowadzać zwierzęcia na ulicę, chyba że jest to absolutnie konieczne, ponieważ nie jest ono w ogóle przystosowane do warunków naturalnych..